Στο Κτήμα Χατζημιχάλη φτιάχνουν κρασί με τον τρόπο τους

Το κεντρικό κτίριο στο Κτήμα Χατζημιχάλη

Ο Δημήτρης Χατζημιχάλης ήταν 19 ετών όταν έφτιαξε το πρώτο του κρασί. Το γεγονός αποτέλεσε τον σπόρο που φύτρωσε, μεγάλωσε και τελικά έδωσε καρπούς. Όπου καρπούς, βάλε το Κτήμα Χατζημιχάλη, που από το 1973 λειτουργεί στην Κοιλάδα της Αταλάντης και έχει εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικό οικογενειακό οινοποιείο, που καταπιάνεται φυσικά με την παραγωγή ποιοτικού κρασιού, πάντοτε με αγάπη και πίστη στην παράδοση αλλά και το βλέμμα στη σύγχρονη προσέγγιση του οίνου.

Το ξεχωριστό οικοσύστημα της Αταλάντης και το μοναδικό μικροκλίμα της περιοχής -εκεί όπου το δροσερό αεράκι από τον Παρνασσό και η θαλάσσια αύρα του Ευβοϊκού κόλπου συναντώνται- ήταν αυτά που έπεισαν τον Δημήτρη Χατζημιχάλη να αγοράσει δίχως δεύτερες σκέψεις τα πρώτα στρέμματα.

Fast forward στο σήμερα, 50 χρόνια μετά, η απόφασή του τον έχει επιβεβαιώσει πανηγυρικά: Το κτήμα αποτελείται πια από 2.200 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελιών, παράγει σπουδαία κρασιά και η επόμενη γενιά έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι, μαζί φυσικά με τον ίδιο.

"Προτού καν κλείσω τα 10, βρισκόμουν συχνά στο οινοποιείο, να μυρίζω κρασιά και να προσπαθώ να αναλύσω τις μυρωδιές. Δίπλα στον πατέρα μου που δοκίμαζε, έβαζα και εγώ τη μύτη μου σε μερικά ποτήρια με κρασί και του έλεγα τι μου βγάζει. Μάλιστα θυμάμαι να είμαι περήφανος γιατί συνήθως τα πετύχαινα. Μπορεί αυτό να το έβρισκα σαν παιχνίδι αλλά πιστεύω μου δημιούργησε ένα πάθος γύρω από το γευσιγνωστικό κομμάτι του κρασιού" θυμάται ο Παναγιώτης Χατζημιχάλης, σχετικά με τις πρώτες αναμνήσεις του γύρω από το κρασί και τα αμπέλια.

Μαζί με τον αδερφό του, Λεωνίδα, αποτελούν την επόμενη γενιά του κτήματος, με τη ζωή τους να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη έως τώρα με αυτό: "Περίπου στην ίδια ηλικία, γύρω στα 8 με 10, πηγαίναμε με τον αδερφό μου και τον πατέρα μας στα αμπέλια. Θυμάμαι τις διαδρομές ανάμεσα σε ρυάκια, λαγκάδια και φυσικά στα άπειρα αμπέλια. Δεν υπήρχε σημείο από τα 2.200 στρέμματα μας, που να ξέφευγε από την προσωπική επίβλεψη του πατέρα μου. Η αίσθηση του δροσερού αέρα και η φυσική ομορφιά των βουνών μου έχει μείνει από τότε σαν εικόνα" συμπληρώνει με τη σειρά του.

Οι δύο νεότεροι Χατζημιχάληδες συμμετέχουν ενεργά και με πάθος στην επιχείρηση, δίνοντας συνέχεια και φρέσκια πνοή στην οικογενειακή παράδοση, έχοντας πάντοτε στο μυαλό τους το μέλλον αλλά και μία βιώσιμη οπτική στα πράγματα - τόσο του Κτήματος Χατζημιχάλη όσο και του ίδιου του ελληνικού κρασιού.

"Ως νέα γενιά έχουμε θέσει δυο βασικούς στόχους. Ο πρώτος αφορά τις εξαγωγές. Σκοπός μας είναι αρχικά το ελληνικό κρασί να διαδοθεί σε όλο τον κόσμο, να γίνει αισθητό ότι μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά απέναντι σε κορυφαία ξένα. Πέρα από την ιστορία και την παράδοση του τόπου μας, το ελληνικό κρασί παρέχει γεύσεις, ποικιλίες και terroir μοναδικές στον κόσμο, στοιχεία που το διαφοροποιούν από άλλα" τονίζει ο Λεωνίδας Χατζημιχάλης.

Ο ίδιος εξηγεί πως μέσω αυτής της εξωστρέφειας και του rebranding, το ελληνικό κρασί γενικότερα αλλά και το Κτήμα Χατζημιχάλη ειδικότερα θα έχουν πρόσβαση όχι μόνο σε νέες αγορές αλλά και σε νέο κοινό.

"Ο δεύτερος στόχος αφορά τη βιωσιμότητα. Είναι ένα θέμα που, από την πλευρά του μάρκετινγκ, περιγράφεται απλά και εύκολα. Στην πράξη όμως είναι αρκετά πολύπλοκο καθώς απαιτεί σχεδιασμό. Προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε το οικολογικό αποτύπωμά μας, διασφαλίζοντας παράλληλα την ποιότητα στα κρασιά. Ήδη εφαρμόζουμε τη χλωρά λίπανση στα αμπέλια μας αλλά και χρησιμοποιούμε ανακυκλώσιμους φελλούς φτιαγμένους από ζαχαροκάλαμο" συμπληρώνει.

Με τη φροντίδα των ιδιόκτητων αμπελώνων και τη συνεχή εξέλιξη μέσω της καινοτομίας και της τεχνολογίας, το κτήμα δημιουργεί πια μια διεθνώς αναγνωρισμένη συλλογή από κόκκινα, λευκά και ροζέ κρασιά, για την οποία άπαντες σε αυτό δηλώνουν πολύ υπερήφανοι.

"Το κρασί είτε το παράγεις, είτε το εμπορεύεσαι, είτε το καταναλώνεις, σε βάζει σε ένα δημιουργικό ταξίδι, δίχως όρια. Όταν πίνω ένα κρασί που μου αρέσει, ταξιδεύω ανάμεσα στις γεύσεις, στα αρώματα που αφήνει και προσπαθώ κάθε φορά να μαθαίνω και να εξελίσσομαι μέσα από την εμπειρία αυτή. Κάθε ετικέτα έχει κάτι να πει, εκφράζει μια προσωπικότητα, μια ιστορία και έναν χαρακτήρα, ακριβώς όπως οι άνθρωποι. Στη νέα τεχνολογική εποχή καμιά φορά ξεχνάμε να καλλιεργούμε τις αισθήσεις μας. Με το κρασί τρείς+1 από τις αισθήσεις μας ενεργοποιούνται ταυτόχρονα (όσφρηση, γεύση, όραση + αν τσουγκρίσεις το ποτήρι και ακοή) και αυτό το θεωρώ κάτι πολύ όμορφο. Για εμένα είναι το μέσο επαφής με τις αισθήσεις μου αλλά και με άλλους ανθρώπους, κουλτούρες και προσωπικότητες" λέει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Χατζημιχάλης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με όλους όσοι δοκιμάζουν τα κρασιά του κτήματος.