Η ομάδα χορού Prolet OCD και η χορογράφος Μαργαρίτα Τρίκκα, μετά το sold out της πρεμιέρας τους στο 3ο Moving Colours Youth Festival επιστρέφουν στο θέατρο Ροές με ένα χορογραφικό έργο για εφηβικό κοινό με τίτλο "Offspring", για δύο μόνο παραστάσεις, το Σάββατο 24 και την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου, στις 8.30 μ.μ..
Λίγα λόγια για την παράσταση
Μπορεί ένα GIF να γίνει χορός; Μπορεί ένα κάποτε ριζοσπαστικό έργο να γίνει κατεστημένο; Είναι τελικά η εφηβεία μια προβλεπόμενη και προδιαγεγραμμένη εξέγερση ή μήπως είναι μια απρόβλεπτη ιεροτελεστία; Η ομάδα χορού Prolet OCD, με αφορμή δύο εμβληματικά έργα, το "Ξύπνημα της άνοιξης" του Φρανκ Βέντεκιντ και την "Ιεροτελεστία της άνοιξης" του Ιγκόρ Στραβίνσκι, θα προσπαθήσει να απαντήσει αυτά τα ερωτήματα δημιουργώντας ένα χορογραφικό έργο για το ξύπνημα της εφηβείας.
Στο "Ξύπνημα της άνοιξης", ο Βέντεκιντ πραγματεύεται το σεξουαλικό ξύπνημα στα χρόνια της εφηβείας. Στον αντίποδα, ο κόσμος των "μεγάλων" παρουσιάζεται ως ένας απρόσωπος Χορός που επιβάλλεται στα παιδιά.
Πέντε χορευτές, αγόρια και κορίτσια στον απόηχο της εφηβείας, προσπαθούν να χορέψουν το πάλαι ποτέ avant - garde πόνημα του Στραβίνσκι και νυν αρχετυπικό έργο. Αναζητώντας την κινητική και σωματική τους ταυτότητα, ξεπερνούν τις οδηγίες της μαέστρας, συγκρούονται, ανακαλύπτουν, δοκιμάζουν απορρίπτουν και δημιουργούν τη δική τους Ιεροτελεστία - ωδή στη βία της ενηλικίωσης.
Αντλώντας έμπνευση από τις ιεροτελεστίες πρωτόγονων πολιτισμών για την ενηλικίωση αλλά και από τους έξαλλους χορούς ανά τους αιώνες (από το saltarello του 16ου αι. έως την techno και την punk του 20ου) και μέσα από τη δημιουργία εικόνων που θυμίζουν ψηφιακά GIF, το έργο ρίχνει φως στον περίπλοκο και ταυτόχρονα εύθραυστο εφηβικό κόσμο, προσκαλώντας το κοινό να αναγνωρίσει δικά του προσωπικά βιώματα.
Ερμηνεύουν οι: Ελένη Αδαμοπούλου, Ελεάννα Ζώη, Λουκία Κονιδάρη, Χαρά Κότσαλη , Μιχαήλ Λογοθέτης-Αλαφραγκής, Παντελής Χαρατσίδης.
Με τα λόγια της χορογράφου
"Το "Ξύπνημα της άνοιξης" του Φρανκ Βέντεκιντ με ενέπνευσε για τη δημιουργία του έργου 'Offspring'. Γραμμένο το 1891 τολμάει εκείνη την εποχή να μιλήσει για τα πρώτα σεξουαλικά ξυπνήματα, για τη δίψα των παιδιών για 'ακατάλληλη' γνώση, για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, αυτοκτονία και άλλα σκληρά θέματα που συνειδητοποίησα ότι έναν αιώνα και πλέον μετά, μένουν ακόμα ταμπού ως προς τη διαχείρισή τους. Η "Ιεροτελεστία της άνοιξης" του Ιγκόρ Στραβίνσκι αποτελεί τη δεύτερη πηγή έμπνευσης ως ένα αισθητικά βίαιο έργο τέχνης που έσπασε τα μουσικά και χορογραφικά ταμπού της εποχής του δημιουργώντας μια εξεγερσιακή για εκείνη την εποχή ιεροτελεστία επί σκηνής. Πλέον είναι ένα έργο πλήρως ενσωματωμένο στο πρόγραμμα κάθε ορχήστρας του πλανήτη και κοινώς αποδεκτό αριστούργημα. Είναι αυτό που λέμε κατεστημένο; Είναι οι έφηβοι καταδικασμένοι να συγκρουστούν με αυτό για να καταλήξουν με τη σειρά τους και οι ίδιοι μέρος του; Έτσι εμπνεύστηκα μία χορευτική συνομιλία αυτών των δύο έργων επί σκηνής ως μία συζήτηση γύρω από τα πυρηνικά ζητήματα της εφηβείας η οποία, μέσα από την κινητική φόρμα που έχουμε δημιουργήσει, επικοινωνεί με το εφηβικό κοινό του 2023 με τρόπο άρρητο και συναισθηματικό".
Προπώληση στο more.com.