Σε ένα τόσο πλούσιο θεατρικό τοπίο όσο το αθηναϊκό, υπάρχουν παραστάσεις που μιλούν σε ποικίλες ομάδες θεατών. Έτσι, εκτός από αυτές που εξαρχής απευθύνονται στο εφηβικό κοινό, υπάρχουν και σκηνικές προτάσεις που ενώ δημιουργήθηκαν για να επικοινωνήσουν με ενήλικες θεατές, αποδεικνύονται εξίσου κατάλληλες και άκρως ενδιαφέρουσες και για τους εφήβους. Εμείς ξεχωρίσαμε τέσσερις από αυτές, χάρη στη θεματολογία αλλά και στην ευφάνταστη σκηνική πραγμάτωσή τους.
Ένας σκύλος που τον έλεγαν Πιστό
Ο Κώστας Γάκης αποτίνει φόρο τιμής στον σπουδαίο Χιλιανό συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα ανεβάζοντας σε δική του μουσική σύνθεση και σκηνοθεσία την "Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό". Ο ίδιος ερμηνεύει και τον κεντρικό ρόλο, ενός γερμανικού ποιμενικού, μέσα από τα μάτια του οποίου παρακολουθούμε την ιστορία του βίαιου διωγμού των αυτόχθονων κατοίκων της Νότιας Χιλής εξαιτίας της υπέρμετρης υλοτόμησης και ταυτόχρονα μια ιστορία για την αξία της φιλίας, την πίστη στη ζωή, και τη σχέση μας με τη Μάνα-Γη. Η παράσταση καταφέρνει να ζωντανέψει αυτή τη βαθιά ανθρώπινη, άκρως συγκινητική ιστορία με απολύτως λιτά μέσα, εστιάζοντας στη δύναμη της σωματικής έκφρασης και της μουσικής, που εκτελούν οι ερμηνευτές της παράστασης σε μία μοναδική θεατρική εμπειρία (Θέατρο Άλφα "Ληναίος-Φωτίου").
Η φάρμα των ζώων
Το εμβληματικό βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ μεταφέρεται στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου από την "ηλεκτρισμένη" σκηνοθετική μπαγκέτα του Άρη Μπινιάρη. Η παράσταση δίνει σάρκα και οστά στον εκφυλισμό της λαϊκής επανάστασης των ζώων μιας φάρμας σε τυραννία μιας ομάδας προνομιούχων γουρουνιών και καταδεικνύει με ζωηρό, άκρως θεαματικό τρόπο τη διαφθορά της πολιτικής εξουσίας και τις δυστοπίες που κυοφορεί. Όλα αυτά σε μία παράσταση με μουσική ενέργεια σε υψηλούς ρυθμούς, ευφάνταστα κοστούμια, ακατάπαυστο ρυθμό και δυναμικές σωματικές ερμηνείες από την ομάδα των ταλαντούχων ερμηνευτών που υποδύονται –ο καθένας με τη δική του, μοναδική ικανότητα!- τα διαφορετικά ζώα της φάρμας (Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Ιωάννα Μαυρέα, κ.ά.)
Terror
Το ηθικό ερώτημα αν είναι θεμιτό να σκοτώνεις μερικούς αθώους πολίτες, προκειμένου να σώσεις περισσότερους αθώους πολίτες θέτει το δράμα του Φέρντιναντ φον Σίραχ, που σκηνοθετεί ο Γιώργος Οικονόμου στο θέατρο Αθηνών. Μάλιστα, το έργο και η παράσταση παίρνουν τη μορφή δίκης, όπου κατηγορούμενος είναι ένας πιλότος που κατέρριψε ένα αεροσκάφος με 164 επιβάτες, καθώς βρισκόταν σε καθεστώς αεροπειρατείας και επρόκειτο να συντριβεί σε ένα στάδιο γεμάτο φιλάθλους. Η ετυμηγορία βρίσκεται στα χέρια των θεατών, που αποφασίζουν κάθε βράδυ για την αθωότητα ή την ενοχή του πιλότου, σε μια παράσταση δυνατών ερμηνειών (Μαρίνα Ασλάνογλου, Βασίλης Παλαιολόγος, Δημήτρης Λιόλιος, κ.ά.) που ξεσηκώνει ένθερμες αντιδράσεις.
Εβίτα Σκουρλέτη©
Η μηχανή του Τούρινγκ
Την αληθινή ιστορία του μαθηματικού Άλαν Τούρινγκ, στον οποίο χρωστάμε την επίσπευση της λήξης του β΄ παγκοσμίου πολέμου αλλά και τη δημιουργία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, φέρνει στο επίκεντρο το έργο του Μπενουά Σολέ. Η προσωπικότητα και η –πολυκύμαντη όσο και μοναχική- ζωή αυτού του άνδρα, που έσπασε τον κώδικα των Ναζί και εργάστηκε πάνω στη δημιουργία μίας "μηχανής γενικής χρήσης" προάγγελο των σύγχρονων υπολογιστών, αλλά έμελλε να αυτοκτονήσει, αφού είχε υποβληθεί σε ορμονοθεραπεία προκειμένου να "επιδιορθωθεί" η ομοφυλοφιλία του, ζωντανεύει με συνταρακτικό τρόπο στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και ερμηνεύει μοναδικά ο Ορφέας Αυγουστίδης (Νέο Θέατρο "Κατερίνα Βασιλάκου").
Περισσότερες πληροφορίες
Η μηχανή του Τούρινγκ
Ένα έργο εμπνευσμένο από τη ζωή του Άλαν Τούρινγκ, του επιδραστικού μαθηματικού και δημιουργού μιας πρωτότυπης μηχανής σκέψης που με τα χρόνια θα εξελισσόταν στον σημερινό υπολογιστή.
Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό
Το έργο-ύμνος στην αλληλεγγύη, τη γενναιοδωρία και την αγάπη για τη φύση, καταγγέλλει τον βίαιο διωγμό της φυλής των Μαπούτσε στη Νότια Χιλή μέσα από μια σκηνική τελετουργία.
Η φάρμα των ζώων
Θεατρική μεταφορά της ευφυούς και επιδραστικότατης παραβολής του Όργουελ για τη μετάλλαξη της λαϊκής επανάστασης σε τυραννία.
Terror
Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας - Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και δύο μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται. Παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής περιμένοντας οδηγίες. Ο νόμος απαγορεύει ρητά στους πιλότους των μαχητικών να καταρρίψουν το πολιτικό αεροσκάφος. Δεν σκοτώνεις αθώους για να προστατέψεις άλλους αθώους. Παραβαίνοντας τις διαταγές όμως ο σμηναγός Λαρς Κοχ το καταρρίπτει για να προστατέψει τους φιλάθλους του γηπέδου.. Η παράσταση αφορμάται από το γεγονός αυτό και καλεί τους θεατές να γίνουν ένορκοι: θα αθωώσουν ή όχι τον Κοχ;
