Αυτό είναι το σύνθημα της σεζόν. Περισσότερες από πενήντα ερωτικές παραστάσεις παίζονται ταυτόχρονα στα θέατρα της πόλης: από τον αθάνατο «Ερωτόκριτο» του Κορνάρου μέχρι τις αλμοδοβαρικές «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης». Ενόψει Αγίου Βαλεντίνου, σας παρουσιάζουμε τους… εραστές της σεζόν κι εντοπίζουμε τις πιο σέξι παραστάσεις που μπορείτε να δείτε με αφορμή την ημέρα του έρωτα.
«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», έλεγε ο Ντοστογιέφσκι – και «ο έρωτας εμάς από την κρίση», μοιάζει να ανταπαντά φέτος το ελληνικό θέατρο. Γιατί ίσως το μόνο που μπορεί να μας κάνει να λησμονήσουμε τη μνημονιακή Αθήνα της χρεοκοπίας και της αγωνίας είναι ο έρωτας. Εξάλλου, παρά την οικονομική κρίση και τη μαζική στενοχώρια, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, το ενδιαφέρον του νεοέλληνα για την ερωτική του ζωή παραμένει ισχυρό, και μάλιστα παρουσιάζει και μια μικρή αύξηση^ μάλλον αυτή είναι και η μοναδική «αύξηση» στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε ως κράτος στη συγκεκριμένη φάση. Το ελληνικό θέατρο έχει αναλάβει, πάντως, το ιερό καθήκον να μας θυμίσει πως «έρως ανίκατε κρίσιν».
Παίρνοντας τη σκυτάλη από το περσινό –και πολυβραβευμένο από εσάς στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού– «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη», το οποίο συνεχίζεται απτόητο και φέτος στο Θέατρο Χώρα, με τον Γιάννη Ζουγανέλη να δίνει ρεσιτάλ ως σεξο-ψυχολόγος, η Ναταλία Δραγούμη στο Θέατρο Αθηνά κάνει κι εκείνη «αδιάκριτες» ερωτήσεις στο κοινό, έχοντας δίπλα της ως υποψήφιο εραστή έναν από τους καλύτερους κωμικούς της νεότερης γενιάς, τον Θανάση Τσαλταμπάση («Το Μήλο»). Από τους πιο αστείους εραστές της σεζόν είναι το ζεύγος Κάτιας Δανδουλάκη-Γιάννης Τσιμιτσέλης, οι οποίοι σαλιαρίζουν κάτω από τη μύτη του συζύγου της πρώτης, του Πέτρου Χαϊκάλη, στο «Να ζει κανείς ή να μη ζει;» (Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη»). Το βραβείο ωραιότερου καστ μπορεί κάλλιστα να δοθεί στη διανομή της «Αυλής των Θαυμάτων», με τη Θεοδώρα Τζήμου να ανοίγει την παράσταση χορεύοντας ξέφρενα υπό τους ήχους ενός electro-house beat (Εθνικό Θέατρο). Ανάμεσα στις υπόλοιπες ωραίες και τους ωραίους του θιάσου –Εύα Σαουλίδου, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Νίκος Ψαρράς, Νίκος Κουρής–, θα εντοπίσετε και το απόλυτο pin up girl των θεατρόφιλων: εκτός από μεγάλο ταλέντο, η Λένα Παπαληγούρα, η 25something κόρη του πρώην υπουργού, «σκίζει» τόσο με την ερμηνεία όσο και με την ομορφιά της. Δείτε την επίσης ως αόρατη Όλγα στον «Ξένο» (Βρυσάκι). Υπόδειγμα αφοσιωμένης συζύγου γίνεται η Κατερίνα Λέχου στον «Φυλακισμένο της διπλανής πόρτας», όπου τη βλέπουμε καρτερικά να υπομένει την παράνοια του προσφάτως απολυθέντος συντρόφου της Γρηγόρη Βαλτινού (Ιλίσια). Από τις πιο πειστικές… παραστρατημένες είναι η Μαρίνα Ασλάνογλου στο «Ο δρόμος περνά από μέσα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, όπου βέβαια πρωταγωνιστεί και ο αειθαλής ζεν πρεμιέ του ελληνικού θεάτρου, ο –για πάντα γοητευτικός– Γιάννης Φέρτης (Θέατρο Τέχνης). Ανάμεσα στους γυναικοκατακτητές της σεζόν φιγουράρει και ο Αντώνης Φραγκάκης, που τρελαίνει με αλμοδοβαρικό τρόπο τη Σμαράγδα Καρύδη και την Αριέττα Μουτούση, οδηγώντας τις «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» (Μικρό Παλλάς).
Δύο από τα πιο αρχετυπικά lovestories όλων των εποχών μπορούν άνετα να αποτελέσουν θεατρική έξοδο για ερωτευμένους… οικογενειάρχες: το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα: teen spirit» από τη σκηνοθέτιδα Νάντια Φώσκολου, σε μια εκδοχή της σαιξπηρικής τραγωδίας που ροκάρει live, με Ιουλιέτα την κούκλα Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη, παρουσιάστρια του ελληνικού ΜΤV. Έτερο οικογενειακό θέαμα ο «Ερωτόκριτος». Δέκα χιλιάδες ιαμβικοί δεκαπεντασύλλαβοι ομοιοκατάληκτοι στίχοι στην κρητική διάλεκτο: κι όμως, ο θίασος του Στάθη Λιβαθινού τους μιλάει… φαρσί και ζωντανεύει με πάθος τους ήρωες της έμμετρης μυθιστορίας του Βιτσέντζου Κορνάρου, σε μια «πειραγμένη» παράσταση με τρεις Ερωτόκριτους και άλλες τόσες Αρετούσες, βυθίζοντάς μας για περίπου τρεις ώρες στη μαγεία του θεάτρου και στις απολαυστικά τζαζεμένες μελωδίες του Δημήτρη Μαραμή.
Αρκετές περιπτώσεις ακραίων σεξουαλικών σχέσεων εκτυλίσσονται στις σκηνές της πόλης, με πιο εμβληματική εκείνη της «Μ.Butterfly». Στην Κίνα της δεκαετίας του ’60 ένας Γάλλος διπλωμάτης ερωτεύεται μια ντίβα της όπερας και γίνεται για χάρη της προδότης. Πρόκειται για αληθινή ιστορία –ο κεντρικός ήρωας παρέμεινε μέχρι τη δεκαετία του ’90 στις γαλλικές φυλακές– και όμως απόλυτα αναληθοφανή: πώς είναι δυνατόν ο άντρας που επί χρόνια είχε σεξουαλικές επαφές με τη διάσημη σοπράνο να αγνοούσε ότι ήταν… τραβεστί; Όπως είχε πει και ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, σκηνοθέτης της ομώνυμης ταινίας του 1993, «ο έρωτας είναι μια αυταπάτη.
Βλέπουμε τον ερωτικό μας σύντροφο όπως θα θέλαμε να είναι και όχι όπως είναι. Εδώ ο ήρωας πρωτοτυπεί μόνο και μόνο επειδή η αυταπάτη του είναι τόσο πλήρης». Περισσότερα στο Θέατρο Προσκήνιο, με σκηνοθέτη τον Αντώνη Λουδάρο και Μαντάμ Μπατερφλάι τον Δημήτρη Γιώτη. Αν «αντέχετε» ένα αληθινό ερωτικό δράμα, τότε η αυτοβιογραφική «Καταιγίδα» του Στρίντμπεργκ παρουσιάζεται με την υψίφωνο Τζένη Δριβάλα και τον σύγχρονο συνθέτη Τηλέμαχο Μούσα να δημιουργούν την… ηχητική θύελλα (Θέατρο Άσκηση). Σημειώστε πως ο συναισθηματικά απονεκρωμένος ήρωας της «Καταιγίδας» (1907) δεν είναι παρά ένα alter ego του Σουηδού συγγραφέα, βαθιά πικραμένου εκείνη την εποχή από την προδοσία της τρίτης συζύγου του, η οποία τον παράτησε για χάρη ενός ηθοποιού…
Κι αν θέλετε κάτι πιο σαμπανιζέ, τότε οι «Ιδιωτικές ζωές» του Νόελ Κάουαρντ είναι η επιλογή σας. «Ποια είναι η ιδανική ζωή για σας;» ρώτησαν κάποτε τον Άγγλο συγγραφέα της ρομαντικής αυτής κομεντί του 1930. «Η δική μου», είπε. Είχε κάθε λόγο να το πιστεύει. Γνώρισε τη δόξα και το χρήμα, έγινε ο καλλιτέχνης-έμβλημα του swinging London, αγάπησε και αγαπήθηκε σφοδρά, υπήρξε ο σύντροφος του πρίγκιπα Τζορτζ, χρίστηκε σερ και πέθανε ευτυχής και ηλικιωμένος στην Τζαμάικα. Οι ήρωές του του μοιάζουν πολύ: είναι όλοι τους εύποροι και κοσμοπολίτες, αξιολάτρευτα κακεντρεχείς και αγαπησιάρικα μοχθηροί. Οι Θάλεια Ματίκα, Τάσος Ιορδανίδης, Ορέστης Τζιόβας και Νικολέτα Κοτσαηλίδου τους ζωντανεύουν φέτος στο Θέατρο Άλμα. Και αν θέλετε κάτι σε σόλο, αλλά πολύ feelgood εκδοχή, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης («Caveman») και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης («Ανδρική νοημοσύνη: Οξύμωρο;») θα σας εξιστορήσουν στα αντίστοιχα one-man-shows τους ότι ο έρωτας από την εποχή των σπηλαίων μέχρι σήμερα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο πράγμα (Coronet).
Η λίστα των φετινών παραστάσεων που έχουν τον έρωτα στην καρδιά τους δεν έχει τέλος^ μια ματιά στον οδηγό αρκεί για να σας πείσει. Κι επειδή ο έρωτας μπορεί να είναι και τυφλός, το τεστ της διπλανής σελίδας είναι εδώ για να σας καθοδηγήσει…
Διάλεξε τον φτερωτό που σου ταιριάζει!
Τι να δούμε ενόψει Αγίου Βαλεντίνου; Κάντε τικ στον έρωτά σας και βρείτε την παράσταση της καρδιάς σας.
Ο ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ
Ο έρωτας μιλάει κρητικά, σκαρφαλώνει σε καρουζέλ κι ομολογεί: «για με ξαναγεννήθηκεν η φύση των πραγμάτων». Αχ, αθάνατε «Ερωτόκριτε».
Ο GAY ’N’ BRAVE
Πώς είναι δυνατόν ένας άντρας να αγνοεί ότι η επί χρόνια ερωμένη του είναι… τραβεστί; Ναι, ο έρωτας είναι μια αυταπάτη («Μ.Butterfly»).
Ο ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ
Σπεύσατε στον σεξο-ψυχολόγο Γιάννη Ζουγανέλη («Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη») και όλα θα διορθωθούν. Εναλλακτικά δαγκώστε μαζί «Το Μήλο».
ONE-MAN-SHOW
Από το «γιατί δεν έπιασες το μαμούθ;» μέχρι σήμερα, οι γυναίκες θα έχουν πάντα παράπονά («Caveman») και το σλόγκαν τους θα είναι «Ανδρική νοημοσύνη; Οξύμωρο».
Ο ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΔΗΣ
Ο Αντώνης Φραγκάκης φτάνει τις «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» και ο Χρήστος Λούλης ανοίγεται για χάρη του έρωτα στα πέρατα του κόσμου («Περικλής»).
Ο ΠΙΣΤΟΣ
Ερωτευμένοι μέχρι θανάτου είναι οι teenagers του Σαίξπηρ («Ρωμαίος και Ιουλιέτα») και μέχρι… προπατορικού αμαρτήματος οι πρωτόπλαστοι («Το Ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας»).
Περισσότερες πληροφορίες
Ανδρική νοημοσύνη, οξύμωρο;
One-man-show, με τον Γ. Σκιαδαρέση να μεταμορφώνεται σε πέντε διαφορετικές προσωπικότητες και να προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων
Ιδιωτικές ζωές
Σαμπανιζέ ερωτική κομεντί του 1930 με ήρωες ένα διαζευγμένο ζευγάρι που παραθερίζουν με τους νέους τους συντρόφους σε ένα ξενοδοχείο της γαλλικής Ριβιέρας
Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Θεατρική μεταφορά της σουρεαλιστικής ταινία-φετίχ των ’80s, σε μια καρτουνίστικη κομεντί-σπιρτόκουτο με ένα δράμι συγκίνησης στο τέλος. Απαστράπτουσα η Σμ. Καρύδη ως προδομένη Πέπα, φοβερή ως «μοντέλο για παχουλές» η Β. Σταυροπούλου
Ερωτόκριτος
Νέα εποχή για το Θέατρο Ακροπόλ με το «αγέραστο» έργο του 17ου αιώνα. Ένας εκλεκτός θίασος εναλλάσσεται στους ρόλους και αφηγείται το χιλιοτραγουδισμένο έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας σαν τζαζ τζαμάρισμα
Ρωμαίος και Ιουλιέττα (teen spirit)
Σαίξπηρ για νεανικό κοινό, με πρωταγωνιστές δύο νέους ηθοποιούς, σε μια παράσταση με μοντέρνα αισθητική, ροκ ακούσματα, βιντεο-προβολές και σύγχρονο χορό
Ο φυλακισμένος της διπλανής πόρτας
Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας του Μπρόντγουεϊ αποτυπώνει στο έργο του 1971 την κωμικοτραγική μοίρα του σύγχρονου αστού, ο οποίος, ζώντας σε μια χαοτική μεγαλούπολη, βρίσκεται διαρκώς στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού
Μ. Butterfly
Εμπνευσμένο από την ομώνυμη όπερα του Πουτσίνι αλλά και την αληθινή ιστορία ενός Γάλλου διπλωμάτη, ο οποίος διατηρούσε επί είκοσι χρόνια ερωτική σχέση με μια ντίβα της κινέζικης όπερας αγνοώντας το γεγονός πως ήταν... άντρας
Η καταιγίδα
Μια παράδοξη εκδοχή του ερωτικού δράματος του 1907, όπου ένας μοναχικός άνδρας συναντιέται με την παλιά του αγαπημένη
Η αυλή των θαυμάτων
Έργο-ορόσημο για το μεταπολεμικό μας θέατρο (1957), με θέμα τις χαρές, τις λύπες και τα πάθη των κατοίκων μιας λαϊκής γειτονιάς του Βύρωνα τη δεκαετία του ’50. (Κεντρική Σκηνή)
Να ζει κανείς ή να μη ζει;
Πολωνία, 1941. Μια ομάδα θεατρίνων ξεγελά με τις αλλεπάλληλες μεταμορφώσεις της τους συνταγματάρχες των SS σε μια λαμπερή παραγωγή, με τους Π. Χαϊκάλη και Κ. Δανδουλάκη ιδανικούς στους ρόλους τους
Caveman
Για πέμπτη συνεχή χρονιά ο Βλ. Κυριακίδης απαντά στο... προϊστορικό ερώτημα «γιατί δεν τα βρίσκουν οι άντρες με τις γυναίκες;»
Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη
Ψυχανάλυση και θέατρο πάνε μαζί στη διαδραστική παράσταση, που ξεκινά και τελειώνει με το ερμηνευτικό ζεύγος Γρηγοριάδης-Λεκάκη να βγάζει τα εσώψυχά του μπροστά στον μπριόζο ψυχαναλυτή Γ. Ζουγανέλη (Σκηνή Νέα Χώρα)
Ο δρόμος περνά από μέσα
Ένας ηλικιωμένος αριστοκράτης, αντί να δώσει το πατρικό του για αντιπαροχή, συνάπτει μια παράξενη συμφωνία με έναν αντικέρ. Κωμικοτραγικό έργο του 1990 για τη σύγκρουση των γενιών και των τάξεων. Ρεσιτάλ από τους Γ. Φέρτη, Αλ. Αλεξανδράκη και δυνατές ερμηνείες από όλο το θίασο
