Pinelopi Gerasimou@
"Lapis Lazuli"
Η νέα δουλειά του ιδιοσυγκρασιακού Ευριπίδη Λασκαρίδη κάνει πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (από 4/4), εμπνευσμένη από τον ημιπολύτιμο λίθο με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα. Η παράσταση χρησιμοποιεί στοιχεία χορού, περφόρμανς και εικαστικών τεχνών και επικεντρώνεται στην υπαρξιακή μας σχέση με τον φόβο και τον τρόμο, εξερευνώντας μια σειρά από δίπολα, όπως το υλικό με το πνευματικό, το ονειρικό με το εφιαλτικό και το συνειδητό με το ασυνείδητο. Όπως δήλωσε στο "α" ο Λασκαρίδης, το πρώτο ερέθισμα για τη δημιουργία της "ήταν ένα όνειρο που είχα στη Λιέγη, το βράδυ μετά την πρώτη παρουσίαση του 'Elenit' στη μετα-Covid εποχή. Επέλεξα να το πάρω ως ένα χαρούμενο σημάδι της επιστροφής μας στην ελευθερία". Ερμηνεύουν ο ίδιος και οι Αγγελος Αλαφογιάννης, Δημήτρης Ματσούκας Μαρία Μπρεγιάννη/Ευτυχία Στεφάνου σε διπλή διανομή, Σπύρος Ντόγκας.
"Tιμάνδρα"
Σε πανελλήνια πρεμιέρα ανεβαίνει το έργο του πολυβραβευμένου πεζογράφου Θοδωρή Καλλιφατίδη, το οποίο αγγίζει, μέσα από τη σχέση μιας εταίρας με τον Αλκιβιάδη, θέματα σχετικά με τον έρωτα, τον πόλεμο, την εξουσία και τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Διαρθρώνεται μέσα από τις μορφές τριών γυναικών που ενσαρκώνουν την Τιμάνδρα σε διαφορετικές στιγμές της ζωής της κι έτσι, η γυναίκα, το σώμα και η ευφυΐα της αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο και προσφέρουν μια εναλλακτική οπτική στον τρόπο με τον οποίο διαβάζουμε την αρχαία ιστορία και φιλοσοφία. "Η εταίρα Τιμάνδρα μέσα από τη συνεχή της πάλη για επιβίωση προσπαθεί να βρει τον εαυτό της και να τον τοποθετήσει σε μια κοινωνία ανδροκρατούμενη, που δεν διαφέρει και τόσο πολύ από τη σύγχρονη κοινωνία", σημειώνει για το έργο η Χρύσα Καψούλη, που σκηνοθετεί τις Δήμητρα Χατούπη, Νάνα Παπαδάκη και Βάλια Παπαχρήστου (Ελέρ, από 6/4).
"Ρουά Ματ"
Σε ένα ιστορικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής, το "Roi Mat", από το οποίο δανείζεται και τον τίτλο της, διαδραματίζεται η site specific παράσταση που υπογράφει (κείμενο και σκηνοθεσία) ο Γιώργος Κλεάνθους και ερμηνεύουν οι Σωτήρης Δούβρης, Μιχάλης Καλιότσος και Γιάννης Σέρρης (από 6/4). Μια ιστορία φιλίας και μοναξιάς ξετυλίγεται μέσα από την προετοιμασία ενός νεαρού μαθητή προκειμένου να συμμετάσχει σε κάποιο τοπικό τουρνουά μπιλιάρδου. "Το μυστηριώδες "Roi Mat” δεν είναι απλώς ένα μπιλιαρδάδικο, είναι ένας θρύλος, ένας μύθος, ένας κόσμος ονείρων που είναι χαραγμένος στις αναμνήσεις των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει μέσα σε αυτό. Και φέτος, που γιορτάζει τα 50 χρόνια λειτουργίας του, αποφάσισα με την ομάδα μου ν’ ανεβάσουμε την ομώνυμη παράσταση. Το ύφος του έργου είναι κωμικοτραγικό, και με αφορμή το μπιλιάρδο και τις περιπέτειες των ηρώων μιλάει για θέματα φιλίας, εξουσίας, μοναξιάς και ματαιοδοξίας", σημειώνει ο σκηνοθέτης.
"Αἱ συνέπειαι τῆς παλαιᾶς ἱστορίας"
Από τη Θεσσαλονίκη έρχεται η παράσταση που παρουσίασε για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή τη νουβέλα του Γεώργιου Βιζυηνού. Έργο με αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, που πέθανε έγκλειστος στο Δρομοκαΐτειο, στρέφεται γύρω από τα θέματα του έρωτα, του θανάτου και των ψυχικών διαταραχών. Μέσα από τη φιλία δύο ανδρών –ο ένας πάσχει από κάποιου είδους "νευρικόν πάθος" και ο άλλος υποφέρει από μελαγχολία λόγω ενός ανανταπόδοτου έρωτα– ο Βιζυηνός αναδεικνύει την περιπλοκότητα των (συν)αισθημάτων και των σχέσεων, καθώς και το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης, παντρεύοντας το ρομαντισμό με το ρεαλισμό, την εξιδανίκευση με τη δαιμονοποίηση, τη λογική με την παράνοια. Το εγχείρημα ανήκει στους σκηνοθέτες Δέσποινα Μπισχινιώτη και Διογένη Γκίκα, οι οποίοι ερμηνεύουν επίσης επί σκηνής μαζί με τον Μιχαήλ Πάρτη, σε μια παράσταση που –όπως η πρωτότυπη νουβέλα– κινείται μεταξύ ανάμνησης και ψευδαίσθησης. (Αλκμήνη, από 6/4)
"Ο κύριος Οικονομίδης"
Μια παράσταση που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των πτυχιακών εξετάσεων του τμήματος σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου έρχεται από τις 8/4 στο ΠΛΥΦΑ. Ο Κώστας Λέκκας υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία του έργου, που αντλεί αναφορές από τους millennials, , τη γενιά όσων γεννήθηκαν από τις αρχές του 1980 έως τα μέσα των 90s, φτιάχνοντας παραστάσεις για τις δικές της αγωνίες. Κεντρικός ήρωας, ο Λεωνίδας Οικονομίδης, millennial και ο ίδιος, που βάζει ως εγγύηση για δάνειο ένα μπλε τετράδιο όπου σημείωνε από μικρός ό,τι δεν ήθελε να περάσει στη λήθη.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ο κύριος Οικονομίδης
Ο Λεωνίδας Οικονομίδης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 σε κάποια παραθαλάσσια κωμόπολη της Πελοποννήσου. Ο Λεωνίδας γεννιέται στην σκηνή από τους ηθοποιούς. Αγαπάει την pop μουσική, τη θάλασσα και θέλει να γίνει αθλητής κολύμβησης. Κάποια στιγμή χρειάζεται λεφτά. Θα τα αναζητήσει σε διαφόρων ειδών πιστωτικά ιδρύματα. Για εγγύηση αν δεν μπορέσει να πληρώσει το χρέος του, θα του ζητηθεί κάτι πολύτιμο. Το μπλε τετράδιο. Το μπλε τετράδιο είναι το βασικότερο αντικείμενο μνήμης του, καθώς εκεί γράφει από μικρός για ό,τι τον συγκινεί και δε θέλει να χαθεί στη λήθη. Το έργο αντλεί κυρίως τις αναφορές του από την γενιά των Millennials. Είναι η γενιά που σπούδασε και άρχισε να αναζητά δουλειά τα χρόνια της κρίσης. H αγωνία της φυγής από το πατρικό σπίτι, η οικονομική εξάρτηση και οι γονεϊκές/κοινωνικές προβολές σχετικά με το επάγγελμα και την προσωπική ζωή την καθορίζουν σήμερα σημαντικά. Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των Πτυχιακών Εξετάσεων του τμήματος Σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας
Η παράσταση βασίζεται στην ομότιτλη νουβέλα του Γεώργιου Βιζυηνού. Ένας άνδρας (πίσω από τον οποίο κρύβεται ο συγγραφέας), που σπουδάζει στη Γοττίγγη της Γερμανίας και πάσχει από κάποιου είδους «νευρικόν πάθος», επισκέπτεται έναν παλιό συμμαθητή και καλό του φίλο στο Κλάουσθαλ. Εκεί θα διαπιστώσει ότι ο φίλος του υποφέρει από βαθιά μελαγχολία, εξαιτίας ενός έρωτα που δεν ευοδώθηκε. Το έργο, με τα έντονα αυτοβιογραφικά του στοιχεία και την ψυχογραφική διείσδυση στους χαρακτήρες, αναδεικνύει την περιπλοκότητα των (συν)αισθημάτων και των σχέσεων, καθώς και το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ρομαντισμός και ρεαλισμός, ονειρικό και πραγματικό, εξιδανίκευση και δαιμονοποίηση, αδιέξοδο και φυγή, λογική και παράνοια (με τις ρευστές διαχωριστικές τους γραμμές), διαφορετικές όψεις της αλήθειας και ένα παρελθόν που καθορίζει το παρόν ανθρώπων πολλαπλώς πασχόντων. Όλα αυτά συνυπάρχουν σε ένα έργο που κινείται μεταξύ μνήμης και φαντασίας, μεταξύ ανάμνησης και ψευδαίσθησης, στο σύνορο του εντός και του εκτός.
Lapis Lazuli
Ικανός να δημιουργεί μαγεία με τα πλέον ετερόκλητα και ευτελή υλικά, εφευρέτης ενός υβριδικού είδους θεάματος, στα όρια της περφόρμανς, του χορού και των εικαστικών τεχνών, του μεγαλειώδους και του εσκεμμένα γελοίου, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης επιστρέφει με τη δημιουργία μιας ακόμα ιδιότυπης παράστασης, όπου συνυπάρχουν τα στοιχεία του γκροτέσκου, του κωμικού και του τρομακτικού. Σε συνέχεια της διερεύνησής του πάνω στις έννοιες της μεταμόρφωσης και του γελοίου, ο Λασκαρίδης επιχειρεί να πλάσει εκ νέου έναν γοητευτικό και μυστηριώδη κόσμο, φιλόξενο στους παράξενους, ιδιότροπους, αλλά και ευαίσθητους χαρακτήρες του. Ο τίτλος αυτού του νέου έργου του παραπέμπει στον ημιπολύτιμο λίθο με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα. Μια παράσταση επικεντρωμένη στην υπαρξιακή μας σχέση με τον φόβο και το τρομακτικό που επιζητά να εξερευνήσει μια σειρά από δίπολα, όπως το υλικό με το πνευματικό, το ονειρικό με το εφιαλτικό και το συνειδητό με το ασυνείδητο, κατασκευάζοντας έτσι επί σκηνής ένα πυκνό πλέγμα αντιθέσεων.
Τιμάνδρα
Το έργο αποτελεί μια διαχρονική ματιά στη γυναίκα, τον έρωτα, τον πόλεμο, τη φιλοσοφία και την εξουσία. Το σώμα και η ευφυΐα της γυναίκας παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και προσφέρουν ένα άλλο βλέμμα στην ιστορία, αυτή τη φορά, μέσα απ’ τα μάτια μιας εταίρας, της Τιμάνδρας, μητέρας της περίφημης Λαΐδας, ερωμένης του Αλκιβιάδη. Η Τιμάνδρα εξιστορεί τη ζωή της ξεκινώντας από τρεις διαφορετικές αφετηρίες μες στον χρόνο. Κατά τη διάρκεια της πλοκής τους ξετυλίγεται ο πρώτος εμφύλιος σπαραγμός των Ελλήνων, η συναναστροφή της με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής και, φυσικά, ο έρωτάς της με τον αντισυμβατικό Αλκιβιάδη. Κομβικά ιστορικά γεγονότα, συγκρούσεις, απώλειες και προδοσίες την οδηγούν στην αφιλόξενη γη της Φρυγίας, καθώς τη δημοκρατία του Περικλή διαδέχεται η τυραννία και η Τιμάνδρα καλείται να αντιμετωπίσει τη μοίρα και τον ίδιο της τον εαυτό.
Ρουά ματ
Ένας δια βίου θαμώνας προετοιμάζεται με τον μαθητή του για τη συμμετοχή τους σε κάποιο τοπικό τουρνουά μπιλιάρδου. Όλα κυλούν ομαλά, όταν ένας από τους παλιούς παίχτες του μαγαζιού κάνει την εμφάνισή του ανατρέποντας όλες τις ισορροπίες. H παράσταση είναι εμπνευσμένη από το αυθεντικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής, το Roi mat, από τα τραπέζια του οποίου έχουν περάσει μεταξύ άλλων ο Θεοδωράκης, ο Κόκοτας και ο Παπακωνσταντίνου. Με τρόπο τρυφερό αλλά και με σαρκαστικό χιούμορ το έργο μιλά για τη φιλία, τη μοναξιά, τη νοσταλγία και τη ματαιότητα, με τις συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες (τον Ψηλό, τον Άγιο και τον Μικρό) να είναι εκρηκτικές. Σαν το πρώτο «σπάσιμο» μιας παρτίδας μπιλιάρδου.
