Πάτροκλος Σκαφίδας©
Σκηνοθεσία που ξέρει τι αναζητά
Η σκηνοθέτις και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης "Κάρολος Κουν”, Μαριάννα Κάλμπαρη, για τη μεγάλης κλίμακας παραγωγή που κατέβασε στην Επίδαυρο κι έκανε διπλό sold out (Παρασκευή 23 και Σάββατο 24 Αυγούστου), συνεργάστηκε με το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Επιθυμία της, να φωτίζει τις ρίζες της πατριαρχίας και να δώσει φωνή στις γυναίκες.
Η επιστροφή της Κονιόρδου στην Επίδαυρο
Η ψυχική φλόγα της Λυδίας Κονιόρδου είναι μοναδική και στις "Ικέτιδες” θα την απολαύσετε στο ρόλο του Πελασγού, ο οποίος συμβολίζει την πολιτική εξουσία και προερχόμενος από μια κοινωνία όπου η γυναίκα ήταν ίση με τους άνδρες, φέρει τα χαρακτηριστικά μιας αντίληψης των ηθών, διαφορετικής από αυτή που ίσχυε στην αθηναϊκή δημοκρατία, του 5ου αιώνα.
Μοιράζοντας το ρόλο των Ικέτιδων
Οι "Ικέτιδες” θίγουν τα ζητήματα της προσφυγιάς, της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της μη ανοχής στη βία, της αυτοδιάθεσης. Ο λόγος του Χορού των Δαναΐδων, που είναι και ο πρωταγωνιστής του έργου, έχει μοιραστεί ανάμεσα στις δύο πιο γνωστές Δαναΐδες του μύθου, την Υπερμνήστρα (Λένα Παπαληγούρα) και την Αμυμώνη (Λουκία Μιχαλοπούλου).
Συνύπαρξη ωραίων πρωταγωνιστών
Πατριάρχης Δαναός ο Άκης Σακελλαρίου, Αιγύπτιος Κήρυκας ο Γιάννης Τσορτέκης πλαισιώνονται από τον πρωταγωνιστή Χορό με πενήντα κοπέλες, από τις Chores, τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, τη χορευτική ομάδα "Κι όμως κινείται”, τη Χριστίνα Σουγιουλτζή (Ιώ) και τη Μαρίνα Σάττι όπου ερμηνεύει ζωντανά τους ύμνους της Αρτέμιδας και της Αφροδίτης.
Το επόμενο αυγουστιάτικο, μεγάλο ραντεβού με τις "Ικέτιδες" δίνεται στον Λυκαβηττό, το Σάββατο 31 Αυγούστου, όπου θα συμμετέχουν ο 50 μελής Χορός και η Μαρίνα Σάττι ως σολίστ, μαζί με τις χορωδούς από το δικό της γυναικείο χορωδιακό σχήμα CHÓRES.
Περισσότερες πληροφορίες
Ικέτιδες
Εξήντα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου στην Επίδαυρο, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζουν την εμβληματική τραγωδία. Οι “Ικέτιδες" είναι το πρώτο και το μοναδικό έργο που έχει διασωθεί από την τετραλογία του Αισχύλου «Δαναΐδες». Πρωταγωνιστής είναι ο Χορός των πενήντα Δαναΐδων, που μαζί με τον πατέρα τους Δαναό ζητούν άσυλο στο Άργος- τον τόπο που κάποτε εγκατέλειψε κυνηγημένη από τον «οίστρο» η πρόγονός τους Ιώ- προκειμένου να ξεφύγουν από τους εξαδέλφους τους, τους πενήντα γιους του Αιγύπτου, που απαιτούν να τις παντρευτούν με τη βία. Ο μύθος θέτει το ζήτημα της ταυτότητας και της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, εξιστορώντας παράλληλα το χρονικό της μετανάστευσης και της επικράτησης του ελληνικού φύλου στη χώρα των Πελασγών, των λεγόμενων «Προελλήνων». Οι Ικέτιδες μιλούν για τις ανάγκες που οδηγούν τους ανθρώπους να ξεριζωθούν από τη γη τους, την άγρια μοίρα του πρόσφυγα, την αξία της δικαιοσύνης, τις αρχές της δημοκρατίας. Πάνω απ’ όλα όμως μιλούν για τον αγώνα της Γυναίκας ενάντια στον Άνδρα που με τη βία ζητά να της επιβληθεί.
