Το Θέατρο Τέχνης γιορτάζει με προσφορά την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Την Τετάρτη 27/3, το Θέατρο Τέχνης γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας σε όλες τις φίλες και φίλους του Θεάτρου Τέχνης όλα τα εισιτήρια στην τιμή των 12 ευρώ. Η προσφορά ισχύει από τις 10 π.μ. μέχρι τις 10 μ.μ. της 27ης Μαρτίου, μέσω ηλεκτρονικής προπώλησης αλλά και στα ταμεία του Θεάτρου (ώρες ταμείου 5 μ.μ.-10 μ.μ.). 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσφορά ισχύει για αγορά εισιτηρίων όχι μόνο για τη συγκεκριμένη ημέρα, αλλά για όλες τις ημέρες των παραστάσεων "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα”, "Οι δύο χέστηδες” και "Αγάπη".

Λίγα λόγια για τις παραστάσεις σε προσφορά

 "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα”

Μετά την πολύ επιτυχημένη "Αντιγόνη" του Ανούιγ, η Μαρία Πρωτόπαππα επέστρεψε στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης σκηνοθετώντας ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, το τελευταίο έργου του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα". Η ηθοποιός και σκηνοθέτης, μιλώντας στο "α" για την επιλογή του Χρήστου Στέργιογλου στον ρόλο της Μπερνάρντα Άλμπα, είπε: "Διάλεξα έναν ηθοποιό εξαιρετικά ευαίσθητο, με κεραίες, με υποκριτικά μέσα, με τον οποίο μπορώ να συνεννοηθώ άμεσα και σε βάθος. Έχει σημασία ότι, στα χρόνια του, στην καταγωγή του, στον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και λειτουργεί ως ηθοποιός, είδα τον καλλιτέχνη που μπορεί να με βοηθήσει να πω αυτό που θέλω".

>> Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη της Μαρίας Πρωτόπαπα εδώ: 

Μια αυταρχική χήρα, μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της, επιβάλλει στις πέντε κόρες της οκτώ χρόνια πένθους και εγκλεισμού. Εκείνες απεγνωσμένα αντιδρούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, και με την αφορμή ενός νέου άντρα, ο οποίος για άλλην είναι εραστής, για άλλην μνηστήρας, για άλλην φαντασίωση, η ανάγκη για ζωή φουσκώνει, εκρήγνυται και ο θάνατος ξαναχτυπάει το σπίτι για να το πνίξει σε δεύτερο κύμα πένθους. Ερμηνεύουν: Ευγενία Αποστόλου, Άννα Καλαϊτζίδου, Δημήτρης Μαργαρίτης, Ελένη Σπετσιώτη, Κατερίνα Φωτιάδη, Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη.

"Οι δύο χέστηδες"

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου, μεταφράζει και σκηνοθετεί με τη μοναδική του μαεστρία, μια ευφρόσυνη, μονόπρακτη φαρσοκωμωδία-βαριετέ (βωντβίλ), γραμμένη το 1860 από τον δημοφιλή και -επίσης- μαιτρ του είδους, Ευγένιο Λαμπίς σε συνεργασία με τον Μαρκ Μισέλ. Η υπόθεση του έργου σχετίζεται με το μέλλον της Καικίλιας (Κλέλια Ανδριολάτου), το οποίο κρέμεται από δύο… χέστηδες. Από τη μια ο πατέρας της Τιμποντιέ (Θέμης Πάνου), που δεν μπορεί ποτέ να πει όχι     κι έτσι δεν τολμά να αρνηθεί το χέρι της σε έναν αλαζόνα και δόλιο προικοθήρα, τον Γκαραντού (Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος). Από την άλλη ο αγαπημένος της Φρεμισέν, (Γιώργος Γλάστρας) που είναι τόσο ντροπαλός που δεν τολμά να της κάνει πρόταση γάμου. "Μα τι θα απογίνει αυτό το κορίτσι;" αναρωτιέται ακόμα και η υπηρέτρια Αννέτα (Σμαράγδα Κακκίνου). Πώς θα καταφέρει να παντρευτεί τον άντρα που αγαπά;

Ευτυχώς χάρη στην αποφασιστικότητά της, αλλά και χάρη σε μια ανατροπή της μοίρας που αποκαλύπτει ότι ο προικοθήρας είναι ένας βίαιος άνθρωπος που είχε φυλακιστεί επειδή χτύπησε την πρώτη του γυναίκα, η Καικίλια θα πάρει την κατάσταση -αλλά και τον εαυτό της- στα χέρια της.

Στην κριτική του "α" διαβάζουμε σχετικά με τις ερμηνείες των ηθοποιών της παράστασης: "Οι ηθοποιοί στοχεύουν στη δημιουργία μιας διασκεδαστικής δισδιάστατης απόδοσης των ρόλων και σε σημεία θυμίζουν μαριονέτες ή ζωντανές κούκλες. Ο Γιώργος Γλάστρας είναι απολαυστικός ως Φερμισέν, καθώς παίζει με το μοτίβο του τρέμουλου που του προκαλεί η δειλία, ενώ ο πολύ καλός Θέμης Πάνου μεταφέρει τη συμπεριφορά του Τιμποντιέ με εσωτερικότερο τρόπο, εστιάζοντας στην κωμική δύναμη του κειμένου (συνολικά εύστοχη η μετάφραση που υπογράφει ο σκηνοθέτης). Ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος αποδίδει με την πρέπουσα υπερβολή τον γελοίο και αντιπαθή ρόλο του Γκαραντού, ενώ η Σμαράγδα Κάκκινου προσθέτει στο ρόλο της οικονόμου επιπλέον κωμική λειτουργία. Η Κλέλια Ανδριολάτου δίνει στην Καικίλια μια σωστά μετρημένη ερμηνεία με έντονη σωματικότητα και φυσιογνωμικές εκφράσεις".

"Αγάπη"

Ο Αντώνης και η Γεωργία, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που έχουν περάσει μια ολόκληρη ζωή μαζί, έρχεται αντιμέτωπο με μία νέα, επώδυνη κατάσταση που θα αλλάξει την πραγματικότητα όπως τη γνώριζαν. Ο σπαραγμός των σχέσεων που χάνονται στα βάθη της μνήμης, αλλά και τα συναισθήματα των ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα σε όσους απομακρύνονται μέρα με τη μέρα, γίνονται το υλικό μίας παράστασης-αφιέρωμα στη μνήμη της γιαγιάς και του παππού της σκηνοθέτριας Ελένης Ευθυμίου. Είμαστε οι μνήμες μας; Και αν οι μνήμες θολώσουν, ποιοι είμαστε; Και τι επίδραση έχει αυτό στους αγαπημένους μας;

Ο ρόλος της μνήμης για την ανθρώπινη ταυτότητα, η αορατότητα των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, η έννοια της φροντίδας και τα όρια της αγάπης γίνονται οι κινητήριες θεματικές για τη δημιουργία μιας παράστασης που επιχειρεί να μιλήσει για όσα συχνά δεν μοιραζόμαστε ή δεν τολμούμε καν να αρθρώσουμε. 

Ερμηνεύουν οι Παντελής Παπαδόπουλος, Μαριέττα Σγουρδαίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Γιώτα Κουιτζόγλου, Μάρκος Κώτσιας.