Χριστίνα Φυλακτοπούλου©
"Αλιγάτορες"
Η Φαίη Ξυλά και ο Γεράσιμος Γεννατάς πρωταγωνιστούν στο ψυχολογικό δράμα του Άντριου Κίτλεϊ, που ανεβαίνει σε πανελλήνια πρώτη σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λασπιά. Αφορά τη ζωή μιας οικογένειας μετά την καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση που δέχεται ο καθηγητής πατέρας από πρώην μαθήτριά του (Γκλόρια, από 9/5).
"Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα"
Ο Φώτης Μακρής σκηνοθετεί το εμβληματικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη και η Γιασεμί Κηλαηδόνη αναλαμβάνει την πρόκληση της ερμηνείας του. Εκατό χρόνια από τη γέννησή της, η παράσταση τιμάει τη συγγραφέα που συμπύκνωσε σε ένα βιβλίο την ιστορία μιας γενιάς στις πιο ταραγμένες δεκαετίες (1940-70) του νεοελληνικού βίου (Μεταξουργείο, από 9/5).
© Νίκη Δουλγεράκη
"Ένας εχθρός του λαού"
Στο δράμα του Ίψεν, ένας γιατρός καταγγέλλει ότι τα ιαματικά λουτρά της πόλης είναι μολυσμένα, προκαλώντας δυσαρέσκεια στην πολιτική ηγεσία και την κοινή γνώμη. Η Γεωργία Μαυραγάνη το προσεγγίζει σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας συνέλευσης με τη συμμετοχή έξι ηθοποιών/αφηγητών: Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλης Αμπατζής, Γιώργος Ζυγούρης κ.ά. (Ρεκτιφιέ, από 9/5)
"Παλινωδία ή Ορφέας και Ευρυδίκη"
Η Βαρβάρα Νταλιάνη διασκευάζει τον αρχαίο μύθο σε μια παράσταση πολυπρισματικής αφήγησης, όπου τέσσερις ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους του Ορφέα και
της Ευρυδίκης και εξετάζουν την ιστορία μέσα από τα καλλιτεχνικά του διακείμενα, αλλά και μέσα από τις φιλοσοφικές, τελετουργικές και επιστημονικές του προεκτάσεις (Φούρνος, από 9/5)
"Άλλες εποχές"
Με νέο τίτλο και νέα μετάφραση της Έλσας Ανδριανού, σκηνοθετεί ο Άρης Τρουπάκης το -γνωστό ως "Παλιοί καιροί"- έργο του Χάρολντ Πίντερ. Ο Δημήτρης Αλεξανδρής, η Δέσποινα Κούρτη και η Ερατώ Πίσση πρωταγωνιστούν στους ρόλους του (ερωτικού;) τριγώνου σε αυτό το γοητευτικό έργο που μιλάει για τη ρευστότητα της μνήμης (Οδού Κυκλάδων "Λευτέρης Βογιατζής", από 10/5).
Εβίτα Σκουρλέτη©
"Μάθε με να φεύγω"
Το ανέκδοτο έργο του Άκη Δήμου ανεβάζουν οι Bijoux de Kant και ο Γιάννης Σκουρλέτης. Το ακατάτακτο έργο, που φλερτάρει με πολλά είδη και πραγματοποιεί ένα διακειμενικό παιχνίδι με την επιστροφή του ομηρικού Οδυσσέα, ερμηνεύουν οι Στέλιος Δημόπουλος, Θανάσης Δήμου και Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης (Bijoux de Kant HOOD, από 10/5).
"Άτλας της δεκαετίας του 2000"
Ο Παντελής Φλατσούσης αφιερώνει μια πρωτότυπη παράσταση στην πρώτη δεκαετία του 21ου αι. και ανατρέχει σε γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Επί σκηνής, ως συμμετέχοντες σε ένα ζωντανό τηλεπαιχνίδι, οι Λένα Δροσάκη, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιώργος Γλάστρας, Γιώργος Κριθάρας κ.ά., καθώς και οι μουσικοί Παιδί Τραύμα και Emi Path (ΔΘΠ, από 10/5).
"Κάτι διαφορετικό 2"
Η ομάδα C for Circus επιστρέφει στα χρόνια της σουρεαλιστικής ορμής της με μια επετειακή παράσταση ενός αυτοσχέδιου σατιρικού βαριετέ. Σκηνοθετεί ο Παναγιώτης Γαβρέλας και ερμηνεύει μαζί με τους Βαλέρια Δημητριάδου, Παύλο Παυλίδη, Νικόλα Παπαδομιχελάκη, Σπύρο Χατζηαγγελάκη κ.ά., που υπογράφουν και τη συγγραφή των κειμένων ("Τζένη Καρέζη", από 10/5).
"Αίμα στη σκηνή"
Ο Τάσος Πυργιέρης μάς συστήνει την κωμωδία του Τσαρλς Λάντλαμ, που παρωδεί σπαρταριστά τη θεατρική πραγματικότητα. Πρωταγωνιστούν τα μέλη ενός οικογενειακού θιάσου τρίτης κατηγορίας που πρόκειται να παρουσιάσει σε μία φανταστική αμερικανική πόλη τον "Άμλετ" και στην παράσταση ερμηνεύουν οι Θάνος Λέκκας, Αλέξανδρος Βάρθης, Ρένα Κυπριώτη, Φοίβος Μαρκιανός, Μαριλένα Μόσχου κ.ά. (Σύγχρονο, από 10/5)
"Ο μπογιατζής"
Την κωμωδία του Ντόναλντ Τσέρτσιλ ανεβάζει σε πανελλήνια πρώτη ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, με τους Γιώργη Κοντοπόδη, Δανάη Καλοπήτα και Ιωάννα Μαρμάρου. Μια σειρά από κωμικές παρεξηγήσεις συμβαίνουν όταν μία εύπορη κυρία του Λονδίνου ζητάει από τον μπογιατζή που βάφει το σπίτι της να παραστήσει το σύζυγό της, προκειμένου να ξεγελάσει τη σύζυγο του... εραστή της (Αυλαία, από 10/11).
"Πόθεν έσχες"
Νέο έργο από τη Νεφέλη Μαϊστράλη και τους 4Frontal, η κωμικοτραγική ιστορία ενός απατεώνα που έγινε σύμβολο, ενώ εκμεταλλεύτηκε τις παθογένειες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Φιλίππογλου και της Γιώτας Σερεμέτη και ερμηνεύουν οι Θανάσης Ζερίτης, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Πάνος Τοψίδης κ.ά. (Βεάκη, από 11/5)
"Γράμμα στον πατέρα"
Η μακροσκελής επιστολή του Φραντς Κάφκα προς τον πατέρα του γίνεται οπτικοακουστική παράσταση από την Πηνελόπη Φλουρή, σε πρωτότυπη μουσική του Τhe Boy. Ο Φοίβος Παπακώστας ερμηνεύει τον σπουδαίο Τσέχο συγγραφέα και ο Δημήτρης Καταλειφός τον αποδέκτη μιας επιστολής που λειτουργεί ως καταγραφή, εξομολόγηση και απολογία (H.ug, από 11/5).
"Χρόνος Χώμα Νερό"
Η Βίλια Χατζοπούλου σκηνοθετεί ένα δικό της έργο, που παρακολουθεί την πορεία ζωής ενός άνδρα σε τρεις διαφορετικές ηλικίες: νέο, μεσήλικα και γέρο. Σε αυτή τη σκηνική δοκιμή για τον χρόνο που περνάει και δοκιμάζει σχέσεις, αποφάσεις και δεσμούς πρωταγωνιστούν οι Σπύρος Ασημένιος, Μαρία Καλαμποκιά, Αλεξάνδρα Καρώνη, Αγγελική Μπούρα και Χρυσάνθη Παπαλεβέντη ("Μπέλλος", από 11/5).
"Τι θα πει η μάνα σου όταν δει το πτώμα σου"
Από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του Θεάτρου Πορεία προέκυψε το έργο της Αργυρώς Βωβού, που έχει ως ηρωίδα μία γυναίκα που αποπειράται να αυτοκτονήσει. Θα το δούμε στο Φεστιβάλ Νέο Αίμα, σε σκηνοθεσία της Δέσποινας-Ντορίνας Ρεμεδιάκη (Πορεία at Victoria, από 12/5).
"Και λέγε λέγε"
Η αιρετική Λένα Κιτσοπούλου επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με νέα παράσταση, αφιερωμένη στον έρωτα. Μαζί με τους Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Γιάννη Κότσιφα, Ιωάννα Μαυρέα, Πάνο Παπαδόπουλο και Θοδωρή Σκυφτούλη προτείνουν ένα συνολικό έργο τέχνης που δημιουργήθηκε από κείμενα της ίδιας, φωτογραφίες, βιντεοκλίπ και μια ταινία μικρού μήκους (από 15/5).
Περισσότερες πληροφορίες
Άτλας της δεκαετίας του 2000
Μια παράσταση που με τη συνθήκη του show και με εκτεταμένη χρήση τεχνολογίας, live video, ζωντανής μουσικής και μία εξαιρετική ομάδα ηθοποιών επιχειρεί να ξαναθυμηθεί τα χρόνια της δεκαετίας του 2000. Η δεκαετία του 2000, που μάλλον ξεκινάει με το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το 2001, αποτελεί την δεκαετία που συνυπάρχουν δύο ιστορικά παραδείγματα: είναι η εποχή που επιβιώνουν υποσχέσεις οικουμενικής ειρήνης, αλλά και εποχή νέων τύπων τρομοκρατίας και πολέμων, νέων ατομικών και συλλογικών φόβων. Και κυρίως η δεκαετία αυτή είναι ταυτόχρονα εποχή της αφθονίας, αλλά και η ματαίωση αυτής της υπόσχεσης. Στην παράσταση χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από το βιβλίο "Το τέλος των ψευδαισθήσεων" του Andreas Reckwitz,πρόλογος-επιμέλεια: Γιώργος Μπιθυμήτρης , μτφρ. Ευαγγελία Τόμπορη, εκδ. Αλεξάνδρεια, 2023. Στον “Άτλαντα” συμμετέχει η Sci Fi River.
Πόθεν έσχες
Η δεκαετία του 1980 βρίσκει τον νεαρό Φώντα Κουτελάνο, απ’ το χωριό Ξινό Νερό στη Φλώρινα, να ανεβοκατεβαίνει στην πρωτεύουσα με τη νταλίκα του και να εφοδιάζει με παράνομη βότκα, το νυχτερινό κέντρο της παραλιακής, «Προσκύνημα». Εκεί θα συνδεθεί με τον μικρο-κομπιναδόρο Σάκη Μπούκουρα και το νεαρό λογιστή Φίλιππο Γενναδίου, ενώ θα ερωτευθεί παράφορα την λουλουδού Κατρίνα, απ’ το Τσερνομπίλ του Κιέβου. Κόντρα στις πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα του και στις παραινέσεις της μάνας του να βολευτεί μ’ αυτά που τους έχει δώσει ο Αντρέας, ο Φώντας είναι γεμάτος όνειρα για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό. Βάζει στόχο να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την νέα «πράσινη» εποχή που ανατέλλει και σύντομα, καταφέρνει να αναρριχηθεί, πρωταγωνιστώντας σε μερικά από μεγαλύτερα οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα των τελευταίων τριάντα ετών. Αγοράζει πλοία, νυχτερινά κέντρα, κανάλια, εφημερίδες, εταιρείες παντός είδους, ποδοσφαιρική ομάδα και γίνεται μεγιστάνας· Ο Φώντας Κουτελάνος είναι πια ο Σερ Φώντας, μέχρι που δίνεται εντολή άνωθεν για την σύλληψή του και ξεκινάει μια πολύκροτη δίκη, γεμάτη αναδρομές σε ένα παρελθόν που φλερτάρει επικίνδυνα με το παρόν. Μια κωμικοτραγική ιστορία για τις παθογένειες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Κάτι διαφορετικό 2
Οι C for Circus, μετά την επιτυχία του «Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον», γιορτάζουν τα δέκα χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα («Κάτι διαφορετικό» 2013) και μας καλούν σε μια ξέφρενη γιορτή ζωής και διαφορετικότητας. Μια παράσταση που σηματοδοτεί την επιστροφή στο σουρεαλιστικό τσίρκο της νεανικής ορμής και αθωότητας, την εμπιστοσύνη στην πολυφωνία της ζωής, την αποδόμηση της κοινωνικής πραγματικότητας και την συνεχόμενη αλλαγή. Με ένα αυτοσχέδιο σατιρικό βαριετέ, σε πρωτότυπο κείμενο και μουσική, οι C for Circus χτίζουν έναν κόσμο μέσα στον οποίο χωράνε τα πάντα. Ένα πάρτι ενηλικίωσης που γιορτάζει την ζωή, την αντίσταση στην ρουτίνα και την σοβαροφάνεια, που τολμάει να ρισκάρει και να πλάθει κόσμους παράδοξους αλλά πέρα για πέρα αληθινούς.
Αίμα στη σκηνή
Το έργο (με τίτλο που παραπέμπει στο ψεύτικο «αίμα» που χρησιμοποιείται στα θέατρα και στον κινηματογράφο) αφορά τη ζωή στο θέατρο ενός οικογενειακού θιάσου τρίτης κατηγορίας που βρίσκεται σε μία κάποια αμερικανική πόλη (Mudville, Λασπούπολη) και πρόκειται να παρουσιάσει «Άμλετ». Μόνο που για την δεδομένη παράσταση ο θίασος δεν έχει Οφηλία γιατί η ηθοποιός τους παράτησε. Ευτυχώς, μία γηγενής της Λασπούπολης, η Έλφι Φέι ξέρει τον ρόλο της σαιξπηρικής ηρωίδας κι έτσι αναλαμβάνει τον ρόλο. Επικεφαλής του θιάσου είναι ο Κάρλτον Στόουν ο πρεσβύτερος, κάποτε ένας σπουδαίος Άμλετ, περασμένης ηλικίας και πλέον εντελώς παραιτημένος. Τον Άμλετ παίζει πια ο γιος του, Κάρλτον Στόουν ο νεώτερος, που αν και διάδοχος της θεατρικής επιχείρησης, θα παραγκωνιστεί από την μητέρα του, Χέλγκα, και τον εραστή της, ηθοποιό του θιάσου, Έντμουντ. Oι αναφορές στην πλοκή του «Αμλετ» είναι σαφείς καθόλη την εξέλιξη του έργου. Βασικό ρόλο για την «επιτυχία» των παραστάσεων έχει ο Τζένκινς, ο διευθυντής σκηνής, ο οποίος κόλλησε το μικρόβιο του θεάτρου (αλλιώς, τρέχει στις φλέβες του stage blood) και θέλει να παρουσιάσει το δικό του avant-garde θεατρικό, τα «Ορυκτά καύσιμα».
Χρόνος χώμα νερό
Ένας άντρας σε τρεις διαφορετικές ηλικίες: νέος, μεσήλικας, γέρος. Θα πρέπει, νωρίς, να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Θα αποφασίσει, σύμφωνα με τις ανάγκες της νεότητάς του. Θα δοθεί με πάθος στην κατασκευή της μεγάλης εικόνας του. Θα θρέψει το τέρας της αλαζονείας. Θα απομακρυνθεί από τους ανθρώπους του. Θα πορευτεί αγνοώντας τις δεσμεύσεις και τις αντοχές των στενών σχέσεων. Οι σχέσεις αίματος δεν τον απασχολούν, όσο πασχίζει να δείξει πόσο ικανός είναι. «Μεταφέρονται στενοί δεσμοί μέσω του αίματος. Ακατάλυτοι. Δεν χαλαρώνουν. Δεν λύνονται αυτοί οι δεσμοί». Ο χρόνος, περνώντας, θα αναλάβει το δύσκολο έργο. Θα αναδείξει τις στενές σχέσεις, τις σχέσεις αίματος, ως τις σχέσεις που μας πονούν βαθύτερα. «Μου αρέσει η ζωή γύρω από τα τραπέζια. Εκεί βρίσκεται η αργή και σίγουρη αγάπη των ανθρώπων στις δεμένες οικογένειες». Εκείνος θα δει στην μεγάλη εικόνα, την ζωή να στενεύει. Και θα αναλογιστεί, με τα λόγια που γράφτηκαν γι’ αυτόν. «Όλος ο κύκλος, όλος ο χρόνος! Από το χρυσάφι της νεότητας, ως το χώμα της φθοράς».
Και λέγε λέγε
Το έργο παίρνει τον τίτλο του από το ομότιτλο τραγούδι του Στράτου Διονυσίου. Αυτό ήταν που ενέπνευσε τη δημιουργία ενός έργου ανολοκλήρωτου, λάθους για την εποχή ανεπίκαιρου και ανέντιμου όσο ο έρωτας (που είναι και το θέμα του). Το “Και λέγε λέγε” αποτελεί ένα συνολικό έργο τέχνης που δημιουργήθηκε από τον συνδυασμό διαφορετικών τεχνών: κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου, φωτογραφίες του Γιώργου Καπλανίδη και του Τάκη Διαμαντόπουλου, ένα video clip σε τραγούδι του Νίκου Κυπουργού, μια ταινία μικρού μήκους της Λένας Κιτσοπούλου σε κινηματογράφηση της Εύης Καλογηροπούλου. Η σύνθεση όλων αυτών οδηγεί στο έργο που θα παρουσιαστεί στο Τέχνης, προτείνοντας μια νέα θεώρηση της θεατρικής πράξης πέρα από τα όρια του ίδιου του θεάτρου.
Άλλες εποχές
Σε ένα απομονωμένο σπίτι δίπλα στη θάλασσα, η Κέιτ και Ντίλι έχουν επιλέξει να μένουν μακριά από την πραγματικότητα. Η εμφάνιση της Άννας, παλιάς φίλης της Κέιτ, μοιάζει εκ πρώτοις σαν μια τυπική επίσκεψη. Όμως, σταδιακά η Άννα λειτουργεί σαν καταλύτης στη σχέση του ζευγαριού, αποκαλύπτοντας πως και οι δύο αποκρύπτουν πράγματα για το παρελθόν τους, και κυρίως το ότι θυμούνται και αντιλαμβάνονται τις κοινές τους εμπειρίες εντελώς διαφορετικά. Ποια είναι η Άννα και ποιος ο ρόλος στη ζωή της Κέιτ; Ποια είναι η πραγματικότητα για το παρελθόν της Κέιτ και του Ντίλι; Ο συγγραφέας, σε αυτό το δημοφιλές στη χώρα μας έργο του, που μέχρι τώρα έχει γίνει γνωστό με τον τίτλο «Παλιοί καιροί», μιλάει για τη διαχείριση της μνήμης, για τους άλυτους λογαριασμούς μεταξύ των ζευγαριών και για το παρελθόν που μοιάζει όλο και πιο μακρινό, όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει. Η επικαιρότητά του αποκαλύπτεται μέσα από τη μυστηριώδη του ατμόσφαιρα, αλλά και το χιούμορ.
Τι θα πει η μάνα σου όταν δει το πτώμα σου
Ο θάνατος απεργεί και η γη έχει γεμίσει με… εν αναμονή νεκρούς. Η Σάνα ανυπομονεί να πεθάνει, έχει δοκιμάσει όλες τις μεθόδους αυτοκτονίας, αλλά όλες έχουν αποτύχει αφήνοντάς τη με ένα γκραν-γκινιόλ «πτώμα». Στην αποβάθρα ενός σταθμού, ο Μίκυ θα της μιλήσει για μια πύλη στον χωροχρόνο, η οποία μπορεί να την οδηγήσει πίσω, στη νύχτα της σύλληψης της. Θα καταφέρει η Σάνα να μπει σε αυτή την τρύπα για να αποτρέψει τη σύλληψή της και να εκμηδενίσει την ύπαρξη της; Ή θα την προλάβει η λήξη της απεργίας; Η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη στο σουρεαλιστικό έργο που στάζει μαύρο χιούμορ και λύνεται μέσα στην υπαρξιακή συγκίνηση. Το έργο προέκυψε από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του Πορεία.
Γράμμα στον πατέρα
Ο Φραντς Κάφκα σε ηλικία 36 ετών και ενώ ζει μόνος του, γράφει μια επιστολή 103 σελίδων προς τον πατέρα του μετά από μια έντονη λογομαχία τους. Η επιστολή αρχίζει με την προσφώνηση «Πολυαγαπημένε μου Πατέρα» και τελειώνει με την υπογραφή «Φραντς». Η επιστολή αυτή δεν παραδόθηκε ποτέ στον πατέρα του. Το έργο ανεβαίνει τιμώντας παράλληλα τα 100 χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου συγγραφέα. Επί σκηνής παρακολουθούμε τον κεντρικό ήρωα, Φραντς Κάφκα μέσα σε ένα οπτικοακουστικό σύμπαν το οποίο συντίθεται από ημερολογιακές καταγραφές κι όνειρα του ίδιου του συγγραφέα. Πρόκειται για μια λεπτομερή καταγραφή - εξομολόγηση - απολογία μέσα σε ένα σύμπαν με διαρκείς εναλλαγές ψυχικών καταστάσεων. Ο πατέρας, το πρόσωπο για το οποίο γράφτηκε το γράμμα, μας αποκαλύπτεται μέσα από οθόνες, στο οποίο εμφανίζεται ως άλλος "Δικαστής" στην "τρομερή τούτη δίκη" που εκκρεμεί ανάμεσα τους. Πάνω στο υπαρξιακό άγχος και αδιέξοδο του Κάφκα, χτίζεται η μουσική παρτιτούρα η οποία ακολουθεί την πορεία των παιδικών εγγραφών που ανασύρονται κατά την διάρκεια της παράστασης.
Ο μπογιατζής
H πάμπλουτη Μάρσια, σύζυγος του γενικού διευθυντή της Άτλας Ανυψωτικής και μέλος της υψηλής κοινωνίας του Λονδίνου, αποφασίζει να παρουσιάσει τον μπογιατζή, που βάφει το ρετιρέ της ως σύζυγό της όσο εκείνος λείπει για δουλειές. Κι όλα αυτά σε μία προσπάθεια να κοροϊδέψει τη σύζυγο του εραστή της, Τζέην, η οποία τους έκανε τσακωτούς να τρώνε πανακότα το προηγούμενο βράδυ και έχει έρθει να πει τα πάντα στον ζηλιάρη, απατημένο άντρα της; Ο μπογιατζής, ενώ στην αρχή αρνείται, υποκύπτει μπροστά στο φουσκωτό πορτοφόλι της Μάρσια και καταλήγει να παίρνει πολύ σοβαρά το ρόλο του ως σύζυγος της, δημιουργώντας αστείες καταστάσεις οι οποίες κλιμακώνονται, όταν η ερωτική και θελκτική Τζέην καταφθάνει. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο αστεία όταν η απατημένη σύζυγος αποφασίζει ότι η καλύτερη εκδίκηση είναι να απατήσει το δικό της μοιχό σύζυγό με το “σύζυγο” της Μάρσια, δηλαδή... τον μπογιατζή.
Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα
Πρώτη φορά μεταφέρεται στη σκηνή το ομώνυμο εμβληματικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη που συμπυκνώνει την ιστορία μιας γενιάς που στις ταραγμένες δεκαετίες 1940-1970 προσπάθησε με βαρύ τίμημα, να αλλάξει τον κόσμο. Σε όλη αυτή τη διαδρομή η ηρωίδα ανατρέχει στις μνήμες και τις εμπειρίες της από την προπολεμική Ελλάδα, από την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, από την Κατοχή, την Αντίσταση, τον Εμφύλιο, τη μετεμφυλιακή περίοδο και την Χούντα των Συνταγματαρχών, αλλά και στη σύγχρονη εποχή. Η παράσταση ανεβαίνει με αφορμή τα 100 χρόνια από την γέννηση της συγγραφέα.
Αλιγάτορες
Το βραβευμένο επίκαιρο ψυχολογικό δράμα που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα μάς φέρνει αντιμέτωπους με καυτά ερωτήματα, όπως το αν αρκεί μια καταγγελία και το βάρος της κοινής γνώμης για να ανατραπεί όλη σου η ζωή. Ο καθηγητής Ντάνιελ Τέρνερ φαίνεται να τα έχει όλα. Μια δουλειά που υπηρετεί με αγάπη και αφοσίωση και μια υπέροχη σύζυγο που τον αγαπά και τον στηρίζει. Όλα ανατρέπονται όταν μια πρώην μαθήτριά του τον καταγγέλλει για σεξουαλική κακοποίηση. Μέσα σε λίγες ώρες, η ζωή του αλλάζει, καθώς ο ίδιος, παρότι αρνείται την καταγγελία, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη της προβολής των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Ένας εχθρός του λαού
Ένας γιατρός ανακαλύπτει ότι τα λουτρά, ο τουριστικός πόλος έλξης της πόλης του, είναι μολυσμένα. Η πολιτική ηγεσία όμως στέκεται εναντίον του στο πολιτικό έργο που αποτυπώνει με αιχμηρή γλώσσα τα ηθικά́ διλήμματα που αντιμετωπίζει μια κοινωνία και οι πολίτες της. Παρουσιάζεται με τη «μορφή δραματοποιημένου ντοκουμέντου μιας συνέλευσης όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά σιγά στην επιφάνεια».
Μάθε με να φεύγω
Ένα πρωτότυπο ανέκδοτο έργο εμπνευσμένο από την επιστροφή του ομηρικού Οδυσσέα στην Πηνελόπη του, που ακροβατεί μεταξύ μπουλβάρ, ψυχολογικού θεάτρου δωματίου, μυστήριου και παλιών αισθηματικών ρομάντζων των περιπτέρων. Οι ήρωες: η Αγνή, ιδιοκτήτρια ενός παλιού ξενοδοχείου χτισμένου κοντά στα ερείπια ενός αρχαίου παλατιού, ο αδερφός της Ίων, συγκάτοικος, σύμμαχος και αντίπαλός της, ένας μυστηριώδης ανώνυμος άντρας, που επιστρέφει χρόνια μετά από μια θυελλώδη ερωτική νύχτα που πέρασε εκεί.
Παλινωδία ή Ορφέας και Ευρυδίκη
Τέσσερις ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους του Ορφέα και της Ευρυδίκης αντλώντας από τον αρχαιοελληνικό μύθο, σε μια παράσταση με σύγχρονη οπτική που εξετάζει το πώς κατανοούμε τον έρωτα και το θάνατο διαχρονικά. Ο Ορφέας και η Ευρυδίκη γνωρίζονται, ερωτεύονται και παντρεύονται, όμως την ημέρα του γάμου τους η Ευρυδίκη πεθαίνει. Ο Ορφέας την αναζητά στον Κάτω Κόσμο θέλοντας να την ξαναφέρει πίσω στη ζωή. Μέσα από μία πολυπρισματική αφήγηση εγείρονται φιλοσοφικές, τελετουργικές και επιστημονικές προεκτάσεις του μύθου.
