Έγιναν επιτυχία από στόμα σε στόμα και πέτυχαν το sold out. Από τις 14/10 οι "Στρακαστρούκες" του Δημήτρη Σαμόλη σε σκηνοθεσία του Μάριου Κακουλλή, επιστρέφουν στη σκηνή του Μικρού Γκλόρια για να κάνουν μπαμ κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Ο ηθοποιός και τραγουδοποιός Δημήτρης Σαμόλης στο πρώτο του θεατρικό έργο, βάζοντας στο μικροσκόπιο την "αγία ελληνική οικογένεια", τη ζωή στην επαρχία και τον εκφοβισμό ειδικά των νέων, δημιουργεί ένα δυνατό μονόλογο-κατάθεση. Οι "Στρακαστρούκες" είναι μια ελεγεία αγάπης για την ανθρώπινη φύση αλλά και ένα φωτεινό βέλος σε αυτά που μας πόνεσαν βαθιά.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Βρισκόμαστε ακριβώς δέκα λεπτά πριν χτυπήσουν οι καμπάνες για την Ανάσταση σ' ένα χωριό της Κρήτης. Ο Κωσταντής, ένα αγόρι περιθωριοποιημένο λόγω της σεξουαλικότητάς του, κρατάει στη μια του χούφτα καραμελάκια που σκάνε στο στόμα και στην άλλη αυτοσχέδιες στρακαστούκες. Στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας που κανείς δεν του απλώνει το χέρι, ο ήρωάς μας ανοίγει την καρδιά του με σπαρακτικό χιούμορ λίγο πριν κάνει το μεγάλο μπαμ. Οι καμπάνες όμως χτυπούν νωρίτερα.
Με τα λόγια του Δημήτρη Σαμόλη
"Όταν είμαστε μικροί, δεν έχουμε την κριτική ικανότητα να δούμε τα τραύματα που υφιστάμεθα τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Μεγαλώνοντας καλούμαστε να δούμε πως η ζωή δεν είναι έτσι και δε θα έπρεπε να είναι. Το να σε κακοποιούν σωματικά και λεκτικά δεν είναι οικογένεια. Το να σε αποκαλούν άχρηστο όταν δεν καταφέρνεις να φέρεις καλούς βαθμούς στο σχολείο δεν είναι οικογένεια. Το να βασανίζουν ένα παιδί στο σχολείο κι οι γονείς να μην έχουν πάρει πρέφα τίποτα, δεν είναι οικογένεια. Το να μην αποδέχεσαι το παιδί σου ακριβώς όπως είναι δεν είναι οικογένεια."
>> Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο "α" εδώ:
Οι συντελεστές
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι δια χειρός Λουκά Μπάκα. Τα φώτα σχεδιάστηκαν από τον Στέφανο Δρουσιώτη, ενώ τη μουσική συνέθεσε ο Γιώργος Πούλιος. Βοηθός σκηνοθέτη η Δανάη-Αρσενία Φιλίδου.
Περισσότερες πληροφορίες
Στρακαστρούκες
Στο πρώτο θεατρικό του έργο ο ηθοποιός και τραγουδοποιός βάζει στο μικροσκόπιο την "αγία ελληνική οικογένεια", τη ζωή στην επαρχία και τον εκφοβισμό. Βρισκόμαστε ακριβώς δέκα λεπτά πριν χτυπήσουν οι καμπάνες για την Ανάσταση σ' ένα χωριό της Κρήτης. Ο Κωσταντής κρατάει στη μια του χούφτα καραμελάκια που σκάνε στο στόμα και στην άλλη αυτοσχέδιες στρακαστρούκες. Στην κλειστή κοινωνία της επαρχίας που κανείς δεν του απλώνει το χέρι, ο ήρωάς μας ανοίγει την καρδιά του με σπαρακτικό χιούμορ λίγο πριν κάνει το μεγάλο μπαμ.