"Ο άντρας μου": Νέες φωτογραφίες από μια παράσταση για την πατριαρχία

Ρίχνουμε μια ματιά στο έργο που σκηνοθετεί η Μαρία Μαγκανάρη στο Θησείον, όπου η ίδια, η Αμαλία Καβάλη κι η Μαρία Σκουλά ζωντανεύουν τις ιστορίες γυναικών της Ρούμενα Μπουζάροφσκα.

Ο άντρας μου Μαρία Τούλτσα©

Στα διηγήματά της με τον τίτλο "Ο άντρας μου", η Ρούμενα Μπουζάροφσκα (γεννημένη στη Βόρεια Μακεδονία το 1981), δημιουργεί την προσδοκία πως θα μιλήσει για το ανδρικό φύλο. Όμως τα κείμενά της μιλούν κυρίως για γυναίκες: για συζύγους, ερωμένες, φίλες, κόρες, μάνες. Οι ιστορίες αυτών των γυναικών ζωντανεύουν στην ομότιτλη παράσταση του θεάτρου Θησείον από τη Μαρία Μαγκανάρη (η οποία και σκηνοθετεί, ενώ έγινε προσφάτως και υπεύθυνη του Μικρού Εθνικού), τη Μαρία Σκουλά και την Αμαλία Καβάλη κι εμείς ρίχνουμε μια πρώτη ματιά μέσα στον κόσμο που έχουν στήσει.

O άντρας μου
Μαρία Τούλτσα©

O άντρας μου
Μαρία Τούλτσα©

Τα διηγήματα της Μπουζάροφσκα περιγράφουν την ανθρώπινη κατάσταση με όρους πατριαρχίας. Χαρτογραφούν με χιούμορ και σκληρότητα τις δυναμικές των σχέσεων εντός του ζευγαριού και της οικογένειας, μέσα σε μια σύγχρονη, πατριαρχική βαλκανική κοινωνία- που μοιάζει πολύ με τη δική μας. Αποκαλύπτουν τόσο την πλάνη μας περί γυναικείας απελευθέρωσης, όσο και τ' αδιέξοδα των ανδρών: και τα δύο φύλα ασφυκτιούν μέσα από την παγίδα των παραδοσιακών ρόλων. Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στην κριτική του "α", "η συγγραφέας δεν χαρίζεται στους άντρες, στη μικρότητα, τα κόμπλεξ, τις εμμονές τους, ούτε όμως και στο φύλο της· η ματιά της δείχνει διαυγής, έχει συμπόνοια, αλλά και κάποιον σαρκασμό κι έτσι, ενώ ταυτιζόμαστε με αυτές τις γυναίκες, ταυτόχρονα μπορούμε και να τις κρίνουμε".

O άντρας μου
Μαρία Τούλτσα©

O άντρας μου
Μαρία Τούλτσα©

"Δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι τους αντρός μου, θέλω να'μαι ο εαυτός μου", έλεγαν οι ελληνίδες φεμινίστριες των δεκαετιών 1970 και '80. Αυτόν τον γυναικείο εαυτό αναζητούν οι ηρωίδες της Μπουζάροφσκα, όλες τους παντρεμένες και δυστυχείς- θυμωμένες το λιγότερο. Η βασική τους ταυτότητα (σύζυγοι και μητέρες), είναι η μοίρα που βαραίνει στην πλάτη τους: άλλοτε γίνεται τραγωδία κι άλλοτε εξωφρενική κωμωδία. Ενώ οι αφηγήσεις εκκινούν απ' το οικείο και το μπανάλ, ανοίγονται μαγικά σε μια περιοχή εσωτερική κι απόκρυφη, θα λέγαμε αρχετυπική. Όλες οι ιστορίες περιλαμβάνουν μυστικά και ψέμματα- γιατί όλες οι οικογένειες τα διαθέτουν σε περίσσεια. Δεν υπάρχει συγγένεια χωρίς ψέμα. Δεν υπάρχει γάμος χωρίς εξουσία. Ούτε αγάπη χωρίς μίσος. 

Προπώληση εισιτηρίων μέσω more.com

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Ο άντρας μου

  • Δραματοποιημένο Διήγημα
  • Διάρκεια: 120 '

Μια χήρα καταφέρνει να φάει μετά την αποκάλυψη του μυστικού της μητέρας της. Μια νεαρή μάνα ξεκινάει ένα ταξίδι τρόμου προς τη δική της μητέρα. Μια άλλη αντιπαθεί τον γιο της, βλέποντας σ'αυτόν τα κακά γονίδια του παππού της. Μια απατημένη σύζυγος κάνει συνεχώς εμετό. Και κάποιες άλλες απατούν τους άντρες τους για να τους τιμωρήσουν. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις ιστορίες που από τα διηγήματα της Μπουζάροφσκα που ζωντανεύουν στη σκηνή, περιγράφοντας την ανθρώπινη κατάσταση με όρους πατριαρχίας. Ιστορίες που χαρτογραφούν με χιούμορ και σκληρότητα τις δυναμικές των σχέσεων εντός του ζευγαριού και της οικογένειας, μέσα σε μια σύγχρονη, πατριαρχική βαλκανική κοινωνία (αυτή της Βόρειας Μακεδονίας)- που μοιάζει πολύ με τη δική μας. Αποκαλύπτουν τόσο την πλάνη μας περί γυναικείας απελευθέρωσης, όσο και τα αδιέξοδα των ανδρών: και τα δύο φύλα ασφυκτιούν μέσα από την παγίδα των παραδοσιακών ρόλων.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Από τη μεγάλη οθόνη στο θεατρικό σανίδι

Υπάρχουν έργα που λατρέψαμε ως ταινίες και τώρα ζωντανεύουν μπροστά μας στη σκηνή, αποκαλύπτοντας μια νέα διάσταση της ιστορίας τους. Ποια είναι και πού παίζονται;

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ
24/11/2024

"Ανδρείκελα": Παράσταση θεάτρου ντοκουμέντο στο Κακογιάννη

Στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης" παρουσιάζεται το έργο "Ανδρείκελα", που φωτίζει τις ιστορίες και τις σκέψεις πέντε ανδρών που έχασαν τη ζωή τους απρόσμενα.

Μετά τα 50 (δεν) σταματάει: οι νέοι/ες καλλιτέχνες/ιδες βλέπουν το γήρας αλλιώς

Η τρίτη ηλικία αποκτά ορατότητα σε παραστάσεις, βιβλία και έργα τέχνης, χωρίς ταμπού και στερεότυπα, όχι μόνο από ηλικιωμένους αλλά και από νέους και νέες δημιουργούς

Τρία χοροθεατρικά ραντεβού

Τρεις χορογράφοι ρίχνουν το δικό τους φως σε μια σειρά από θέματα που αφορούν την ανθρώπινη οντότητα. Οι παραστάσεις τους κάνουν πρεμιέρα τις επόμενες ημέρες.

Διαχρονικό και επίκαιρο "Τυχερό Λαχείο"

Το σατιρικό διήγημα του Άντον Τσέχωφ "Το Τυχερό Λαχείο" παρουσιάζεται στο Θέατρο 104, με τη σύγχρονη ματιά της Λουκίας Ανάγνου.

Κατερίνα Λέχου: " Δεν σκηνοθετώ τη ζωή μου· τη ζω"

Η Κατερίνα Λέχου μας μιλά για την ηρωίδα που ενσαρκώνει στο έργο "Linda", αναδεικνύει τη δύναμη της τέχνης να μετακινεί, να εμπνέει και να θέτει ερωτήματα για τη ζωή, ενώ μοιράζεται προσωπικές σκέψεις για την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική επιτυχία και την προσωπική ευτυχία.

Υπάρχει συνταγή για την "Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων";

Η Βίλη Σωτηροπούλου επανέρχεται με την "Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων", μια κωμωδία που συνδυάζει το χιούμορ με τη βαθύτερη ανάλυση των δυναμικών που αναπτύσσονται ανάμεσα στις σχέσεις.