
Με φόρα συνεχίζεται ο θεατρικός Απρίλιος και φέρνει από εμβληματικές μεταφορές κλασικών έργων και σύγχρονα κείμενα κοινωνικού ρεαλισμού μέχρι πειραματικές παραστάσεις και νέες φωνές με κοινωνικές προεκτάσεις. Σας παρουσιάζουμε τις ολόφρεσκες θεατρικές παραστάσεις, οργανωμένες ανά κατηγορία, για να βρείτε εύκολα εκείνες που σας ταιριάζουν.

Μεγάλες παραγωγές και κλασικά έργα
Η θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος "Όσα παίρνει ο άνεμος" της Μάργκαρετ Μίτσελ από την Ιόλη Ανδρεάδη και τον Άρη Ασπρούλη δίνει έμφαση στον πόλεμο, τον έρωτα και την κοινωνική ανισότητα και μεταφέρει την ατμόσφαιρα του αμερικανικού Νότου. Ένα καστ ταλαντούχων ηθοποιών σκηνοθετεί η Ανδρεάδη: Λένα Παπαληγούρα, Ορέστης Τζιόβας, Όμηρος Πουλάκης, Γεράσιμος Γεννατάς, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Ίντρα Κέιν κ.ά. (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από 25/4).
Με ένα πολυπληθές καστ ανεβαίνει και ο "Ερρίκος ο Τέταρτος", το ιστορικό δράμα του Σαίξπηρ για την ηγεσία, τη φιλοδοξία και την προσωπική ηθική. Τους Σοφία Μιχαήλ, Αντώνη Αγγελιδάκη, Σωτήρη Αναστασόπουλος Στέλλα Βασιλάκη κ.ά. θα δούμε σε νέα σκηνοθετική προσέγγιση από τον Αλέξανδρο Κοέν (Αργώ, από 30/4).

Σύγχρονος κοινωνικός και πολιτικός σχολιασμός
Μια δραματουργικά τολμηρή αφήγηση για τα κοινωνικά και οικολογικά αδιέξοδα του σήμερα υπογράφει συγγραφικά και σκηνοθετικά ο Παύλος Παυλίδης. Ο "Αιών μου", με την ιδιαίτερη ματιά των C for Circus, γεφυρώνει παρελθόν και παρόν, αναδεικνύοντας σύγχρονες ανησυχίες όπως η υπερπληροφόρηση, η τεχνολογική αποξένωση, η κλιματική κρίση κ.ά. Παίζουν: Γιώτα Φέστα, Κώστας Φιλίππογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Ειρήνη Μακρή, Μιχάλης Πανάδης (Άνεσις, από 23/4).
Ένα κοινωνικό θρίλερ για την ανθρώπινη φύση σε συνθήκες κατάρρευσης είναι οι "Άγριοι" του Γιώργου Παλούμπη, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Πρωταγωνιστούν: Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη, Έκτορας Λιάτσος, Μανώλης Μαυροματάκης, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Χριστίνα Μαριάνου ("Τζένη Καρέζη", από 28/4).
Τα "Λαμπρά παράσιτα" του Φίλιπ Ρίντλεϊ φέρνουν στη σκηνή ο Θανάσης Ραφτόπουλος και η ομάδα ÇaVa. Σε μια εποχή εντεινόμενων κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, ο θεατής αναγνωρίζει γύρω του παρασιτικές συμπεριφορές, από πολιτικά πρόσωπα έως εταιρικά συμφέροντα (ΠΛΥΦΑ, από 27/4).

Η Έλλη Παπακωνσταντίνου παρουσιάζει το "Holy Bitch!", ένα φεμινιστικό, multimedia θέαμα για την εξουσία και το φύλο. Στην προκλητική και τολμηρή καμπαρέ περφόρμανς πρωταγωνιστούν οι Μαρία Παπαγεωργίου, Αναστασία Κατσιναβάκη, Ελεάνα Γεωργούλη και Φραντσέσκα Ντιπρίμα (Πορεία, από 30/4).
Το "Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία" του Ροζέ Βιτράκ, μια πολιτική σάτιρα με φαντασιακά στοιχεία και ανατρεπτικό σχόλιο πάνω στην κοινωνική δομή, έρχεται στο θέατρο Σταθμός. Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί τους Θανάση Βλαβιανό, Μάνο Καρατζογιάννη, Αγγελική Μαρίνου, Τζίνη Παπαδοπούλου, Λυδία Τζανουδάκη, Δημήτρη Φραγκιόγλου, Θανάση Χαλκιά, Νιόβη Χαραλάμπους (Σταθμός, από 24/4).
Το έργο του Ματέι Βισνιέκ "Μετανάαστες ή Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα", σε σκηνοθεσία της Έρσης Βασιλικιώτη και του Νίκου Γκεσούλη, αναδεικνύει θέματα ταυτότητας, αποξένωσης και της αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής. Παίζουν: Λεωνίδας Αργυρόπουλος, Χριστίνα Γκεσούλη, Ηλίας Γκόγιαννος, Νίκος Καραγιώργης κ.ά. (Σημείο, από 25/4).

Η ψυχολογία στο επίκεντρο
Ένας γυναικείος μονόλογος, το "Girls & Boys" του Ντένις Κέλι, ξεκινά ανάλαφρα και καταλήγει σε βαθιά τραγωδία. Η Λητώ Τριανταφυλλίδου καθοδηγεί σκηνοθετικά τη Νατάσα Εξηνταβελώνη σ’ αυτό το ψυχολογικά φορτισμένο έργο ("Βασιλάκου - Μαριάννα Τόλη", από 28/4).
Τη μαύρη κωμωδία του Νίκι Σίλβερ "Raised in captivity" για τη μοναξιά, τις ενοχές και τις οικογενειακές σχέσεις σκηνοθετεί ο Θεοδόσης Τανής. Ο οξύς λόγος και η υπαρξιακή διάθεση του έργου αποδίδονται από τους Αγαμέμνονα Καλογράνη, Λήδα Μανούσου Αλεξίου, Μιχαήλ Μελίσση, Ντορίτα Μπακατσέλου, Τάσο Προβιά (Θέατρο "Μπέλλος", από 25/4).
Η Ηρώ Μπέζου, σε ρόλο συγγραφέα και σκηνοθέτριας, μας συστήνει το "Τέρας": μια ψυχολογική μελέτη πάνω στο φόβο και την ανθρώπινη φύση, μέσα από διαφορετικές "εκδοχές" ενός χαρακτήρα. Παίζουν οι Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Στέλλα Βογιατζάκη, Κατερίνα Νταλιάνη, Γιάννης Παπαδόπουλος (Θέατρο Τέχνης "Καρόλου Κουν", από 25/4).

Με ποιητικό λόγο και υπαρξιακή διάθεση, το "Μη σκαλίζεις την άμμο" των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη καταπιάνεται με την αναζήτηση ταυτότητας και μνήμης. Το βραβευμένο έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή, σε σκηνοθεσία Θεοδόση Σκαρβέλη, με τους Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Δημήτρη Μανδρινό, Σπύρο Μαραγκουδάκη, Κορίννα Ντουλλάαρτ (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από 24/4).
Γεμάτος συμβολισμούς, ο "Έρημος" του Γιάννη Φασόη μιλά για την απομόνωση και την εσωτερική διαδρομή, με όχημα τον μαγικό ρεαλισμό. Ο ίδιος σκηνοθετεί τους Έλενα Γεώργα, Σοφία Γιαννίτσιου Παπαευαγγέλου, Ζωή Κικινή και Φωτεινή Σαββίδη (104, από 25/4).
Το "Contra στην πρόοδο - ένα πεδίο μνήμης" του Εστέβ Σολέρ διερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη που προσπαθεί να διατηρήσει τη ζωντάνια και την αυθεντικότητά της σε έναν κόσμο διαρκούς μεταβολής. Παρουσιάζεται από την ομάδα Dulcinea, σε διασκευή της Ιωάννας Κανελλοπούλου και της Άννας-Μαρίας Ιακώβου, η οποία υπογράφει και τη σκηνοθεσία (ΠΛΥΦΑ, από 28/4).

Στο "Είμαι η μετεμψύχωση της Σύλβια Πλαθ" της Κατερίνας Αγγελίτσα, η αναφορά στην ποιήτρια υποδηλώνει ταύτιση με μια τραγική, λογοτεχνική φιγούρα, προσθέτοντας αυτοβιογραφική και συμβολική διάσταση. Η κουζίνα μετατρέπεται σε ψυχολογικό πεδίο, χώρο εξομολόγησης και υπαρξιακής έντασης. Η συγγραφέας παίζει και συνσκηνοθετεί με τον Ευάγγελο Βογιατζή (ΠΛΥΦΑ, από 30/4).
Η "Τελευταία επιθυμία" των Αντώνη Αντωνόπουλου και Κέλλυς Παπαδοπούλου, τέλος, βασίζεται στις τελευταίες επιθυμίες ανθρώπων λίγο πριν πεθάνουν. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντωνόπουλος, που παίζει μαζί με τους Τάσο Καραχάλιο, Γρηγόρη Μπαλλά, Βασίλη Σαφό, Βασιλική Σουρρή (Tζάμια Κρύσταλλα, από 24/4).

Θρησκεία και λογοτεχνία στη σκηνή
Ο "Άγιος Νεκτάριος, από τη γη στον ουρανό" του Θανάση Σταυρόπουλου αναφέρεται στη ζωή και τα θαύματα του Αγίου Νεκταρίου, σε μια παράσταση με έντονη συγκίνηση και ατμόσφαιρα. Σκηνοθετεί ο Μενέλαος Τζαβέλλας, με τον Κωνσταντίνο Νιάρχο στο ρόλο του Αγίου Νεκταρίου. Παίζουν επίσης οι Κώστας Αρζόγλου, Μάνθος Καλαντζής, Γιώργος Ζώης, Άννα Μωραΐτου, Ιωάννα Μαρμάρου, Κωνσταντίνα Σιλεβρή, Ραφαέλα Καβαζαράκη (Θέατρο Αλκμήνη, από 28/4).
Ο "Άνθρωπος του Θεού" του Ανδρέα Κεντζού είναι ένα υπαρξιακό έργο που εξερευνά την πίστη, την αμφιβολία και τη μοναξιά του ανθρώπου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Γεωργαλάς και παίζουν οι Έλενα Τυρέα, Δήμητρα Σύρου και Αυγουστίνος Ρεμούνδος (Θέατρο 104, από 30/4).

Το έργο του Γιώργου Χριστοδούλου "Στην παλιά εθνική" φωτίζει το εσωτερικό ταξίδι ενός ανθρώπου, μέσα από κρίσεις συνείδησης, μετάνοια και λύτρωση. Στο βασισμένο στο "Ψυχοσσάββατο" του Ξενόπουλου έργο, ο Χριστοδούλου σκηνοθετεί τους Αλέξανδρο Μαυρόπουλο, Βασίλη Μηλιώνη, Μαρία Προϊστάκη, Φανή Παναγιωτίδου, Αιλιάνα Μαρκάκη (Θέατρο του Νέου Κόσμου, από 25/4).
Το "Τρίτο Στεφάνι – Εγώ, η Εκάβη…", μια διασκευή του γνωστού έργου του Κώστα Ταχτσή, παρουσιάζει δύο εκδοχές της ίδιας γυναίκας σε ένα σκηνικό φορτισμένο με ελληνική ιστορία και προσωπικό πόνο. Ο Μίλτος Νίκας σκηνοθετεί τις Νικολέτα Βλαβιανού και Μαρία Παπαλάμπρου σ’ αυτό το έργο που κινείται ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη φαντασία (Μικρό Γκλόρια, από 26/4).

Ερευνητικές σκηνικές προτάσεις
"Το έργο των δύο χαρακτήρων" του Τενεσί Ουίλιαμς, μία από τις δουλειές της ύστερης περιόδου του, διερευνά την ψυχική σύγκρουση ανάμεσα σε δύο αδέρφια που εργάζονται ως ηθοποιοί. Σκηνοθετεί ο Στέλιος Γιαννακός, ο οποίος και συμπρωταγωνιστεί με την Ιωάννα Σίσκου (Φούρνος, από 28/4). Στις "Απόπειρες για τη ζωή της", μέσα από δεκαεπτά ασύνδετες σκηνές, ο Μάρτιν Κριμπ δημιουργεί έναν "καθρέφτη" της ανθρώπινης ύπαρξης. Το ανατρεπτικό έργο σκηνοθετεί η Μαρία Βαρνακκίδου και πρωταγωνιστεί η ομάδα À Vendre (Θέατρο Θησείον, στις 24, 25, 26, 27/4).

Σάτιρα και κοινωνική αλληγορία
Η "Σκύλα" του Ζορζ ντε λα Φουσαρντιέρ σχολιάζει την κοινωνία με χιούμορ και ειρωνεία. Ανεβαίνει σε μια τολμηρή θεατρική μεταφορά από την Κερασία Σαμαρά, με πρωταγωνιστές τους Μανώλη Ιωνά, Βασίλη Βλάχο, Κερασία Σαμαρά, Δημήτρη Καραβιώτη, Χίλντα Ηλιοπούλου, Μιράντα Ζησιμοπούλου / Αγγελική Ξενία (εναλλάξ) και Χρήστο Κασιέρη (Θέατρο Αλκμήνη, από 27/4). Ένα σουρεαλιστικό, μουσικοθεατρικό ταξίδι, που εστιάζει στην καθημερινότητα των ανθρώπων της φτώχειας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης, είναι το "Ζαραζί – Το μιούζικαλ των φτωχών" του Βασίλη Χατζημακρή. Ο ίδιος συμπρωταγωνιστεί με τους Χριστίνα Μάλλιου και Ραφαήλ Λουλούδη (Δρόμος, από 26/4).
Περισσότερες πληροφορίες
Άγριοι
Μια σκληρή αθηναϊκή ιστορία που διαδραματίζεται στο διαμέρισμα του διακεκριμένου καθηγητή Νίκου Λεοντή, κάπου στη σημερινή Κυψέλη. Με τους καλεσμένους φοιτητές του αγωνιούν για ένα καλύτερο μέλλον, η συνάντησή τους όμως παίρνει άλλη τροπή…
Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία
Στο σημαντικό έργο του σουρεαλισμού, η οικογένεια Πομέλ γιορτάζει τα γενέθλια του μοναχογιού της με υπερφυσική ανάπτυξη, που περνά από την αθωότητα στην ενοχή, αποποιούμενος την ταυτότητα του παιδιού. Καλεσμένοι τους είναι οι οικογενειακοί τους φίλοι, οι Μανιώ, ένας αχαλίνωτος στρατηγός και μια γοητευτική κυρία με εντερικά προβλήματα που φτάνει στο σπίτι απρόσκλητη. Μέσα σε λίγες ώρες θα ανακαλύψει και θα αποκαλύψει σε όλους, μαζί με την εξάχρονη φίλη του Εστέρ, το ψέμα και την φαυλότητα των μεγάλων.
Απόπειρες για τη ζωή της
Ένα παιχνίδι ταυτοτήτων που μιλά για τα δεινά της σύγχρονης κοινωνίας μέσα από τα μάτια μίας γυναίκας είναι το σπουδαίο αυτό δείγμα του in-yer-face theatre, που καθιέρωσε διεθνώς τον Βρετανό συγγραφέα, το οποίο ανεβαίνει 28 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση και είναι τώρα πιο επίκαιρο από ποτέ. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος είναι πραγματικά ο άλλος; 17 σκηνές, 17 απόπειρες να περιγράψουμε, 17 προσπάθειες να καταλάβουμε, 17 ιστορίες που μας παρουσιάζουν τη διαδικασία κατασκευής μιας ταυτότητας για δημόσια κατανάλωση.
Ο αιών μου
Ένα φαινομενικά απλό οικογενειακό δείπνο στη μνήμη του Πατέρα, μετατρέπεται σ' ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στους φόβους του αιώνα μας και την έλλειψη πίστης και νοήματος. Η μητέρα, ο εραστής της, η κόρη, ο μεγάλος γιος, η γυναίκα του και ο μικρός γιος βυθίζονται σε ένα δραματικό αντίλογο, με αφορμή θέματα της εποχής μας – υπερπληροφόρηση, εξέλιξη της τεχνολογίας, φτωχοποίηση, κλιματική αλλαγή. Ο έβδομος και αόρατος χαρακτήρας του έργου, ο αιώνας μας, μεταλλάσσει τους χαρακτήρες σιγά σιγά, κι ερήμην τους, στα ψηφιακά ανδρείκελα τους. Ο καταιγιστικός ρυθμός, οι συνεχείς αλλαγές θέματος και τα σουρεαλιστικά στοιχεία μεταφέρουν στην σκηνή την ταχύτητα και το θόρυβο της πληροφορίας και καθιστούν τους χαρακτήρες έρμαιά της. Το έργο μεταπηδά απ' το ρεαλιστικό στο μεταδραματικό, απ' το χιούμορ στη βία, απ’ τη συγκίνηση στην απόλυτη συντριβή της, αναζητώντας έναν τρόπο να «μιλήσει» στους θεατές για την συλλογική αγωνία για το μέλλον.
Contra στην πρόοδο - ένα πεδίο μνήμης
Ένα καινοτόμο τεχνολογικό πρόγραμμα, η «Εκπνοή», επαναφέρει τις αναμνήσεις από την τελευταία εβδομάδα της ζωής μιας γυναίκας, επαναπροσδιορίζοντας τι σημαίνει μνήμη, παρελθόν και μέλλον στη σύγχρονη εποχή όπου η τεχνολογία και ο αστραπιαίος ρυθμός της πληροφορίας ορίζουν τα πάντα. Μπορεί, όμως, η ανάμνηση να ανασυσταθεί χωρίς να αλλοιωθεί η ουσία της; Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να παραμείνουν συνδεδεμένοι με το παρελθόν τους, όταν αυτό μετατρέπεται σε δεδομένα και φιλτράρεται μέσα από αλγορίθμους; Ο συγγραφέας αντλεί έμπνευση από το παράδοξο και το δυστοπικό, ενώ η συνομιλία με το μυθιστόρημα «Εκπνοή» του Τεντ Τσιανγκ, θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο ενός αβέβαιου μέλλοντος. Πώς θα μοιάζει ο κόσμος μας, όταν η τεχνολογία υπερβεί την ανθρώπινη υπόσταση;
Άγιος Νεκτάριος, από τη γη στον ουρανό
Ένα βαθιά συγκινητικό θρησκευτικό δράμα που αφηγείται τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου, από το φιλανθρωπικό και ποιμαντικό του έργο μέχρι τους διωγμούς και τις συκοφαντίες που υπέστη, από τη Θράκη στην Κωνσταντινούπολη, στη Χίο, στην Αθήνα, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και πάλι πίσω στην Ελλάδα. Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Τουρκοκρατούμενης Θράκης. Από πολύ νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στην πνευματική ζωή και έγινε σύμβολο ελπίδας σε σκοτεινούς καιρούς.
Είμαι η μετεμψύχωση της Σύλβια Πλαθ
Μία γυναίκα ξεγυμνώνει τις πιο απόκρυφες και αθέατες πλευρές της, ανακαλύπτοντας την ομορφιά του μοιράσματος και της αποδοχής, καυτηριάζοντας την ψηφιοποίηση της σεξουαλικής ζωής, τη δύναμη του τραύματος, το ρίζωμα της πατριαρχίας, τον φόβο γι’ αυτό που βαθύτερα επιθυμούμε, σ’ έναν μονόλογο με αφετηρία την Αμερικανίδα συγγραφέα Σύλβια Πλαθ.
Raised in captivity
Μια τραγικωμωδία για το παράδοξο των ανθρώπινων σχέσεων, τη μοναξιά, τη βία και τη μνήμη, με πρωταγωνιστή τον Σεμπάστιαν, έναν νεαρό, άνεργο δημοσιογράφο, αντιμέτωπο με δύο ηχηρές απώλειες. Ζει απομονωμένος, ανίκανος να διαχειριστεί το χαμό του συντρόφου του, όταν ξαφνικά η μητέρα του πεθαίνει, αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη όπου μεγάλωσε. Εκεί θα ξεκινήσει μια σειρά τυχαίων γεγονότων που θα τον κάνουν να αναθεωρήσει τις βεβαιότητές του: η συναισθηματικά ευάλωτη αδελφή του που δεν θέλει με τίποτα να τον αποχωριστεί, ο σύζυγός της που εγκαταλείπει την ιατρική για να αφοσιωθεί στη ζωγραφική, η ψυχολόγος του που δυσκολεύεται να αντέξει την απόρριψη και φτάνει σε ακραίες λύσεις…
Στην παλιά εθνική
Μια οικογένεια κατοικεί στη σκιά ενός ανείπωτου μυστικού σ’ ένα ερειπωμένο βενζινάδικο στην παλιά εθνική οδό. Ένα ψυχοσάββατο τους φέρει αντιμέτωπους με ενοχές, πάθη και φαντάσματα του παρελθόντος. Το έργο αφηγείται μια ιστορία γεμάτη ένταση, μυστήριο και ανατροπές, βασισμένο στο μονόπρακτο του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ψυχοσάββατο». Ο Παύλος, αλκοολικός και βυθισμένος στη βία, η γυναίκα του Ελένη, παγιδευμένη σε έναν φαύλο κύκλο σιωπής και ενοχής, και η Δήμητρα, η διαλυμένη μητέρα του Παύλου που βλέπει παντού φαντάσματα και αναζητά απαντήσεις για τον θάνατο της κόρης της. Όταν ο ανιψιός Άγγελος επιστρέφει μετά από χρόνια, έρχεται αντιμέτωπος με μια οικογένεια διαλυμένη, έναν έρωτα που δεν έσβησε ποτέ και μια αλήθεια που δεν θα έπρεπε να αποκαλυφθεί.
Η σκύλα
Στην 150η επέτειο από τη γέννηση του συγγραφέα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη σκηνή η παράδοξη ιστορία πόθου, διαφθοράς και εγκλήματος, μέσα από ένα παρακμιακό, αστείο βαριετέ που σαρκάζει τους ήρωές του. Η σκοτεινή γοητεία του Μεσοπολέμου ζωντανεύει μέσα από την ιστορία του Μορίς, ενός φιλήσυχου, έντιμου ιδιωτικού υπαλλήλου, δυστυχισμένου σ' έναν συμβατικό γάμο με την Αντέλ και με μόνες διεξόδους τον αγοραίο έρωτα και την παράξενη ζωγραφική του. Ξαφνικά ερωτεύεται για πρώτη φορά στη ζωή του, παράφορα, τη Λουλού, μια αφελή πεταλουδίτσα της νύχτας. Εκείνη, όμως, μαζί με τον αδίστακτο προστάτη και εραστή της, Ντεντέ, τον εξαπατούν. Ο Μορίς, μέσα από μια συνάντηση με τον Αλέξις, έναν αναπάντεχο προσωρινό σωτήρα του, ξεγελιέται ότι θα ευτυχήσει με τη Λουλού, όμως, σιγά σιγά, χάνει τα πάντα, την εντιμότητά του, την αξιοπρέπεια, ακόμη και την πατρότητα των πινάκων του, αφού η Λουλού τους παρουσιάζει ως δικούς της.
Όσα παίρνει ο άνεμος
Η μεγάλη λογοτεχνική ερωτική ιστορία με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο και τον σκληρό αγώνα μιας κοινωνίας να επιλέξει ανάμεσα στην ηθική και την επιβίωση, περιστρέφεται γύρω από την χειραφετημένη γόνο οικογένειας γαιοκτημόνων του Νότου, Σκάρλετ Ο’ Χάρα. Ανεβαίνει σε μια διασκευή που επικεντρώνεται στον έρωτα, τον πόλεμο και τις κοινωνικές ανισότητες, φιλοδοξώντας να φέρει το άρωμα και τις μουσικές του αμερικανικού νότου στη σκηνή. Το κορυφαίο αντιπολεμικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας έχει γνωρίσει μνημειώδεις μνημειώσεις κινηματογραφικές εκδοχές, με ανάγλυφους μνημειώδεις χαρακτήρες.
Το τρίτο στεφάνι – Εγώ η Εκάβη
Μια θεατρική διασκευή του αριστουργήματος της ελληνικής λογοτεχνίας, «Το τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή, που εστιάζει στην πολυτάραχη ζωή μιας ηρωίδας, με φόντο την Ιστορία της Ελλάδας. Η Εκάβη κοιτάζει τον καθρέφτη και βλέπει τον εαυτό της όπως ήταν νέα. Τα δύο αυτά πρόσωπα επί σκηνής, το ρεαλιστικό και το φανταστικό, συνθέτουν τα κομμάτια της πολυτάραχης ζωής της πλάι στους Βαλκανικούς και Παγκόσμιους Πολέμους, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η ζωή της Εκάβης ζωντανεύει μπροστά μας γεμάτη περιπέτειες και ανατροπές, έρωτες και προδοσία. Ένα έργο, ελάχιστος φόρος τιμής για όλες τις γυναίκες που έδωσαν τα πάντα για την οικογένεια τους.
Το τέρας
Μια νέα γυναίκα, κυριευμένη από μια ανεξέλεγκτη δύναμη που την αλλοιώνει εσωτερικά και εξωτερικά, εξοντώνει σταδιακά την πόλη όπου μεγάλωσε και τα αγαπημένα της πρόσωπα, σε μια ονειρική «τρομακτική» ιστορία για την μεταμόρφωση και την ελευθερία.
Άνθρωπος του Θεού
Μια γυναικεία φιλία φαίνεται να γεννιέται σ’ ένα γειτονικό μπαρ, την ώρα που το κέντρο της Αθήνας συνταράσσεται από βίαια επεισόδια μεταξύ αναρχικών και Αστυνομίας. Η Ράνια προσκαλεί τη Μαρία σπίτι της για ένα τελευταίο ποτό αλλά η έλευση του άνδρα της, του Γιάννη που υπηρετεί ως ανθυπαστυνόμος στις ειδικές μονάδες καταστολής και αποκατάστασης της τάξης (ΥΑΤ) λειτουργεί ως καταλύτης της ιστορίας. Τι σημαίνει να πιστεύεις; Πόσο εύθραυστη είναι η ηθική μας όταν δοκιμάζεται σε μια κοινωνία που σείεται; Και ποια είναι, τελικά, η σχέση του ανθρώπου με το θείο;
Τελευταία επιθυμία
Ένα θεατρικό έργο που μοιάζει με τελετουργική συνομιλία με τον άλλο κόσμο. Η σκηνή μεταμορφώνεται σε έναν χώρο ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, όπου η επιθυμία παίρνει μορφή, σαν ένα ζωντανό πηγάδι ευχών. Οι δημιουργοί του επηρεασμένοι από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, τον Σάμουελ Μπέκετ, τον Τ.Σ. Έλιοτ, τον Γιώργο Σεφέρη και προσωπικές μνήμες, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου ο χρόνος αναστέλλεται. Εκεί, οι ζωντανοί συναντούν τους νεκρούς. Για μια στιγμή. Για μια τελευταία αγκαλιά. Για μια τελευταία επιθυμία.
Έρημος
Τέσσερις ηθοποιοί μοιράζονται διαφορετικές πτυχές μιας ηρωίδας, μιας νεαρής μητέρας η οποία αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι και το παιδί της, στο έργο που μιλά για το διαγενεακό τραύμα. Στην προσπάθειά της, όμως, να ξεφύγει απ' το παρόν και το παρελθόν της, θα βρεθεί, διά μαγείας, σε μια τεράστια, αχανή έρημο. Η γυναίκα θα χαθεί μέσα σε αυτή, χωρίς να ξέρει αν υπάρχει έξοδος. Ο μόνος τρόπος να μπορέσει να επιβιώσει, στη συνθήκη που θα βρεθεί, είναι να έρθει σε πραγματική επαφή με τον εαυτό της.
Ζαράζι - Το μιούζικαλ των Φτωχών
Μια σουρεαλιστική ιστορία γύρω από ένα τραπέζι καφενείου – έναν τόπο προσδοκιών, αναβολών και ματαιώσεων – που μετατρέπει το παράλογο της ύπαρξης σε θέαμα και την καθημερινότητα σε μια γιορτή αυτοσαρκασμού και μουσικής. Τρεις μουσικοί, η Χριστίνα, ο Βασίλης και ο Ραφαήλ παίζουν μουσική, αφηγούνται ιστορίες και αναρωτιούνται αν η ζωή είναι κάτι παραπάνω από μια σκηνοθεσία. Το έργο συνδυάζει πρωτότυπη και «δανεισμένη» μουσική, ποίηση και πεζό λόγο, αντλώντας από δημιουργούς όπως ο Νικόλας Άσιμος, οι Χειμερινοί Κολυμβητές, ο Τζίμης Πανούσης, οι Τρύπες, τα Διάφανα Κρίνα, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Τζον Κέιτζ, ο Στιβ Χάρλεϊ, καθώς και από στίχους των Μάνου Ελευθερίου, Τίτου Πατρικίου, Ανδρέα Εμπειρίκου, Νίκου Γκάτσου κ.ά.
Λαμπρά παράσιτα
Μια σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία -χαρακτηριστικό δείγμα του in yer face theatre- με πρωταγωνιστές ένα νεαρό ζευγάρι και το που μπορεί να φτάσει για να αποκτήσει το σπίτι των ονείρων του, την εποχή της στεγαστικής κρίσης. Αρπάζοντας την εξωπραγματική ευκαιρία που τους προσφέρεται, ξεκινούν ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Άβολο, αστείο, και προκλητικό, το έργο λειτουργεί ως μια ισχυρή κριτική της καταναλωτικής κουλτούρας και των ηθικών θυσιών που κάνουμε για την ικανοποίηση των αχόρταγων αναγκών μας.
Holy Bitch!
Ένα χιουμοριστικό ποπ καμπαρέ -που ολοκληρώνει το δίπτυχο της δημιουργού για την θηλυκότητα- το οποίο μας μεταφέρει στο σύμπαν των υπερηρώων και των κόμικ. Αποτελεί μια στοργική απάντηση στην έννοια της πατριαρχίας που ενυπάρχει στους σύγχρονους και αρχαίους μύθους, αλλά και μια απάντηση στη βία που υποβόσκει στον ψηφιακό καπιταλισμό και στην αμήχανη σχέση του ανθρώπου με την τεχνητή νοημοσύνη. Σ’ ένα αλχημικό αρτοποιείο που στέκει στην άκρη του Χρόνου, τέσσερις φουρνάρισσες απόγονοι νυμφών, γοργόνων και θεών, τραγουδούν άριες, ποπ και πανκ μελωδίες, ενώ καίνε στους φούρνους ξεπερασμένους μύθους επαναφέροντας στην πραγματικότητα μυθικές γυναικείες μορφές, όπως τη Μέδουσα. Σε αυτό το αλλόκοτο μέρος θα καταφύγει μια ηρωίδα κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους…
Το έργο των δύο χαρακτήρων
Δύο αδέλφια και ηθοποιοί εγκαταλείπονται από τον θίασό τους σε μια άγνωστη πόλη, ολομόναχοι και αντιμέτωποι με το κοινό που καταφτάνει, στο έργο της ύστερης περιόδου του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα. Αποφασίζουν να παίξουν «Το έργο των δύο χαρακτήρων», ένα έργο του Φελίς, το οποίο φαίνεται να περιλαμβάνει πολλά στοιχεία από την προσωπική τους ζωή. Γεγονότα, αναμνήσεις και τραύματα ζωντανεύουν στη σκηνή από τα δύο αδέρφια. Το θέατρο αποτελεί θεμελιώδη συνθήκη ύπαρξης γι’ αυτούς, το μόνο μέσο αυτοπροσδιορισμού που διαθέτουν. Παίζουν τη ζωή τους, τη δραματοποιούν για να την καταλάβουν, αυτοσχεδιάζουν πάνω στη μνήμη, δημιουργούν τη δική τους ιστορία και αγωνίζονται να ορίσουν την ταυτότητά τους, μεταμορφώνοντας το τραύμα σε τέχνη.
Ερρίκος ο Τέταρτος
Βασισμένο στα αληθινά γεγονότα της επανάστασης εναντίον του Βασιλιά Ερρίκου Δ’ είναι το πρωτόπαικτο ιστορικό δράμα που εξελίσσεται σε μια σύγκρουση γενεών σε κατάσταση διαδοχής. Ο Σαίξπηρ χρησιμοποιεί την Ιστορία για να εξετάσει συγκριτικά την πορεία του Ερρίκου και του γιου του (πρίγκιπα Χαλ), και αντίστοιχα του Ερρίκου Πέρσι και του δικού του γιου (νεαρού Χάρι), μελετώντας διεξοδικά το κρίσιμο ζήτημα των σχέσεων της παλαιότερης με τη νεότερη γενιά. Αποτελεί μια τολμηρή συζήτηση πάνω σε ζητήματα όπως η Αλλαγή, η Μεταρρύθμιση και το φορτίο που φέρουμε από το Παρελθόν. Κι όλα αυτά ενταγμένα σ’ ένα πλαίσιο εγκληματικότητας και διχόνοιας.
Girls & Boys
Για τη βία, την εξουσία, τη φιλοδοξία και το ρόλο τους στη σχέση των δύο φύλων μιλά ο συνταρακτικός μονόλογος του βραβευμένου με Τόνι συγγραφέα, που ζωντανεύει μέσα από μία παράσταση γεμάτη βίντεο, ήχους και εικόνες. Μια τυχαία συνάντηση σε ένα αεροδρόμιο οδηγεί σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα. Ένας γάμος, ένα σπίτι, δύο παιδιά, παράλληλες καριέρες – μια συνηθισμένη οικογενειακή ζωή. Το έργο σκιαγραφεί με αμεσότητα, οξυδέρκεια και αφηγηματική δεξιοτεχνία τις λεπτές γραμμές ανάμεσα στην ευτυχία και την απώλεια, αποτυπώνοντας με ακρίβεια τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και αποκαλύπτοντας σταδιακά τις αποχρώσεις της βίας που υποβόσκει στην καθημερινότητα του ζευγαριού.
Μετανάααστες ή Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα
Το συγκλονιστικό έργο για την προσφυγική κρίση και την ευρωπαϊκή συνείδηση από τον συγγραφέα του «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα», παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Με αφετηρία την τραγωδία του Αιγαίου, το έργο, που γράφτηκε το 2016, σκιαγραφεί τη σκληρή πραγματικότητα των μεταναστευτικών ροών, της πολιτικής υποκρισίας και της ανθρώπινης απόγνωσης, ενώ παράλληλα αποκαλύπτει τον μηχανισμό εκμετάλλευσης των προσφύγων: από τους διακινητές και τους εμπόρους οργάνων, μέχρι την πολιτική ρητορική και τις τεχνολογίες αποκλεισμού.
Μη σκαλίζεις την άμμο
Το βραβευμένο έργο με το γνώριμο κωμικοτραγικό ύφος των σημαντικών δραματουργών, είναι το χρονικό της κατάδυσης μιας παρέας εφήβων στον κόσμο των ναρκωτικών. Οι χαρακτήρες, τα πρόσωπα, ανήκουν στο περιθώριο της κοινωνίας, «ασήμαντες» περιπτώσεις που κραυγάζουν για βοήθεια, για λίγη αγάπη, για την ανάγκη ενός «Άλλου κόσμου». Ανιχνεύει την αδυναμία και τον φόβο των ανθρώπων να επικοινωνήσουν ελεύθερα στον σύγχρονο κόσμο. Οι τέσσερις ήρωες συναντιούνται στο σπίτι του ενός από αυτούς. Εκεί θα εκτυλιχθεί ένα παιχνίδι εξαπάτησης και εκδίκησης το οποίο θα φέρει τον καθένα αντιμέτωπο με τον ηθικό του κώδικα, με όσα ήθελε να κάνει και δεν έκανε και με τα λόγια που είπε ενώ δεν τα πίστευε.