Δημήτρη Μακαλιά γιατί να έρθουμε να δούμε το "Σούπερ ατού";

"Το Σούπερ ατού είναι η απόλυτη παράσταση βαριετέ που συνδυάζει τις προσωπικές μας υπερδυνάμεις", μας λέει ο ταλαντούχος ηθοποιός Δημήτρης Μακαλιάς για την σούπερ ομάδα μαζί με την οποία μοιράζεται τη σκηνή του Vox -Ζήσης Ρούμπος, Λάμπρος Φισφής, Χάρης Χιώτης, Αντιγόνη Ψυχράμη, Παρθένα Χοροζίδου, Σάρα Τοσκάνο, Άννα Φιλιππάκη, Μαρία Παπαφωτίου, Κώστας Γάκης- στο meta μουσικο-κωμικό βαριετέ με τίτλο "Σούπερ ατού”. Τραγούδι, χορός, κωμικά σκετς, αυτοσχεδιασμός και διάδραση με το κοινό συνθέτουν αυτή την μουσικοθεατρική εμπειρία που μάς καλεί να αφήσουμε τις έγνοιες μας στην πόρτα. Σκηνοθετεί ο Κώστας Γάκης σε κείμενα του Ζήση Ρούμπου και του Λάμπρου Φισφή.

Ποιο θα έλεγες ότι είναι το δικό σου σούπερ ατού αλλά και των υπόλοιπων συντελεστών;
Όταν ξεκίνησε η ιδέα αυτής της παράστασης θέλαμε να βρούμε έναν τρόπο να δείξουμε στο κοινό την καλύτερη μας εκδοχή, ο καθένας προσωπικά. Συνδυάσαμε, λοιπόν, τις προσωπικές μας υπερδυνάμεις και δημιουργήσαμε την απόλυτη παράσταση που μπορεί να κερδίσει τα πάντα. Όπως η κάρτα σούπερ ατού. 

"Το ιδιαίτερο είναι ότι οι θεατές θα μας δουν τόσο σε αυτά που ξέρουν και θέλουν να μας δουν όσο και πράγματα που δεν έχουν ξαναδεί από εμάς. Ποιος δε θα ήθελε να με δει να ραπάρω, τον Λάμπρο Φισφή να τραγουδάει και να χορεύει ή τον Ζήση Ρούμπο να είναι ο Χάρος και να παίρνει ζωές…;". 

Τι σου αρέσει στη λογική του βαριετέ;
Είναι όπως το τρενάκι στο λούνα παρκ. Δεν ξέρεις πού θα σε πάει. Μια πάνω, μια κάτω, μια μέσα σε τούνελ και μια στο νερό. Μπορούμε με τεράστια ευκολία να συνδυάσουμε τα πάντα. Κωμωδία, δράμα, κοινωνική σάτιρα, μουσική, τραγούδι, χορό, σκετς, αυτοσχεδιασμό. Πρόκειται για ένα είδος που σε αφήνει να ταξιδέψεις σε πολλά και διαφορετικά μονοπάτια. Και αυτή η ποικιλία που προσφέρει τόσο στον θεατή όσο και στον καλλιτέχνη με ελκύει ιδιαίτερα. 

Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτή την "meta" μουσικο-κωμική παράσταση; 
Σύμπραξη δυνάμεων. Φίλοι που εκτιμούμε ο ένας τον άλλο και θέλαμε πολύ να δουλέψουμε μαζί. Προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε τα θέλω και τις φωτεινές στιγμές του καθενός ξεχωριστά για να διαμορφώσουμε ένα υλικό που συμπεριλαμβάνει πολλούς και πολλά ταυτόχρονα. Ξεκίνησε με τρία άτομα και κάθε μέρα γεννιόταν η ανάγκη να συμπράξουμε κι άλλοι. Αισίως φτάσαμε στον μαγικό αριθμό 14. 

Τι θα δούμε επί σκηνής από τον καθένα σας; Υπάρχουν στοιχεία και κομμάτια της παράστασης που σου αρέσουν πιο πολύ;
Το ιδιαίτερο είναι ότι οι θεατές θα μας δουν τόσο σε αυτά που ξέρουν και θέλουν να μας δουν όσο και πράγματα που δεν έχουν ξαναδεί από εμάς. Ποιος δε θα ήθελε να με δει να ραπάρω, τον Λάμπρο Φισφή να τραγουδάει και να χορεύει ή τον Ζήση Ρούμπο να είναι ο Χάρος και να παίρνει ζωές…; Από τις αγαπημένες μου στιγμές είναι σίγουρα όταν ολόκληρος ο θίασος δοκιμάζει να χορέψει σύγχρονο χορό…

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στην παράσταση μέχρι τώρα;
Το εντυπωσιακό είναι ότι στο κοινό αρέσει να ξαφνιάζεται ευχάριστα και να "δοκιμάζει" υλικά που δεν περίμενε ότι θα δει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιος έρθει θα περάσει ευχάριστα και θα πει πώς ήθελε κι άλλο!

Πώς αντιδράτε όταν οι θεατές δυσκολεύονται να "αφήσουν τις έγνοιες τους στην πόρτα”; Τι κάνετε για να τους βοηθήσετε να μπουν στο πνεύμα της παράστασης;
Τις φέρνουμε στη σκηνή και τις αποδομούμε. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να έρθει το κοινό και να φέρει πραγματικά μαζί του  ό,τι έχει. Το να μοιράζεσαι είναι ήδη η μισή διαδρομή. Το υπόλοιπο κομμάτι το διαχειριζόμαστε εμείς μαζί τους και τους κάνουμε είτε να το ξεχάσουν είτε να το φωτίσουμε τόσο πολύ που να γελάσουμε με αυτό και να το αγκαλιάσουμε πια με άλλη ματιά.

Τι θα θέλατε να πάρει μαζί του το κοινό όταν φύγει από την παράσταση;
Ένα χαμόγελο που να αντικατοπτρίζει το πόσο όμορφα πέρασε. Αυτό μου αποδεικνύει ότι γέλασε, συγκινήθηκε, τραγούδησε, ξεχάστηκε, προβληματίστηκε… γενικώς κινητοποιήθηκε!

Τις χορογραφίες υπογράφει η Χριστίνα Βασιλοπούλου, τη μουσική επιμέλεια ο Στέλιος Φραγκούς που βρίσκεται επί σκηνής μαζί με τους μουσικούς Μάριο Λαζ Ιωαννίδη, Θανάση Τσακιράκη, Yoel Soto, Κώστα Γάκη.