Πληθαίνουν τα ελληνικά έργα, που αφορούν στα οξύτατα πρόβλημα της εποχής μας, όπως είναι η μετανάστευση, το trafficking, η βία κ.ά. και συγκινούν με τη ρεαλιστική γραφή και ενίοτε αναπαράσταση τους. Τον παλμό της σύγχρονης πραγματικότητας πιάνει ο έργο "Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον" της Βαλέριας Δημητριάδου, που θα κάνει πρεμιέρα στις 24 Απριλίου στο Σύγχρονο Θέατρο και αναφέρεται στο trafficking. Είναι ένα θέμα για το οποίο παραμένει κοινή παραδοχή ότι τα στατιστικά δεν αποδίδουν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Εξίσου κοινή είναι η εκτίμηση πως οι γυναίκες και τα κορίτσια αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων του trafficking…..
Τι λεει όμως η συγγραφέας και σκηνοθέτρια Βαλέρια Δημητριάδου για το θέμα και πώς το σχολιάζει μέσα από έργο της. Η Βαλέρια Δημητριάδου δηλώνει: " Δεν ξέρω ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το έργο. Ίσως ήταν η ανάγκη μου να μιλήσω για κάτι που νιώθω πως αποσιωπάται μεθοδευμένα και συστηματικά από τους "από πάνω". Ή ίσως η ανάγκη μου να ερευνήσω όσο μπορώ περισσότερο αυτό το άγνωστο μέχρι τώρα για μένα πεδίο. Αυτή η βιαιότητα, με την πλήρη αντικειμενοποίηση του ανθρώπινου σώματος - κατά κύριο λόγο του γυναικείου - είναι κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μου. Είναι φορές που νιώθω σαν να υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι με αυτόν που ζει ένας μέσος άνθρωπος, με μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Οι traffickers, οι μαφίες και τα κυκλώματα, είναι σαν να μην υπάρχουν φαινομενικά. Σαν να μην κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να ξετρυπώνουν μόνο τη νύχτα. Πας ας πούμε στο σούπερ μάρκετ, να ψωνίσεις κάτι για το μωρό σου και μπορεί πίσω σου στη σειρά να περιμένει κάποιος σωματέμπορας που αγοράζει κάτι, ο,τιδήποτε. Ή μπορεί στη διπλανή πολυκατοικία απ’ αυτή που μένεις να ακούς ένα "ζευγάρι" που μαλώνει, αλλά να πρόκειται για κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο. Δε θα πάει ποτέ όμως ο νους σου σε κάτι τέτοιο.
Δε θα σκεφτείς ποτέ κάτι τέτοιο, γιατί έχεις την πεποίθηση τρόπον τινά ότι όλα αυτά αποτελούν εξαιρέσεις κι ότι τα βλέπεις μόνο στις ειδήσεις. Κι όμως, χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν καθημερινά θύματα του οργανωμένου εγκλήματος της σωματεμπορίας. Χάνουν το παρελθόν τους, τις οικογένειές τους και παλεύουν με τα θηρία για να καταφέρουν να ξεφύγουν. Τρομάζω όταν συνειδητοποιώ ότι το μέγεθος αυτού του κυκλώματος ξεπερνά κατά πολύ τη φαντασία μου, εξυπηρετώντας ακόμη και κρατικά συμφέροντα και θυμώνω που δεν υπάρχει απόδοση δικαιοσύνης. Οπότε είπα να διοχετεύσω τον θυμό μου σε κάτι που μου είναι γνώριμο και οικείο, την τέχνη. Και ίσως -ποιος ξέρει;- μ’ αυτό τον τρόπο να δώσουμε κι εμείς λίγη παραπάνω ορατότητα σε όλο αυτό".
Οι συντελεστές
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αθηνά Αλεξοπούλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μαρία Κατσανδρή, Χρύσα Κοτταράκου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Μαρία Προϊστάκη, Αθηνά Σακαλή, Θανάσης Χαλκιάς, Σπύρος Χατζηαγγελάκης. Τα σκηνικά – κοστούμια είναι της Δήμητρας Λιάκουρα και η επιμέλεια κίνησης της Ειρήνης Μακρή. Η μουσική είναι της Βαλέριας Δημητριάδου και ο σχεδιασμός ήχου του Φοίβου Παπαγιάννη. Οι στίχοι των τραγουδιών είναι της Μαρίας Ελισάβετ Κοτίνη.