Λίγο μετά την έναρξη της παράστασης "Farewell / Εν τόπω χλοερώ" στο θέατρο 104, η Βάσια Ατταριάν και η ομάδα Ντουθ* μάς γράφουν ένα σημείωμα-κολάζ με εξαιρετικές αφιερώσεις που μεριμνά και για όσους δεν θα έρθουν αλλά έστειλαν καρτούλα αλλαγής. Μετά το talk of the town "Nostalgia generation", είμαστε όλοι προσκεκλημένοι σε ένα γάμο (ή μια κηδεία -όπως το πάρει κανείς-) που θέτει στο προσκήνιο τις χαμένες ευκαιρίες των millennials με τη μορφή της μαύρης κωμωδίας.
Σημείωμα για το "Farewell / Εν τόπω χλοερώ"
"Αφιερωμένο εξαιρετικά σε αυτές και αυτούς που δεν κατάφεραν να έρθουν απόψε αλλά έχουν στείλει ευχές και μια Stirella που μπορείτε να αλλάξετε στον Κωτσόβολο της Πατησίων. Σε όσες κάποια στιγμή θεώρησαν ότι ο Παράδεισος βρίσκεται στην Πεύκη, που κάποτε την έλεγαν Μαγκουφάνα. Σε όσους υποσχέθηκαν έναν χορό και τελικά έφυγαν πριν αρχίσει το κομμάτι, σε όσες έγιναν από γκανιάν Γκραν Γκινιόλ -και δεν πειράζει-, στους συγχωρεμένους και τους αείμνηστους, σε αυτές που ήθελαν να έχουν γίνει ροκ σταρς ή μπασκετμπολίστες, σε αυτούς που αγαπούν τα φρουί ζελέ, σε όσες δεν καταλαβαίνουν τίποτα αλλά καλά να περάσουμε. Σε όσους κάποια στιγμή ύψωσαν το ποτήρι τους και είπαν περασμένα ξεχασμένα κι όλα καλά.
Στους ντεκορατέρ, τους μπαρτέντερς, στις μακιγιέζ, στα παιδιά του catering, στις υπεύθυνες κοινού, στους dj, στις φωτογράφους, στους managers, στην παραγωγή και προς τιμήν της, στη βροχή, στα πετυχημένα ντουέτα, στους Ιταλούς και τις Ιταλίδες γιατί έτσι. Στη Lady Gaga. Σε όσους ονειρεύονται ένα νησί, μόνο ένα νησί και σε όσες τραγούδησαν κάποτε κρατώντας μια βούρτσα ή ένα τηλεκοντρόλ. Στα sequels. Σε όσες κάνουν μεγάλες δηλώσεις και λένε μεγάλα λόγια. Σε όσες θα ήθελαν ένα μικρόφωνο τώρα, απόψε. Σε όσους θα έρθουν. Σε όσες έχουν πάει στην Κέρκυρα και σε όσους ισχυρίζονται ότι πειραματίζονται. Στις σολίστριες και στα βουλκανιζατέρ. Σε όσους έχουν αρχίσει και σπάνε και σε όσες έχουν πολύ μέλλον μπροστά τους. Σε όσους θα ήθελαν να έχουν χορέψει και ντράπηκαν. Σε όσους ταξιδεύουν με πλοίο. Στο φίλο Βασίλη που φαντάζεται μπαλόνια από ήλιον να φεύγουν προς τα πάνω. Σε αυτές που θα χορέψουν αύριο. Σε όσες πιστεύουν ακόμη σε όσα βλέπουν στις ταινίες και σε αυτούς που δεν πιστεύουν. Σε όσους πιστεύουν σε κάποια ανάσταση και σε όσες πιστεύουν μόνο στο τσιπουράδικο. Στη Μαίρη Χρονοπούλου.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε αυτούς και αυτές που θα ήθελαν πραγματικά να μάθουν πώς θα έπρεπε να ζουν οι άνθρωποι και πως η ζωή θα έπρεπε να μοιάζει με περιπέτεια. Και στο ζευγάρι που να μας ζήσει και η ώρα η καλή! Α! Και στα πρόσωπα που έγραψαν όλα τα παραπάνω. Θάρρος, φίλοι και φίλες μου. Το μπαρ είναι ανοιχτό και έρχεται το καλοκαίρι."
Καθόλη τη διάρκεια του "Farewell / Εν τόπω χλοερώ" επιτρέπεται η κατανάλωση ποτού και η είσοδος/έξοδος των θεατών.
*Η ομάδα Ντουθ αποτελείται από τη Βάσια Ατταριάν, τη Μυρτώ Μακρίδη και τον Δημήτρη Τάσαινα. Συντελεστές της παράστασης είναι οι παραπάνω καθώς και οι: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αντώνης Αντωνόπουλος, Ευτυχία Βλάχου, Έλενα Γεροδήμου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Εύη Ζαφειροπούλου, Ρωμανός Καλοκύρης, Νίκος Κολιούκος, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Eλένη Μιχαλάκη, Προμηθέας Nerattini - Δοκιμάκης, Νίκη Οβάκογλου, Κέλλυ Παπαδοπούλου, Σεραφείμ Ράδης, Ιωάννα Ραμπαούνη, Αλεξάνδρα Ρίμπα, Κατερίνα Ρουσιάκη, Μαρία Φιλίνη, Αλεξία Χρυσοχοΐδου, Ogust.
Προπώληση για το "Farewell / Εν τόπω χλοερώ" μέσω more.com.
Περισσότερες πληροφορίες
Farewell / Εν τόπω χλοερώ
Η νέα παράσταση /περφόρμανς/DIY συναυλία της ομάδας μάς καλεί σε έναν γάμο ή μια κηδεία. Όπως το πάρει κανείς. Τα σατέν σιδερώθηκαν, ο μπουφές στολίστηκε, τα κρύσταλλα πήραν τη θέση τους και οι χοροί ξεκινούν. Είστε όλοι/ες/α καλεσμένοι/ες/α στην πιο εξπρεσιονιστική κρίση μέσης ηλικίας. Σε συνέχεια του περσινού “Nostalgia generation”, η παράσταση αποτελεί το δεύτερο μέρος ενός ζωντανού sitcom, ένα αυτοτελές επεισόδιο μιας αυτοσαρκαστικής σειράς που γιορτάζει ένα πρόωρο και ανεξήγητο πένθος, το οποίο κυκλοφορεί ανάμεσά σε τούλια, hairspray, παραδοσιακούς χορούς και φθηνή σαμπάνια. Πέρσι, οι ήρωες τα έβαλαν με το παρελθόν τους, φέτος πενθούν ένα θλιβερό παρόν. Σε αυτόν τον DIY γάμο, αμφιλεγόμενης αισθητικής, οι προπόσεις και οι αφιερώσεις οδηγούν σε απροσδόκητα ερωτήματα: Να είναι κανείς ή να μην είναι; Είναι η αγάπη για τους τολμηρούς; Γιατί η Παναγία δεν αναστήθηκε; Ο ΕΝΦΙΑ επηρεάζει τον οικογενειακό τάφο; Η θλίψη συνυπάρχει με τη σφιγμένη γροθιά; Είστε έτοιμοι/ες/α να περάσετε από το μεταμοντέρνο στο κλασικό;