Με έναν ταλαντούχο θίασο οχτώ ηθοποιών, ο Χάρης Φραγκούλης δίνει σκηνική ζωή στο αφήγημα του Μπότο Στράους, "Η αφιέρωση". Πρόκειται για ένα βιωματικό κείμενο που έγραψε ο Γερμανός συγγραφέας το 1977, και θεωρείται ένα από τα ευστοχότερα που προσεγγίζουν το θέμα της τέχνης της συγγραφής και της μοναξιάς του συγγραφέα. Κεντρικός ήρωας είναι ο Ρίχαρτ Σρούμπεκ, ένας νεαρός Βερολινέζος βιβλιοπώλης που δοκιμάζεται από τη συντριβή ενός ερωτικού χωρισμού. Όταν η συντρόφός του Χάννα τον εγκαταλείπει, ο Ρίχαρτ εισέρχεται σε μια καταστροφική περίοδο, παραιτείται από τη δουλειά του και ζει σαν ερημίτης στο σπίτι του, με μόνη ευχαρίστηση το μανιώδες γράψιμο, όπου διοχετεύει τις σκέψεις του για τη Χάννα.
Όντας ένας από τους ικανότερους ηθοποιούς της γενιάς του, που έχει επίσης υπογράψει από το πόστο του σκηνοθέτη ιδιαίτερες δουλειές που έχουν ανοίξει συζητήσεις, ο Χάρης Φραγκούλης χρησιμοποιεί στη συγκεκριμένη περίπτωση το κείμενο του Στράους ως πηγή έμπνευσης για μια παράσταση που εστιάζει στη διαχείριση του πόνου της ερωτικής απώλειας αλλά και στην πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του 20ού αιώνα: στη σαρωτική επέλαση του καπιταλισμού και την αρνητική επίδρασή του στην πολιτικοποίηση και την πνευματικότητα του μέσου αστού.
Στη διανομή συμμετέχουν ερμηνευτές της νεότερης και νέας γενιάς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι συνεργάτες του Φραγκούλη στην ομάδα KURSK: η Σοφία Κόκκαλη, ο Ανδρέας Κοντόπουλος, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ο Μιχάλης Τιτόπουλος, η Μαρία Αρζόγλου, η Κατερίνα Γκιβάλου και η Μάρω Γκόρτσου δίνουν φωνή στο σχεδόν δοκιμιακού ύφους αφήγημα, που στη συγκεκριμένη παράσταση αντιμετωπίζεται μέσα από τη φόρμα της μουσικής οπερέττας, σε πρωτότυπη σύνθεση του Κορνήλιου Σελαμσή, ο οποίος συμπράττει με τους ηθοποιούς επί σκηνής. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Ελίνας Λούκου και ο σχεδιασμός των φωτισμών του Νίκου Βλασόπουλου.
Περισσότερες πληροφορίες
Αφιέρωση
Tο μυθιστόρημα του Μπότο Στράους ως πηγή έμπνευσης μιας παράστασης για την διαχείριση του πόνου της ερωτικής απώλειας και την πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του 19ου. “Αυτός λέει: «Όπως ξέρεις, έχει κανείς τα ίδια αποτελέσματα, όταν ρίξει έναν απεριόριστο αριθμό νομισμάτων ή όταν ρίξει απεριόριστες φορές το ίδιο νόμισμα...» Αυτή δεν καταλαβαίνει τι της λέει, γιατί ταυτόχρονα τον ποθεί πολύ έντονα. Αυτός επαναλαμβάνει την πρόταση, γιατί αυτή ήταν η παράκλησή της. Αυτή αφουγκράζεται για να συλλάβει τον λόγο που τον κάνει να πει αυτήν την πρόταση κι έτσι πάλι της ξεφεύγει το νόημα. Φωνάζει ότι δεν καταλαβαίνει για τι πράγμα γίνεται λόγος. Παραιτείται, δεν θέλει να ακούσει τίποτα, βγαίνει από το δωμάτιο τρέχοντας.”