'Έντα Γκάμπλερ', Γκέλυ Κλαμπάκα©
Το 2025 έρχεται με θεατρικά δώρα κι εμείς σημειώνουμε τις νέες παραγωγές που ετοιμάζονται για πρεμιέρα αυτόν το μήνα. Ξεκινάμε με τέσσερις χώρους-σημεία αναφοράς για τον θεατρικό χάρτη. Στο Ολύμπια - Δημοτικό Μουσικό Θέατρο "Μαρία Κάλλας", ο σκηνοθέτης και μαέστρος Γιώργος Πέτρου ανεβάζει το μουσικό θρίλερ "Σουίνι Τοντ: Ο Δαιμόνιος Κουρέας της Fleet Street" σε μουσική και στίχους του θρυλικού Στίβεν Σόντχαϊμ και κείμενο του Χιου Γουίλερ. Από 17/1 θα επισκεφτούμε ακόμη μία φορά τον σκοτεινό κόσμο της οδού Fleet, ο οποίος έγινε ευρέως γνωστός στο ελληνικό κοινό από την ταινία του Τιμ Μπάρτον. Προχωράμε προς το Παλλάς, όπου η μεγάλη παραγωγή του Γιώργου Βάλαρη "Όμορφη Πόλη - 100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης" εγκαινιάζει το έτος που είναι αφιερωμένο στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη. Η σύγχρονη λαϊκή τραγωδία που κατέκτησε το κοινό, κάνοντας το πάτωμα να δονείται από τη ρυθμική κίνηση των ποδιών υπό τους ήχους των συνθέσεων του Θεοδωράκη, επιστρέφει ανανεωμένη με ερμηνευτές τους Λυδία Κονιόρδου, Μιχάλη Σαράντη, Μανώλη Μητσιά, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Μπάση, Γιώτα Νέγκα, Τάνια Τσανακλίδου (από 31/1).
Στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ο Γιώργος Κουτλής και ο Βασίλης Μαγουλιώτης σκηνοθετούν, ενώ ο Γιάννης Νιάρρος με τον Γιάννη Παπαδόπουλο υπογράφουν τη μουσική στο καινούργιο θεατρικό έργο του Suyako "Merde!" (από 24/1). Η δημιουργική ομάδα των σαρωτικών "Παιχτών" επιστρέφει με μια μουσική κωμωδία για τα "κακώς κείμενα" του ελληνικού θεάτρου, με τους Νίκο Καραθάνο, Ηλία Μουλά, Μαριαλένα Ηλία, Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο και τους Μαγουλιώτη και Νιάρρο επί σκηνής, μεταξύ άλλων.
Στη Σκηνή Ωμέγα έρχεται το "Ου φονεύσεις", το νέο έργο της Άντζελας Μπρούσκου για την έμφυλη βία, που διερωτάται γιατί τα "εγκλήματα πάθους" και τα "εγκλήματα τιμής" κατά των γυναικών συνεχίζονται με τέτοιο ρυθμό. Παίζουν οι Δήμητρα Χατούπη, Ανδριανή Κυλάφη, Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Άλκηστις Πολυχρόνη (από 11/1). Τέλος, στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου ζωντανεύουν οι "Γιαγιάδες" του Γιώργου Καλογερόπουλου, μια παράσταση για το ρόλο των παππούδων και των γιαγιάδων στη ζωή μας, η οποία ενισχύει την καλλιτεχνική τάση που φέρνει στο προσκήνιο την τρίτη ηλικία. Παίζουν οι Μαρία Μιχαηλίδου, Εύη Τσακλάνου, Βάσω Μανδύλη, Αιμιλία Ράπτη κ.ά. (17-19/1).
Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου ετοιμάζονται δύο θεατρικές παραστάσεις με φρέσκια ματιά. Στον Κάτω Χώρο, η ομάδα Vice Versa εξερευνά τις νέες αφηγήσεις της ξενότητας, της πολιτικής ορθότητας, των έμφυλων ταυτοτήτων και της κουλτούρας της ακύρωσης στη χιουμοριστική αλληγορία "Κόκκινες γραμμές ή Λέξεις που κάνουν τζιζ" της Ευαγγελίας Γατσωτή, την οποία σκηνοθετεί η Αγγελική Γκιργκινούδη με τους Ζαχαρία Γουέλα, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Zeraw/Έμια Τζάνι (από 20/1).
Διαβάστε Επίσης
Μια άλλη οπτική της cancel culture, του κανιβαλισμού των media και των λαϊκών δικαστηρίων, μέσα από το πρίσμα του εξωφρενικού σύμπαντος του Νικολάι Γκόγκολ –ο οποίος μάλιστα φέτος έχει την τιμητική του– παρουσιάζουν ο Γιάννης Αποσκίτης και ο Σωτήρης Ρουμελιώτης στο "Ιβάν εναντίον Ιβάν" με τους Μπάμπη Αλεφάντη, Λάμπρο Γραμματικό, Άγγελο-Προκόπιο Νεράντζη - επίσης στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, από 30/1). Επιπλέον, ο Γιάννης Αποσκίτης συνεργάζεται φέτος και με τους Γιώργο Κατσή και Πάνο Παπαδόπουλο στην παράσταση "Aντικείμενα" που είναι εμπνευσμένη από την αιματοβαμμένη ιστορία των αδελφών Παπέν. Σε μια εκδοχή που διαφέρει από εκείνη του Ζαν Ζενέ στις περίφημες "Δούλες" του, βλέπουμε τους τρεις κωμικοτραγικούς χαρακτήρες να παγιδεύονται σε έναν εφιάλτη του Ντέιβιντ Λιντς· ακόμα μία παράσταση, δηλαδή, η οποία εντάσσεται στην κορυφαία τάση της σεζόν που βλέπει τα κλασικά κείμενα με νέα ματιά (Ροές, η πρεμιέρα μεταφέρθηκε στις 3/2).
Διαβάστε Επίσης
Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η νέα παράσταση του Παντελή Φλατσούση "H αισθηματική αγωγή· ερευνώντας ένα αρχείο ρωγμών", που βασίζεται στο ιστορικό μυθιστόρημα του Γκιστάβ Φλομπέρ. Η "Αισθηματική αγωγή" μεταφέρεται για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή παραλληλιζόμενη, μάλιστα, με το σήμερα. Παίζουν οι Ηλιάνα Μαυρομάτη, Ντέμπορα Οντόγκ, Βαγγέλης Δαούσης, Χρήστος Διαμαντούδης, Γιώργος Κριθάρας (Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας "Αλεξάνδρα Τριάντη", Μέγαρο Μουσικής, από 15/1). Τη δική του "Έντα Γκάμπλερ" ανεβάζει στο θέατρο Προσκήνιο ο Δημήτρης Καραντζάς. Η Έντα έρχεται να ανατινάξει το σύστημα των μικροαστικών αντιλήψεων που καθορίζουν ακόμη την κοινωνία μας, στην παράσταση που "ξαναδιαβάζει" το αριστούργημα του Χένρικ Ίψεν με τη θέση της γυναίκας στο επίκεντρο. Πρωταγωνιστούν οι Ανθή Ευστρατιάδου, Χρήστος Λούλης, Έκτορας Λιάτσος, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Τζωρτζίνα Δαλιάνη.
Διαβάστε Επίσης
Για τρεις μόνο παραστάσεις, η Ραφίκα Σαουίς παρουσιάζει στο θέατρο Ακροπόλ το έργο της "Αγαμέμνων: ο κύκλος του αίματος", μετά την επιτυχία που γνώρισε στο ιστορικό θέατρο La MaMa της Νέας Υόρκης (13, 20, 27/1). Η εντυπωσιακή παράσταση, που δημιουργήθηκε με τους όρους του cinematic theatre, αντιλαμβάνεται την ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου ως ένα σύγχρονο πολιτικό θρίλερ. Με τη δημιουργό θα βρεθούν επί σκηνής ο Μάνος Βακούσης στο ρόλο του Αγαμέμνονα, ο Σαμουήλ Ακινόλα ως Κήρυκας και σε βίντεο ο Κρις Ραντάνοφ ως Αίγισθος. Η ομάδα νέων καλλιτεχνών Loxodox, από την άλλη, εγκαινιάζει τη Σκηνή Μπέκετ στα Εξάρχεια, έναν νέο θεατρικό χώρο, που φιλοδοξεί να γίνει σημείο συνάντησης για ερευνητικές σκηνικές προσεγγίσεις. Ξεκινά με την παράσταση "Πέντε μικρά έργα του Σ. Μπέκετ", για τον Ιρλανδό δραματουργό που άλλαξε τον ρου της σύγχρονης θεατρικής σκέψης, σε σκηνοθεσία του Αλκίνοου Δωρή (η πρεμιέρα μεταφέρθηκε για τις 7/2).
Διαβάστε Επίσης
Σε έναν πολύ προσωπικό μονόλογο με τον τίτλο "Λουλού", θα συναντήσουμε την Άννα Βαγενά από 30/1 στο θέατρο Μεταξουργείο. Αντλώντας από το ομώνυμο βιβλίο της, ένα έργο ημερολογιακού χαρακτήρα που αναφέρεται στη σκυλίτσα της, που είναι παράλυτη στα πίσω πόδια της λόγω ενός αυτοάνοσου νοσήματος, η κυρία του θεάτρου εκφράζει μέσα από τη Λούλου πράγματα που η ίδια ίσως να μην τολμούσε να πει ποτέ. Λίγες ημέρες μετά, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, ακολουθεί μια πρωτότυπη σύλληψη εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του Πιερ Πάολο Παζολίνι, με αφορμή τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του. Ο Αντρέας Μαντάς έγραψε το κείμενο και η Λουκία Μιχαλοπούλου ανέλαβε να το ερμηνεύσει, στην παράσταση "Όστια - Αυτό είναι το σώμα μου", που δίνει φωνή σε πέντε γυναικεία πρόσωπα που τον καθόρισαν (από 27/1).
Δύο κωμωδίες κάνουν επίσης πρεμιέρα και από τον τίτλο τους και μόνο μας προετοιμάζουν για εκρηκτικές καταστάσεις. Οι Χάρης Εμμανουήλ, Δημήτρης Πετρόπουλος και Άννα Παντζέλη πρωταγωνιστούν στο πρωτόπαικτο "Καπούτ" του Ιταλού συγγραφέα Άλντο Νικολάι στο θέατρο Αλκμήνη, που βλέπει με λεπτότητα και χιούμορ τα προβλήματα της τρίτης ηλικίας (από 7/1). "Στο τσακ!" προλαβαίνετε τους Κώστα Αποστολάκη, Βάσω Γουλιελμάκη, Κρατερό Κατσούλη, Τόνυ Δημητρίου, Δανάη Λουκάκη κ.ά. στο νέο έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου που σκηνοθετεί ο Γιώργος Λύρας στο θέατρο Ριάλτο – "Αλέκος Αλεξανδράκης" (από 16/1): μια κωμωδία-αντίδοτο στο σήμερα με επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις και ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Σουίνι Τοντ: Ο Δαιμόνιος Κουρέας της Fleet Street
Στο διάσημο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, η σκληρή και παράλληλα βαθιά συγκινητική ιστορία του σκοτεινού και εκδικητικού κουρέα της οδού Φλιτ τοποθετείται στο ζοφερό Λονδίνο του 19ου αιώνα, όπου σύμφωνα με τον αστικό μύθο σκότωνε τους πελάτες του με ξυράφι και κατόπιν τους προμήθευε στη συνεργό του, την Κυρία Λόβετ, προκειμένου να γίνουν γέμιση για τις… πεντανόστιμες κρεατόπιτές της. Το μουσικό θρίλερ έγινε ευρέως γνωστό στο ελληνικό κοινό μέσα από τη γνωστή κινηματογραφική διασκευή του Τιμ Μπάρτον, με τους Τζόνι Ντεπ, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ και Άλαν Ρίκμαν στους κεντρικούς ρόλους.
Καπούτ
Μέσα από το χιούμορ και τη συγκίνηση το ιταλικό έργο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη χώρα μας φωτίζει τον κόσμο των ηλικιωμένων ανθρώπων, έναν κόσμο φαινομενικά απλό και ανέμελο, που όμως είναι γεμάτος μελαγχολία, βίαια πάθη, αδύνατες προσδοκίες, βαθιές απογοητεύσεις, φόβους και ανασφάλειες, εγείροντας παράλληλα προβληματισμούς για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται πολλές φορές από την κοινωνία.
Αγαμέμνων: ο κύκλος του αίματος
Αντλώντας κυρίως από την ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου, αλλά και από ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου και μαρτυρίες γυναικών, προσφύγων και στρατιωτών, η Ρ. Σαουίς δημιούργησε ένα σύγχρονο πολιτικό θρίλερ με τους όρους του cinematic theatre. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο ιστορικό θέατρο La MaMa της Νέας Υόρκης, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και κάνει μια στάση στην Αθήνα πριν συνεχίσει την ευρωπαϊκή περιοδεία της. Μέσα από μια σύγχρονη δραματουργική προσέγγιση, το έργο διερευνά τη φύση του πολέμου ως εργαλείου εξουσίας, μια ατέρμονη μηχανή που παράγει θύματα. Η Κλυταιμνήστρα γίνεται η φωνή αυτών που υφίστανται τη βία της ιστορίας: των προσφύγων, των γυναικών, των θυμάτων της καταπίεσης και της αδιαφορίας.
H αισθηματική αγωγή· ερευνώντας ένα αρχείο ρωγμών
Για πρώτη φορά μεταφέρεται στη σκηνή το λογοτεχνικό αριστούργημα του Γκιστάβ Φλομπέρ «Αισθηματική αγωγή» που ακολουθεί τη ζωή του Φρεντερίκ Μορό, η οποία εξελίσσεται παράλληλα με τα γεγονότα μιας ταραγμένης εποχής. Με ειρωνική και σατιρική ματιά, ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας αφηγείται όχι απλώς έναν ανεκπλήρωτο έρωτα για μια παντρεμένη γυναίκα, αλλά και όλη τη διάψευση της γενιάς του σε έναν κόσμο αμφιλεγόμενο, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη. Η παράσταση αναπλαισιώνει το κλασικό κείμενο σε μετάφραση του Παναγιώτη Μουλλά, διασκευή από τον Παντελή Φλατσούση και την Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, αναζητώντας παραλληλισμούς των ιστορικών συγκυριών με τη σημερινή εποχή, με όχημα την αφηγηματικότητα αλλά και τη χρήση βίντεο.
Η Ιφιγένεια των Ταύρων
Μια παράσταση - αντιπολεμική κραυγή που με όχημα τους τραγικούς ήρωες, μια Ιφιγένεια, έναν Πυλάδη, έναν Ορέστη και κάποιον Άντον Τσέχοφ, θίγει με ευφυή τρόπο τα παρελκόμενα των συρράξεων, των συγκρούσεων, της διαπλοκής, ακόμα κι ανάμεσα και σε λαούς που έχτισαν χέρι χέρι αιώνες πολιτισμού. Οι ήρωες περιπλανώνται σα φαντάσματα που αναζητούν τη λύτρωση, σε έναν κόσμο όπου θυσιάζονται σύγχρονες Ιφιγένειες, άνθρωποι χωρίς πατρίδα, άνθρωποι εκ γενετής καταδικασμένοι σε ανυπόφορες ανισότητες. Κάπου στην περιοχή της Κριμαίας, στην Αζοφική θάλασσα, στη Μαριούπολη την πληγωμένη και σ’ ένα λιμάνι, Ταγκανρόγκ το όνομά του (Ταϊγάνιο το αποκαλούσαν οι Έλληνες που ζούσαν εκεί), γενέτειρα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, εκτυλίσσεται η ιστορία. Ο πόλεμος μαίνεται και σκεπάζει με τρόμο τις ψυχές των ανθρώπων.
Λουλού
Αντλώντας από το ομώνυμο βιβλίο της, ένα έργο ημερολογιακού χαρακτήρα για την σκυλίτσας της που είναι παράλυτη στα πίσω πόδια της τα τρία τελευταία χρόνια λόγω ενός αυτοάνοσου νοσήματος, η κυρία του θεάτρου εκφράζει πράγματα που ίσως να μην τολμούσε ποτέ να πει. Μέσα από μια τρυφερή και χιουμοριστική αυτοβιογραφική ιστορία, δίνει φωνή σε όλα τα κακοποιημένα ζωάκια που βρήκαν στοργή και αγάπη κοντά στους ανθρώπους.
Ου φονεύσεις
Κάπου μεταξύ θεάτρου ντοκουμέντο και μυθοπλασίας, η νέα περφόρμανς της Ελληνίδας δημιουργού για την έμφυλη βία, διερωτάται γιατί τα εγκλήματα πάθους και τιμής κατά των γυναικών συνεχίζονται με τέτοιο ρυθμό, με βασικό άξονα την απαγορευμένη σεξουαλικότητα της γυναίκας. Η παράσταση αντλεί από κείμενα που αφορούν την έντονη πατριαρχία και έχουν γραφτεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τη θέση της γυναίκας. Συνεντεύξεις, ποίηση, σκόρπιες φράσεις, σχόλια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τραγούδια, περιγραφές βίας συνθέτουν το πλούσιο υλικό. Η παρουσία του άνδρα σαν μια φιγούρα αρχετυπική, αδρή και σαγηνευτική εμπλέκεται ως ιερέας πατέρας, γιός, αδελφός, εραστής, μαστροπός. Η παράσταση επιχειρεί να ανοίξει έναν δημόσιο διάλογο για την πιο ακραία μορφή σεξισμού, την γυναικοκτονία.
Merde!
Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου και για τους λόγους που οι καλλιτέχνες κάνουν θέατρο σήμερα («Για τα λεφτά ή για την ψυχή μας;»). Πριν την πρεμιέρα, δε λες ποτέ «Καλή επιτυχία!», γιατί είναι, λέει, μεγάλη γρουσουζιά. Αν είσαι Άγγλος, λες “Break a leg!” («Σπάσε το πόδι σου!»). Αν είσαι Ιταλός, λες “In bocca al lupo!” («Στο στόμα του λύκου!»). Εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, κρατώντας μια παλιά παράδοση Γαλλική, λέμε "Σκατά!", ή γαλλιστί,"Merde!”. Το θέμα όμως δεν είναι η πρεμιέρα… Το θέμα είναι πώς φτάνεις μέχρι εκεί. Πώς «φτιάχνεται» το θέατρο; Πώς έρχεται η «έμπνευση»; Τι κάνουνε όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες στην πρόβα; Και ποιος (δεν) πληρώνει για όλα αυτά;
Στο τσακ!
Κωμωδία-αντίδοτο στη σύγχρονη πραγματικότητα που επικεντρώνεται σε μια σειρά ξεκαρδιστικών παρεξηγήσεων που συμβαίνουν στον εκδοτικό οίκο Σεβαστού - Κούκου. Ο Απόστολος Σεβαστός ετοιμάζεται για ένα δείπνο στις οκτώ με τη σύζυγό του Βασιλική Σεβαστού και κάποιους εκδότες. Ο Τόνυ Κούκος πείθει τον συνέταιρο και φίλο του Απόστολο να του δανείσει το σπίτι του, όσο θα λείπει, για να βρεθεί με την παράνομη σχέση του. Λίγο πριν η Βασιλική έχει αναγκαστεί να παραχωρήσει το σπίτι στη φίλη της και σύζυγο του Τόνυ, Μαίρη Κούκου για την πρώτη δια ζώσης γνωριμία με νεαρό μέσα από γνωστή εφαρμογή γνωριμιών. Ο διακοσμητής του σπιτιού Τζέρυ, λίγο πριν ολοκληρώσει την ανακαίνιση του σπιτιού και η οικονόμος Γκρέτα έρχονται να συμβάλουν και εκείνοι με το δικό τους ύποπτο τρόπο στη διατάραξη της ισορροπίας του. Όλα καταρρέουν όταν λίγο πριν τις οκτώ - στο τσακ - εμφανίζεται απρόσκλητη η Μαργαρίτα Τσαμασφίρα Φουξ, η συντηρητική και επιτυχημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Χωράει κάποιος στο ντουλάπι ενός μπάνιου; Ταιριάζει το ροδακινί με το ακαζού; Πετυχαίνουν τα ραντεβού από το tinder; Πόσες χιλιάδες ευρώ απέδωσε το «Πι πι το παπί μου;» Τι συμβαίνει με την Alpha Bank; Ατέλειωτα ερωτήματα και ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις - στο τσακ - λίγο πριν την καταστροφή.
Πέντε μικρά έργα του Σ. Μπέκετ
Το νέο χώρο της ομάδας που είναι αφιερωμένος στις ερευνητικές σκηνικές προσεγγίσεις εγκαινιάζει μια παράσταση για τον σπουδαίο Ιρλανδό δραματουργό Σάμουελ Μπέκετ και τα μικρά, avant garde έργα του: «Footfalls», «Rockaby», «Come and GoPlay» και για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή τα «Play» και «Act Without Words II». «Η ανθρώπινη και διεισδυτική του ματιά στην τραγωδία της καθημερινότητας, μας δίνει θάρρος και ορμή για το καλλιτεχνικό μας έργο και το μέλλον αυτής της σκηνής», σημειώνει η ομάδα.
Κόκκινες γραμμές ή Λέξεις που κάνουν τζιζ
Η ομάδα Vice Versa εξερευνά τις νέες αφηγήσεις της ξενότητας, της πολιτικής ορθότητας, των έμφυλων ταυτοτήτων και της κουλτούρας της ακύρωσης σε μια χιουμοριστική σουρεαλιστική αλληγορία. Ένα ζευγάρι φίλων συγκατοικεί με έναν άγνωστο στο πλαίσιο ενός προγράμματος παροχής φιλοξενίας. Ο επισκέπτης, αν και γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό, έρχεται να τεστάρει τα όρια των οικοδεσποτών. Οι τρεις τους οφείλουν να χρησιμοποιούν μια ΑΙ εφαρμογή που θέτει τους κανόνες της συμβίωσης και διασφαλίζει ότι δεν θα παραβιαστεί καμία από τις «κόκκινες γραμμές» και δεν θα ειπωθεί τίποτα πολιτικά μη ορθό.
Γιαγιάδες
Ένας εγγονός/σκηνοθέτης με σκηνικές οδηγίες τις αναμνήσεις της δικής του γιαγιάς, δημιούργησε έναν ποιητικό φόρο τιμής στις γιαγιάδες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, μέσα από μια σειρά ιστοριών ομορφιάς, παράξενων πλασμάτων, νοσταλγίας, απόρριψης, μοναδικότητας, αγάπης, αποδοχής, πόνου. Μια γιαγιά στο μέτωπο του πολέμου πασχίζει να προσφέρει ασφάλεια και θαλπωρή στην οικογένειά της. Μια ανήμπορη γιαγιά, ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, παλεύει με τις αναμνήσεις της. Μια σύγχρονη γιαγιά ανακαλύπτει τα οφέλη της τεχνολογίας και τα «μαγικά» φίλτρα του Instagram. Μια ηλικιωμένη ηθοποιός αναπολεί τους μεγάλους ρόλους που καθόρισαν τη ζωή και την καριέρα της. Μια εγκαταλελειμμένη γιαγιά στο δωμάτιο ενός γηροκομείου ξαναζεί τα τραύματα του παρελθόντος με φόντο μια θάλασσα που δεν έρχεται ποτέ. Η απίστευτη ιστορία μεταμόρφωσης και αποδοχής μιας ιδιαίτερης και πολύχρωμης γιαγιάς. Μια γιαγιά, αντιμέτωπη με το επερχόμενο φινάλε της, ξεφυλλίζει το άλμπουμ της ζωής της.
Έντα Γκάμπλερ
Η εμβληματική Έντα ανατινάζει το σύστημα των μικροαστικών αντιλήψεων της κοινωνίας μας, σε μια παράσταση που «ξαναδιαβάζει» το αριστούργημα του Ίψεν με τη θέση της γυναίκας στο επίκεντρο. Η Έντα (πρώην Γκάμπλερ, νυν Τέσμαν) προσπαθεί να βρει απάντηση και λόγο ύπαρξης σε ένα στείρο και αυστηρά δομημένο περιβάλλον στο οποίο οι άνθρωποι - απονεκρωμένοι τυφλοί - ζουν μόνο για να εκπληρώνουν την αποστολή και την ταυτότητα τους. Η Έντα χωρίς αποστολή και χωρίς ταυτότητα, βαθιά χωμένη στο ρομαντισμό - που αποστρέφεται την πραγματικότητα και την φθορά της - παλεύει να βρει πως θα ενταχθεί στην τρέχουσα ζωή. Σε μια κοινωνία που ζητά από τις γυναίκες να είναι σύζυγοι, μητέρες, εξαρτημένες πάντα από έναν άνδρα, η Έντα θα δοκιμάσει ένα παιχνίδι ορίων και ακραίου ρομαντισμού, επιζητώντας και τελικά βρίσκοντας την απάντηση της για τη ζωή και την ασφυξία της.
