Ένα μεσημέρι στο ολοκαίνουριο Cova Astir Marina
Αυτή η τόσο χαρακτηριστική, - επιπέδου Yacht Club Monaco – όσο και σπάνια, αύρα της αυθεντικής, κλασικού τύπου, πολυτέλειας είναι ήδη αισθητή παντού στην Astir Marina και μάλιστα χωρίς να είναι ακόμα τα πάντα έτοιμα, ενώσω υπάρχει ακόμα κατά τόπους μια εσάνς εργοταξίου. Διευκρινίζω "κλασικού τύπου” πολυτέλεια για να μην συμβούν ατυχή μπερδέματα με διάφορα "barefoot luxury” παροδικά trends. Όχι, εδώ μιλάμε για την διαχρονική πολυτέλεια που είναι πέρα από τάσεις, αυτή την πολυτέλεια του αψεγάδιαστα σιδερωμένου λευκού τραπεζομάντιλου, της κομψής μπουαζερί σε earthy tones, των υπέροχων midnight blue βελούδινων καναπέδων, του εξαιρετικού service.
Είναι Τετάρτη, στα μέσα της εβδομάδας, και αν και έχει μόλις κάποιες ημέρες που είναι ανοιχτό, φαίνεται πως το Cova Astir Marina έχει ήδη συναντήσει το κοινό του. Στα γύρω τραπέζια βλέπω κυρίους με τους Financial Times στο χέρι, κομψά ζευγάρια 30 sth με την "Holiday Collection 23” της Loro Piana επάνω τους, διακριτικές, χαμηλόφωνες αραβικές συμμετοχές που μάλλον έχουν το yacht τους από κάτω, και την αγαπημένη μου φυλή "ladies who lunch” η οποία μας δειγματίζει τις καλύτερες στιγμές από τις συλλογές των οίκων που τα καταστήματα τους αναμένεται να ανοίξουν το αμέσως προσεχές διάστημα στη Astir Marina: Louis Vuitton, Dior, Gucci, Dolce & Gabbana to name just a few.
Θα τα αφήσω αυτά όμως – για λίγο – και θα συγκεντρωθώ στο φαγητό. Έχουμε ήδη δοκιμάσει κάποια εξαιρετικά tramezzini (αυτό με το κοτόπουλο και το avocado top), έχουμε κάνει τις επιλογές μας από το μενού του μεσημεριανού και ο Κωστής με τη χαρακτηριστική μπλε ποδιά Cova και το μαύρο παπιγιόν φέρνει στο τραπέζι μας το ένα μετά το άλλο την panzanella con gamberi, το risotto alla Milanese και τα rigatoni al bronzo con ragu. Και τα τρία πιάτα είναι άψογα γευστικά, προδίδοντας εξαιρετικές πρώτες ύλες και καλοδουλεμένες τεχνικές.
Η κομβική στιγμή της "vera cotoletta alla milanese” έχει φτάσει και το τραπέζι μας επικεντρώνεται στο σωστό πανάρισμα και την χαρακτηριστική crispy υφή που αυτό δίνει σε ένα αυθεντικό Μιλανέζικο πιάτο με ιστορία αιώνων. Το γεύμα κλείνει – με τι άλλο – με την περίφημη "Coppa Cova” και το παραδοσιακό maritozzo, ένα από τα πιο κλασικά γλυκά της Ρώμης (ψωμάκια μπριός με σαντιγί). Δεν θα πω πολλά για την Coppa Cova (αυτό το υπέροχα ανάλαφρο επιδόρπιο που είναι signature του Cova, με την κρεμ πατισερί, τα φρούτα του δάσους και το θρυμματισμένο φιστίκι) απλώς ότι κάποιοι στο τραπέζι πήραν τη δική τους ατομική coppa, ξεχωριστά από τους υπόλοιπους…
Και ένα μεσημέρι ακόμα στο vibrant Mercato του Four Seasons
Το σχετικά ήσυχο lobby του Nafsika δεν μαρτυρά στο ελάχιστο αυτό που γίνεται ένα επίπεδο πιο κάτω, στο χώρο του Avra και του Mercato. Ένα ολοήμερο, vibrant, γιορτινό πανηγύρι για να το πω με 4 λέξεις είναι σε εξέλιξη. Η φήμη του "Pranzo della Domenica” (πες το και Κυριακάτικο brunch) του Mercato έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την πόλη και αυτό είναι εμφανές – δεν πέφτει καρφίτσα.
Τι χρειάζεται ένα μεσημέρι Κυριακής για να γίνει πιο festive; Λίγα πράγματα. Στρείδια Fine de Claire, ένα ισορροπημένα σπιρτόζο carpaccio λαβράκι, ένα vitello tonnato του ονείρου και κάτι λαζάνια μπολονέζ που τα θυμάμαι ακόμα. Στο Mercato τα βρήκαμε αυτά όλα και πολλά ακόμα. Βρήκαμε ένα κομψά Χριστουγεννιάτικο σκηνικό (τόσες όσες οι μπάλες και τα γκι, όχι υπερβολές), καταπληκτικές dance επανεκδόσεις κλασικών κομματιών όπως το mambo italiano και έναν chef πραγματικό πρωταγωνιστή. O Sergio Favata είναι όλα όσα περιμένεις να είναι ένας Ιταλός padre di famiglia. Είναι ο οικοδεσπότης που σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις πάει καλεσμένος στο σπίτι του. Όχι μόνο θα σου προτείνει τί να διαλέξεις αν σε δει να αμφιταλαντεύεσαι στον μπουφέ, αλλά στο τέλος του γεύματος θα περάσει ανάμεσα στα τραπέζια με ένα τρόλεϊ όπου πάνω υπάρχει ένα θηριώδες ταψί τιραμισού το οποίο θα μοιράσει ο ίδιος σε όλους. Είναι η στιγμή που πέφτει το instagram.
Σε όλο αυτό το κομψά φασαριόζικο μεσημέρι προσθέτεις και την υπέροχη θέα στον κόλπο μπροστά στο Four Seasons και έχεις τα τέλεια Μεσογειακά Χριστούγεννα δίπλα στη θάλασσα. Λείπει κάτι; Ένα Bellini ίσως στο Avra bar δίπλα.
