Πάτροκλος Σκαφίδας©
"Μια άλλη Θήβα"
Η φωνή του Γαλλο-ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο κατά της καταπίεσης, της βίας, της τιμωρίας, του εγκλήματος και των διακρίσεων ακούστηκε ηχηρά μέσα από την ατμοσφαιρική, καθόλου φλύαρη και επί της ουσίας σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Σε αυτήν τη σπουδή για την ανδρική ταυτότητα καθοριστικό ρόλο παίζουν οι ερμηνείες των Θάνου Λέκκα και Δημήτρη Καπουράνη (Βεάκειο, 2/9).
"Οι παίχτες"
Ο κόσμος του ρίσκου, όπως τον περιέγραψε ο Γκόγκολ, βρήκε ιδανικούς ερμηνευτές στους Γ. Νιάρρο, Β. Μαγουλιώτη, Ηλ. Μουλά, Αλ. Χρυσανθόπουλο, Θ. Δήμου, Γ. Τζαβάρα, Γ. Μπουκαούρη και το θεατρόφιλο κοινό του "Αθηνοράματος" χάρισε στην παράσταση τρία βραβεία: Β’ Σκηνοθεσίας στον Γιώργο Κουτλή, Α’ Σύνθεσης στον Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη και Β’ Ενδυματολογίας στην Ιωάννα Τσάμη (Λυκαβηττός, 1/9).
"Τα κατά Μάρκον, μια ρεμπέτικη λειτουργία"
Η συνεργασία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Τάκη Χρυσικάκου με τον καθηγητή Εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρο Λιάβα γέννησε αυτό το δρώμενο -τελετουργία πάνω στις αρχές του ρεμπέτικου, όπως αυτές διαμορφώθηκαν από τους δύο πρωτεργάτες του: τον Ευαγγελιστή Μάρκο (Βαμβακάρης) και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρης). Οι δύο δημιουργοί εικονοποιούνται μέσα από τη συνομιλία λόγου - μουσικής (Αμφιθέατρο Αχαρνών "Μίκης Θεοδωράκης", 2/9).
"Τέλειοι ξένοι"
Οι Πέτρος Λαγούτης, Γιώργος Χρανιώτης, Χρήστος Σαπουντζής, Κώστας Κάππας, Μάρθα Λαμπίρη-Φεντόρουφ, Μένη Κωνσταντινίδου και Σοφία Μανωλάκου πρωταγωνιστούν στην κομεντί του Πάολο Τζενοβέζε που προσεγγίζει με έξυπνο τρόπο τις σχέσεις των σύγχρονων ζευγαριών. Μυστικά, ψέματα και παραλείψεις κλονίζουν το οικοδόμημα της οικογένειας… με ένα μήνυμα στο κινητό (Δημοτικό Αμφιθέατρο "Θανάσης Βέγγος", 2/9, Δημοτικό Θέατρο "Μίκης Θεοδωράκης", 3/9).
"Τουρκομερίτισσα"
Η Ελένη Ουζουνίδου ζωντανεύει απολαυστικά τη σύντομη αλλά μυθιστορηματική ζωή της Μαρίκας Νίνου, μιας γυναίκας που συνδύαζε μια εκρηκτική προσωπικότητα με τρομερή ευαισθησία και συνδέθηκε άρρηκτα με την πορεία του ρεμπέτικου. Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Καρατζιά και η μουσική σύνθεση του Μάνου Αντωνιάδη (Άλσος Βεΐκου, 1/9).
"Scarmface"
Ο Johnny O είναι ο μοναδικός Έλληνας σκηνοθέτης που συνεχίζει να προτείνει ένα σατιρικό θέατρο χωρίς λόγο. Οι εκφράσεις είναι τα πολύτιμα εργαλεία των ηθοποιών Γ. Ντούση, Β. Χατζηδημητράκη, Μ. Μπαλούτσου, Β. Καζή, Εύη Κολιούλη, Χρ. Δενδρινού, που αφηγούνται την πρωτότυπη εκδοχή της κλασικής ταινίας "Ο σημαδεμένος" (Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς, 30/8).
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Scarmface
Σατιρική παράσταση παντομίμας, βασισμένη στην ταινία βωβού κινηματογράφου του Χάουαρντ Χοκς ο «Σημαδεμένος» (1932), με χειροποίητα σκηνικά και κοστούμια και μουσική εποχής. Κεντρικός ήρωας της ιστορίας, που διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη της ποτοαπαγόρευσης όπου κυριαρχούν το οργανωμένο έγκλημα, είναι ο Τόνι Κάτσο, ένας νεαρός Σικελός που με τις ευλογίες της μητέρας του θα μπλεχτεί με τη Μαφία, με μόνο σκοπό να γίνει αρχηγός της. Η αλαζονεία του και ένα σημάδι αρκεί να φέρει την καταστροφή.
Η Τουρκομερίτισσα
Με φόντο μια Ελλάδα που προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές της από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική καταστροφή, η παράσταση αφηγείται τη σύντομη αλλά ταραχώδη ζωή της μεγάλης τραγουδίστριας Μαρίκας Νίνου. Η θρυλική Τουρκομερίτισσα συναντά ξανά τον Τζίμη Μάρκου στην ταβέρνα «Τζίμης ο Χονδρός» και μαζί ξεδιπλώνουν τη μυθιστορηματική ζωή της ερμηνεύτριας που έγραψε ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Η σκηνή μετατρέπεται σε ταβέρνα και οι θεατές σε θαμώνες και μάρτυρες των σημαντικότερων γεγονότων και των άγνωστων πτυχών της τραγικής ζωής της τραγουδίστριας.
Μια άλλη Θήβα
Ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Οι σχέσεις των προσώπων πρόκειται να σημαδέψουν τις ζωές τους και να δοκιμάσουν τις βεβαιότητές τους.
Τέλειοι ξένοι
Στη γνωστή από τον κινηματογράφο ιστορία, επτά φίλοι, τρία ζευγάρια και ένας σινγκλ, συναντιούνται για δείπνο σε ένα σπίτι ένα βράδυ με έκλειψη Σελήνης, όπου παίζουν ένα παιχνίδι όπου όλοι αφήνουν τα κινητά τους εκτεθειμένα σε όλους και μοιράζονται μεταξύ τους το περιεχόμενο από κάθε μήνυμα, email ή τηλέφωνο που λαμβάνουν. Το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι φέρνει τα πάνω κάτω στις μεταξύ τους σχέσεις στη γνωστή κοινωνική σάτιρα του Πάολο Τζενοβέζε, που παρουσίασε στο σινεμά το 2016 με πρωτότυπο τίτλο «Perfetti Sconosciuti». Η ιταλικής παραγωγής ταινία μπήκε στο βιβλίο Γκίνες το 2019, όντας το φιλμ με τα περισσότερα ριμέικ στην ιστορία του σινεμά (έχουν φτάσει τα 22 μέχρι σήμερα).
Οι παίχτες
Σε ένα απομακρυσμένο πανδοχείο της Ρωσίας, καταφθάνει ένας δεινός χαρτοπαίχτης, απατεώνας, και πλαστογράφος. Στόχος του, να βρει τα επόμενα θύματά του, και να τα «γδάρει». Αλλά δε θα είναι τόσο απλή υπόθεση. Στο ίδιο πανδοχείο διαμένουν δύο εξίσου δεινοί κομπιναδόροι, που γυρεύουν το ίδιο ακριβώς πράγμα με τον πρώτο: ένα λαχταριστό, αθώο και, φυσικά, κεφαλαιούχο θύμα. Οι δύο συναντούν τον ένα και σύντομα ενώνουν τις δυνάμεις τους, οδηγώντας την παράσταση σε ένα πανδαιμόνιο γεμάτο μπλόφες, ρίσκο, ανταγωνισμούς, συμμαχίες, εκπλήξεις κι ανατροπές, καθώς στο παιχνίδι μπαίνουν σιγά-σιγά όλοι οι παράξενοι ένοικοι που τριγυρνούν σ’ αυτό το μικρό και ήσυχο πανδοχείο.
Τα κατά Μάρκον, μια ρεμπέτικη λειτουργία
Μέσα από τις διηγήσεις και τα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα και καταλήγουμε στον Πειραιά του Μεσοπολέμου. Σε μιαν εποχή μεταβατική για την Ελλάδα, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή στη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη. Στον μονόλογο ξεδιπλώνονται η ξεχωριστή θέση των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία και η λογοκρισία από τη δικτατορία Μεταξά. Η όλη θεατρική προσέγγιση αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στον «τελετουργικό» χαρακτήρα της επιτέλεσης του ρεμπέτικου.
