Ελίνα Γιουνανλή©
"Μούρη γεμάτη μούρα" στο Θέατρο Σταθμός
Με τα "Κορίτσια σαν και αυτά" του Έβαν Πλέισι έκανε το ντεμπούτο της η Αθηνά Δελιάδη (2015), μια νέα ηθοποιός και σκηνοθέτρια που ξεκίνησε με κλασικές σπουδές και συνέχισε με θεατρικές σπουδές στη δραματική σχολή του Lee Strasberg στη Νέα Υόρκη. Ήρθε η στιγμή για τη νέα της σκηνοθετική απόπειρα με το "Blackberry trout face", έργο του Λόρενς Ουίλσον που έκανε ζωηρή εντύπωση στο Λονδίνο και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη χώρα μας. Διαδραματίζεται στο Λίβερπουλ, αλλά όπως υπογραμμίζει η σκηνοθέτρια "θα μπορούσε να συμβαίνει στον από κάτω όροφο" του σπιτιού μας. Τρία εφηβάκια, ετεροθαλή αδέλφια από διαφορετικό πατέρα αναγκάζονται να παλέψουν και να συμβιώσουν. Εγκαταλείπονται από τη μητέρα σε ένα περιβάλλον όπου οι τοξικοεξαρτήσεις και η πορνεία συνυπάρχουν με την τρυφερότητα, την αλληλεγγύη και την αγάπη. "Αυτό το μαζί είναι (ή προσπαθούμε να είναι) ο πυρήνας της παράστασης. Γι’ αυτό και την παράσταση την κάνουμε μαζί. Συζητώντας. Ψάχνοντας. Αυτοσχεδιάζοντας. Παίζοντας. Όλες και όλοι μας νέοι άνθρωποι. Σαν τα πρόσωπα του έργου. Στη δική μας περιπέτεια. Αναζητώντας συνεχώς τη συνύπαρξη και τη συνεργασία". Τους γρίφους της συνύπαρξης επιχειρούν να λύσουν επί σκηνής οι ηθοποιοί Ανδρέας Γιαννακούλας, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου και Γιάννης Τσουμαράκης (Σταθμός, από 27/3).
Η Π.Ο.Π. "καφενειακή" ελληνικότητα στη σκηνή
Το θέατρο είναι ένα ισχυρό μέσο γνώσης με μια μεγάλη κοινωνική δύναμη και με αυτήν τη σκέψη ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο νέο έργο που παρουσιάζει ο Θανάσης Κριτσάκης (σκηνοθεσία, δραματουργία, μοντάζ). Το "Π.Ο.Π. - Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης" αναπαράγει την πραγματικότητα γύρω από στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό που ονομάζουμε "ελληνικότητα". Έξι ηθοποιοί, ο Κωνσταντίνος Δαλαμάγκας, η Πένυ Ελευθεριάδου, ο Δημήτρης Καστανιάς, η Ειρήνη Κυριακού, η Άλκηστις Πολυχρόνη και ο Παναγιώτης Τόλιας δίνουν φωνή σε έξι υπαρκτά πρόσωπα της εργατικής τάξης και μέσα σε μια συνθήκη "καφενειακής λογικής" συζητούν γύρω από ένα τραπέζι, γλεντούν, καταγγέλλουν, συγκρούονται πολιτικά, εκτονώνουν τη βία τους και, όπως δηλώνει ο σκηνοθέτης, αναπαράγουν "τα αφηγήματα της αστικής δημοκρατίας που θέλουν τον Έλληνα ιστορικά και πολιτισμικά "ιδιαίτερο”". Η παράσταση δημιουργήθηκε με μοναδικό σκοπό "να ερεθίσει, ξανά και ξανά, έναν παγιωμένο μηχανισμό καθημερινής σκέψης και πράξης", χρησιμοποιώντας ως βάση συνεντεύξεις, πάνω στις οποίες χτίζεται μια μυθοπλασία με σουρεαλιστικά στοιχεία. (Απαράμιλλον, στις 23-25, 30/3 και 1/4).
Οι γενοκτονίες του βασιλιά Λεοπόλδου Β’ στη σκηνή
Τα γενοκτονικά εγκλήματα του βασιλιά Λεοπόλδου Β' του Βελγίου στο Κονγκό, είναι άγνωστα στους περισσότερους και περιγράφονται στην "Απολογία του βασιλιά Λεοπόλδου Β’" (πρωτότυπος τίτλος: "Ο μονόλογος του Βασιλιά Λεοπόλδου Β΄") από τον Μαρκ Τουέιν, τον διάσημο Αμερικανό συγγραφέα και οικείο σε γενεές επί γενεών Ελλήνων κι Ευρωπαίων, εφήβων και μη, αναγνωστών. Με οξύτατη γραφή καταγγέλει για τα φριχτά εγκλήματα του βασιλιά στο αφρικανικό Κονγκό, που ήταν ατομική του ιδιοκτησία μέχρι το 1908, βιάστηκαν γυναίκες, ακρωτηριάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι επειδή δεν δούλευαν όσο πρέπει κ.λπ. Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της Άννας Σωτρίνη και η κεντρική ιδέα της παράστασης, πέρα από την ανάδειξη και τις αναφορές ενός στυγερού και άπληστου τυράννου, βασίζεται στο κατά πόσο οι εκάστοτε εξουσίες έχουν χρησιμοποιήσει διαχρονικά την Τέχνη, με στόχο την χειραγώγηση των μαζών, την εδραίωση και την υστεροφημία τους. Η μετάφραση είναι του Νάσου Ταρκαζίκη και η δραματουργική επεξεργασία του Θεοδόση Πελεγρίνη, ο οποίος ερμηνεύει κι έναν από τους ρόλους μαζί με τους Λένα Σπύρου και Γιώργο Φράγκο. Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 18 ετών ( Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης").
Περισσότερες πληροφορίες
Blackberry Trout Face
Σε ένα διαμέρισμα του Λίβερπουλ -που θα μπορούσε να είναι στον κάτω όροφο κάποιας ελληνικής πολυκατοικίας- μεγαλώνουν τρεις έφηβοι. Ο Τζέηκι, η Κέρι και ο Κάμερον -τα τρία πρόσωπα του έργου- είναι ετεροθαλή αδέρφια από την ίδια μητέρα και διαφορετικούς πατεράδες. Μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι μόνες διέξοδοι είναι οι τοξικοεξαρτήσεις, η πορνεία και οι συμμορίες. Όταν η μητέρα τους τούς εγκαταλείπει αναγκάζονται να αναζητήσουν την ουσία της μητρότητας, δηλαδή ό,τι τρυφερά ανθρώπινο επιβιώνει. Μέσα στους τοίχους του σπιτιού τους ενυπάρχουν όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί, με όποιο πρόσημο θετικό ή αρνητικό, όλα τα συναισθήματα πλαισιωμένα από μια πραγματικότητα που πρέπει να αντέξουν, διατηρώντας το καταφύγιό τους.
Η απολογία του βασιλιά Λεοπόλδου Β’
Το σπάνιο έργο που γράφτηκε το 1905 καταγράφει τα γεγονότα του «εγκλήματος του Κονγκό» με ευθύνη του βασιλιά Λεοπόλδου Β’ του Βελγίου στο όνομα του κέρδους, βασισμένο σε ιστορικά ντοκουμέντα.
Π.Ο.Π - Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης
Έξι ηθοποιοί συναντιούνται σε έναν θεατρικό χώρο για να παρουσιάσουν κομμάτια "της ελληνικότητας”, όπως τα γνωρίζουμε μέσα από την "καφενειακή λογική”. Αντλώντας σκηνικό υλικό από έξι υπαρκτά πρόσωπα της εργατικής τάξης θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι για να γλεντήσουν, να καταγγείλουν, να συγκρουστούν πολιτικά, να εκτονώσουν την βία τους, να αναπαράξουν τα αφηγήματα της αστικής δημοκρατίας που θέλουν τον Έλληνα ως ιστορικά και πολιτισμικά "ιδιαίτερο".
