10 + 1 θεατρικές παραστάσεις τεσσάρων και πέντε αστέρων που επιβάλλεται να δούμε μέχρι την Κυριακή των Βαΐων

Αν και πάντα ελπίζουμε να συνεχιστούν και την επόμενη χρονιά ή έστω μετά το Πάσχα για να προλάβουμε να τις δούμε, οι θεατρικές παραστάσεις που ακολουθούν έχουν κερδίσει επάξια τέσσερα και πέντε αστέρια είτε φέτος είτε παλαιότερα, αφήνοντας το δικό τους στίγμα στη θεατρική ζωή της Αθήνας. Έχουμε μια τελευταία ευκαιρία μέχρι τις 17 Απριλίου, την Κυριακή των Βαΐων, για να κλείσουμε εισιτήριο.

Βρείτε τον απολογισμό του "α" για τον θεατρικό χειμένα της σεζόν 2021-2022 εδώ.

"Η μηχανή του Τούρινγκ”

Η εκκεντρικά γοητευτική προσωπικότητα του επιδραστικού μαθηματικού του 20ού αιώνα, Άλαν Τούρινγκ, ενέπνευσε τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο να διασκευάσει το έργο του Μπενουά Σολέ "Η μηχανή του Τούρινγκ", σε μια παράσταση με μοναδικό ερμηνευτή τον Ορφέα Αυγουστίδη, ο οποίος δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία, τονίζοντας τις διαφορετικές πλευρές του. Πρόκειται για μια αινιγματική και συνάμα αυθεντική επαναστατική φιγούρα της Ιστορίας που υπερασπίστηκε τη διαφορετικότητα και τις επιλογές της στο συντηρητικό πλαίσιο της μεταπολεμικής βρετανικής κοινωνίας, συμβάλλοντας παράλληλα στην αποφυγή εκατομμυρίων θανάτων και τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945. (Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου)

"Άνθρωποι και ποντίκια”

Η παράσταση-φαινόμενο της ομάδας του Τεχνοχώρου Cartel, "Άνθρωποι και ποντίκια", για τρίτη σεζόν φέτος εξακολουθεί να είναι ένα από τα λίγα και διαλεχτά απόλυτα sold out της χρονιάς. Η απειλή της μοναξιάς, η αγωνιώδης προσπάθεια για επιβίωση μέσα σε δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, ο ρατσισμός, η δύναμη της φιλίας αλλά και της εξουσίας, το απατηλό όνειρο και η ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία είναι μόνο λίγα από τα διαχρονικά θέματα που θίγει ο Τζον Στάινμπεκ στο ομώνυμο εμβληματικό του έργο "Of mice and men", τα οποία αποτελούν τον βασικό άξονα της παράστασης του Βασίλη Μπισμπίκη. Το πρωτότυπο έργο συναντάει τον ακραίο, ωμό ρεαλισμό σε αυτήν την ευστοχότατη κι έντονα επιδραστική μεταφορά της αμερικανικής νουβέλας του 1937 στην Ελλάδα του σήμερα, με φόντο ένα παλιό μηχανουργείο στην περιοχή του Ρέντη.
Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Μπισμπίκης, Δημήτρης Δρόσος, Έρρικα Μπίγιου, Στέλιος Τυριακίδης, Μάνος Καζαμίας, Γιώργος Σιδέρης, Γιανμάζ Ερντάλ, Λευτέρης Αγουρίδας, Αγγέλα Πατσέλη, Μάρα Ζαλόνη και Ερατώ Αγγουράκη.

"Alarme"

Η παράσταση-ορόσημο της μεθόδου του καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, παρουσιάζεται ξανά στο θέατρο Άττις με τον ίδιο θίασο -Σοφία Χιλλ, Αγλαΐα Παππά και Τάσο Δήμα- δέκα χρόνια μετά. Το "Alarme” είναι ένα αριστουργηματικό θεατρικό σχόλιο για τη διαφθορά της εξουσίας, που φέρνει αντιμέτωπες τη βασίλισσα Ελισάβετ Α΄ και τη Μαρία Στιούαρτ, τοποθετημένο σε μια άκρως εντυπωσιακή σκηνική εγκατάσταση με διαφορετικά επίπεδα. Η σχέση αγάπης-μίσους ανάμεσα στις δυο βασίλισσες οδηγείται σε μια σύγκρουση μέχρι θανάτου, ιδανική συνθήκη για να αναδείξει το διαχρονικά επίκαιρο θέμα της εξουσίας. Όπως διευκρινίζει ο σκηνοθέτης: "Η σύγκρουση των δυο γυναικών υπερβαίνει τη διεκδίκηση της εξουσίας. Υπάρχει μια διαρκής επιθυμία συγχώνευσης, η οποία τις τρομάζει, γιατί σημαίνει και την κατάλυση των ορίων της ατομικότητάς τους, την κατάλυση του Εγώ. Απωθούν τον ακατανίκητο συγχωνευτικό πόθο μέσα από ένα παιχνίδι διαρκούς έλξης και απώθησης. Πίσω από τον πόλεμο ελλοχεύει ένας ερωτισμός, ένας έρωτας απόλυτος, συγχωνευτικός που τις τρομάζει πολύ περισσότερο από το μίσος και τη βία. Αυτή η δυναμική, που παραμένει άρρητη μέχρι τέλους, τις οδηγεί στην κατάρρευση και την απόλυτη καταστροφή”.

"Η βασίλισσα της ομορφιάς”

Το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας και της αυτοδικίας εξερευνά ο Ιρλανδός συγγραφέας Μάρτιν Μακ Ντόνα στη "Βασίλισσα της ομορφιάς" μέσα από μια δυνατή ιστορία αλληλοσπαραγμού μιας μητέρας και μιας κόρης με φοβερές δόσεις μαύρου χιούμορ, η οποία παίζεται φέτος ξανά στο θέατρο Επί Κολωνώ με την υπογραφή της έμπειρης σκηνοθέτιδας Ελένης Σκότη με πρωταγωνιστές τους Σοφία Σεϊρλή, Ράνια Σχίζα (σε αντικατάσταση της Αγορίτσας Οικονόμου, Ιωσήφ Ιωσηφίδη και Γιάννη Μάνθο. Στα χέρια της Ελένης Σκότη, όπως διαβάζουμε στην κριτική του "α", ένα έργο που δεν προσφέρει κάποια λύτρωση έγινε υψηλό, δηλαδή λυτρωτικό, θέατρο. Τίποτα δεν περισσεύει και τίποτα δεν λείπει από την παράστασή της. Όλα προκύπτουν από την καλοδουλεμένη σκηνοθεσία, που δεν βροντοφωνάζει την παρουσία της. Η Σκότη σκάβει κάτω από την επιφάνεια της απαιτητικής ιστορίας, ξεπερνάει το σκόπελο του ψευδο-ρεαλισμού και φτάνει στην ουσία της σκηνικής αλήθειας.

"Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”

Η μεταμόρφωση του Πάνου Βλάχου στον "Αναρχικό" του Ντάριο Φο στη σκηνή του θεάτρου Γκλόρια υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Κακλέα, δικαίωσε και τους δύο, καθώς η παράσταση αναδείχθηκε σε μία από τις πιο δυνατές παραστάσεις της σεζόν. Ο Ντάριο Φο έγινε γνωστός με την πολιτική φάρσα "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού", έργο του ’70, που του χάρισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997. Το 1969 ο ίδιος ο συγγραφέας είχε υπερασπισθεί τον Ιταλό αναρχικό Τζουζέπε Πινέλι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί αδίκως για θανατηφόρα βομβιστική έκρηξη στο Μιλάνο. Ο Φο έγραψε ένα έργο-καταγγελία για τη βία, την αυθαιρεσία της εξουσίας και την "τυφλή" δικαιοσύνη της δικαστικής εξουσίας, αντλώντας έμπνευση από αυτό το γεγονός.
Διαβάζουμε στην κριτική: "Ο Κακλέας εμπλούτισε το έργο, συνδέοντάς το με τις καταβολές της ιταλικής θεατρικής παράδοσης και την Κομέντια ντελ άρτε, που και ο ίδιος ο Φο διοχέτευε, έμμεσα ή άμεσα, στα έργα του. Έτσι, στηρίζει πάνω στον Πάνο Βλάχο, που αποδεικνύεται ένας πολυτάλαντος περφόρμερ, την ενσάρκωση ενός γελωτοποιού-παλιάτσου, περιπλανώμενου θεατρίνου και μουσικού, που διασχίζει τις εποχές και τους αιώνες για να παίξει αυτή την ιστορία, σε μια φρενήρη αναπαράσταση του έργου αυτού καθαυτό, στα πρότυπα της σκηνοθετικής σφραγίδας του Κακλέα, που εδώ βρίσκεται σε στιγμές μεγάλου δημιουργικού οίστρου”.
Τον θίασο συμπληρώνουν οι Φοίβος Ριμένας, Θοδωρής Σκυφτούλης, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Στέλιος Πέτσος. Στην παράσταση συμμετέχει ο μουσικός Βάιος Πράπας.

"Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου”

"Μέσα από την ιστορία ενός απόλυτου αντιήρωα της Επανάστασης του ’21, ο Δημήτρης Τάρλοου υπογράφει μια παράσταση επικών διαστάσεων αλλά ανθρώπινων μεγεθών, μια ελεγεία για την πολυπλοκότητα και τις αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης” διαβάζουμε στην κριτική του "α” για τον "Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου”, τη μεγάλη παραγωγή του Θεάτρου Πορεία για φέτος. Ο Δημήτρης Τάρλοου σκηνοθετεί το έργο του Μ. Καραγάτση, σε θεατρική διασκευή του Θανάση Τριαρίδη, για τον Μίχαλο Ρούση, ενός προγόνου του, που ξεδιπλώνει την πραγματική ιστορία ενός αντι-ήρωα που αλλαξοπίστησε, φωτίζοντας παράλληλα σκοτεινές πλευρές της Επανάστασης του 1821 αλλά και την ανθρώπινη διάσταση των ηρώων της. Ο Γιώργος Χριστοδούλου ξεχωρίζει στο ρόλο της αμφιλεγόμενης προσωπικότητας του Ρούση στο πλευρό των Δημήτρη Ήμελλου, Λεωνής Ξεροβάσιλα, Θανάση Δόβρη, Βίκυς Κατσίκα, Χρήστου Μαλάκη, Κώστα Βασαρδάνη, Γιώργου Μπινιάρη, Δημήτρη Μπίτου, Αρετής Πασχάλη, Μελισσάνθης Ρεγκούκου, Ξανθής Γεωργίου, Αλέξανδρου Μαυρόπουλου, Δημήτρη Καπουράνη. Συμμετέχει ζωντανή 3μελής ορχήστρα.

"Άρης”

Το τι σημαίνει πίστη σε μια ιδέα και τον ρόλο που παίζει στη ζωή ενός ανθρώπου είναι κάποια από τα θέματα που αγγίζει η προσφάτως εκλιπούσα συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου στον μονόλογο "Άρης", που παρουσιάζεται για πέμπτη χρονιά. Η ιστορία και οι αγώνες του Άρη Βελουχιώτη, που ταυτίστηκε με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη γερμανοϊταλική κατοχή, ζωντανεύει επί σκηνής μέσα από το ερμηνευτικό σόλο του Τάσου Σωτηράκη, που δίνει ψυχή στη σκηνική υπόσταση του εμβληματικού πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη και μουσική των Villagers of Ioannina City.

"Η τριλογία των Λήμαν Μπράδερς”

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος σκηνοθετεί τους Μιχάλη Οικονόμου, μαζί με τις νέες προσθήκες στο καστ, Παντελή Δεντάκη και Αλμπέρτο Φάις, στο πολυβραβευμένο αφηγηματικό έργο του Στέφανο Μασίνι, που γράφτηκε το 2013 και παρακολουθεί τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας παράλληλα με την πορεία των αδελφών Λήμαν και των απογόνων τους. Μια πορεία που κάλυψε 164 χρόνια και τρεις γενιές: από το εμπόριο υφασμάτων και βάμβακος στην ίδρυση δικής τους τράπεζας και στη δημιουργία μιας οικονομικής αυτοκρατορίας με διεθνή εμβέλεια, η κατάρρευση της οποίας οδήγησε στη σύγχρονη παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με την κριτική του "α", ίσως το έργο δεν αφήνει πολλά στη σκηνοθετική φαντασία –καθώς κυριαρχείται από την αφήγηση και την πυκνή πληροφορία–, όμως ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος εκτός του ότι εμπιστεύτηκε τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς, έκανε την κίνηση-ματ να τους βάλει όρια. Στην παράσταση ενός έργου που βασίζεται στην υποκριτική δεξιοτεχνία, θαυμάζουμε λεπτεπίλεπτες ερμηνείες, σιωπές όλο νόημα, προσοχή στη λεπτομέρεια, χαρακτηριστικές αλλά όχι κραυγαλέες αλλαγές από ρόλο σε ρόλο, γλώσσα του σώματος, βλέμματα, επικοινωνία. Τέταρτος, άξιος συμπρωταγωνιστής η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, ερμηνευμένη ζωντανά στο πιάνο, που βρίσκεται σε παράλληλη διάδραση με τους ηθοποιούς και εμπλουτίζει τη δράση.

"Αναφορά για μια Ακαδημία”

Στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα του Σημείο Μηδέν, ανεβάζουν την αλληγορία του Φραντς Κάφκα για την ανθρώπινη υποδούλωση μέσα από την ιστορία του πιθήκου Rotpeter και την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά, σε μια σωματική περφόρμανς υψηλής έντασης και ακρίβειας, ως κομμάτι μιας ομαδικής τελετουργίας. Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης και Ντίνος Παπαγεωργίου πάλλονται από ενέργεια με ερμηνείες που είναι ταυτόχρονα υπερβατικές όσο και απολύτως γειωμένες, σε απόλυτη επαφή με τον πυρήνα του κειμένου και τη δική τους ψυχοσωματική κατάσταση. 

Τις Κυριακές 10 και 17 Απριλίου αμέσως μετά το τέλος της παράστασης, θα ακολουθήσει συζήτηση του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου με το κοινό.

"Φαίδρα”

Ο αρχαιοελληνικός μύθος του έρωτα της Φαίδρας για τον γιο του άντρα της, Ιππόλυτο, ενέπνευσε μία από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές του 20ού αιώνα, την Μαρίνα Τσβετάγιεβα, να γράψει μία από τις πιο διεισδυτικές στην ανθρώπινη ψυχή εκδοχές του μύθου. Μια ποιητική αλληγορία που μας καλεί να αφυπνίσουμε τη σχέση μας με τη φύση, το ένστικτο, την ελευθερία, την ερωτική επιθυμία, την παρέκκλιση και την ανάγκη για ένωση μέχρι θανάτου. Στην παράσταση του Δημήτρη Καραντζά η άποψη της συγγραφέως ότι η "Φαίδρα" προορίζεται μόνο για ανάγνωση διαψεύδεται, καθώς ο ταλαντούχος σκηνοθέτης καταθέτει ένα σκηνικό ποίημα γεμάτο συναισθήματα, το οποίο απολαμβάνεις πρωτίστως με το συναίσθημα και δευτερευόντως με τη λογική. Η δράση εκτυλίσσεται γύρω από ένα κλαδί που σταδιακά αναπτύσσεται σε δέντρο, ως αναφορά στη μυρτιά πίσω από την οποία πρωτοείδε η Φαίδρα τον Ιππόλυτο και στην οποία τελικά κρεμάστηκε. Οι Στεφανία Γουλιώτη και Γιώργος Ζυγούρης υποδύονται το πρωταγωνιστικό ντουέτο στο πλευρό των Κωνσταντίνου Αβαρικιώτη, Αλεξίας Καλτσίκη και Νίκου Μάνεση.

"Moby Dick The Musical”

Ολοκληρώνει τις παραστάσεις του στο Christmas Theater την Κυριακή 10 Απριλίου. Έργο ζωής αποτελεί για τον Δημήτρη Παπαδημητρίου η μεγαλειώδης παράσταση σε δική του πρωτότυπη μουσική σύνθεση και λιμπρέτο που αφηγείται τις περιπέτειες του ναυτικού Ισμαήλ στην αποστολή εκδίκησης του Καπετάνιου Αχαάβ κατά της λευκής φάλαινας "Μόμπι Ντικ", βασισμένη στο ομώνυμο κλασικό αριστούργημα του Χέρμαν Μέλβιλ. Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί το μιούζικαλ - υπερπαραγωγή που ξεπερνά τα δεδομένα μιας εντυπωσιακής μουσικοθεατρικής παράστασης, ενώ το πραγματικό κατόρθωμα της είναι ότι καταφέρνει να συλλάβει στη μουσική και στο λιμπρέτο τόσο το επικό μέγεθος όσο και το φιλοσοφικό υπόστρωμα του λογοτεχνικού έργου. Η δωδεκαμελής ορχήστρα σε διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη είναι άξιος συμπρωταγωνιστής των ηθοποιών-ερμηνευτών -Μπάμπης Βελισσάριος, Αιμιλιανός  Σταματάκης, Θοδωρής Βουτσικάκης, Ιβάν Σβιτάιλο, Γιάννης Στόλλας, Δημήτρης Γεωργαλάς, Νίκος Σπανάτης, Αντώνης Βλάχος, Πάνος Ζώης, κ.ά.- και αρωγός στο μεγαλύτερο καλλιτεχνικό εγχείρημα της χρονιάς.