"Η Πύλη της Κόλασης": Τελευταίες παραστάσεις για το νέο έργο του Γιάννη Καλαβριανού

"Η Πύλη της Κόλασης" ολοκληρώνει το επιτυχημένο ταξίδι της στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου στις 16 Φεβρουαρίου. Η παράσταση σε κείμενο και σκηνοθεσία του καταξιωμένου Γιάννη Καλαβριανού, αγκαλιάστηκε από το ευρύ κοινό και έτυχε θερμότατης αποδοχής από τους κριτικούς.

Η ιστορία του έργου βασίζεται σε δύο θυελλώδεις ερωτικές ιστορίες, που συνδέονται με τον κόσμο της τέχνης και της δημιουργίας. Η πρώτη ιστορία αφορά τους δύο μεγάλους γλύπτες του 19ου αιώνα, τον Αύγουστο Ροντέν και την Καμίγ Κλωντέλ, που ερωτεύονται, με τον Ροντέν να έχει ήδη μια άλλη μόνιμη σύντροφο. Η σχέση τους προκαλεί αναταραχή και θα αποτελέσει την πηγή έμπνευσης για το έργο του Ροντέν, ο οποίος ανακαλύπτει την ιστορία ενός άλλου παράνομου ζευγαριού του 13ου αιώνα, του Πάολο και της Φραντσέσκας, που έζησαν κρυφό έρωτα για 9 χρόνια και τελικά θα πεθάνουν από το χέρι του αδερφού του Πάολο.

Ο Ροντέν, εμπνευσμένος από την ιστορία του παράνομου ζευγαριού, δημιουργεί κάποια από τα πιο εμβληματικά γλυπτά στην ιστορία της τέχνης, όπως τον "Σκεπτόμενο", την "Πύλη της Κόλασης" και το "Φιλί", το οποίο απεικονίζει τους Πάολο και Φραντσέσκα αγκαλιασμένους, λίγο πριν τη δολοφονία τους. Αυτά τα έργα τον καθιερώνουν ως έναν από τους μεγαλύτερους γλύπτες της εποχής του, ενώ η Καμίγ Κλωντέλ, παρά την ταλαντούχα φύση της, καταλήγει θύμα της πατριαρχικής κοινωνίας, η οποία την κλείνει σε ψυχιατρείο για 30 χρόνια.

Η παράσταση, με τέσσερις ερμηνευτές (Γιώργος Γλάστρας, Κωνσταντίνος Ζωγράφος Χριστίνα Μαξούρη, Λυγερή Μητροπούλου), είναι η πιο εικαστική μέχρι τώρα δουλειά του Γιάννη Καλαβριανού. Το έργο δημιουργεί έναν κόσμο αφύπνισης του ανθρώπινου πνεύματος, μιας προσπάθειας να νικήσει τον χρόνο και να αναζητήσει την αλήθεια μέσα από τον έρωτα και την τέχνη. 

Ο Γιάννης Καλβριανός για το έργο

Οι ιστορίες είναι σαν να υπάρχουν κάπου και να μας περιμένουν να τις αφηγηθούμε.  Ολόκληρη η τέχνη είναι σαν να αιωρείται ασχημάτιστη κάπου. Μέχρι που ένα χέρι να κάνει την αρχή. Ήξερα πως ήθελα να φτιάξω μια παράσταση για τον χρόνο, για το τι αφήνουμε πίσω ως ανάμνηση του περάσματός μας από τη ζωή, για τους ανθρώπους που δυσκολεύονται, για τα κορίτσια και τα αγόρια που παντρεύτηκαν χωρίς να ξέρουν καλά καλά το γιατί και για εκείνα που ερωτεύτηκαν και κυνήγησαν τον έρωτά τους ως το τέλος. Είχα τα θέματα, αλλά δεν είχα την ιστορία. Όταν είδα στο Μουσείο Ορσέ, τον πίνακα του Αλεξάντρ Καμπανέλ, όπου ο παράνομοι εραστές Πάολο και Φραντσεσκα πέφτουν την ίδια στιγμή νεκροί και στο βάθος έβλεπα την Πύλη της Κόλασης του Ροντέν, που επίσης έζησαν με την Καμίγ Κλωντέλ έναν αντίστοιχο καταδικασμένο έρωτα, ήξερα πως βρήκα επιτέλους την ιστορία μου.  Το ότι τα πραγματικά γεγονότα ξεκίνησαν στο Μουσείο Ορσέ, εκεί ακριβώς όπου γεννήθηκε και η ιδέα της παράστασης, ήταν μια απίστευτη σύμπτωση που τα έδεσε όλα. Δύο ιστορίες από τον 13 και τον 19ο αιώνα που είναι τελικά μία. Αυτή της αιώνιας ανθρώπινης περιπέτειας. 

Προπώληση εισιτηρίων μέσω more.com