Με θητεία στο ελληνικό θέατρο και αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο Λιθουανός Τσέζαρις Γκραουζίνις βρίσκεται πίσω από τη σκηνοθεσία της παράστασης "Αντιγόνη", που θα περιοδεύσει το καλοκαίρι ξεκινώντας από τους Δελφούς και το θέατρο Φρύνιχος στις 15 Ιουλίου, ενώ θα παιχτεί και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 5 και 6 Αυγούστου.
Ο Γκραουζίνις συνεργάζεται τακτικά τα τελευταία δέκα χρόνια με Έλληνες ηθοποιούς και ελληνικούς θιάσους και έχουμε απολαύσει συχνά στο παρελθόν παραστάσεις του τόσο στο αρχαίο δράμα ("Οιδίπους Τύραννος", "Πλούτος", "Επτά επί Θήβας", "Αγαμέμνων") όσο και σε άλλα είδη ρεπερτορίου (Σαίξπηρ, Μπέκετ, Ζενέ). Περιμένουμε λοιπόν και φέτος την οπτική του πάνω στην εμβληματική τραγωδία του Σοφοκλή, όπου οι άγραφοι και ηθικοί νόμοι συγκρούνται με τους νόμους της κρατικής εξουσίας. Πρόκειτα για μια σύγχρονη και επίκαιρη μεταφορά της τραγωδίας με ένα ανατρεπτικό πρωταγωνιστικό καστ: την Αντιγόνη θα ερμηνεύσει η Έλλη Τρίγγου, τον Κρέοντα ο Βασίλης Μπισμπίκης, την Ισμήνη η Δανάη Μιχαλάκη, τον Άγγελο ο Γιώργος Παπαγεωργίου, ενώ ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης θα είναι ο Κορυφαίος του Χορού.
Το έργο
Tην επόμενη του Εμφυλίου στη Θήβα, και ενώ ο Πολυνείκης και ο Ετεοκλής, τα δύο αδέρφια που μονομάχησαν για την εξουσία, κείτονται νεκροί, οι μέχρι χθες προστάτες της πόλης γιορτάζουν τη νίκη τους, προσπαθώντας να σβήσουν από τη μνήμη τους τις μέρες της ανασφάλειας και της δυστυχίας. Ο νέος ηγεμόνας, ο Κρέοντας, συμμετέχει στη γιορτή με στόχο να εδραιώσει την εξουσία του, εκφοβίζοντας τους συμπολίτες του με απειλές και συγκεκριμένα απαγορεύοντας την ταφή του Πολυνείκη και τιμωρώντας με θάνατο όποιον παραβεί την εντολή. ''Γιορτάζει'' και η νεαρή Αντιγόνη, καθώς αποφασίζει να κηδέψει τον πολυαγαπημένο της αδερφό κόντρα στην κρατική διαταγή, με μια γιορτή ανυπακοής, που την φωτίζει ο ενθουσιασμός της αντίστασης στον πολιτικό πραγματισμό της τυραννίας.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Κλαίγοντας ερχόμαστε στον κόσμο∙ στο τέλος μάς συνοδεύουνε δάκρυα και στεναγμοί. Αλλά, τι συμβαίνει μεταξύ αρχής και τέλους –τι είναι η ίδια η ζωή; Λίγο πριν το φινάλε της Αντιγόνης, εμφανίζεται ο Άγγελος και εξιστορεί τη συμφορά του τυράννου της Θήβας Κρέοντα, που μόλις έγινε μάρτυρας της αυτοκτονίας του αγαπημένου γιου του. Κρυμμένος πίσω από προσωπείο του Άγγελου, ο Σοφοκλής μάς λέει:
Δεν ζει ο άνθρωπος όταν χάσει όσα του δίνουν χαρά.
Πεθαίνει κάθε μέρα την ζωή του.
Συσσώρευσε όσα πλούτη θες,
απόκτησε όση εξουσία φιλοδοξείς...
Χαρά· έχεις χαρά;
Τα υπόλοιπα δεν είναι ούτε καπνού σκιά (Μτφρ. Γιώργος Μπλάνας)
Αυτά τα λόγια ακούγονται υπερβολικά υγιή, ακόμα και προκλητικά, στο πλαίσιο της σύγχρονης κουλτούρας του φόβου που, αργά αλλά λυσσαλέα, μας μετατρέπει σε άθλια, αέναα πεινασμένα παράσιτα στο σώμα της όμορφης Γης μας.
Η τραγωδία της Αντιγόνης και του Κρέοντα μας έδωσε την ανεκτίμητη δυνατότητα να ξανασκεφτούμε και να αναζητήσουμε τα φαινόμενα της… χαράς. Ναι, προπάντων τη χαρά, ως βάση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η μετάφραση είναι του Γιώργου Μπλάνα, η σκηνογραφία και ενδυματολογία του Κένι ΜακΛέλαν, η μουσική σύνθεση του Δημήτρη Θεοχάρη, η χορογραφία του Έντγκεν Λάμε και οι φωτισμοί του Αλέκου Γιάνναρου. Πρωταγωνιστούν, επίσης, ο Χρήστος Σαπουντζής (Τειρεσίας), ο Κώστας Κορωναίος (Φύλακας), ο Στρατής Χατζησταματίου (Αίμων), η Μαρίνα Αργυρίδου (Ευριδίκη) και το Χορό αποτελούν οι: Έντγκεν Λάμε, Γιάννης Μαστρογιάννης και Περικλής Σιούντας.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 5-6 Αυγούστου 2022, με αγγλικούς και ελληνικούς υπέρτιτλους | Προπώληση μέσω viva.gr