Στάθης Σταθαράς / Παντελής Κονσολάκης©
Ένα τέταρτο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, ο "Δράκουλας” του Μπραμ Στόκερ ζωντανεύει στο θέατρο Αλκμήνη, σε μια θεατρική παράσταση που βασίζεται στο ομώνυμο εμβληματικό μυθιστόρημα του 1897. Από 15/11 και κάθε Παρασκευή, ο αιμοσταγής αντι-ήρωας, πρίγκιπας της Βλαχίας Βλαντ Τσέπες, όπως παρουσιάζεται μέσα από το διάσημο λογοτεχνικό κείμενο με τις φιλοσοφικές και μεταφυσικές προεκτάσεις, προσγειώνεται για ακόμα μια φορά στη σκηνή, καθώς μετρά πολυάριθμες κινηματογραφικές και θεατρικές εκδοχές.
O Κόμης Δράκουλας, ένας αρχαίος βρικόλακας, προσπαθεί να μετακομίσει από την Τρανσυλβανία στην Αγγλία για να διαδώσει την κατάρα των Νοσφεράτου. Ο Δράκουλας, συμβολίζοντας το απόλυτο κακό, τον διάβολο, το σκοτάδι, προσπαθεί να βγει από τις σκιές απομυζώντας ζωή από τους ήρωες. Οι ήρωες του έργου-μποέμ της εποχής, παλεύουν ο καθένας με τον προσωπικό του δαίμονα· τον καλούν και αντιμετωπίζουν κυρίως τον εαυτό τους. Ο βρικόλακας μεταμορφώνεται σε αυτό που επιθυμούν. Αφού τους σαγηνεύει, στο τέλος τους καταστρέφει και τους αφανίζει, αφήνοντας τους κενούς και μεταμορφωμένους.
"Ο παράδεισος και η κόλαση είναι μέσα μας!”
Ο μεταφραστής (από κοινού με την Έλενα Αγγελοπούλου) και σκηνοθέτης της παράστασης, Θάνος Αγγέλης σημειώνει: "Το βαθιά θρησκευτικό έργο του Στόουκερ αναδεικνύει με χειρουργική σεμνότητα, μαύρο χιούμορ και λογοτεχνική τόλμη το διαφορετικό και πώς αυτό φλερτάρει με τις σκιές. Η θεατρική απόδοση επιχειρεί να αναδείξει, ή –καλύτερα– τολμά να παραστήσει όλα όσα ο συγγραφέας υπονόησε και δεν άγγιξε. Επιδιώκει να πλάσει σύμβολα μέσα από τις εικόνες και να υπογραμμίσει τα πάθη των ηρώων, που τους φέρνουν κοντά στον θάνατό τους· τον προσωπικό τους θάνατο, το προσωπικό τους αδιέξοδο, το προσωπικό τους έρεβος. Η αιώνια πάλη φωτός και σκότους, η μίξη του φυσικού και του υπερφυσικού/μεταφυσικού, καθώς και η αλληλεπίδρασή τους στον εξωτερικό και εσωτερικό κόσμο, συνθέτουν το γοτθικό θρίλερ που παραμένει και θα παραμένει αενάως επίκαιρο και ουσιώδες. Η αφήγηση ξεδιπλώνεται παραστατικά σαν ανάσα. Οι εικόνες αναπηδούν σαν ένα ρυθμικό στοπ-καρέ. Είναι μια αλυσίδα γεγονότων και ανθρώπων που συμπλέκει και συνδέει αναπόδραστα τον χορό του θανάτου".
Παίζουν οι ηθοποιοί Μαρκέλλα Αργυροπούλου, Γιάννης Δημητράκης, Βασίλης Κονταξής, Βαγγέλης Κρανιώτης, Βαρβάρα Λάρμου, Θοδωρής Μπουρδέκας, Νίκος Πολοζιάνης, Μαλβίνα Φραγγελάκη.
Τα σκηνικά υπογράφει ο Νίκος Κασαπάκης, την κίνηση η Ρούλα Κουτρουμπέλη, τη μουσική ο Σταύρος Καρτάκης και τους φωτισμούς οι Αλέξανδρος Καραΐσκος και Μανώλης Μπράτσης.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
