Ο Γιάννος Περλέγκας επιστρέφει σκηνοθετικά με την κωμωδία του Τόμας Μπέρνχαρντ "Η δύναμη της συνήθειας”, για το τέλος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που ανεβαίνει στο Θέατρο Ροές σε συνεργασία με την ομάδα "κι όμΩς κινείται" από τέλη Ιανουαρίου.
Η συνεργασία του Γιάννου Περλέγκα με την ομάδα χορευτών και ακροβατών "κι όμΩς κινείται" συνεχίζεται έπειτα από τους αριστοφανικούς "Βατράχους”, με μια παράσταση όπου καθίσταται αναγκαία η συνύπαρξη της γλώσσας της αφήγησης, του χορού, της μουσικής και των ακροβατικών. Με τη "Δύναμη της Συνήθειας” ολοκληρώνεται μια φάση της ενασχόλησης του ηθοποιού με τον Τόμας Μπέρνχαρντ, έπειτα από το ανέβασμα δύο έργων του συγγραφέα: "Ιμμάνουελ Καντ” και "Ο αδαής και ο παράφρων”.
Ο Τόμας Μπέρνχαρντ γράφει το έργο το 1974 για να παρασταθεί στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, δύο χρόνια μετά το "Ο αδαής και ο παράφρων”. Η "Δύναμη της συνήθειας” φέρει τον υπότιτλο "κωμωδία". Είναι το πρώτο από μια σειρά έργων που γράφει για τον ηθοποιό Μπέρνχαρντ Μινέτι. Για μια ακόμη φορά ο μεγάλος Αυστριακός συγγραφέας, φαινομενικά μισάνθρωπος και προκλητικός, συνθέτει μια ξεκαρδιστική επιθετική ελεγεία για το τέλος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, για την τέχνη, τη μουσική, το γελοίο της ανθρώπινης απόπειρας και τον υφέρποντα φασισμό των συμπατριωτών του.
Το έργο
Δύο είναι οι έγνοιες του διευθυντή του περιοδεύοντος τσίρκου Καριμπάλντι: αφενός η επιβίωση της μικρής οικογενειακής του επιχείρησης και αφετέρου η εδώ και 22 χρόνια αποτυχημένη του προσπάθεια να τελειοποιήσει, με τον πενταμελή του θίασο, το "Κουιντέτο της Πέστροφας" του Φραντς Σούμπερτ. Ο ίδιος παλεύει εδώ και 22 χρόνια να τελειοποιηθεί στο βιολοντσέλο, να φτάσει τη δεξιοτεχνία του ειδώλου του, του μεγάλου τσελίστα Πάμπλο Καζάλς.
Τα άλλα τέσσερα μέλη του θιάσου όμως αποδεικνύονται ανεπαρκή, τόσο στα καθήκοντά τους απέναντι στο τσίρκο, όσο και στην εκτέλεση της υψηλής μουσικής σύνθεσης. O ανιψιός του ο Θηριοδαμαστής υποχρεούται να μπει στον θίασο αφενός μετά τον θάνατο του προκατόχου του που κατασπαράχθηκε από τις λεοπαρδάλεις και αφετέρου επειδή έτυχε να παίζει πιάνο. Η Εγγονή του, ένα κορίτσι στην εφηβεία, υποχρεώνεται αφενός να πάρει τη θέση της σκοτωμένης ακροβάτισσας μητέρας της στο τεντωμένο σκοινί και αφετέρου να παίξει βιόλα. Ο Κλόουν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα με το σκουφί του: αφενός πρέπει να του πέφτει όταν βρίσκεται στην πίστα, αφετέρου δεν πρέπει να του πέφτει όταν παίζει κοντραμπάσο. Και ο Ζογκλέρ αφενός δεν κατορθώνει να σηκώσει πάνω από δεκαοκτώ πιάτα και αφετέρου, παρότι παίζει βιολί από παιδί, μοιάζει να το σιχαίνεται.
Όλα αυτά διαδραματίζονται ένα βράδυ του 1974, στη γνωστή πλατεία του Μονάχου Τερεζινβίζεε (όπου λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο η διαβόητη γιορτή μπίρας Οκτόμπερφεστ). Μετά την πρόβα του Κουιντέτου ο θίασος Καριμπάλντι πρέπει να αναχωρήσει για τη γειτονική πόλη του Άουγκσμπουργκ.
Επί σκηνής ερμηνεύουν οι Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Γιάννος Περλέγκας, Πάνος Σολδάτος, Χριστίνα Σουγιουλτζή.
Η μετάφραση είναι του Γιάννου Περλέγκα, ο οποίος συνθέτει τη δημιουργική ομάδα από κοινού με τους Χριστίνα Σουγιουλτζή, Νώντα Δαμόπουλο, Αντιγόνη Λινάρδου, Πάνο Σολδάτο, Φίλιππο Βασιλείου, Μαρία Αθανασοπούλου, Φανή Μουζάκη και Federico Bustamante.
Η πρεμιέρα είναι στις 25 Ιανουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.