© Θεόφιλος Τσιμάς
Το "Goodbye, Lindita” του Μάριο Μπανούσι σηματοδότησε μια σημαντική στιγμή για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου με θέμα το πένθος (Κεντρική Σκηνή Εθνικού, από 16/10). Στον "Άσχημο” του Μάριους φον Μάγιενμπουργκ ο Ορφέας Αυγουστίδης επιβεβαιώνει ότι είναι ηθοποιός κλάσης, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, αναδεικνύοντας τη δραματικότητά του ήρωά (Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου, από 16/10) και στο "Η άνοδος του Αρτούρο Ούι” του Μπρεχτ που θριάμβευσε στα Θεατρικά Βραβεία Κoινού 2023 από το Αθηνόραμα, ο Άρης Μπινιάρης κατέθεσε μια σκηνοθετική παράσταση ολοκληρωμένης αισθητικής και ο Γιώργος Χρυσοστόμου έκανε μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία (Θέατρο ARK, από 16/10).
Το ερμηνευτικό ζεύγος Σπύρος Παπαδόπουλος, Ρένια Λουιζίδου φέρνουν κωμική εκτόνωση και συγκίνηση στο "Sexy laundry" της Μισέλ Ριμλ (Κάππα, από 12/10) και οι Γιώργος Κωνσταντίνου με τον Αποστόλη Τότσικα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κώστα Γάκη συγκινούν στο βαθιά ανθρώπινο "Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην” του Τζεφ Μπάρον (Αργώ, από 10/10). Σε δύο μονολόγους η Ράνια Σχίζα καθηλώνει στο "Η μάνα αυτουνού-Έλλη Ζάχου Ταχτσή" σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Λάσκαρη (Εν Αθήναις, από 12/10) και ο Γεράσιμος Γεννατάς φωτίζει μοναδικά την ιδιάζουσα προσωπικότητα του Αρτώ στο "Κόκκαλο" της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη ( Σημείο, από 16/10).
Πολλές από παραστάσεις έχουν προπωλήσεις μέσω more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Η μάνα αυτουνού, Έλλη Ζάχου Ταχτσή
Το έργο της Κικής Μαυρίδου, ορμώμενο από το φεστιβάλ μονολόγων «Ο γιος μου…», δίνει φωνή στη μητέρα του σπουδαίου λογοτέχνη της μεταπολεμικής γενιάς, Κώστα Ταχτσή, μέσα από την αξιομνημόνευτη ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα για την οποία βραβεύτηκε. Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή υπήρξε μια ανυπότακτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε η ίδια πιο σκληρή από αυτήν. Η «Μάνα αυτουνού», προσφώνηση απαξιωτική, ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα, αποτελεί ένα από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Το έργο πέρα από μια καταγραφή είναι κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι», το σημαντικότερο έργο του συγγραφέα ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα την ελληνίδα μάνα και γυναίκα και τα κρυμμένα μυστικά που κρατά καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής της.
Sexy laundry
Ένα ζευγάρι, ο Λάρι και η Άλις, προσπαθούν να σώσουν τη σχέση τους ύστερα από 25 χρόνια γάμου και τρία παιδιά, αντιμετωπίζοντας τους φόβους και τις ανασφάλειές τους και αναζητώντας νέους τρόπους για να την κρατήσουν ζωντανή, στην πρωτόπαιχτη ξεκαρδιστική, τρυφερή και βαθιά ανθρώπινη ιστορία της Καναδής συγγραφέα που αγγίζει τους θεατές όλων των ηλικιών. Στο δωμάτιο ενός πολυτελούς ξενοδοχείου με ένα εγχειρίδιο του σεξ για αρχάριους ανά χείρας και με οδηγό το χιούμορ και την ειλικρίνεια, προσπαθούν να βρουν τη χαμένη ερωτική επιθυμία και το πάθος που τους ένωσε, αποδεικνύοντας πως η δύναμη της αγάπης μπορεί να νικήσει τα πάντα.
Η άνοδος του Αρτούρο Ούι
Οι μηχανισμοί που στηρίζουν και εκτρέφουν το φασισμό βρίσκονται στο στόχαστρο της μπρεχτικής παραβολής που μεταφέρει τη δράση από τη χιτλερική Γερμανία στο γκανγκστερικό περιβάλλον της Αμερικής του Μεσοπολέμου. Ανεβαίνει σε μία παράσταση ολοκληρωμένης αισθητικής και αξιοσημείωτου δυναμισμού, που ακολουθεί τη σκηνική θεωρία του Μπρεχτ για ένα θέατρο αφύπνισης αλλά όχι διδακτικό και εκτυλίσσεται ως μία γκροτέσκα μασκαράτα που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την "(ανα)γέννηση του τέρατος".
Goodbye, Lindita
Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης παρουσιάζει ξανά την επιτυχημένη, προσωπικής σύλληψης εικαστική περφόρμανς του, που εμπνέεται από τα ταφικά έθιμα και τις παραδόσεις των Βαλκανίων και επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας. Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα απλοϊκό σπίτι με στοιχειώδη έπιπλα και ξεκινά από τις καθημερινές, σχεδόν μηχανικές δραστηριότητες ενός μεσήλικου ζευγαριού. Σύντομα τα πράγματα αλλάζουν και, μπροστά στα μάτια των θεατών, ο οικείος χώρος σταδιακά μετουσιώνεται, συμμετέχοντας μαζί με τους ερμηνευτές σε μία αποχαιρετιστήρια ταφική τελετουργία που οδηγείται ολοένα στην κλιμάκωση. Το έργο, μέσα από την δύναμή του, συνομιλεί προσωπικά με κάθε θεατή, χωρίς, μάλιστα, να αξιοποιεί καθόλου τον λόγο.
Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην
Ένας μοναχικός Νεοϋορκέζος, που έχει αποτραβηχτεί μετά τον θάνατο της γυναίκας του στο διαμέρισμά του δέχεται τις επισκέψεις ενός νεαρού κοινωνικού λειτουργού. Η σχέση αυτή θα αλλάξει για πάντα και τους δύο. Θα σύρει τον καθένα έξω από τη ζώνη ασφαλείας του, θα απειλήσει τις επιφανειακές τους βεβαιότητες, θα απαλύνει τα αγκάθια τους. Οι δύο αυτοί τόσο γνώριμοι σε όλους μας χαρακτήρες, που τους έφερε κοντά ένα επιπόλαιο ατύχημα, θα διανύσουν όλη την ανθρώπινη διαδρομή από το ξεκαρδιστικό γέλιο ως τα πιο λυτρωτικά δάκρυα συγκίνησης. Μαζί θα καταργήσουν την απόσταση που τους χωρίζει και θα γίνουν -με έναν τρόπο βαθύ και αμετάκλητο- συγγενείς, σε μια ζεστή παράσταση με πολύ δυνατές ερμηνείες.
Ο άσχημος
Ο Λέττε είναι άσχημος. Πολύ άσχημος. Αλλά δεν το ξέρει. Όταν, εξαιτίας προβλημάτων στη δουλειά του, όλοι γύρω του αναγκάζονται να του εξομολογηθούν την απερίγραπτη έκταση της ασχήμιας του, αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα. Να αλλάξει πρόσωπο. Η εγχείρηση πηγαίνει υπερβολικά καλά και πλέον το ανείπωτα όμορφο πρόσωπό του, θα γίνει το διαβατήριό του για μια νέα ζωή - μια ζωή γεμάτη γυναίκες, δόξα, λεφτά... Όταν όμως το πρόσωπό του γίνεται προϊόν προς πώληση, τα πράγματα θα πάρουν μια πραγματικά άσχημη τροπή. Μια σαρδόνια σκοτεινή κωμωδία του ανατρεπτικού δημιουργού της Σαουμπίνε που καυτηριάζει τη σύγχρονη ναρκισσιστική κοινωνία, με τέσσερις ηθοποιούς να ερμηνεύουν οκτώ ρόλους.
