Mε μια επιστολή της με τίτλο "Γιατί δεν αποδέχομαι την υποψηφιότητα για το φετινό θεατρικό βραβείο "Μελίνα Μερκούρη", η ηθοποιός Νάνσυ Σιδέρη εξηγεί τους λόγους πίσω από την απόφασή της να αρνηθεί την υποψηφιότητα. Θυμίζουμε πως η ηθοποιός είναι υποψήφια για την ερμηνεία της στις παραστάσεις της σεζόν 2022-23: "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του Έκτορα Λυγίζου (ΚΠΊΣΝ), "Τρικυμία" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία του Μάριου Παναγιώτου (Μουσούρη), "Σπιρτόκουτο – The musical" βασισμένο στην ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Νιάρρου (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση). Στην επιστολή της στο "The Press Project", που απευθύνεται προς το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, αναφέρει:
"Την Πέμπτη 16 Μαΐου πληροφορήθηκα την υποψηφιότητά μου για τα Βραβεία 'Μελίνα Μερκούρη'. Θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά εκτίμηση που τρέφω για τα μέλη της επιτροπής, για τη συνολική προσφορά τους και για τη διαδρομή τους. Επίσης, εκτιμώ βαθιά πολλούς/ες βραβευμένους/ες ηθοποιούς, όσους υποψήφιους ηθοποιούς έχω παρακολουθήσει, όπως επίσης και πολλές ηθοποιούς που δεν έχουν λάβει κάποια τιμητική διάκριση μέχρι τώρα. Χαίρομαι πραγματικά για τις παραστάσεις για τις οποίες είμαι υποψήφια, επειδή είχα εξαιρετικούς συνεργάτες και δουλέψαμε πολύ δημιουργικά, όμως παράλληλα προβληματίζομαι για το τι εξυπηρετούν τα βραβεία εν γένει. Έχουν άραγε όλοι οι καλλιτέχνες ίσες ευκαιρίες να αναδειχθεί το έργο τους και άρα να διακριθούν; Και τελικά, τι προωθεί η νοοτροπία της ατομικής διάκρισης διαχρονικά; Θα μπορούσε η ενίσχυση των καλλιτεχνών να συμβεί με λιγότερο ανταγωνιστικούς όρους; Φυσικά, υπάρχουν στιγμές που η αξιολόγηση κρίνεται απαραίτητη, αλλά δε χρειάζεται η σύγκριση να είναι διαρκής σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δημιουργίας και σίγουρα, δεν πιστεύω ότι (και) η τέχνη πρέπει να καλλιεργεί συνείδηση ιεραρχίας. Κινούμαστε σε έναν ανταγωνιστικό χώρο, με διακρίσεις και σε περιβάλλοντα που σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν υγιή χαρακτηριστικά. Τα εργασιακά μας δικαιώματα έχουν καταπατηθεί εδώ και χρόνια.
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα λοιπόν, η ατομική τιμητική διάκριση ενδέχεται να αποκτά και αρνητική χροιά. Για μένα, η ηθική ικανοποίηση συνδέεται με την επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσει η Πολιτεία συνολικά τους αγώνες που δίνουμε κάθε μέρα για αξιοπρεπή διαβίωση και εργασιακά δικαιώματα στο χώρο των τεχνών, ενάντια στη συστηματική απαξίωση που βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια, με αποκορύφωμα το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι αντιλαμβάνομαι την τέχνη ως ένα πεδίο ανοιχτό. Σημαντικό κομμάτι της βασίζεται στο χώρο που δημιουργεί, για καθετί διαφορετικό και μη αποδεκτό πολλές φορές από την κοινωνία ως κατώτερο, ανεπαρκές ή περιττό. Αγαπώ το θέατρο και με το παρόν κείμενο δεν θα ήθελα να προσβάλω κανέναν άνθρωπο, ούτε θεωρώ κατακριτέα τη συμμετοχή οποιουδήποτε σε μία απονομή βραβείων, πόσο μάλλον, όταν αυτά συνοδεύονται από ένα σημαντικό χρηματικό ποσό. Προσωπικά όμως, για τους λόγους που προανέφερα, θα επιθυμούσα να μη συμπεριληφθώ στις φετινές υποψηφιότητες. Εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία σε όλες τις υποψήφιες και τους υποψήφιους ηθοποιούς και ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση".
Ο θεσμός του Θεατρικού Βραβείου "Μελίνα Μερκούρη" θεσπίστηκε το 2007 με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη και απονέμεται ετησίως για την καλύτερη ερμηνεία νέας γυναίκας ηθοποιού κατά την προηγούμενη θεατρική περίοδο. Στην ηθοποιό μαζί με το χρηματικό έπαθλο περιέρχεται και η καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη την οποία παραδίδει στην επόμενη βραβευθείσα. Μέλη της επιτροπής αποτελούν οι: Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Αμαλία Μουτούση και Ρένη Πιττακή. Η φετινή απονομή θα γίνει τη Δευτέρα 27 Μαΐου, στις 8 μ.μ., στο Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη.