Η θέα γκανιάν a priori. Δέκα χρόνια την προτάσσει. Τώρα όμως η αυτονόμηση του ανανεωμένου εστιατορίου δημιουργεί μια αμφίδρομη σχέση φαγητού και οπτικής, δίνοντας ακόμη μία αφορμή να έρθεις εδώ.
Το μάτι χορταίνει πρώτο. Στο σκαρφαλωμένο στα ψηλά της Πετρούπολης «Apolis» το γκρο πλαν της Αθήνας σού μιλάει άμεσα σε επίπεδο εικόνας, σε φτιάχνει με αστικό «χαλί» κάτω από τα πόδια σου και φωτάκια που τρεμοπαίζουν. Αυτή η αίσθηση του ανοιχτού ουρανού χωρίς παρεμβολές, αυτό το βλέμμα που δεν σκοντάφτει σε βάζουν σε mood ρεμβασμού (ομολογώ ότι χάθηκα για λίγο). Ο χώρος του εστιατορίου, πάντως, αυτονομημένος πλέον από εκείνον του καφέ, παρότι δεν μπορεί να συναγωνιστεί τη θέα, σιγοντάρει: ανάμεσα στους φοίνικες, τις ελιές και τα πεύκα, το νέο ντεκόρ είναι χαλαρά μοντέρνο, σε τόνους του γκρι, με λίγες πινελιές έντασης – φούξια, κίτρινες και τιρκουάζ. Μου άρεσε!
Η πιτσιρικαρία των δυτικών προαστίων πιάνει πόστο ένα επίπεδο παρακάτω, στο κυκλαδίτικο μπαράκι, εδώ όμως ο κόσμος είναι πολυσυλλεκτικός. Έρχεται από διάφορα σημεία της πόλης να τη δει… με άλλο μάτι. Να χαλαρώσει. Κι είναι ωραίο που βρίσκει πιάτα –κατά βάση μεσογειακά– καλοφτιαγμένα κι ευπαρουσίαστα. Κάποιες αστοχίες, όπως η λίγο άνευρη, «συμπαγής» μους από φινόκιο που συνοδεύει τις γαρίδες σοτέ ή τα λίγο λιγότερο βρασμένα γκαργκανέλι, γρήγορα ξεχνιούνται λόγω της γενικής καλής εικόνας, η οποία είναι αποτέλεσμα της δουλειάς του νέου σεφ Σωτήρη Κουκουναρά. Στο μιλφέιγ λαχανικών το πέστο σού σπάει τη μύτη, το rib-eye ψήνεται σωστά και το απολαμβάνεις, το παβέ από φρέσκια σφυρίδα σε σάλτσα από λιμοντσέλο εμφανίζεται με ένα περίτεχνο στρωματάκι λαχανικών (λαχανάκια Βρυξελλών, φασολάκια, baby corn κ.ά.). Την ώρα που βουτούσα το κουτάλι μου στη μαλακή τάρτα σοκολάτας (λίγο υδαρής, σαν ντελικάτο sponge cake φαντάσου τη) δεν με πείραζε που δεν είχα φύγει ακόμη για διακοπές. Αυτές οι μέρες είναι οι καλύτερες για… εντός πόλεως τουρισμό. Hit the road. UP: To πανοραμίκ. Η προσιτή πολυσυλλεκτικότητα της κουζίνας. Η αίσθηση αιώρησης. DOWN: Το μεγάλο μενού, το οποίο αναγκαστικά οδηγεί σε λαθάκια. Μπορεί να δυσκολευτείς να βρεις
το δρόμο αν δεν ξέρεις την περιοχή.
