Στο πλαίσιο της 20ής επετειακής διοργάνωσης του Athens Digital Arts Festival επιστρέφει στην Αθήνα η θεατρική ομάδα που έχει συνδέσει όσο καμία άλλη το όνομά της με το θέατρο-ντοκουμέντο. Οι Rimini Protokoll, δηλαδή η ομάδα που δημιούργησαν το 2000 η Χέλγκαρτ Χάουγκ, ο Στέφαν Καέγκι και ο Ντάνιελ Βέτσελ, αποτελούν μια θεατρική κολεκτίβα που κάνει θέατρο πάνω σε διάφορες εκφάνσεις της ανθρώπινης εμπειρίας και ανέπτυξε το "θέατρο των ειδικών": Η θεματική κάθε παράστασης δεν ξετυλίγεται μέσα από τη μυθοπλασία, αλλά με το ανέβασμα στη σκηνή των ανθρώπων στους οποίους απευθύνθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους. Στην Ελλάδα είναι ευρέως γνωστοί, με την πρώτη τους επίσκεψη να χρονολογείται το 2004, όταν συνεργάστηκαν σε μια πολυγλωσσική περφόρμανς για τον τουρισμό με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό ("Ήμουν εδώ"), ενώ το 2010 αποτέλεσε κομβική στιγμή στη σχέση τους με το ελληνικό κοινό, καθώς παρουσίασαν στο Ηρώδειο την παράσταση "Ο Προμηθέας στην Αθήνα", με τη συμμετοχή 103 κατοίκων της πόλης, οι οποίοι έδωσαν τη δική τους απάντηση στο ερώτημα: Τι σημαίνει σήμερα για σένα ο μύθος του Προμηθέα Δεσμώτη;
Έκτοτε είχαμε αρκετές ευκαιρίες να δούμε δουλειές τους, που αντλούν πάντοτε από το ευρύ πεδίο του παγκόσμιου κοινωνικού γίγνεσθαι, χρησιμοποιώντας ποικιλοτρόπως τις τεχνολογικές εξελίξεις και δυνατότητες. Για παράδειγμα, στο "Situation Rooms" (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2014), οι θεατές με τη βοήθεια ενός iPad πήραμε μέρος σε ένα συμμετοχικό videogame-ντοκιμαντέρ για το εμπόριο όπλων, ενώ το "Bubble jam" ήταν ένα διαδραστικό παιχνίδι-πείραμα για τα social media απευθυνόμενο σε εφήβους (Στέγη, 2019). Τώρα, η περφόρμανς "Uncanny Valley" (Rex-Σκηνή "Ελένη Παπαδάκη", 24-25 Μαΐου) σε σύλληψη, κείμενο και σκηνοθεσία του Καέγκι εξερευνά τα θολά όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής κι έχει ως φυσική πρωταγωνίστρια την ίδια την τεχνολογία, καθώς σε αυτήν πρωταγωνιστεί ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ, πιστό αντίγραφο ενός συγγραφέα. Ο όρος του τίτλου, "κοιλάδα του ανοίκειου", ανήκει σε Ιάπωνες ερευνητές ρομποτικής και περιγράφει τα αμφίθυμα συναισθήματα που προκαλεί στους ανθρώπους η ομοιότητα των ρομπότ με τους ανθρώπους. Για τη δημιουργία της, ο Καέγκι συνεργάστηκε για πρώτη φορά με ένα συγγραφέα, τον Τόμας Μέλε, καθώς το βιβλίο του για τη διπολική διαταραχή, "The world at my back", κέντρισε το ενδιαφέρον του. Ο Μέλε επέτρεψε τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού αντιγράφου του, κι έτσι δημιουργήθηκε η περφόρμανς σε παραγωγή του Kammerspiele Μονάχου (2020-21), που διερευνά τις συνέπειες της αντικατάστασης ενός ανθρώπου από ένα αντίγραφο, και εξετάζει την ολοένα μεταβαλλόμενη δυναμική της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και τεχνολογίας.
Περισσότερες πληροφορίες
Uncanny Valley
Η πρωτοποριακή θεατρική ομάδα από τη Γερμανία παρουσιάζει μια παράσταση για τα θολά όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, διερευνώντας τι συμβαίνει όταν ένα ανθρωπόμορφο αντίγραφο αντικαθιστά τον συγγραφέα, στο πλαίσιο της 20ης επετειακής διοργάνωσης του Athens Digital Arts Festival, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με την ταυτότητα, την αυτο-ανακάλυψη και τη δυναμική μεταξύ πρωτοτύπου και ηλεκτρονικού αντιγράφου. Η εξωτερική ομοιότητα με τους ανθρώπους βοηθάει στην αποδοχή των μηχανών. Ωστόσο, αν η μηχανή είναι υπερβολικά παρόμοια με της ανθρώπινη μορφή, αρχίζουμε να νιώθουμε αποστροφή: τι είναι ανθρώπινο, τι είναι μηχανή; Οι ιαπωνικοί ερευνητές ρομποτικής αποκαλούν αυτήν την παράξενη ομοιότητα «κοιλάδα του ανοίκειου» (uncanny valley).