"Τρεις γυναίκες”
Για τους θεατρόφιλους κάθε παράσταση του μάγου του θεάτρου Ρόμπερτ Ουίλσον είναι εμπειρία, πόσο μάλλον όταν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν αναγνωρισμένες, σπουδαίες Ελληνίδες ηθοποιοί και συγκεκριμένα η Ρένη Πιττακή, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Λουκία Μιχαλοπούλου. "Η χαρακτηριστική φόρμα του σπουδαίου σκηνοθέτη –που κι εδώ ξεδιπλώνεται σε όλο το εικαστικό της μεγαλείο– μπορεί να ξεγελάσει πως έχει συντρίψει το έργο, στην πραγματικότητα, όμως, το έχει υπηρετήσει και το έχει αναδείξει ως το μεδούλι του” γράφει η κριτικός του "α” για την παράσταση που παίχτηκε πέρυσι στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και από τις 30/10 θα ξανά παιχτεί στο Δημοτικό Θέατρο Ολύμπια Μαρία Κάλλας. Το έργο του Έντουαρντ Άλμπι τρεις γυναίκες απεικονίζουν τις διαφορετικές ηλικίες της ίδιας γυναίκας, εκθέτουν βιώματα, παρουσιάζουν διαφορετικές οπτικές του υπαρξιακού άγχους, ξορκίζουν τη φθορά του σώματος και το τέλος της ζωής.
"Μια άλλη Θήβα”
Για τρίτη σεζόν η επιτυχημένη παράσταση του Σέρχιο Μπλάνκο, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου επιστρέφει, αυτή τη φορά στο ανακαινισμένο θέατρο Κνωσός. Η συναρπαστική ιστορία που αποτυπώνει τις συναντήσεις μεταξύ ενός συγγραφέα και ενός ισοβίτη νεαρού πατροκτόνου, με αφορμή τη συγγραφή ενός σχετικού θεατρικού έργου, αποτέλεσε μία από τις πλέον επιτυχημένες παραστάσεις των τελευταίων σεζόν. Ζητήματα τέχνης, δικαιοσύνης, οικογενειακών δεσμών, ανδρικής ταυτότητας διατρέχουν το συγκινητικό έργο, που ερμηνεύουν μοναδικά ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης.
"Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons”
Στο έργο του Σαμ Στέινερ η Άννα Μενενάκου και ο Γιώργος Ζυγούρης βιώνουν μία ερωτική σχέση σε ένα φανταστικό μέλλον, όπου η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν αυστηρό νόμο που
περιορίζει την καθημερινή ομιλία. Μέσα στη δίνη των κοινωνικοπολιτικών θεμάτων που εγείρονται, μια όμορφη και συγκινητική ερωτική ιστορία, μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών ατόμων, μας θυμίζει ότι σχεδόν πάντα "η κάθε λέξη μας μετράει"! Η κατάχρηση εξουσίας, ο περιορισμός της ελευθερίας, η επικοινωνία, η αντίσταση και ο έρωτας είναι μόνο κάποια από τα κομμάτια του μωσαϊκού που περίτεχνα δημιουργεί ο συγγραφέας. Η σκηνοθεσία είναι της Ζαφειρίας Δημητροπούλου Del Angel και η παράσταση ξεκινά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, από 30/10.
"Τάβλι”
Ο Φώντας (Αντώνης Κρόμπας) και ο Κόλιας (Αλέξανδρος Ρήγας) δύο φίλοι και κουνιάδοι, ξυπνάνε από τη μεσημεριανή τους σιέστα και ακολουθούν την ιεροτελεστία τους: καφές, τάβλι πρωταθλητών και αναζήτηση της μπίζνας που θα τους κάνει πλούσιους και σημαντικούς. Το θεατρικό έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη, ενός σημαντικού Έλληνα δραματουργού της μεταπολεμικής περιόδου, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια του Αλέξανδρου Ρήγα. "Το τάβλι" γράφτηκε και παρουσιάστηκε το 1972, εν τω μέσω της δικτατορίας, στο θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και έκτοτε, αποτελεί ένα από τα έργα-σταθμό της ελληνικής δραματουργίας. Μόλις ξεκίνησε να παίζεται στο Από Μηχανής Θέατρο.
"Καφενείο "Το επέκεινα"”
Η ζωή ενός ορεινού χωριού στη μέση του πουθενά, ταράσσεται ξαφνικά όταν ξεσπά αναπόφευκτη βία. Τέσσερις άντρες και μία γυναίκα. Ο τόπος σφίγγει τους πρωταγωνιστές σαν μέγγενη. Δημιουργεί αδιέξοδα. Ερωτικά, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά. Κακό χωριό τα λίγα σπίτια, λένε. Το έργο μιλάει, όπως σχεδόν όλα τα έργα, για τη ζωή και το θάνατο. Προσπαθεί όμως να κάνει και ένα βήμα πέρα από αυτά. Σε αυτό που κάποιοι, φιλοσοφικά ίσως και μόνο, αποκαλούν επέκεινα, με στόχο την λυτρωτική σημασία που έχει η έννοια της
μετάνοιας. Το έργο του Μιχάλη Σπέγγου σκηνοθετεί ο Στέλιος Καλαθάς και φέρνει στη σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου τους Λεωνίδα Αργυρόπουλο, Γιώργο Ζώη, Μάνθο Καλαντζή, Κώστα Καραμουσάλη, Μαργαρίτα Σάββα.
"Οι δύο γιοι”
Ένα διαχρονικό έργο για την ανθρώπινη φύση, το κτήνος μέσα μας αλλά και το σύστημα που γεννάει το ναζισμό. Το 1945 λίγο πριν την πτώση του ναζισμού σε ένα αγρόκτημα, έξω από το Βερολίνο, ζει μια χήρα μητέρα μαζί με την κόρη της, μέλος της Ναζιστικής Νεολαίας. Ο γιός της υπηρετεί στα SS, στο ανατολικό μέτωπο. Στο αγρόκτημα εργάζονται 20 αιχμάλωτοι, σοβιετικοί κρατούμενοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το έργο ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο 2510 από την Θεατρική Ομάδα 2510, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Ανδρέα Ζαφείρη.
"Χαραμοφάηδες"
"Τα διηγήματα του Τσέχωφ είναι μικρά πολύτιμα πετράδια, είναι αριστουργήματα. Πολλά από τα κομμάτια που θα δείτε στην παράστασή μας, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο θέατρο. Κείμενα, κωμικά και δραματικά, όλα με την ευαισθησία του Τσέχωφ και τον κοινωνικό σχολιασμό του, που είναι εξαιρετικά επίκαιρος και σήμερα" υπογραμμίζει η Άννα Βαγενά που ανέλαβε τη διδασκαλία στους "Χαραμοφάηδες", έργο βασισμένο σ’ έργα του Άντον Τσέχοφ. Η παράσταση ξανά παίζεται στο θέατρο Μεταξουργείο με πρωταγωνιστές τους Ελεάννα Αγγέλου, Μαρία Γιαννιώτη, Ιωάννα Κατσαρού, Φώτη Κοτάνογλου, Γιώργο Κουσκουλή, Γωγώ Μαρινάκου, Μαριάννα Μαυριανού, Διαμαντή Ντάντουλα, Δήμητρα Παρασκευοπούλου, Παναγιώτη Στεφάνου.
"Το στρίψιμο της βίδας reloaded..."
Εμπνευσμένοι από το σημαντικότερο έργο του Αμερικανού πεζογράφου Χένρι Τζέιμς, "Το στρίψιμο της βίδας", ο Μάριος Ιορδάνου και η Σοφία Καζαντζιάν δημιούργησαν την παράσταση "Το στρίψιμο της βίδας reloaded", που ξεκίνησε τη διαδρομή της από το θέατρο Vault. Η παράσταση μεταφέρθηκε στη σκηνή του θεάτρου Αργώ. Το τελικό κείμενο υπογράφει η Σοφία Καζατζιάν και τη σκηνοθεσία ο Μάριος Ιορδάνου, ενώ οι δυο τους είναι οι ερμηνευτές της τολμηρής παράστασης, που αγγίζει τα όρια ενός ρεαλιστικού θρίλερ. Παίζουν ακόμα ο Βαλεντίνο Βαλάσης και η Γεωργία Δήμου.
"Αρουραίοι”
Στο θέατρο Αργώ επιστρέφει το το βραβευμένο με Νόμπελ έργο του σπουδαίου Γερμανού Γκέρχαρτ Χάουπτμαν σε μετάφραση Αλέξανδρου Κοέν και σκηνοθεσία του ο Γιάννη Παπαδογιάννη. Το έργο, ένα κοινωνικό νατουραλιστικό δράμα, βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Αυτά τα μικρά τριχωτά θηλαστικά λειτουργούν καθαρά εγωκεντρικά, έχοντας ως αποκλειστικό τους μέλημα την επιβίωσή τους. Έτσι και οι ήρωες του έργου, ως ανθρωπόμορφοι αρουραίοι, βιώνουν την απώλεια, την ανάγκη της μητρότητας, τον έρωτα, τον θάνατο και την σκληρότητα των επιθυμιών τους - ενώ επιδιώκουν την επιβίωσή τους με κάθε τρόπο και μέσο. Παίζουν οι Αθηνά Ασημάκη, Γεώργιος Ερμήνοος Καπετανάκος, Μαρίνα Κονδάκη, Αλέξης Κουτσοχέρας, Φένια Μαϊδώνη, Μελανία Μπαλτσίδου, Γιάννης Παπαδογιάννης, Νίκος Φραγκιουδάκης.
Κάποιες από τις παραστάσεις έχουν προπώληση από more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Οι δύο γιοι
Το 1945 λίγο πριν την πτώση του ναζισμού σε ένα αγρόκτημα, μερικά χιλιόμετρα από το Βερολίνο, ζει μια χήρα μητέρα μαζί με την κόρη της, μέλος της Ναζιστικής Νεολαίας. Ο γιος της υπηρετεί στα SS, στο ανατολικό μέτωπο. Στο αγρόκτημα εργάζονται 20 αιχμάλωτοι, σοβιετικοί κρατούμενοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένας από αυτούς όμως μοιάζει καταπληκτικά στον γιο της κι έτσι η μητέρα, παρότι στο παρελθόν ήταν και η ίδια στέλεχος του ναζιστικού κόμματος, αρχίζει, σιγά-σιγά, να βλέπει διαφορετικά τους «υπανθρώπους» για τους οποίους είχε ακούσει τρομερά πράγματα. Η επιστροφή όμως του γιου της, που θέλει να πάει στο Βερολίνο για την «τελική μάχη» επιταχύνει τις εξελίξεις. Ο γιος της θέλει να εκτελέσει τους 20 αιχμαλώτους και εκβιάζει τη μητέρα του προκειμένου να τον βοηθήσει. « Ο γιός σου ή αυτοί». Τι θα κάνει τελικά η μητέρα; Τι θα κάνει τελικά ο θεατής; Υπάρχει άραγε η δυνατότητα της ουδετερότητας ή της επιλογής σε ένα κόσμο παράλογης βίας και πολέμου; Ένα διαχρονικό έργο για την ανθρώπινη φύση, το κτήνος μέσα μας αλλά και το σύστημα που γεννάει το ναζισμό.
Μια άλλη Θήβα
Ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Οι σχέσεις των προσώπων πρόκειται να σημαδέψουν τις ζωές τους και να δοκιμάσουν τις βεβαιότητές τους, στην παράσταση που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά με δύο εξαιρετικές ερμηνείες.
Το στρίψιμο της βίδας Reloaded
Μία νέα γυναίκα προσλαμβάνεται από έναν άκρως γοητευτικό άντρα ως γκουβερνάντα για τα δύο του παιδιά. Σύντομα, όμως, η ανυποψίαστη κοπέλα θα βρεθεί εγκλωβισμένη στον πύργο, όπου διαμένει η ιδιαίτερη οικογένεια. Κάθε μέλος της έχει και κάτι το περίεργο. Η μικρή κόρη δε μιλάει ή μήπως οι άλλοι δεν την ακούνε; Ο μεγάλος αδερφός της δε μοιάζει με παιδί ή μήπως η γκουβερνάντα τον βλέπει έτσι; Η μυστηριώδης οικονόμος δεν είναι αυτή που φαίνεται ή μήπως είναι; Είναι ο Πύργος στοιχειωμένος ή απλά αρέσουν στην οικογένεια τα «παράξενα» παιχνίδια; Θα μπορέσει η γυναίκα να ελευθερωθεί πριν... το στρίψιμο της βίδας;
Τρεις γυναίκες
Δομημένο γύρω από τα θεμελιακά ερωτήματα του εαυτού και της θνητότητας, το σαρκαστικό έργο εμπνέεται από τον χαρακτήρα της δικής του μητέρας. Αντιμέτωπη πια με το τέλος του βίου της, περιβάλλεται από δύο νοσηλεύτριες, οι οποίες παίρνουν τη μορφή του νεότερου εαυτού της. Με τη γνωστή του ολιστική διαχείριση του χώρου και του χρόνου, ο διεθνούς φήμης Αμερικανός σκηνοθέτης Ρόμπερτ Γουίλσον, που καθοδηγεί τρεις εξέχουσες Ελληνίδες ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εξιστορεί μαεστρικά το αποτύπωμα το χρόνου, αναδεικνύοντας τις πολλαπλές αντανακλάσεις που γεννά ο καθρέφτης της ζωής.
Οι αρουραίοι
Πρόκειται για ένα βραβευμένο με Νόμπελ κοινωνικό νατουραλιστικό δράμα, το οποίο αντικατοπτρίζει τα σαθρά θεμέλια της κοινωνίας του Βερολίνου στην πραγματικότητα του σήμερα, καθιστώντας το έργο απόλυτα επίκαιρο. Οι αρουραίοι, αυτά τα μικρά τριχωτά θηλαστικά, λειτουργούν καθαρά εγωκεντρικά, έχοντας ως αποκλειστικό τους μέλημα την επιβίωση τους. Έτσι και οι ήρωες του έργου, ως ανθρωπόμορφοι αρουραίοι, βιώνουν την απώλεια, την ανάγκη της μητρότητας, τον έρωτα, τον θάνατο και την σκληρότητα των επιθυμιών τους -ενώ επιδιώκουν την επιβίωση τους με κάθε τρόπο και μέσο. Μήπως τελικά όλοι ζούμε σε μια κοινωνία γεμάτη «αρουραίους»; Η σύγκρουση του παλιού με το νέο και η πάλη της ηθικής με τα θέλω, οδηγούν τους ήρωες σε δραματικά αδιέξοδα. Μια γυναίκα που έχει χάσει το παιδί της θα πάρει αποφάσεις δραστικές και επικίνδυνες προκειμένου να ικανοποιήσει την ανάγκη της να ξαναγίνει μητέρα. Μέχρι που θα φτάσει άραγε;
Lemons lemons lemons lemons lemons
Σε ένα φανταστικό μέλλον, όπου η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν αυστηρό νόμο που περιορίζει την καθημερινή ομιλία, βλέπουμε μια όμορφη και συγκινητική ερωτική ιστορία, μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών ατόμων που μας θυμίζει ότι σχεδόν πάντα «η κάθε λέξη μας μετράει». Πώς γίνεται αυτά τα δύο άτομα να έρθουν πιο κοντά; Ποια είναι αυτά που λένε με ή χωρίς το όριο στις λέξεις και - το πιο σημαντικό - τι λένε ανάμεσα στις λέξεις; Πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία και η ελευθερία και πόσο συμβάλλουν στη βελτίωση των ανθρωπίνων σχέσεων που ήταν και θα είναι πάντα τόσο εύθραυστες; Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν αυτή τη ρομαντική κομεντί.
Καφενείο «Το επέκεινα»
Πρόκειται για μία παράσταση που, κινούμενη στο πλαίσιο του θεάτρου του παραλόγου και έχοντας έναν μεταφυσικό προβληματισμό, αγγίζει τις παρυφές της κωμωδίας. Η ιστορία της περιστρέφεται γύρω από τη ζωή ενός ορεινού χωριού στη μέση του πουθενά, η οποία ταράσσεται ξαφνικά όταν ξεσπά αναπόφευκτη βία. Τέσσερις άντρες και μία γυναίκα. Ο τόπος σφίγγει τους πρωταγωνιστές σαν μέγγενη. Δημιουργεί αδιέξοδα. Ερωτικά, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά. Κακό χωριό τα λίγα σπίτια, λένε. Το έργο μιλάει, όπως σχεδόν όλα τα έργα, για τη ζωή και το θάνατο. Προσπαθεί όμως να κάνει και ένα βήμα πέρα από αυτά. Σε αυτό που κάποιοι , φιλοσοφικά ίσως και μόνο, αποκαλούν επέκεινα, με στόχο την λυτρωτική σημασία που έχει η έννοια της μετάνοιας.
Το τάβλι
Ο Φώντας και ο Κόλιας, δύο φίλοι και κουνιάδοι, ξυπνάνε από τη μεσημεριανή τους σιέστα και ακολουθούν την ιεροτελεστία τους: καφές, τάβλι πρωταθλητών και αναζήτηση της μπίζνας που θα τους κάνει πλούσιους και σημαντικούς.Ο Φώντας, άεργος οραματιστής του εύκολου χρήματος, γεννάει κατά κόρον ιδέες έτοιμες προς εξαργύρωση. Ο Κόλιας, λαχειοπώλης με παρελθόν αντιστασιακού -έτσι τουλάχιστον διατείνεται ο ίδιος - αντιστέκεται στις εύκολες ιδέες. Μέχρι ο Φώντας να τον πείσει για τις μεγάλες στιγμές που έρχονται. Δυο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί και απόλυτα αναγνωρίσιμοι. Ανέχονται και εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους, οι τόνοι ανεβαίνουν. Φεύγουνε οι κοινωνικοί τύποι και τα στόματα ανοίγουνε και λένε αλήθειες. Αλήθειες που πονάνε και προβληματίζουν. Σύντομα, ανακαλούν και συνεχίζουν «μονιασμένοι» να καταστρώνουν τα σχέδια τους για υπερπόντια ταξίδια και εκμετάλλευση ανθρώπων και αναγκών. Με κοινό παρονομαστή την ψευδαίσθηση, στοχεύουν στο να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι, μα οδεύουν στο να γίνουν τιποτένια τέρατα.
Οι χαραμοφάηδες
Βασισμένη σε διηγήματα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού, η παράσταση παρουσιάζει κωμικά και δραματικά κείμενά του, κάποια από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά, με την ευαισθησία και τον κοινωνικό σχολιασμό του.