Ένα έργο που γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα, μια παθιασμένη ερμηνεύτρια, μια ομάδα ταλαντούχων συντελεστών, μια αναπάντεχη σκηνοθετική συνεργασία: να τι κρύβεται πίσω από την τεράστια επιτυχία της Ελένης Ράντου, στο "Πάρτι της ζωής μου", που επιστρέφει στο θέατρο Διάνα για τρίτη σεζόν από την 1η Νοεμβρίου.
Ένα έργο ζωής
Η Ελένη Ράντου υπέγραψε το πρώτο της θεατρικό έργο, βασισμένη στη δραματουργική ιδέα των Ντάνκαν Μακμίλαν και Τζόνι Ντόναχου, καθώς το έργο τους "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" αποτέλεσε τον καμβά του δικού της "Πάρτι". Η Ράντου περιγράφει την πενηντάχρονη πορεία μιας γυναίκας, από την παιδική της ηλικία κι έπειτα, ακολουθώντας την σε μία άκρως συγκινητική –όσο και τρυφερή, χιουμοριστική και δραματική- πορεία ζωής και ενηλικίωσης, που ταυτόχρονα αποτελεί "ακτινογραφία" των σημαντικών γεγονότων που καθόρισαν την πορεία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η συγγραφή αποδείχτηκε μια διαδικασία απελευθερωτική για την Ράντου, παρά τις δυσκολίες της, ή ίσως χάρη σε αυτές. Όπως δήλωσε στο "α": "γράφοντας είσαι μόνος και πρέπει να κάνεις ένα statement ζωής που είναι δύσκολο. Πρέπει να βρεθώ στα όρια μου για να βρω μέσα από το γράψιμο τη λύτρωσή μου. Όταν είμαι ευτυχισμένη δεν έχω τόσο πολύ την ανάγκη να γράψω. Όταν έχουν μαζευτεί πολλά και πρέπει να φύγουν από μέσα μου πρέπει να τα βάλω σε τάξη. Το γράψιμο είναι ένα σκούπισμα της ψυχής μου, ας πούμε ".
Μια συναρπαστική ερμηνεία
Γραμμένο σε μορφή μονολόγου, το "Πάρτι" αποτελεί έργο-πρόκληση και η Ελενη Ράντου δόθηκε σε αυτό ψυχή τε και σώματι, καταφέρνοντας τη σημαντικότερη ερμηνεία της ζωής της, ενώ το κοινό του "αθηνόραματος" την τίμησε με το πρώτο βραβείο γυναικείας ερμηνείας στα βραβεία κοινού του 2023. Μας συνάρπασε με το δόσιμό της σε ένα κείμενο γενναιόδωρων συναισθημάτων, που φτάνουν από τη συγκίνηση μέχρι το πηγαίο γέλιο, και επώδυνων θεμάτων, όπως η κατάθλιψη, η μητρότητα και η σχέση με τη μητέρα, τα οποία αντιμετώπισε με γενναιότητα και ειλικρίνεια.
Μία απρόσμενη, ευτυχής συνεργασία
Η σκηνοθεσία της παράστασης είναι του Ανέστη Αζά, σκηνοθέτη της νεότερης γενιάς, που έχει διακριθεί στο ερευνητικό θέατρο. Η Ράντου τόλμησε να του προτείνει αυτή τη συνεργασία και η τόλμη της δεν την πρόδωσε. Η ίδια έχει δηλώσει για τον ταλαντούχο σκηνοθέτη στο "α ": "Βλέπω να υπάρχει μια βαθιά συγγένεια μεταξύ μας, έχουμε το ίδιο χιούμορ. Είναι ανεπιτήδευτη η προσέγγιση που έχει για το θέατρο, καθόλου επηρμένη, υπάρχει βαθιά γνώση κι αυτό το εκτιμώ. Ξέρει πως να διαχειρίζεται το βιωματικό χωρίς να γίνεται ψυχαναγκαστικό ή πολύ προσωπικό". Η σκηνοθεσία του Αζά ανέδειξε στο έπακρο τη χειμαρρώδη εξομολόγηση της ηρωίδας κι έτσι η παράσταση παρακολουθείται απνευστί.
Μία εξαιρετική ομάδα συνεργατών
Η Ελένη Ράντου πρότεινε στους String Demons να επιμεληθούν τη μουσική της παράστασης, κάτι που αποδείχτηκε ακόμη μία εξαιρετική ιδέα. Ο Κωνσταντίνος & η Λυδία Μπουντούνη διασκεύασαν με ευφάνταστο τρόπο στα έγχορδά τους γνωστά τραγούδια και μουσικά μοτίβα και δημιούργησαν ένα ανατρεπτικό soundtrack μεγεθύνοντας το εκτόπισμα της θεατρικής εμπειρίας, ενώ φέτος θα απολαύσουμε τη Μιρέλα Πάχου σε τραγούδι και ακορντεόν και τον Αλέξανδρο Ιακώβου στο βιολί. Η Μαγιού Τρικεριώτη σχεδίασε το υπέροχο σκηνικό, γεμίζοντας τη σκηνή με σκόρπια αιωρούμενα έπιπλα σαν κομμάτια ζωής και αναμνήσεων, τα κοστούμια είναι της Κικής Γραμματικοπούλου, η κίνηση της Αντιγόνης Γύρα και οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα.
Περισσότερες πληροφορίες
Το πάρτι της ζωής μου
Αντλώντας από το «Every Brilliant Thing» του Ντάνκαν Μακ Μίλαν, η Ελ. Ράντου υπογράφει ένα νέο κείμενο για τη sold out παράσταση, που ξετυλίγει με χιούμορ και ειλικρίνεια τα πενήντα χρόνια "τραυμάτων" της ηρωίδας της, με φόντο αυτά της σύγχρονης Ελλάδας. Ένας σόλο ερμηνευτικός μαραθώνιος δέκα ρόλων με έντονα προσωπική υπογραφή, που χάρισε στην ηθοποιό το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του “α”. Η ιστορία διατρέχει εποχές και κινείται παράλληλα με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της χώρας από το Πολυτεχνείο, τους σεισμούς, το ΠΑΣΟΚ, την κρίση, το θάνατο του Γρηγορόπουλου μέχρι την πανδημία. Είναι ένας κύκλος ζωής που συνδέεται με κοινά βιώματα, όπως σημειώνει.