Updated | Το 14ο "Off-off Athens" μάς αποκαλύπτει το πρόγραμμά του και μας παροτρύνει να κοιτάξουμε ψηλά

Συνδεδεμένο με τη νεανική θεατρική δημιουργικότητα, το Off-Off Athens μετρά πλέον 14 χρόνια έμπρακτης στήριξης και προβολής της νέας γενιάς καλλιτεχνών. Χωρίς περιορισμούς στα θεατρικά είδη και τη θεματολογία, το πλουραλιστικό και ανατρεπτικό νεανικό φεστιβάλ της πόλης μετρά αντίστροφα για τη διοργάνωση του 2024. Από τις 3 Ιουνίου μέχρι και τις 7 Ιουλίου στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους νέες ομάδες φιλοδοξώντας να μοιραστούν με τους θεατές το καλλιτεχνικό τους όραμα. Ένα showcase καλλιτεχνικής δημιουργίας που δίνει την ευκαιρία της πρώτης, για πολλούς, παρουσίασης μιας ολοκληρωμένης δουλειάς σε κοινό και κριτικούς. Σε κάθε βραδιά θα παρουσιαστούν οι παραστάσεις δυο διαφορετικών ομάδων, ενώ η κάθε ομάδα θα πραγματοποιήσει δυο παραστάσεις σε δύο συνεχόμενες μέρες.

28 νέες ομάδες του ελληνικού θεάτρου μετρούν αντίστροφα για να ανέβουν στη σκηνή. 28 νέες ομάδες κοιτούν ψηλά και μας καλούν να κοιτάξουμε κι εμείς μαζί τους και να μοιραστούμε το όνειρό τους. "Κοιτάμε ψηλά" λοιπόν. Το 14ο Off-Off Athens ξεκινά!

Το αναλυτικό πρόγραμμα του 14ου Off-Off Athens

#1 Ποια εγώ; (3, 4/6)

 

"Το κυνήγι της ταυτότητάς μου μόνο πίσω σε μένα μπορεί να με οδηγήσει. Πώς όμως να ξεσκίσεις την ίδια σου τη σάρκα;". Ένα ψυχεδελικό ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης. Το Σώμα παλεύει στα διάφορα στάδια ετεροπροσδιορισμού του, επιθυμώντας να αγγίξει τον αυτοπροσδιορισμό του. "Πώς γίνεται Εαυτός να μην ξέρει Εαυτόν; Τι είμαι; Είμαι κάτι. Είμαι κάποιος. Είμαι εγώ. Ποια εγώ;"

 

Από τη θεατρική ομάδα Λάβα. Κείμενο: Τριαντάφυλλη Μουζάκη Σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλη Μουζάκη και Νικόλας Καλιδώνης. Ερμηνεύει: Τριαντάφυλλη Μουζάκη.

 

#2 "Sisters" (5, 6/6)

"Η μαμά ήταν τα πάντα για ’μένα. Γιατί δεν με ειδοποίησες;"

Η Ελισάβετ και η Μάιρα είναι αδελφές. Η Μάιρα και η Ελισάβετ είχαν μια μητέρα, που τώρα πια είναι νεκρή. Έφυγε μια μέρα, σε ένα κέντρο περίθαλψης ηλικιωμένων, αφού πρώτα είχε χάσει τις περισσότερες αναμνήσεις της χτυπημένη από την άνοια. Η Ελισάβετ δεν ήταν εκεί. Οι δύο γυναίκες που συναντιούνται ''επί σκηνής'', διεκδικούν το δικαίωμά τους στην προσωπική μνήμη και στο πένθος. Στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν στον κόσμο τους που αλλάζει, σε έναν κόσμο που πεθαίνει μέρα με τη μέρα, αρπάζονται από τα κειμήλια που η καθεμιά έχει στοιβάξει μέσα της. Στην ανασκαφή, όμως, που επιχειρούν, εκτός από τις μνήμες που πρέπει πάση θυσία να επιβιώσουν, θα εμφανιστούν όλα εκείνα που χρόνια έμεναν στο σκοτάδι υπομονετικά και μεγάλωναν. Τι μένει όταν όλα όσα έχω αφηγηθεί στον εαυτό μου για τον εαυτό μου, πεθαίνουν λουσμένα στο φως;

Ο βραβευμένος Γάλλος συγγραφέας Πασκάλ Ραμπέρ συμπλέκει σε αυτό το κείμενο το προσωπικό με το συλλογικό, περνώντας από την προσωπική οδύνη στις μαζικές σφαγές που εκτυλίσσονται αυτή τη στιγμή δίπλα μας, μπροστά στα μάτια μας, σχεδόν σε live μετάδοση στα social media. Παραδίδει, έτσι, ένα κείμενο - μελέτη πάνω στον άνθρωπο της εποχής μας: της εποχής των πολέμων, της προσφυγιάς, της φτώχειας, της ασυνειδησίας αλλά και της απέραντης αγάπης που μπορεί να γεννηθεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όσο αυτή η Γη συνεχίζει να περιστρέφεται εμμονικά γύρω από τον ήλιο.

Από τη θεατρική ομάδα Griffin and the Horse | performing arts group. Σκηνοθεσία – Διασκευή: Θεοδόσης Τανής. Ερμηνεύουν: Λήδα Μανούσου Αλεξίου, Αταλάντη Χατζηδάκη.

#3 "Asphyxia" (6, 7/6)

Η βία και η καταπίεση της πατριαρχίας αποτυπωμένες μέσα σε σκηνές της καθημερινότητας. Ένα φεμινιστικό έργο γεμάτο στιγμές σύγκρουσης που προκύπτουν από βαθιά ριζωμένα κοινωνικά πρότυπα. Στην προσπάθεια τους να υπάρξουν, οι χαρακτήρες έρχονται αντιμέτωποι με τις προσδοκίες και τους γελοίους ρόλους που έχουν επιλέξει η κοινωνία και το σύστημα για εκείνους. Ή καλύτερα για εμάς.

Από τη θεατρική ομάδα: 4-7-4 Theatre Group. Κείμενο βασισμένο στο έργο "Revolt. She Said. Revolt. Again.” της Άλις Μπέρτς σε διασκευή 4-7-4 Theatre Group. Σκηνοθεσία: 4-7-4 Theatre Group. Ερμηνεύουν: Παγώνα Δημητρούδη, Σταυρούλα Καραλίδου, Μαρίνα Σηφάκη, Δήμητρα Σταύρου, Γιάννης Τσανίρας.

 

#4 "Ο μαύρος Γλάρος καταμεσής στα πτώματα" (7, 8/6)

Μην νοιάζεσαι για μένα. Έρχομαι από άλλο πλανήτη. Ακόμα βλέπω ορίζοντες εκεί όπου εσύ σχεδιάζεις όρια. Λίγο πριν ενωθεί με την Πελόνα. Τον Θάνατο. Η Φρίντα, ισορροπεί μεταξύ αναμνήσεων & πόνου. Της πολυομυελίτιδας που ήρθε στα έξι της χρόνια, ο "βιασμός" από μία λαμαρίνα στα 18, ο γάμος της με τον "Ελέφαντα", οι γεμάτες χρώμα σχέσεις της.

 

Τα πρόσωπα διαδέχονται το ένα το άλλο. Εκείνα που πέρασαν ως αναμνήσεις και τα άλλα που έγιναν ένα με την ίδια. Οι μορφές παίρνουν σάρκα και οστά. Πολλαπλασιάζονται. Αναμειγνύονται. Αποκτούν φωνή. "Αν χτίσεις τείχη γύρω από την ηδονή σου, κινδυνεύεις να σε κατασπαράξει από μέσα". Σχέσεις, ιδανικά, τέχνη. Λίγο πριν την εκπνοή, κάνει την δική της εξομολόγηση, αναζητώντας ηρεμία. Να φύγει πλέον ο πόνος. Μία διασκευή του "Viva la Vida!" του Πίνο Κακούτσι που δίνει τον λόγο στην ασυμβίβαστη, Φρίντα Κάλο.

Σκηνοθεσία: Θάνος Χατζόπουλος. Πρότυπη μουσική σύνθεση: Hydrama. Ερμηνεύουν: Μυρτώ Λαμπρινάκου, Αναστασία Μαλανδρενιώτη, Θάνος Χατζόπουλος. Μουσικός επί σκηνής: Βασιλική Πουλάκη.

#5 "Πολύ κακό για το τίποτα" (8, 9/6)

 

Το "Πολύ κακό για το τίποτα" γράφτηκε το 1598, είναι ένα πρώιμο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ που ακροβατεί εξαίσια ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα. Γιατί όμως συνεχίζει να μας αφορά αυτό το έργο; Μια πιθανή απάντηση θα μπορούσε να είναι: επειδή στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη για μια βαθύτερη κατανόηση του έρωτα και των διαπροσωπικών του σχέσεων. Αυτή η παράσταση έχει ως σκοπό να δείξει μερικά από τα είδη αυτών των σχέσεων που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος και που δυστυχώς δεν κατακλύζονται πάντα από θετικά συναισθήματα και όλα αυτά σε συνδυασμό με μια καινούργια σκηνοθετική φόρμα που παντρεύει το κλασικό με το σύγχρονο θέατρο.

 

Από τη θεατρική ομάδα: Shakespearian. Σκηνοθεσία: Λευτέρης Μαργιόλας. Ερμηνεύουν: Γιώργος Φάκας, Ζωή Χρόνη, Αθηνά Μαμμωνά, Λυδία Τσαμασφύρα, Κριστίνα Τσιουμποτάρου, Πηνελόπη Φωτίου, Αρχοντούλα Μαρίνου, Λευτέρης Μαργιόλας.

 

#6 "Παραλήρημα για δύο" (9, 10/6)

 

Ένα άγνωστο ζευγάρι ζει απομονωμένο στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος, ενώ έξω η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη λόγω ενός πόλεμου "παιχνιδιού” που έχει αναστατώσει την περιοχή. Επηρεασμένοι από το πέρασμα του χρόνου, οι δυο τους καβγαδίζουν συνεχώς για μικροπράγματα, μάχονται για το ποιος έχει δίκιο χρησιμοποιώντας ανόητα επιχειρήματα. Αν και ο πόλεμος αποτελεί μια άνετη δικαιολογία για να παραμείνουν σε αδράνεια και παραίτηση από τη ζωή, η ειρήνη που έρχεται απροσδόκητα τους προκαλεί πανικό. Τώρα που η δικαιολογία του πολέμου λείπει, τι θα κάνουν; Ευτυχώς, ο πανικός διαρκεί λίγο, καθώς υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι λόγοι. Έτσι, βρίσκουν νέες αφορμές για να παραμείνουν κλεισμένοι στο καβούκι τους, σαν τα ζώα που αρχικά διαφωνούν. Και όπως τα πράγματα φτάνουν στο τέλος και ξεκινούν ξανά...

 

Από τη θεατρική ομάδα Fasina. Συγγραφέας: Ευγένιος Ιονέσκο. Σκηνοθεσία: Νάνσυ Κουρούνη. Ερμηνεύουν: Μάρθα Χαμπίμπη, Άννυ Γκαϊτατζοπούλου.

 

#7 "Η νύχτα των δολοφόνων" (10, 11/6)

 

Τα τρία αδέρφια Λάλο, Μπέμπα και Κούκα δημιουργούν ένα παιχνίδι στη σοφίτα του σπιτιού τους, αναπαριστώντας αντί για νεράιδες, τέρατα και πειρατές… τους ανθρώπους που τους κακοποίησαν ψυχολογικά και σωματικά στην παιδική τους ηλικία. Πρώτους-πρώτους τους ίδιους τους γονείς τους. Ωστόσο κανείς στο τέλος δεν μένει αλώβητος.

Από τη θεατρική ομάδαOverwhelmed. Συγγραφέας: Χοσέ Τριάνα. Σκηνοθεσία: Απόστολος Τζίκας. Ερμηνεύουν: Καλλιόπη Ματούλη, Νεκτάριος Μάστορης, Μαρίνα Κονδάκη.

#8 "Με λένε Γιώργο revised" (12, 13/6)

 

Η γέννησή μας είναι ένα τυχαίο γεγονός. Εξίσου τυχαίος είναι ο τόπος γέννησης, το φύλο και πολλά ακόμη χαρακτηριστικά που συχνά γίνονται βραχνάς κατά τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων. Το "Με λένε Γιώργο revised" είναι μια ωδή στη διαφορετικότητα και την αποδοχή του εαυτού μας. Μια αφορμή να ξεκινήσουμε να κοιτάζουμε τους ανθρώπους δίπλα μας και να αναρωτηθούμε για τις ιστορίες τους. Ένα έργο που μιλάει για τη συμπερίληψη, την πραγματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως για τη βόλτα της ζωής.

 

Από τη θεατρική ομάδα 504. Συγγραφέας: Δημήτρης Οικονόμου. Σκηνοθεσία: Μαριλένα Λιακοπούλου. Μουσική σύνθεση παράστασης: Παναγιώτης Κετικίδης. Ερμηνεύει: Μαριλένα Λιακοπούλου.

*Στην παράσταση ακούγεται το ποίημα του Τάκη Σινόπουλου "Ο καιόμενος".

 

#9 "Από μέσα πεθαμένος" (13, 14/6)

 

Βασισμένοι σε ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες και δημοσιεύματα της εποχής, ρίχνουμε φως στην ιστορία των φυματικών της Αθήνας του Μεσοπολέμου. Συνθέτουμε μία παράσταση με στοιχεία από το θέατρο ντοκουμέντο, με ξεχασμένες ιστορίες ανθρώπων αλλά και κείμενα που προέκυψαν από την πρόβα ενώ θέτουμε ερωτήματα για το στίγμα της ασθένειας  και τον θάνατο στο μακρινό τότε αλλά και στο δικό μας σήμερα. Ο Ιπποκράτης βάφτισε την φυματίωση, ‘’φθίση’’ από το ρήμα ‘’φθίνω’, δηλαδή ελαττώνομαι, εξαιτίας του μέγεθος της καταστροφής που προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό. Πώς οι "ευρισκόμενοι εις το κατώφλι του θανάτου" φθισικοί, έχτισαν με τον ελάχιστο εαυτό τους έναν μικρόκοσμο μέσα στο σανατόριο και πώς ο έρωτας συμπορεύτηκε με τον αιώνιο εχθρό του, τον θάνατο, αποδεικνύοντας ότι ο πόθος είναι πιο ισχυρή δύναμη και από την χειρότερη επιδημία που χτύπησε την χώρα;

Από τη θεατρική ομάδα Flowers for your grave. Συγγραφέας: Tάνια Κουταλά. Σκηνοθεσία: Τάνια Κουταλά. Ερμηνεύουν: Μαριλένα Βουγίδη, Φανή Γεωργακάκη, Γιάννης Ντάσιος, Τάνια Κουταλά.

#10 "Η τάξη της κυρίας Μαργαρίτας" (14, 15/6)

 

Η κυρία Μαργαρίτα, μια φιγούρα κωμικοτραγική, δίνει την δική της παράσταση μπροστά στα μάτια των μαθητών της, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο, στο φως και το σκοτάδι, στην υποταγή και την απελευθέρωση, στη ζωή και το θάνατο. Η εκκωφαντική σιωπή των μαθητών όμως, αποκαλύπτει την απόλυτη μοναξιά της και την αστείρευτη ανάγκη της για επικοινωνία. Η αδυναμία της επικοινωνίας αυτής δημιουργεί έντονες αντιδράσεις και ψυχολογικές διακυμάνσεις. Εκδηλώνει όλα τα αντιφατικά ανθρώπινα συναισθήματα, αντικατοπτρίζοντας την πολυπλοκότητα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Θα καταφέρει η κυρία Μαργαρίτα να βάλει σε τάξη το χάος που την περιβάλλει ανοίγοντας το δρόμο προς την ευτυχία, για την ίδια και τους μαθητές της;

 

Από τη θεατρική ομάδα No More Drama. Συγγραφέας: Το έργο βασίζεται στο κείμενο "Miss Margarida’s Way” του Ρομπέρτο Ατάυντε. Σκηνοθεσία: ZS ensemble. Ερμηνεύει: Σοφία Καπράνου.

#11 "Breaking the borders" (15, 16/6)

 

Το "Breaking the borders" είναι μια mixed media performance αποτελούμενη από έξι διαφορετικές αυτοτελείς ενότητες. Εστιάζει στη διαδρομή του ανθρώπου προς την απελευθέρωση από δεσμά τα οποία έχει επιβάλλει ο ίδιος στον εαυτό του, κόντρα στη φύση του. Κάθε ενότητα είναι μια ρωγμή, ένα βήμα, μια ανάσα πιο κοντά στην ελευθερία και την κάθαρση. 

 

Από τη θεατρική ομάδα Trance Moiroloi. Συγγραφέας: Trance Moiroloi. Σκηνοθεσία: Trance Moiroloi. Ερμηνεύουν: Δανάη Γκανάσου, Φανή Λύκου, Ιόνυ Μοσχοβάκου, Ειρήνη Πετράκη.

 

#12 "Πόκερ" (16, 17/6)

Στο "Πόκερ" ίσως κάποτε παίξουμε όλοι… αν δεν έχουμε παίξει ήδη. Να πάρω τη δουλειά, να διορίσω το παιδί, να κλείσω το deal, να προλάβω το πάρκινγκ, να πιάσω την καβάτζα. Εγώ. Το "Πόκερ" φωνάζει ότι η Ηθική, εκτός από σχετική, είναι και πολύ δυσεύρετη. Ο παραγκωνισμός του Ανθρώπου, η ανάδυση και η επικράτηση(;) του ανήθικου Εγώ, δηλαδή το "Πόκερ", θέλει να πονέσει το θεατή και να του ψιθυρίσει πόσο ωραία θα ήταν η ζωή μας, αν ήμασταν πιο ανθρώπινοι. Εκτός κι αν η ζωή μας είναι έτσι ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι. 

 

Από τη θεατρική ομάδα Υποκριτές. Συγγραφέας-σκηνοθεσία-Μουσική σύνθεση: Αποστόλης Χριστοδούλου. Ερμηνεύουν: Στέλλα Γαλανάκη, Παντελής Δημητρίου, Αλεξάνδρα Δρακουλαράκου, Λήδα Ματάλα, Κλεάνθης Μητσιούλης, Μιχάλης Παναγιωτούνης, Κώστας Πανόπουλος, Γιουλη Παπαδάκη, Δήμητρα Χαχαμίδου.

 

#13 "Ξέρξης (Επι Κολωνώ)" (17, 18/6)

Τέσσερις γυναίκες έχουν μαζευτεί στο σπίτι της μιας από αυτές για να γιορτάσουν τα γενέθλιά της. Η Μίνα, η εορτάζουσα, είναι δικηγόρος. Η Κλειώ είναι καθηγήτρια αγγλικών. Η Φαίη είναι δερματολόγος με ιατρείο στο Κολωνάκι. Η Μαίρη είναι μοδίστρα. Η Μίνα έχει ετοιμάσει μια έκπληξη για τις φίλες της, ένα ξεχωριστό δώρο, που θα αναστατώσει αναπάντεχα τις ζωές όλων τους. Οι ζωές των τεσσάρων γυναικών, αναστατώνονται από το δώρο που τους επιφυλάσσει η Μίνα: έχει αγοράσει για όλες τους έναν δονητή, το "έξυπνο" μοντέλο Ξέρξης. Την επίδειξη του δώρου την κάνει ο Αλκιβιάδης Γεμιστός, ένας άνδρας επικοινωνιακός και άνετος.

Από τη θεατρική ομάδα Under Contraction. Συγγραφέας: Μαρία Δριμή. Σκηνοθεσία: Γιώργης Κοντοπόδης. Ερμηνεύουν: Γεωργία Πιλιτσίδου, Κωνσταντίνα Μυρίτη, Αλεξάνδρα Μπαούση, Αλεξάνδρα Ραβάνη, Γιάννης Καραμάνος.

 

#14 "ΝΟRΛoVE" (18, 19/6)

 

Έχεις κοιμηθεί ποτέ σε νοσοκομείο; Ποιο χάπι είναι το αγαπημένο σου; Τελικά τι είναι αυτό που μας τρελαίνει; Είμαι όντως γυναίκα; Και αν ναι πότε έγινα; Εσύ με τι παιχνίδια έπαιζες μικρή; Όταν σβήσουν τα όνειρα που πάνε; Πόσες ρίζες κουβαλώ και για πόσο; Πως νιώθουμε γι’ αυτούς που μας μεγάλωσαν; Μέσα από τριάντα γενιές που κουβαλώ στις ωοθήκες μου σκοτώνω τις επόμενες πριν προλάβουν να έρθουν. Κανένα χάπι δεν μας σκότωσε ακόμα. Για όλες τις Μαρίνες του τότε, για όλες τις Μαρίνες του σήμερα και για όσες (δεν) θα γεννηθούν στο κόσμο τούτο.

Από τη θεατρική ομάδα Κιμωλίες. Πρωτότυπο κείμενο: Χριστίνα Κυρίτση. Σκηνοθεσία: Εμmanuel. Ερμηνεύουν: Ζωή Κουσάνα, Χρήστος Γκρόζος, Χριστίνα Κυρίτση.

 

#15 "Πολύ κοντά" (19, 20/6) 

Τι θα συμβεί όταν η ζωή μιας ταλαιπωρημένης, νέας γυναίκας διασταυρωθεί τυχαία με εκείνη ενός πλούσιου, πολύ μεγαλύτερου της άντρα; Όταν πρωτόγνωρα συναισθήματα αρχίζουν να αναπτύσσονται και η ζωή αρχίζει να μοιάζει με ταινία; Όταν η πραγματικότητα μπλέκεται με το όνειρο; Επηρεάζεται η εσωτερική ζωή των ανθρώπων από την εξωτερική πραγματικότητα; Εμποδίζει μια μίζερη καθημερινότητα τη φαντασία, τον αισθησιασμό, την ονειροπόληση; Τα λεφτά μπορεί να μη φέρνουν την ευτυχία αλλά σίγουρα σου επιτρέπουν να μάθεις πώς είναι. 

Από τη θεατρική ομάδα Σχεδόν. Συγγραφέας: Αγγελική Σπανού. Σκηνοθεσία: Αγγελική Σπανού. Ερμηνεύει: Κάτια Βλάχου.

 

#16 "Μαζί" (20, 21/6)

44 χρόνια από τη λήξη του Β’ Π.Π., νύχτα 9ης προς 10η Νοεμβρίου 1989, το τείχος του Βερολίνου πέφτει και σηματοδοτεί για ολόκληρο τον κόσμο, το τέλος μιας εποχής. Δυο γυναίκες, η Ρουθ, εβραία επιζήσασα στρατοπέδου  συγκέντρωσης και η Μάρθα ναζί νοσοκόμα με "ειδικότητα" στη θανάτωση προβληματικών παιδιών συμβιώνουν, καθώς η Μάρθα έχει προσληφθεί από τη Ρουθ, που έχει πια κινητικά προβλήματα. Η ανθρωπότητα πίστεψε πως σκότωσε το φίδι του φασισμού, όμως αυτό πρόλαβε να γεννήσει τα αυγά του και  σιγά-σιγά επωάζονται. Η φρίκη εκείνου του πολέμου, σκεπάστηκε από τη σκόνη  του χρόνου. Θύτες και θύματα πορεύονται πλέον μαζί.

Από τη θεατρική ομάδα Λέμβος. Συγγραφέας: Μιχάλης Παπαδόπουλος. Σκηνοθεσία, διασκευή: Μαρία Χασιώτη. Ερμηνεύουν: Τζοάννα Δημολιού, Νατάσα Σουρλαντζή.

 

 

#17 "Toxicity" (21, 22/6)

  

Τρεις κρατούμενες. Ένα κελί. Ένα σχέδιο. Ο εγκλεισμός, η στέρηση της πραγματικότητας, λειτουργεί παραμορφωτικά και δίνει στα πράγματα άλλη βαρύτητα. Τα κατώτερα ένστικτα, τα συναισθήματα, οι σκοτεινές σκέψεις διογκώνονται και γίνονται δαίμονες. Μία παρατήρηση του ανθρώπου σε οριακές συνθήκες.

  

Από τη θεατρική ομάδα Ran. Συγγραφέας: Γιώργος Νικολόπουλος, Μαρία Δαμασιώτη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Νικολόπουλος. Ερμηνεύουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Αλεξάνδρα Μαρτίνη, Φανή Ξενουδάκη.

 

#18 "Όνομα μητρός Λίλιθ" (22, 23/6)

 

Μια παράσταση-ταξίδι στη φύση της γυναίκας και τα πάθη της. Οι τέσσερις παντοδύναμες Μοίρες - Κλωθώ, Άτροπος, Λάχεσις και Τύχη - δουλεύουν αδιάκοπα. Γίνονται ένα με τις γυναίκες τις ζωές των οποίων καθορίζουν. Γυναίκες που υπέφεραν, έζησαν και πέθαναν καταπιεσμένες. Γίνονται η Οφηλία, η Μήδεια, η Φαίδρα, η Κασσάνδρα. Μιλούν, φωνάζουν, σωπαίνουν και θρηνούν για εκείνες. Μα το νήμα δε σταματά ποτέ να κάνει τη δουλειά του.

Από τη θεατρική ομάδα Atropa Bella donna. Συγγραφέας-σκηνοθεσία: Μαριάντζελα Κατσιαβριά. Ερμηνεύουν: Βασιλική Μανουσάκη, Ειρήνη Καζαντζόγλου, Κατερίνα Κλαυδιανού, Μαρκέλλα Κουλουμπή.

 

#19 "Γαλήνη και χάος" (23, 24/6)

 

Πότε είναι το τέλος; Υπάρχει πραγματική γαλήνη μετά τον θάνατο ή μήπως κρύβεται πιο κοντά από αυτό που νομίζουμε; Για να επέλθει η αγαλλίαση στην ψυχή της Γαλήνης, πρέπει να γνωρίσει το Χάος; Η Γαλήνη παραιτείται από την ζωή, το μυαλό της πια σε πλήρη σύγχυση. Το τέλμα κοντά… Θα υπομείνει τον θάνατο που θα της προσφέρει τελικά την αναγέννησή της; Ένας διάλογος… Μια βαθιά ματιά στον εαυτό της... ένας καθρέπτης… Χάος και Γαλήνη βρίσκονται αντίκρυ. Μια παράσταση που παντρεύει ηλεκτρονικούς, ιεροτελεστικούς ήχους και λούπες, στα όρια της σύγχρονης Performance.

 

Από τη θεατρική ομάδα Zali. Συγγραφέας-σκηνοθεσία-ερμηνεία: Λήδα Κουντουρέα.

#20 Paradise ή Μια ιστοριούλα χωρίς καμία τραγικότητα" (24, 25/6)

  

Δεν είναι το παρελθόν που μας εξουσιάζει. Είναι οι εικόνες του παρελθόντος, τόσο πολύπλοκα δομημένες όπως οι μύθοι, εντυπωμένες στην ευαισθησία μας όπως οι γενετικές πληροφορίες. Πόσες ιστορίες μας αφηγήθηκαν για την αγάπη; Μήπως η ιστορία είναι μια και ξεκίνησε από ένα μήλο; Ένα- δύο- τρία πήγα στην κυρία, μου ‘δωσε ένα μήλο, μήλο δαγκωμένο, το ‘δωσα στην κόρη κι έκανε… αγόρι. Δαγκωμένο μήλο, κόκκινο όπως το αίμα. Μέσα από λαϊκά τραγούδια, μύθους, ιστορίες παλιές αλλά και σύγχρονες, μνήμες των παιδικών μας χρόνων, αφηγήσεις γυναικών, χαρτογραφούμε την ενεργό μυθολογία μας γύρω από το αίμα που πνίγει εδώ και αιώνες τις γυναίκες και τις θηλυκότητες.

Από τη θεατρική ομάδα Deluders. Συγγραφέας: Κείμενο της ομάδας βασισμένο στα βιβλία:
"Το αίμα της αγάπης" (Π. Μπουκάλας), "Γκιακ" (Δ. Παπαμάρκος), "Άγρυπνη να επιθυμώ" (Parker, Lorde, Clarke). Σκηνοθεσία: Deluders (Δήμητρα Ταρούση, Χαρίλαος Φραγκούλης, Χρυσανθακοπούλου Μαίρη). Ερμηνεύουν: Δήμητρα Ταρούση, Χαρίλαος (Χάρης) Φραγκούλης, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου.

#21 "Electre(s)" (25, 26/6)

  

Δύο Ηλέκτρες επί σκηνής μιλούν δύο γλώσσες και φέρνουν τη φιλοσοφία δύο πολιτισμών. Το χάος και η σύγκρουση, η ψυχική ταύτιση και η επικοινωνία αποτυπώνουν μία γλωσσική Βαβέλ μέσα από δύο σώματα και δύο φωνές. Η Ηλέκτρα είναι μία ηρωίδα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς πολλούς από τους σημαντικότερους συγγραφείς της αρχαίας ελληνικής και παγκόσμιας δραματουργίας, όπως ο Αισχύλος, ο Ευριπίδης, o Σενέκας, ο Σαρτρ, με την Ηλέκτρα του Σοφοκλή να ξεχωρίζει. Στο έργο "Electre(s)" η ηρωίδα ξεπροβάλλει από το μύθο συνομιλώντας με το άλλο Εγώ της ανακαλύπτοντας τις διαφορετικές πτυχές του εαυτού της αγγίζοντας τα όριά του. Υπάρχει κανείς να ακούσει;

Από τη θεατρική ομάδα Tournesol. Συγγραφέας: Σοφοκλής. Σκηνοθεσία: Κλεονίκη Καρπώνη, Έλλη Κατωδρύτου. Πρωτότυπη Μουσική: Capétte. Ερμηνεύουν: Λία Μπάστα, Κλεονίκη Καρπώνη.

#22 "Σαν τα δελφίνια" (26, 27/6) 

Μία γυναίκα εγκλωβισμένη σε ένα τοξικό γάμο. Όλα φαντάζουν ιδανικά για εκείνη: ο σύζυγος, τα παιδιά, η άνετη ζωή. Η βία αποτελεί μέρος της καθημερινότητα της, όμως το μόνο που θέλει είναι να κρατήσει αυτό το γάμο πάση θυσία. Θα καταφέρει άραγε να ξεφύγει; Ή θα πεθάνουν μαζί, αγκαλιασμένοι "Σαν τα δελφίνια";

  

Από τη θεατρική ομάδα Αίσα. Συγγραφέας: Γιώργος Ηλιόπουλος. Σκηνοθεσία: Κλαούντιο Κάγια, Κατερίνα Μπουλούμη. Ερμηνεύουν: Κατερίνα Μπουλούμη, Κλαούντιο Κάγια (ειδική συμμετοχή).

 

#23 "Ώχρα" (27, 28/6)

  

Μια συγγραφέας με επιλόχειο κατάθλιψη αναγκάζεται να κάνει κούρα ανάρρωσης σε ένα εξοχικό σπίτι. Την θεραπεία της επιλέγει ο σύζυγος και γιατρός της. Η ίδια γνωρίζει τι θα της έκανε πραγματικά καλό. Ό, τι και να πει η γνώμη της πέφτει στο κενό. Ο σύζυγός της επιλέγει και το δωμάτιο που πρέπει να μείνει. Σύντομα το δωμάτιο γίνεται όλος της ο κόσμος. Ένας κόσμος που της είναι οικείος αλλά την εγκλωβίζει. Βρίσκεται απομονωμένη στο επάνω πάτωμα, εκεί που κάποτε άφηναν τις γυναίκες που δεν συμμορφώνονταν με τις επιταγές της πατριαρχίας. Σήμερα, αυτές οι γυναίκες που βρίσκονται;

Από τη θεατρική ομάδα: Sistaspace. Σύλληψη-σκηνοθεσία: Ελίνα Κολιάκη, Νάγια Ξυλά, Αγγελική Τόμπρου. Ερμηνεύουν: Ελίνα Κολιάκη, Νάγια Ξυλά, Αγγελική Τόμπρου.

#24 "Επαναρχία" (29, 30/6)

Η "Επαναρχία" είναι μια παράσταση - εξομολόγηση ενός αγοριού που ζει και ενηλικιώνεται σε ένα σπίτι στην επαρχία. Η αφήγηση είναι άναρχη και αποσπασματική  και αιωρείται διαρκώς στα όρια της αυτοβιογραφίας και της μυθοπλασίας. Δύο ηθοποιοί και μία μουσικός επί σκηνής αφηγούνται την ιστορία του αγοριού που αναμετράται με το παρελθόν του, το αμφισβητεί και δοκιμάζει να το επανανοηματοδοτήσει. Υλικό της αφήγησης αποτελούν οι απωθημένες επιθυμίες, οι ανείπωτες σκέψεις, και η προσπάθεια του να αποδράσει από την πατριαρχική καταπίεση και τις συγκεκριμένες έμφυλες και σεξουαλικές προσδοκίες που έχει. Η μνήμη και η μυθοπλασία μπλέκονται σε ένα παιδικό σύμπαν που παίρνει αναπόφευκτα κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις. Και τελικά, πόσο εύκολα  επανανοηµατοδοτείς την ζωή σου έξω από το παιδικό τραύµα;

Από τη θεατρική ομάδα Β612. Συγγραφέας-σκηνοθεσία: Σταύρος Δημόπουλος. Ερμηνεύουν: Κρίνα Δαλακλή, Σταύρος Δημόπουλος, Leøna.

 

#25 "Ξέρξης" (30/6, 1/7)

  

Μουσική μαύρη κωμωδία. Δύο τραγουδιστές, δεύτερες φωνές στο μπουζουξίδικο τρίτης διαλογής "Ξέρξης", αναγκάζονται να βγάλουν μόνοι το πρόγραμμα όταν τους εγκαταλείπει ξαφνικά η φίρμα του σχήματος. Μέχρι να ανέβουν στην πίστα, μια κλιμακούμενη κόντρα αναπτύσσεται ανάμεσά τους, που βγάζει στην επιφάνεια μυστικά, ζήλιες και απωθημένα. Στο τέλος μια ξαφνική φωτιά στο μαγαζί θα τους αναγκάσει να καταλάβουν ότι κανένας από τους δύο δεν είναι ο κύριος του παιχνιδιού. Ή μήπως είναι πολύ αργά πια;

Από τη θεατρική ομάδα: One more. Συγγραφέας: Ταξιάρχης Δεληγιάννης, Βασίλης Τσιουβάρας. Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς. Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος, Γιάννης Κορρές. 

#26 "Η ωραία θυμωμένη" (1, 2/7)

  

Όταν η Κοιμωμένη ξύπνησε Θυμωμένη. Κωμωδία, μιούζικαλ, επιθεώρηση. "Η ωραία θυμωμένη", το πρώτο θεατρικό έργο της συγγραφέως Λένας Διβάνη, μας προσκαλεί να παρακολουθήσουμε μια παράσταση μέσα στην παράσταση. Ο πρίγκιπας έχει εξαφανιστεί και οι δύο άλλες ηθοποιοί, ως κομπέρ, αναλαμβάνουν δράση. Ταυτόχρονα, ρίχνουν τον προβολέα στο Κορίτσι και το Αγόρι που έρχονται να παρακολουθήσουν την παράσταση και τους συμβαίνει το μοιραίο: γνωρίζονται. Το ζευγάρι περνάει απ’ όλα τα στάδια μιας ερωτικής σχέσης και έρχεται αντιμέτωπο με πατριαρχικά στερεότυπα ισχυρά, ακόμα και στην Gen-Z. Με καυστική διάθεση και πολύ τραγούδι, "Η ωραία θυμωμένη" βάζει στο μικροσκόπιο τη σχέση με τον σύντροφο, τους γονείς, μα πάνω απ’ όλα, με τον εαυτό. Μερικές φορές, όντως δεν παλεύεται να είσαι γυναίκα.

Από τη θεατρική ομάδα Μετεωρίτες. Συγγραφέας: Λένα Διβάνη. Σκηνοθεσία: Κατερίνα Καλέντζη, Έλενα Τσέλιου. Ερμηνεύουν: Ντιάννα Βασιλείου, Κατερίνα Καλέντζη, Μέμος Ρούσσος, Έλενα Τσέλιου.

 

#27 "I am the labyrinth" (2, 3/7)

 

Πρόκειται μια παράσταση σωματικού θεάτρου η οποία βασίζεται και αντλεί έμπνευση από τον μυθικό Μινώταυρο και τον Λαβύρινθο. Εξετάζει το θείο δώρο, τον Έρωτα, την θέση της γυναίκας, και τη Γέννηση του Μινώταυρου. Η παράσταση εξελίσσεται σε τρία επεισόδια το καθένα εκ των οποίων επικεντρώνεται σε μία θεματική του μύθου. Η αισθητική της παράστασης ακολουθεί τη σωματική έκφραση, με ελάχιστη έως καθόλου χρήση κειμένου. Το πρώτο επεισόδιο εξετάζει το δώρο του Ποσειδώνα προς τον Μίνωα, τον Ταύρο καθώς και τον έρωτα της Πασιφάης μαζί του. Το δεύτερο επεισόδιο εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η Πασιφάη καταφέρνει να ικανοποιήσει την ερωτική επιθυμία το πάθος της, ξεγελώντας τον Ταύρο να συνευρεθεί μαζί της. Στο τέλος, στο τρίτο επεισόδιο τη βασική θεματική αποτελεί η γέννηση του Μινώταυρου και η αντιμετώπιση του πλάσματος αυτού, καθώς και το αποτέλεσμα της γυναικείας ερωτικής επιθυμίας, η οποία στέλνει την Πασιφάη σε εξορία.

 

Από τη θεατρική ομάδα Dark Play Theatre. Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Ρηγίνος Ρηγίνου. Ερμηνεύουν: Δένια Μιμερίνη, Χριστίνα Σωτηρίου, Jonathan Ciccarelli - Dark Play Theatre Ensemble.

#28 "Constellations" (3, 4/7)

 

Ένας μελισσοκόμος και μια θεωρητική φυσικός συναντώνται τυχαία. Οι ζωές τους θα αλλάξουν για πάντα -ή μήπως όχι. Στο πολυσύμπαν όλες οι εξελίξεις είναι πιθανές.

Από τη θεατρική ομάδα Cogitantes. Συγγραφέας: Νικ Πέιν. Σκηνοθεσία: Αυρηλία Μερτίκα. Ερμηνεύουν: Ιωάννης Κιάρας, Αυρηλία Μερτίκα.

 

Προπώληση στο more.com με κλικ εδώ.