Το "α" συγκέντρωσε για εσάς και σας παρουσιάζει δύο παραστάσεις που επανέρχονται, κάνουν πρεμιέρα την ίδια ημέρα του Απριλίου (5/4). Ανακαλύψτε παρακάτω ένα έργο με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βαλτινό που μας μεταφέρει στην Ιρλανδία του 1968, αλλά και ένα θέατρο ντοκιμαντέρ βασισμένο σε μαρτυρίες μητέρων που οι κόρες τους δολοφονήθηκαν .
"Da"
Μετά την επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το πολυβραβευμένο έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Χιου Λέοναρντ "Da" επιστρέφει στο θέατρο Ιλίσια για 15 μόνο παραστάσεις από 5 Απριλίου. Ο Γρηγόρης Βαλτινός ερμηνεύει τον ομώνυμο και πρωταγωνιστικό ρόλο που αγάπησε το κοινό. Μαζί του οι Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Σουξές, Γεωργία Καλλέργη, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Λάμπρος Κωνσταντέας και Βασίλης Παπαδημητρίου. Στο ρόλο της μητέρας, η Ταμίλλα Κουλίεβα.
Το αυτοβιογραφικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα διαδραματίζεται το 1968 στην Ιρλανδία με πολλά φλας μπακ που ζωντανεύουν επί σκηνής μια μοναδική ιστορία αγάπης, τρυφερότητας, αυτογνωσίας και συναισθημάτων κάθε είδους. Ο Τσάρλι Τάιναν, ένας εκπατρισμένος στο Λονδίνο συγγραφέας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά το θάνατο του πατέρα του. Στο πατρικό του "ζωντανεύουν" οι γονείς του, ο νεαρός εαυτός του, οι νεανικοί του έρωτες, ιδιαίτερες στιγμές, γεγονότα και κάποια πρόσωπα του παρελθόντος του, που σημάδεψαν τη ζωή του και τον επηρεάζουν ακόμα και στο παρόν του. Ο "Da" (από το αγγλικό Daddy – Πατερούλης) αποτελεί το πιο καθοριστικό πρόσωπο της ζωής του.
Με μια κινηματογραφική ελλειπτική αφήγηση, αναπλάθονται κομμάτια μιας αναγνωρίσιμης οικογενειακής ζωής. Όνειρα, συγκρούσεις, απογοητεύσεις και χαρές έρχονται στο μυαλό του συγγραφέα και δημιουργούν "σκηνές" επί σκηνής. Το φανταστικό συνδέεται με το πραγματικό και γεννούν μια θεατρική πανδαισία χρωμάτων, ένα δυνατό παζλ αντιθετικών στιγμών, ένα σκηνικό σύμπαν, όπου η ανθρώπινη κραυγή εναλλάσσεται με τον ψίθυρο και το γέλιο με το κλάμα.
>> Διαβάστε την κριτική του "α" για το "Da" εδώ:
"Pietà"
Η "Pietà", η παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ της σκηνοθέτριας Μάρθας Μπουζιούρη, που συγκίνησε και επαινέθηκε στην αρχή της φετινής θεατρικής σεζόν από κοινό και κριτικούς, επανέρχεται για έναν νέο κύκλο παραστάσεων, από τις 5 Απριλίου στο Σύγχρονο Θέατρο. Με νέα ορμή και πλέον υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η παράσταση θέτει ξανά στο επίκεντρο το επώδυνο, και εκκωφαντικά επείγον θέμα των γυναικοκτονιών και πραγματοποιεί ένα δύσκολο ταξίδι στα μονοπάτια της απώλειας, του πένθους, αλλά και της αναγέννησης.
Η "Pietà" δημιουργήθηκε με την πολύτιμη συμβολή μιας καλλιτεχνικής ομάδας που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες ηθοποιούς και δημιουργικούς συντελεστές. Είχε ως έμπνευση και οδηγό της πέντε γυναίκες-μητέρες που βίωσαν την υπέρτατη απώλεια, τη δολοφονία του παιδιού τους, τις: Κούλα Αρμουτίδου (μητέρα Ελένης Τοπαλούδη), Ελένη Κρεμαστιώτη (μητέρα Ερατώς Μανωλακέλλη), Κατερίνα Κώτη (μητέρα Ντόρας Ζαχαριά), Αλεξάνδρα Μάκου (μητέρα Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου) και Ρόζα Φωτιάδου (μητέρα Σοφίας Σαββίδου). Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε στις πραγματικές αφηγήσεις των μητέρων, αλλά και σε βιωματικό υλικό των ηθοποιών.
Μέσα από την αιχμηρή και ταυτόχρονα παρηγορητική γλώσσα του θεάτρου, η παράσταση "Pietà" επιδιώκει να μετατρέψει τη σκηνή σε έναν τόπο αλληλοφροντίδας, διεκδίκησης και δημόσιας μνήμης. Στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου, θα παρακολουθήσουμε μια βαθιά βιωματική θεατρική παράσταση, που ισορροπεί με γενναιότητα και ευαισθησία ανάμεσα στο πολιτικό και το ανθρώπινο, αποτίνοντας φόρο τιμής στα θύματα γυναικοκτονιών και σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω.
Στην κριτική του "α" για την παράσταση διαβάζουμε: "Αποφεύγοντας τη "δημοφιλία της φρίκης", η παράσταση δεν εστιάζει σε φρικτές λεπτομέρειες ούτε ενδιαφέρεται για μια "κίτρινης χροιάς" ταυτοποίηση κάθε ξεχωριστής περίπτωσης, αλλά προσεγγίζει με σεβασμό και ενσυναίσθηση τις γυναίκες που μιλούν μέσω των ηθοποιών. Μέσα από τις εξομολογήσεις και τις μαρτυρίες τους δίνεται ο λόγος στις οικογένειες που μένουν πίσω, καταδεικνύονται οι κοινωνικές παθογένειες που προκαλούν το φαινόμενο αλλά και ο δυσλειτουργικός ρόλος της δικαιοσύνης και των μίντια, ενώ εστιάζει και στους καρδιακούς δεσμούς που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των γυναικών.
Ερμηνεύουν: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Μαρία Μοσχούρη, Μάρθα Μπουζιούρη, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Δώρα Παρδάλη.
Περισσότερες πληροφορίες
Da
Το αριστοτεχνικά γραμμένο αυτοβιογραφικό έργο διαδραματίζεται το 1968 στην Ιρλανδία με πολλά φλας μπακ που ζωντανεύουν επί σκηνής μια ιστορία αγάπης, τρυφερότητας και αυτογνωσίας. Ο Τσάρλι Τάιναν, ένας εκπατρισμένος στο Λονδίνο συγγραφέας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά το θάνατο του πατέρα του. Ξεκαθαρίζοντας τα αντικείμενα στο πατρικό του σπίτι «ζωντανεύουν» ξανά μπροστά του οι γονείς του και ο νεαρός εαυτός του, ξεδιπλώνονται οι νεανικοί του έρωτες, οι ιδιαίτερες στιγμές, γεγονότα και κάποια πρόσωπα από το παρελθόν που σημάδεψαν τη ζωή του. Ο «Da» (από το αγγλικό dad - πατέρας) αποτελεί το πιο καθοριστικό πρόσωπο της ζωής του. Σε έναν από τους ωραιότερους ρόλους που έχει ερμηνεύσει στην μακρά πορεία του επιστρέφει ο Γρηγόρης Βαλτινός για δεύτερη χρονιά, σε έναν βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα, που έπλασε ο Ιρλανδός Χιου Λέοναρντ.
Pieta
Η παράσταση ψηλαφεί το προσωπικό και συλλογικό τραύμα της γυναικοκτονίας –της ύστατης πράξης στην πυραμίδα κλιμάκωσης της έμφυλης βίας. Έμπνευση της στάθηκαν πέντε γυναίκες-μητέρες που βίωσαν την υπέρτατη απώλεια, τη δολοφονία του παιδιού τους: οι Κούλα Αρμουτίδου (μητέρα Ελένης Τοπαλούδη), Ελένη Κρεμαστιώτη (μητέρα Ερατώς Μανωλακέλλη), Κατερίνα Κώτη (μητέρα Ντόρας Ζαχαριά), Αλεξάνδρα Μάκου (μητέρα Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου) και Ρόζα Φωτιάδου (μητέρα Σοφίας Σαββίδου). Το κείμενο διαμορφώθηκε μέσα από τις πραγματικές αφηγήσεις των μητέρων, αλλά και το βιωματικό υλικό των ηθοποιών. Μέσα από τη γλώσσα του θεάτρου, η παράσταση πραγματοποιεί ένα ταξίδι στα μονοπάτια του πένθους και της αναγέννησης, επιδιώκοντας να μετατρέψει τη σκηνή σε έναν τόπο αλληλοφροντίδας και διεκδίκησης.