#1 "Good people”
Στο θέατρο Αποθήκη, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους επέλεξε για το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το σύγχρονο αμερικανικό δράμα του βραβευμένου με Πούλιτζερ Ντέιβιντ Λίντσεϊ-Αμπέρ, "Good people”. Το έργο προσεγγίζει με ανθρωπιά και βιτριολικό χιούμορ την ουτοπία του αμερικανικού ονείρου, έχοντας στο επίκεντρο τις ζωές ανθρώπων που προσπαθούν να φύγουν από τη μιζέρια της εργατικής συνοικίας όπου μένουν. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν, μαζί με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, οι Τάσος Γιαννόπουλος, Παύλος Λουτσίδης, Aurora Marion, Ζωή Ρηγοπούλου και Σωσώ Χατζημανώλη. (Μέχρι τις 30/1)
#2 "Η φάρμα των ζώων”
Στο Εθνικό Θέατρο ο πιο ροκ σκηνοθέτης της εποχής μας, Άρης Μπινιάρης, διασκευάζει (σε συνεργασία με την Έλενα Τριανταφυλλοπούλου και τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο) και σκηνοθετεί το εμβληματικό βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ, "Η φάρμα των ζώων”, όπου τα ζώα μιας φάρμας επαναστατούν ενάντια στον επιστάτη τους και ορκίζονται να μην μοιάσουν ποτέ στους εκμεταλλευτές τους - σύντομα, όμως, κάποια θα υιοθετήσουν το δόγμα πως "όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά ορισμένα ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα", σε μια ευφυή παραβολή για τη διαφθορά της εξουσίας και τον εκφυλισμό των ιδεών. Η σκηνή του Rex πάλλεται από ενέργεια, καθώς ο 14μελής θίασος (Προµηθέας Αλειφερόπουλος, Μιχάλης Βαλάσογλου, Βάσω Καβαλλιεράτου, Ιωάννα Μαυρέα, Κώστας Μπερικόπουλος, Ελένη Μπούκλη, Πάνος Παπαδόπουλος, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, κ.ά.), πυροδοτεί ένα από τα επιδραστικότερα βιβλία του 20ού αιώνα με ενέργεια, μουσική και ρυθμό, ανασυνθέτοντας την εφιαλτική δυστοπία του. (Μέχρι τις 30/1)
#3 "Master Class”
Για δύο τελευταίες παραστάσεις στις 28/1 και 4/2 παρουσιάζεται το "Master Class” του Τέρενς ΜακΝάλι, που αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς, χαρίζοντας στη Μαρία Ναυπλιώτου το 1ο βραβείο γυναικείου ρόλου στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του Αθηνοράματος (2019) και τέσσερις σεζόν, 300 sold out παραστάσεις και 100.000 θεατές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κύπρο, από την πρεμιέρα του το 2018, μέχρι και σήμερα. Η καθηλωτική ερμηνεία-κατάθεση ψυχής της Ναυπλιώτου διαδραματίζεται με φόντο το σεμινάριο που δίδαξε η ντίβα της όπερας στη Μουσική Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης το 1970. Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
#4 "Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό”
Σε μια παράσταση κατάλληλη και για εφήβους ο Κώστας Γάκης αποτίνει φόρο τιμής στον σπουδαίο Χιλιανό συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα ανεβάζοντας σε δική του μουσική σύνθεση και σκηνοθεσία την "Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό". Ο ίδιος ερμηνεύει και τον κεντρικό ρόλο, ενός γερμανικού ποιμενικού, μέσα από τα μάτια του οποίου παρακολουθούμε την ιστορία του βίαιου διωγμού των αυτόχθονων κατοίκων της Νότιας Χιλής εξαιτίας της υπέρμετρης υλοτόμησης και ταυτόχρονα μια ιστορία για την αξία της φιλίας, την πίστη στη ζωή, και τη σχέση μας με τη Μάνα-Γη. Η μοναδική αυτή θεατρική εμπειρία εστιάζει στη δύναμη της σωματικής έκφρασης και της πολυφωνικής μουσικής, που εκτελούν οι ερμηνευτές της παράστασης -Γιάννης Βασιλώττος, Ελευθερία Μάζαρη, Ιωάννα Παπακωνσταντίνου, Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη (body percussion, tap)- ζωντανά στη σκηνή του θεάτρου Άλφα "Ληναίος-Φωτίου" έως την 1/2.
#5 "Αγώνας νέγρου και σκύλων"
Ένα έργο γραμμένο για τους φόβους, τις ψευδαισθήσεις, τις ελπίδες αλλά και την απληστία του ανθρώπου είναι το "Αγώνας Νέγρου και Σκύλων" του Μπερνάρ Μαρί Κολτές. Μας μεταφέρει στο 1979 στη Δυτική Αφρική, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τους Αφρικανούς, όπου κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να εργάζεται καθημερινά για να εξασφαλίζει τα προς το ζην, αλλιώς αποτελεί βάρος γι’ αυτήν. Τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει από τότε γι’ αυτό και η αξία αυτού του έργου είναι διαχρονική. "Ο Κολτές στήνει ένα καλοδουλεμένο ψυχολογικό θρίλερ, όπου η ακρότητα των συγκρούσεων των προσώπων το αναγάγουν σε μία σύγχρονη τραγωδία. Στην εποχή μας που καθημερινά χτίζουμε γύρω μας, αόρατους προσωπικούς αλλά και κυριολεκτικούς εθνικούς φράχτες, η πένα του Γάλλου σημαίνοντα δραματουργού, μας υπενθυμίζει, πως η άγνοια γεννά τον ρατσισμό" υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης της παράστασης Αλέξανδρος Σωτηρίου. Πρωταγωνιστούν οι Δημήτρης Ραφαήλος, Σαμουήλ Ακίνολα, Ντόρα Μακρυγιάννη και Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης έως την 1/2 στο θέατρο "Τζένη Καρέζη”.
#6 "Φλανδρώ - Το αγνάντεμα και το άνθος του γιαλού”
Η ηθοποιός, σκηνοθέτης και μουσικός Φένια Παπαδόδημα παρουσιάζει την "Φλανδρώ - Το αγνάντεμα και το άνθος του γιαλού” στη σκηνή του θεάτρου Φούρνος. Μια παράσταση με έντονη μουσική υφή σε δική της σύλληψη και πρωτότυπη μουσική σύνθεση μέσα από την οποία συνεχίζει τη μουσική της έρευνα πάνω στην ελληνική λογοτεχνία και συγκεκριμένα πάνω σε δύο ηθογραφικά έργα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: το "Αγνάντεμα” και το "Άνθος του γιαλού”. Γέφυρα ανάμεσα σε αυτά τα δύο κείμενα αποτελεί μια προσωπική επιστολή του Παπαδιαμάντη στον πατέρα του, που μας μεταφέρει στην σκληρή πραγματικότητα της δικής του καθημερινότητας, στην Αθήνα, στα τέλη του 1800, όπου χωρίς να μπορεί να καλύψει πλέον τις βασικές του ανάγκες, ακροβατεί κι αυτός όπως οι ήρωες των διηγημάτων του, ανάμεσα σε δύο κόσμους. Με τη Φένια Παπαδόδημα που ερμηνεύει τα κείμενα και τα τραγούδια με λούπες και λαούτο, συμπράττουν ο Γιώργος Παλαμιώτης στο ηλεκτρικό μπάσο και τη δημιουργία των ηχητικών τοπίων και ένα σύγχρονο ντουέτο από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Γωγώ Ξαγαρά στην άρπα και Ήβη Παπαθανασίου στο τσέλο.
#7 "Μακμπέθ”
Τον "Μακμπέθ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ παρουσιάζει στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν μέχρι τις 30/1 ο Θανάσης Δόβρης σε μια νέα προσέγγιση του έργου που επικεντρώνεται στη δύναμη που ασκεί ο φόβος και η εξουσία στην ψυχή και το σώμα του ανθρώπου. Ένας θίασος εξαίρετων ερμηνευτών -Θάνος Τοκάκης, Εύη Σαουλίδου, Κώστας Κουτσολέλος, Κώστας Ξυκομηνός, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος- πρωταγωνιστεί στο έργο που "δεν μπορεί να συμβεί χειρότερη αρρώστια στον άνθρωπο, απ' το όλες οι αισθήσεις του να γίνουν όραση", καθώς είναι αυτή που θα τον μετατρέψει σε έναν πεντακάθαρο φονιά σύμφωνα με την οπτική της παράστασης, συνδέοντας αυτήν την "αρρώστια με τη διαφθορά της εξουσίας ως το νούμερο ένα και πρώτο αίτιο πρόκλησης της".
#8 "Μια εύθραυστη οικογένεια”
Η σκηνοθέτιδα Αικατερίνη Παπαγεωργίου παρουσιάζει με την ομάδα της The Young Quill και τους ηθοποιούς Φιλία Κανελλοπούλου, Χρήστο Καραβέβα, Χριστίνα Κωστέα και Φάνη Μιλλεούνη την παράσταση "Μια εύθραυστη οικογένεια” στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη. Αντλώντας έμπνευση από τον "Γυάλινο κόσμο" του Τενεσί Ουίλιαμς, φέρνει το έργο στα ελληνικά δεδομένα ιδωμένο μέσα από το πρίσμα της μεταπολεμικής Ελλάδας του ‘50 και μάλιστα σε μια διασκευή που απευθύνεται και σε θεατές εφηβικής ηλικίας. Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μία φτωχική γειτονιά της Αθήνας όπου η Αριστέα προσπαθεί να μεγαλώσει τα δύο παιδιά της σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες και αγνοώντας τη διαφορετικότητα τους. (Μέχρι 30/1)
#9 "1821-2021, Διακόσια Χρόνια Δανεικά”
Μέχρι το Σάββατο 5/2 ο Χριστόφορος Ζαραλίκος θα βρίσκεται στο θέατρο "Τζένη Καρέζη” με την παράσταση "1821-2021, Διακόσια χρόνια δανεικά" μέσα από την οποία δίνει το παρών στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Ο αιρετικός, για κάποιους, stand up κωμικός είναι από τους πρωτεργάτες της αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας. Διεισδυτικός και οξυδερκής παρατηρητής, και με τη βοήθεια του Πιτσιρίκου στα κείμενα, καταγράφει την πολύπλευρη κινητικότητα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, σχολιάζοντάς την άλλοτε με ειρωνεία κι άλλοτε με σκληρό σαρκασμό.
#10 "Λάθος χώρα”
Ο Παντελής Φλατσούσης μεταφέρει στη σκηνή του θεάτρου Πόρτα το μυθιστόρημα του Γκαζμέντ Καπλάνι "Λάθος χώρα” σε μια διασκευή που διερευνά τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και θεάτρου ντοκιμαντέρ, ατομικού και συλλογικού βιώματος, ιστορίας και καθημερινότητας. Η παράσταση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ο σκηνοθέτης, με την συμβολή των ηθοποιών αλβανικής καταγωγής Έλιο Φοίβος Μπέικο, Ντέμπορα Οντόγκ και Θωμά Σιέκα, αντιπαραβάλλει τις αληθινές, προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών με τους ήρωες του Καπλάνι. Μέσα από αυτό το εγχείρημα αναδύεται το φαινόμενο της μετανάστευσης στην Ελλάδα τόσο από την πλευρά των Ελλήνων που δέχτηκαν τους μετανάστες στις αρχές της δεκαετίας του '90 όσο και από την πλευρά των μεταναστών που διαμόρφωσαν τις ζωές τους στον καινούριο τους τόπο. Ενώ το κύριο ερώτημα που γεννιέται είναι το κατά πόσο το φαινόμενο της μετανάστευσης έχει κάνει την ελληνική κοινωνία πιο συμπεριληπτική ή έχει εντείνει τα περιστατικά φόβου και ρατσισμού απέναντι σε ό, τι διαφοροποιείται από το κυρίαρχο αφήγημα. (Μέχρι 6/2)
#11 "This is not Romeo and Juliet”
Πάνω σε ένα ιδιαίτερου χαρακτήρα σκηνικό οικοδόμημα που παίζει με τη γεωμετρία και τους φωτισμούς, έχτισε ο Αργύρης Πανταζάρας την παράσταση "This is not Romeo and Juliet", σε δική του σύλληψη και σκηνοθεσία, με αφορμή το σαιξπηρικό αριστούργημα "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" και συμπρωταγωνίστρια την Σίσσυ Τουμάση. "Με όχημα τον Σαίξπηρ διεκδικούμε το δικαίωμα να αναρωτηθούμε! To be or not to be / To die or not to die" γράφει ο Αργύρης Πανταζάρας στο σκηνοθετικό σημείωμα της παράστασης, που θέλει δύο αιώνια έφηβους να κουβαλούν στις πλάτες τους όλους τους καταδικασμένους έρωτες του Άγγλου βάρδου, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τον έρωτα, τον όρκο, την απόρριψη, και τον θάνατο. Τη δραματουργική επεξεργασία της παράστασης υπογράφει η Θεοδώρα Καπράλου, τα κοστούμια η Λίνα Σταυροπούλου και η Τζίνα Ηλιοπούλου και τα σκηνικά η Δήμητρα Ζίγκαρις. (Μέχρι 1/2)
#12 "Να σου πω μια ιστορία”
Με οδηγό τις διδακτικές ιστορίες-παραβολές που περιέχει το κείμενο του Αργεντίνου ψυχολόγου και συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι "Να σου πω μια ιστορία", η ομάδα Τόπι φέρνει τους θεατές σε επαφή με την έννοια της ψυχανάλυσης επί σκηνής. Το πολύ ενδιαφέρον είναι πως οι ιστορίες που μοιράζονται ένας ψυχαναλυτής με τον θεραπευόμενό του ζωντανεύουν σπαρακτικά, κάνοντας το θεατή κομμάτι μιας ολοκληρωμένης συνεδρίας. Η ομάδα, θέλοντας να μιλήσει για το θέμα της ωρίμανσης και της συνειδητότητας, αναπαριστά μια συνεδρία με τη μέθοδο Γκεστάλτ. Οι προσωπικές τοποθετήσεις του θεραπευόμενου, τον οποίο υποδύεται ο Δημήτρης Πλειώνης, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία, αναλύονται από τον πολύ ταιριαστό στο ρόλο του ψυχοθεραπευτή Στέλιο Ξανθουδάκη. (Μέχρι 13/2)
#13 "Σεροτονίνη”
Το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα του Μισέλ Ουελμπέκ μετράει το πρώτο παγκόσμιο σκηνικό του ανέβασμα χάρη στον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου. Έχοντας εστιάσει στο ανέβασμα λογοτεχνικών έργων, στρέφονται τώρα στη "Σεροτονίνη", που δανείζεται τον τίτλο της από την "ορμόνη της ευτυχίας" και μεταφέρει με γλαφυρότητα μια "ανδρική" ιστορία διαψευσμένων προσδοκιών και χαμένης νιότης. Οι Μαρία Κωνσταντάκη, Άρης Λάσκος, Θεοδώρα Τζήμου, Μαρία Γκιώνη και special guest η Δήμητρα Βλαγκοπούλου αναλαμβάνουν τις ερμηνείες σε ένα μικτό θέαμα με στοιχεία θεάτρου, κινηματογράφου, εικαστικής εγκατάστασης ακόμη και stand up. Όπως υπογραμμίζουν οι δημιουργοί της παράστασης που παίζεται στην Κάμιρο και ιδρυτές της ομάδας Elephas tiliensis: "Θα έπρεπε να διαβάσουμε Ουελμπέκ γιατί μας οδηγεί στα άδυτα της νοσηρής αρρενωπότητας, της Γαλλίας, του ΥouPorn, του σεξοτουρισμού, του σύγχρονου καπιταλισμου. Έχει το θάρρος να προσεγγίζει θέματα που οι σύγχρονοί του λογοτέχνες δεν θα τολμούσαν να γράψουν και διαθέτει το μοναδικό χάρισμα της δυσμενους προφητείας, : της ισλαμικής τρομοκρατίας με την Yποταγή (2015) και τα κίτρινα γιλέκα με τη Σεροτονίνη”. (Μέχρι 10/2)
#14 "Έγκλημα και τιμωρία”
Στο θέατρο Ελέρ μεταφέρθηκε έως τις 6/2 η θεατρική εκδοχή του αριστουργήματος του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι "Έγκλημα και τιμωρία" για τρία πρόσωπα που υπογράφει η Όλια Λαζαρίδου με τους Νικόλα Μίχα, Κωνσταντίνο Μπλάθρα και Χριστίνα Τασκασαπίδου. Επί τη ευκαιρία της επετείου 200 χρόνων από τη γέννηση του Ντοστογιέφσκι, η ηθοποιός και σκηνοθέτης ανεβάζει τη θεατρική διασκευή του έργου από τους Μέριλιν Κάμπελ και Κερτ Κολόμπους που αναφέρεται στη σχέση των τριών βασικών προσώπων: του Ρασκόλνικοφ, του Πορφύρη και της Σόνια. Με επίκεντρο τον χαρακτήρα του Ρασκόλνικοφ, τον άνθρωπο που ενσαρκώνει το πνεύμα και τα προβλήματα της εποχής του, ο οποίος δεν αρκεί απλώς να ομολογήσει το έγκλημά του για να λυτρωθεί, πρέπει να δει το φως μέσα του για να τολμήσει να ομολογήσει στον εαυτό του την πίστη του. Αυτήν ακριβώς την πορεία προς το φως ιχνηλατεί η παράσταση, εστιάζοντας στη σύγκρουση που φέρνουν τα γεγονότα στην ψυχή του ήρωα, με μια κινηματογραφικής αντίληψης αισθητική που παραπέμπει στην εποχή των ασπρόμαυρων ταινιών.
#15 "Το τέλος του Παιχνιδιού"
Η τραγικωμωδία του σπουδαίου Σάμουελ Μπέκετ παίζεται στο Σύγχρονο Θέατρο με την υπογραφή του σκηνοθέτη Γιώργου Σκεύα και πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Καταλειφό, με τους Άρη Μπαλή, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη και Γιώργο Ζιόβα να συμπληρώνουν το καστ έως και τις 30/1. Ο Καταλειφός υποδύεται τον τυφλό Χανκ, έναν δύστροπο και ισχυρογνώμων χαρακτήρα. Ο Μπέκετ συνδυάζει χιούμορ και δράμα, προβάλλοντας τις δυσκολίες της ανθρώπινης ζωής και την ανάγκη του ατόμου για επικοινωνία. Οι ήρωες του μοιάζουν σαν να είναι οι μόνοι επιζώντες σε ένα γκρίζο περιβάλλον και να περιμένουν το τέλος τους. Η συνάντηση του σκηνοθέτη Γιώργου Σκεύα με το σπουδαίο ηθοποιό Δημήτρη Καταλειφό στο "Τέλος" του Σάμουελ Μπέκετ, το 2019, ήταν αρχή μιας ωραία συνεργασίας που έχει συνέχεια. "Μετά την πρώτη μου γνωριμία με τον Δημήτρη στο "Τέλος", ένα αφήγημα του Σάμουελ Μπέκετ, θελήσαμε να προχωρήσαμε και κάναμε τον περασμένο χειμώνα το "Θάνατο του εμποράκου" του Άρθουρ Μίλερ. Η επιθυμία και των δύο μας ήταν να συνεχίσουμε τη δουλειά που αρχίσαμε και σιγά σιγά τα πράγματα μας οδήγησαν στο "Τέλος του παιχνιδιού". Συναντήθηκαν οι επιθυμίες μας. Υπάρχει μία βαθιά συνεννόηση με τον Δημήτρη και για μένα αυτό είναι το πιο σπουδαίο από όλα. Η επικοινωνία είναι κάτι ιερό κι όταν το βρίσκω στο θέατρο δεν θέλω να το αφήσω".
#16 "Αι Καρυάτιδαι /Επεισόδιο 1o Όνειρο Αττικής Νυκτός”
Το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα από τη Μεγάλη Βρετανία ενέπνευσε τον Πέτρο Α. Καφαντόγια να σκηνοθετήσει και να γράψει, με το ψευδώνυμο Σίμων ο Κυνόκαρδος, μια ξεκαρδιστική κωμωδία με αριστοφανικά στοιχεία και ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο, με στόχο τη συνέχεια της διεθνούς εκστρατείας για την επιστροφή των Γλυπτών μας, με το ερώτημα προς την Βρετανική κοινή γνώμη: "Εσείς φίλοι Άγγλοι, αν εμείς σας κάναμε κάτι τέτοιο, δηλαδή αν για παράδειγμα βεβηλώναμε το ταφικό μνημείο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και τα οστά του τα φέρναμε στην Ελλάδα και τα μοστράραμε επειδικτικά, πως θα αισθανόσασταν και τι θα κάνατε επί τούτου;” Στην παράσταση που παίζεται στο Θέατρο της Ημέρας έως 26/2 πρωταγωνιστούν οι Αντώνης Πυθοκλής, Άννα Κορέ, Σταύρος Παππάς, κ.ά.
+1 "Σκρουτζ The Musical” για όλη την οικογένεια
Τα παραμύθια και οι μαγικές ιστορίες είναι ο τρόπος να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα, και η ιστορία του Σκρουτζ είναι η ιδανική. Μέχρι το τέλος του μήνα, τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων θα βρίσκονται στο θέατρο "Κάτια Δανδουλάκη" για να μας παρασύρουν στον κόσμο της φαντασίας. Η διασκευή και η σκηνοθεσία του Αναστάση Δεληγιάννη αναδεικνύουν τη γλύκα της αθωότητας στην παράσταση "Σκρουτζ The Musical”, που βασίζεται στην κλασική "Χριστουγεννιάτικη ιστορία" του Τσαρλς Ντίκενς. Η μουσική του Αντώνη Καρατζίκη ντύνει αρμονικά την αφήγηση που ζωντανεύει από δεκατέσσερις ηθοποιούς: Σπύρος Μπιμπίλας, Μπέτυ Λιβανού, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Άρης Μακρής, Γιάννης Χατζηγεωργίου, Γιάννος Παπαευσταθίου κ.ά.
Περισσότερες πληροφορίες
Αγώνας νέγρου και σκύλων
Η πάλη του ατόμου για ανεξαρτησία απέναντι στη διαφθορά, το ρατσισμό, την απληστία και την ανθρώπινη εκμετάλλευση είναι οι κεντρικοί άξονες του ψυχολογικού θρίλερ του 1979.
Να σου πω μια ιστορία
Ο Ντέμιαν επιθυμεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Η προσωπική του αναζήτηση τον οδηγεί στον Χόρχε –έναν εκκεντρικό θεραπευτή– ο οποίος τον ωθεί να αντιμετωπίσει τη ζωή του, δίνοντας του απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Σε κάθε συνάντησή τους, του αφηγείται μια ιστορία, την οποία είτε αντλεί από την λαϊκή προφορική παράδοση και μυθολογία, είτε την επινοεί με τη φαντασία του. Δραματοποιημένο το εμβληματικό κείμενο του Χόρχε Μπουκάι, με φρέσκια και κωμική ματιά, σε μια παράσταση που αποσκοπεί να κάνει το κοινό συνένοχο. Οι θεατές εμπλέκονται ενεργά στο έργο. Το δίπολο θεραπευτή–θεραπευόμενου αντιστρέφεται και οι ρόλοι ανατρέπονται.
Σεροτονίνη
Σε παγκόσμια πρώτη μεταφέρεται στο θέατρο το μυθιστόρημα του αμφιλεγόμενου όσο και επιδραστικού συγγραφέα για την πολιτική παρακμή του σκληρού κόσμου μας.
Φλανδρώ - Το αγνάντεμα και το άνθος του γιαλού
Δύο ηρωίδες του Παπαδιαμάντη που εκφράζουν δύο διαφορετικές πλευρές της απώλειας ζωντανεύουν μέσα από την ερμηνεία του κειμένου, του τραγουδιού και της μουσικής.
Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό
Το έργο-ύμνος στην αλληλεγγύη, τη γενναιοδωρία και την αγάπη για τη φύση, καταγγέλλει τον βίαιο διωγμό της φυλής των Μαπούτσε στη Νότια Χιλή μέσα από μια σκηνική τελετουργία.
Μακμπέθ
Η δύναμη που ασκεί ο φόβος και η εξουσία στην ψυχή και το σώμα του ανθρώπου βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας σκηνικής προσέγγισης του έργου.
Αι Καρυάτιδαι / Επεισόδιο 1ο Όνειρο Αττικής Νυκτός
Το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα από τη Μεγάλη Βρετανία δίνει αφορμή για τη δημιουργία ενός κωμικού έργου που πραγματεύεται το εθνικό αυτό θέμα.
Λάθος χώρα
Το ομότιτλο μυθιστόρημα αντιπαραβάλλεται με τις προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών σε μια παράσταση για το φαινόμενο της μετανάστευσης στην Ελλάδα.
Έγκλημα και τιμωρία
Θεατρική διασκευή του αριστουργήματος του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι για τρία πρόσωπα, που εστιάζει στην εσωτερική σύγκρουση του Ρασκόλνικοφ σε μια παράσταση με αισθητική της εποχής των ασπρόμαυρων ταινιών.
Good people
Το βραβευμένο, πρωτόπαικτο στην Ελλάδα έργο προσεγγίζει με ανθρωπιά και βιτριολικό χιούμορ την ουτοπία του αμερικανικού ονείρου, θέτοντας το ερώτημα κατά πόσο δίνονται ίσες ευκαιρίες σε όλους.
Master Class
Ένας μονόλογος-πρόκληση για κάθε ηθοποιό αυτός της Μαρίας Κάλλας, αυτοβιογραφικός, αποκαλυπτικός για τα μυστικά της όπερας και της μεγάλης ντίβας, βασισμένος στο σεμινάριο που δίδαξε στη Μουσική Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης το 1970.
Μία εύθραυστη οικογένεια
Διασκευή του αυτοβιογραφικού οικογενειακού δράματος «Γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, με τη δράση να μεταφέρεται στην Ελλάδα του ’50, κατάλληλη και για εφήβους.
Η φάρμα των ζώων
Θεατρική μεταφορά της ευφυούς και επιδραστικότατης παραβολής του Όργουελ για τη μετάλλαξη της λαϊκής επανάστασης σε τυραννία.
1821-2021, Διακόσια Χρόνια Δανεικά
Ο γνωστός κωμικός συναντά για δεύτερη φορά τον καυστικό Πιτσιρίκο και μαζί καταθέτουν την οπτική τους πάνω στον εορτασμό των 200 χρόνων από την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
Τέλος του παιχνιδιού
Η ανάγκη για ανθρώπινη επικοινωνία και συνύπαρξη απαλύνουν την απόγνωση των έγκλειστων ηρώων στο κωμικοτραγικό έργο για την αξία της ζωής και την πορεία προς το θάνατο.