Για πρώτη χρονιά το υδραίικο μαγαζί ανοίγει τον υπέροχο κήπο του και ανανεώνει πολύ νόστιμα την κουζίνα του.
Το «Amalour» είναι από αυτούς τους χώρους που σε σπρώχνουν να γίνεις υπαστυνόμος Μπέκας, όχι για να εξιχνιάσεις κάποιο έγκλημα, αλλά για να ανακαλύψεις κι άλλα διαμαντάκια σαν το κτίριο που το στεγάζει στην Αθήνα. Είναι ένα μοναδικό στο στιλ του προπολεμικό κτίριο, που συνδυάζει με ασυνήθιστο τρόπο art deco και νεοκλασικά στοιχεία, επιστεγασμένα με μια απίθανη ξύλινη στέγη. Έχει διατηρηθεί άψογα, χάρη στο μεράκι της γνωστής χρηματιστηριακής οικογένειας Δεβλέτογλου στην οποία ανήκει. Πέρυσι, που είχα επισκεφθεί το υδραίικης καταγωγής μαγαζί, είχα λατρέψει τον κήπο του, όμως δεν φιλοξενούσε ούτε κόσμο ούτε τραπέζια. Φέτος, λοιπόν, τον ανοίγει για πρώτη φορά. Το πυκνό πράσινο σε περικυκλώνει. Αλλού δημιουργεί γωνιές-φωλιές για τετ-α-τετ, για φαγητό ή για ποτό, κι εκεί η αύρα του κήπου είναι πιο άμεση. Στον κύριο χώρο του ρεστοράν έχει στηθεί βαθμιδωτό δάπεδο από λευκό ξύλο, το οποίο συνεχίζεται με το ίδιο υλικό και υψώνει μια ιδιότυπη «βιβλιοθήκη». στις προθήκες της δεν υπάρχουν βιβλία, αλλά κεριά, γλαστράκια, καθρέφτες και λάμπες που απλώνουν εντελώς συμβολικά μια αίσθηση σπιτικής οικειότητας.
Ο νέος σεφ Σωτήρης Κουκουνάρης έχει κάνει καλή δουλειά. Από το περσινό μενού κρατάει τα συμπαθέστατα, λιλιπούτεια, κασιώτικα ντολμαδάκια με αμπελόφυλλο. Εκείνος προσθέτει ελληνικό σούσι. ωραία η ιδέα να τυλίξει το ρύζι με σπανάκι αντί για φύκι, αλλά κάτι χρειάζεται –λίγο λεμόνι ίσως ή το κλασικό σουασάμπι– για να λάμψει. Είναι πολύ δροσιστική και μυρωδάτη η πανακότα της ντομάτας με νοστιμότατο πέστο πάνω σε φέτα και κριθαρομπουκιές. Οι παπαρδέλες με λαχανικά, σωστά βρασμένες, έχουν βαθιά και ποικίλη νοστιμάδα. Ο σολομός συνοδεύεται από ηλεκτρισμένα ξινούτσικη σος αστακού και ωραίο βουτυράτο πουρέ (αν ζητήσετε να μείνει το ψάρι μια σταλιά υγρό στο κέντρο του, θα το ευχαριστηθείτε καλύτερα). Tο μαριναρισμένο σε γιαούρτι, δυόσμο και λάιμ κοτόπουλο είναι χυμώδες και εκφράζει ως oriental εξπρεσιονισμός τη μαρινάδα του, αλλά μια πιο ψαγμένη γαρνιτούρα αντί για το απλούστατο ρύζι θα το έκανε ερεθιστικότερο. Σας προτείνω από καρδιάς τα όμορφα επιδόρπιά του, όπως το αφράτο κι ανάλαφρο cheesecake ή τη δροσερότατη, μυρωδάτη τάρτα λεμονιού.
