Για χρόνια το διάβαζα νωρίς, κάθε Παρασκευή.
Κατόπιν, το έγραφα. Δηλαδή, έγραφα μερικές σελίδες του.
Στο «Α» της οδού Φθιώτιδος γνώρισα μερικούς εξαίρετους ανθρώπους και συναδέλφους, που μόνο με αγάπη και εμπιστοσύνη τους ανακαλώ.
Στο «Α» επίσης, περισσότερο από αλλού, εκπαιδεύτηκα να γράφω ολίγα, όσα χωρούσαν στις μικρές σελίδες του. Ολίγα και ουσιώδη: μαθήτευσα έτσι στη βραχυλογία και την πύκνωση.
Να είναι πάντα γεροί και δημιουργικοί η Έλλη, η Μαρία, ο υπομονετικός αρχισυντάκτης μου Γιάννης, ο απαιτητικός Τέλης, ο συνοδοιπόρος Γιώργος. Η Άννη. Όλοι. Και ζεστή η μνήμη του Μπάμπη.
Χρόνια πολλά Αθηνόραμα!
