Στα ψηλά της οδού Μητροπόλεως και στην κορυφή του επίσης νέου ξενοδοχείου 'Regal', η 'Ταράτσα' (ή 'Αθηναϊκή Ταράτσα', όπως είναι η πλήρης και επίσημη ονομασία του ολόφρεσκου σποτ) έκανε εδώ και λίγα 24ωρα το ντεμπούτο της, σαν μία συνέργεια της ομάδας του 'Ami' με εκείνη του 'The Bar in Front of the Bar' -με τον Αλέξανδρο Καρακατσάνη στα ηνία της κουζίνας- και ως ένα πολλά υποσχόμενο κόνσεπτ, ίσως ένα από τα πιο φιλόδοξα του φθινοπώρου στην Αθήνα. Και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα.
Γκολ από τα αποδυτήρια με το που ανέβεις τη σκάλα από τον 6ο στον 7ο όροφο του κτιρίου που μέχρι πρότινος στέγαζε γραφεία και πλέον έχει υποστεί ολικό remake, καθώς η μαγική προοπτική της Ακρόπολης, της πλατείας Μητροπόλεως και της Πλάκας έρχεται να δέσει με έναν εξαιρετικά φροντισμένο χώρο με ανοιχτή κουζίνα, άνετο και φιλόξενο μπαρ με τον καθρέφτη-σήμα κατατεθέν στο background, σωστά επιλεγμένα χρώματα και υλικά, συν τις θέσεις στον μπροστινό πάγκο για όσους επιθυμούν να απολαμβάνουν ποτό και φαγητό πρώτο τραπέζι πίστα στο σχήμα με (σχεδόν) όλα τα αθηναϊκά σουξέ.
Γενικά, το περιβάλλον δημιουργεί άμεσα συναισθηματική comfortιά, σε κάνει να νιώθεις ωραία ρε παιδί μου. 'Έξτρα πόντοι στην όλη ατμόσφαιρα οι καλές μουσικές που σίγουρα θα σε κρατήσουν για μερικά ακόμη cocktails μετά το dinner.
Η 'Ταράτσα' λοιπόν καταφθάνει σαν ένα αλέγρο bar restaurant που πατά στιβαρά και στις δύο πλευρές του όρου, φροντίζοντας με ιδιαίτερη προσοχή τόσο το ό,τι μπαίνει στο ποτήρι όσο και κάθε τι που καταφθάνει στο πιάτο.
Παράλληλα, δίχως να το επιδιώκει ή να το κυνηγά και πάντοτε στα δικά μου μάτια, εξορκίζει πολλές από τις τουριστικές παθογένειες που συναντά κανείς σε αντίστοιχα γειτονικά σποτ, προσφέροντας σε ντόπιους αλλά κυρίως σε επισκέπτες της ελληνικής πρωτεύουσας μία εικόνα αθηναϊκής ταράτσας όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι στο σήμερα.
Τι τρως, τι πίνεις στην 'Ταράτσα'
Ακριβώς όπως με είχε teasάρει σε παλαιότερη συνέντευξή μας, ο σεφ Αλέξανδρος Καρακατσάνης δομεί μία κάρτα με ελληνική κουζίνα που εμπλουτίζεται με έντονες λεβαντίνικες προσθήκες και πινελιές, γενικότερα φροντισμένη γαστρονομική προσέγγιση. Ένα value for money fine comfort με νοστιμιά, αμεσότητα, προσοχή και ακρίβεια στη λεπτομέρεια, αποτέλεσμα μπόλικου χειροποίητου στοιχείου μαζί με ανοιχτές φωτιές, ξυλόφουρνο και ρομπάτα.
Δοκιμάζεις χειροποίητο φρέσκο τυρί με μαχλέπι, μαυροκούκι και μέλι βανίλια Ελάτης και, επίσης homemade λούζα, μαζί με το καλάθι -και πάλι χειροποίητων- ψωμιών για να μπεις στο πνεύμα, πριν προχωρήσεις σε μία σαλάτα που αναμένεται να κάψει καρδιές: Πρόκειται για τα ψητά στη ρομπάτα φασολάκια με πετιμέζι ροδιού, καπνιστό ξινοτύρι και ξηρούς καρπούς.
Ο αμπελοντολμάς με μοσχαρίσιο ταρτάρ (συν τηγανητό αμπελόφυλλο και μία φανταστική όξινη κρέμα) ισορροπεί πολύ καλά το βαθιά κρεάτινο και ζουμερό μέρος του με τα του ντολμαδακίου περιεχόμενα, ενώ το ίδιο μπάλανς επιτυγχάνει και η παλαμίδα-παστουρμάς, που αρμονικά τρώγεται με τη "χωριάτικη" σαλάτα της λεβαντίνικης κουζίνας, το φατούς.
Εξαιρετική η σύνδεση ψημένου στα κάρβουνα σκάρου με ένα σπιρτόζικο 'φρικερότο' (φρίκε + ντομάτα + σάλτσα από πετρόψαρα) που λειτουργεί όμορφα μαζί με τα dots από χαρίσα, ικανοποιητικές οι ψητές καραβίδες, με την πληθωρική σάλτσα που τις συνοδεύει να είναι ένα ιδανικό τερέν για βούτες με ψωμί.
Πολύ καλό και ατόφια κρεάτινο το κεμπάπ -άκοπα από τα πιο αντιπροσωπευτικά της πόλης, ήδη- που καταφθάνει με τις σούβλες του και προσγειώνεται σε μπαζλαμά αλλά εκεί που βγάζω το καπέλο στον σεφ Καρακατσάνη είναι η εισαγωγή του shawarma στα της πόλης εστιατορικά πεπραγμένα. Ο μοσχαρίσιος σιδηρόδρομος είναι πραγματικό λουκούμι και συνυπάρχει ωραία μαζί με την ψητή σελινόριζα σε σουβλάκι, σε μία φτιάξε-την-πίτα-σου διαδικασία: Γεμίζεις με τα προαναφερθέντα τις (και πάλι χειροποίητες) αραβικές πίτες και συμπληρώνεις με κάποια από τις προσφερθείσες σάλτσες/ σαλάτες στο πλάι τους. Φινάλε με το γλυκό-άγλυκο κιουνεφέ με παγωτό καϊμάκι και τις τρούφες σοκολάτας (με αντίστοιχο, πικάντικο παγωτό), μαζί με αραβικό καφέ με μαχλέπι.
Στα του πίνειν τώρα, αρκεί μόνο και μόνο το όνομά του 'The Bar in Front of the Bar' (νο. 98 στην περσινή λίστα 51-100 των The World's 50 Best Bars) για να προϊδεάσει θετικά για οτιδήποτε προκύψει από την μπάρα στην 'Ταράτσα'. Οι Αλέξανδρος Τσελεπής, Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος και η ομάδα τους φτιάχνουν μία λίστα cocktail, βασισμένη σε γευστικές αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων αλλά και γενικότερα από συγκινήσεις που προκύπτουν μέσα από το φαγητό.
Παράλληλα, τιμούν τη γαστρονομική κατεύθυνση της κουζίνας, αφιερώνοντας τρία ποτά στις ανατολίτικες κατευθύνσεις αυτής: Το Tabouleh, Fattoush και το Kaimaki Ice Cream - το τελευταίο είναι ιδανικό και για επιδόρπιο drink. Το Aperare είναι δεδομένο πως θα ικανοποιήσει τους φίλους του Negroni και το Greek Summer εκείνους της Margarita, ενώ το Greens (τεκίλα, μεσκάλ, βότανα) αποτελεί έξοχο ταίρι για το φαγητό. Σε περίπτωση, τέλος, που επιθυμείς να επενδύσεις περισσότερο χρόνο στη μπάρα, μάθε πως υπάρχει και ένα μικρό μενού με bar bites.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.