Στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής του, υπό την αιγίδα του Εργαστηρίου "Θέατρο-Φιλοσοφία-Εκπαίδευση" του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ παρουσιάζει ο Παύλος Σούλης, τη "Μηχανή Άμλετ” του Χάινερ Μίλερ, ένα έργο-ορόσημο της μεταμοντέρνας γραφής που αποτυπώνει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική τραγωδία.Το έργο εκκινεί από το μακρόχρονο διάλογο του Μίλερ με το έργο του Σαίξπηρ. Συμπεριλαμβάνει χαρακτήρες και σκηνές - κλειδιά από το σαιξπηρικό έργο, αλλά χωρίς να αντιγράφει τη δράση και τους διαλόγους.
"Με όχημα τη νέα μετάφραση της Βάλιας Κουντούρη, η οποία στοχεύει στην ανάδειξη της οξύτητας και της αμεσότητας του λόγου του Müller, ο Παύλος Σούλης ερευνά τη σύνθεση του κειμενικού και σκηνικού τόπου ως μια ρέουσα δομή που αναδιαμορφώνεται από λέξεις, μνήμες και φόβους, χωρίς να ολοκληρώνεται ποτέ. Σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο σύμπαν, ο Άμλετ γίνεται ένα πρόσωπο στο ΕΔΩ και στο ΤΩΡΑ. Ένα πρόσωπο που αμφισβητεί όλα τα ΠΡΕΠΕΙ που διδαχθήκαμε ως ΣΩΣΤΑ, που έχει βιώσει την αποτυχία της επανάστασης από ένα σύστημα που την εκμεταλλεύτηκε, που ξέρει ότι καμιά αλήθεια δεν μπορεί να νικήσει την πατριαρχία. Ένας άνθρωπος μόνος, απελπισμένος, αποχαυνωμένος μέσα στην εφήμερη ασφάλεια του καταναλωτισμού, που επιθυμεί για να επιθυμεί, που παύει να σκέφτεται, που χάνει την ταυτότητά του, που λειτουργεί "στον αυτόματο", που γίνεται μια μηχανή”.
Η παράσταση θα παιχτεί από 5/11 στο θέατρο Αλκμήνη με τους: Ειρήνη Αναγνωστοπούλου, Σωσάννα Νικολακοπούλου, Μιχάλης Φιλίππου. Δεν επιτρέπεται η είσοδος μετά από την έναρξη της παράστασης.
Δείτε το βίντεο της παράστασης
Περισσότερες πληροφορίες
Μηχανή Άμλετ
Στο πλαίσιο ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου σκηνικού σύμπαντος που αμφισβητεί τα πάντα παρουσιάζεται η εμβληματική μεταμοντέρνα σπουδή στον σαιξπηρικό «Άμλετ» που αποτυπώνει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική τραγωδία της εποχής μας. Ο Άμλετ γίνεται ένα πρόσωπο στο εδώ και το τώρα, που θέτει υπό αμφισβήτηση τα «πρέπει» και τα «σωστά» που μας δίδαξαν, έχοντας βιώσει την αποτυχία της επανάστασης από ένα σύστημα που την εκμεταλλεύτηκε και που ξέρει ότι καμιά αλήθεια δεν μπορεί να νικήσει την πατριαρχία. Ένας άνθρωπος μόνος, απελπισμένος, αποχαυνωμένος μέσα στην εφήμερη ασφάλεια του καταναλωτισμού, που επιθυμεί για να επιθυμεί, που παύει να σκέφτεται, που χάνει την ταυτότητά του, που λειτουργεί «στον αυτόματο», που γίνεται μια μηχανή.