Σε όλους αρέσει το μπάρμπεκιου αλλά πόσοι από εσάς γνωρίζατε πως υπάρχει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα BBQ, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από το World BBQ Association; Πρόκειται για έναν global οργανισμό που εδρεύει στην Ιρλανδία, συμμετέχουν σε αυτόν 30 χώρες και έχει σκοπό την ανάδειξη, προώθηση και προβολή της γαστρονομίας της φωτιάς σε όλο τον πλανήτη.
Στο πλαίσιο αυτό, ο οργανισμός διοργανώνει παγκόσμιο ή διηπειρωτικά πρωταθλήματα σε Ευρώπη, Αμερική, Αφρική και Ασία, με αυστηρούς κανόνες και κανονισμούς μέσα από τους οποίους δοκιμάζονται οι ικανότητες και η τεχνογνωσία των ομάδων, σε προκαθορισμένες προκλήσεις. Παράλληλα, προωθείται η φιλία μεταξύ των χωρών γύρω από ένα τραπέζι ή πάνω από τη φωτιά και, φυσικά προωθούνται οι διαφορετικές κουλτούρες ψησίματος ανά την υφήλιο. Διόλου τυχαία, το motto του World BBQ Association είναι "Fire, Food, Friendship & Fun".
Η πιο πρόσφατη διοργάνωση του "Μουντιάλ του Ψησίματος" διεξήχθη στα μέσα του περασμένου μήνα στην Κόστα Ρίκα, όπου και βρέθηκε η Μυρσίνη Λαμπράκη, ούσα η μόνη Ευρωπαία γυναίκα κριτής και, κατ' επέκταση, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στις σχετικές ομάδες.
Η Κρητικιά Meat & Fire Chef που έχει γράψει χιλιάδες μίλια στο τερέν του μπάρμπεκιου τα τελευταία χρόνια, μιλά στο 'α' για την όλη εμπειρία αλλά και το πώς πραγματικά είναι να παίζεις με τη φωτιά.
> Με πετυχαίνεις στη φάση της επιστροφής από την Κόστα Ρίκα, γεμάτη με συγκλονιστικές εμπειρίες ψησίματος. Αλλά και με νέα καθήκοντα ως Πρόεδρος για την Ελλάδα του World BBQ Association και κυρίως με πολλά σχέδια για την δημιουργία της πρώτης Ελληνικής Εθνικής Ομάδας BBQ.
> Ένα από τα πράγματα που με εντυπωσίασαν στην Κόστα Ρίκα όσον αφορά το ψήσιμο είναι το πόσο κτήμα τους έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι της γαστρονομίας της φωτιάς. Το πώς τη χειρίζονται αλλά και πόσο σεμνοί είναι. Μου έκανε επίσης εντύπωση το πόσο επικεντρωμένοι ήταν στη σκληρή δουλειά που απαιτεί μία τέτοια διοργάνωση, η αφοσίωσή τους μαζί με τη δημιουργικότητα και το πάθος τους. Ταυτόχρονα, η αλληλεγγύη και η φιλικότητα της μίας ομάδας προς την άλλη, ακόμη και για αυτές που τους χώριζαν οι διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικών ηπείρων.
> Η εμπειρία τόσο σαν θεατής όσο και (πολύ περισσότερο) σαν κριτής σε ένα τέτοιο event είναι με μία λέξη μοναδική. Καταρχάς, τα περισσότερα πιάτα που δοκιμάσαμε ήταν εστιατορικού επιπέδου - θα μπορούσες να βρεις κάποια εξ' αυτών σε διάστερο ρεστοράν της Ευρώπης. Είχαν τέχνη και τεχνική, μαγειρικές δεξιότητες, δημιουργικότητα, γεύση. Και ήταν όλα φτιαγμένα αποκλειστικά σε φωτιά ή κάρβουνο, σε σούβλες και καπνιστήρια.
> Η κάθε ομάδα έπρεπε να αγωνιστεί στις ακόλουθες υποχρεωτικές κατηγορίες ώστε να διεκδικήσει τον τίτλο του Μεγάλου Πρωταθλητή του WBQA COSTA RICA: Ψάρι/ Κοτόπουλο/ Vegetarian/ Pork Ribs/ Beef Rib Eye/ Piglet.
> Κάθε πρωί οι ομάδες παραλάμβαναν ένα κουτί με προμήθειες, υλικά και προϊόντα που δε γνώριζαν από πριν και σε συγκεκριμένους χρόνους έπρεπε να δημιουργήσουν και να παρουσιάσουν στους κριτές ένα πιάτο από κάθε βασική κατηγορία, μαζί με το συνοδευτικό του. Σε όλες τις υποχρεωτικές κατηγορίες, οι ομάδες για να παρουσιάσουν τα πιάτα τους στους κριτές, πρέπει να χρησιμοποιούν μόνο τα ειδικά κοντέινερ με καπάκι ή άλλο πιάτο με ουδέτερη εμφάνιση. Αυτό γίνεται επειδή υπάρχει μια "τυφλή" διαδικασία κρίσης, που σημαίνει ότι κάθε παρουσίαση δεν μπορεί να ξεχωρίζει. Έτσι οι κριτές δεν μπορούν να γνωρίζουν ποιο πιάτο αξιολογούν και από ποια χώρα. Όλα τα κοντέινερ έρχονται απλά αριθμημένα και με τη σήμανση των αλλεργιογόνων επάνω.
> Εκτός από την "τυφλή" παρουσίαση στους κριτές, κάθε ομάδα έπρεπε επίσης να ετοιμάσει και να παρουσιάσει το κάθε πιάτο πάνω σε μια ανοιχτή επιφάνεια προβολής για το κοινό και τον Τύπο. Ακόμη, για να πάρει κάποιος την πιστοποίηση κριτή πρέπει να περάσει ειδική εκπαίδευση που περιλαμβάνει bbq and grilling training καθώς και γευσιγνωστικές μεθόδους σε πιάτα που αφορούν το ψήσιμο στη φωτιά.
> Ένα από τα πιάτα του διαγωνισμού που θα θυμάμαι ήταν από την κατηγορία 'Ψάρι' (του τελικά μεγάλου νικητή, της Χιλής): Σολομός ψημένος αντικριστά στη φωτιά, καμπανισμένος με άχυρο από 'μουστάκια καλαμποκιού', crispy skin τηγανισμένο στη φωτιά, με συνοδευτικό μικρές τυλιχτές κρέπες από μαύρες τορτίγιες, γεμιστές με μους σολομού και σάλτσα ciriola με ντομάτα και κόλιανδρο.
> Η ενασχόλησή μου με το κρέας αλλά και το ψήσιμο εν γένει ξεκίνησε πριν 6 χρόνια, όταν συνειδητοποίησα ότι το γκριλ και το μπάρμπεκιου είναι μια παγκόσμια τάση. Τότε ξεκίνησα με το site Meat and Grill Stories, τα pop up grill and BBQ events και τα Masterclasses για το ψήσιμο και το κρέας.
> Τότε πολλοί αναρωτήθηκαν τι και γιατί κάνω, θεωρώντας το μπάρμπεκιου και το ψήσιμο μία γαστρονομική 'δευτεράντζα'. Βασικά, ενώ υπάρχουν αντίστοιχες μαγειρικές σχολές στο εξωτερικό, στη χώρα μας δεν υφίσταται ως 'οργανωμένη' τέχνη. Για μένα, το γεγονός πως μοντέρνα κρεατάδικα πουλάνε πια φιλέτο προβατίνας και φρυγαδέλια (που είχα ξεκινήσει καιρό πριν να πουλάω στο εστιατόριό μου) είναι ένα είδος δικαίωσης. Να σκεφτείς, πως όταν το 2017 το Meat and Grill Stories μαζί με το Αθηνόραμα, κάναμε το πρώτο pop up BBQ event στην Τεχνόπολη, κανείς δε πίστευε ότι θα γινόταν χαμός. Κι όμως, η ουρά εκτεινόταν σε χιλιόμετρα. Το 2018, με το event "Τέξας-Θήβα, μια προβατίνα δρόμος" σε ένα εστιατόριο, άκουγα πως αυτά τα projects είναι πολύ προχωρημένα για την Ελλάδα.
> Πάντως, σαν Έλληνες, αγαπάμε το ψήσιμο έστω και ερασιτεχνικά. Πέφτει το λίπος στη φωτιά και γίνεται ανάφλεξη στον εγκέφαλο. Έχεις ποτέ κάτσει δίπλα σε σοβαρό ψήστη να δεις πώς παρακολουθεί το παραμικρό κροτάλισμα του λίπους επάνω στα κάρβουνα; Πώς "κοιμίζει" τη φωτιά, πώς τη φουντώνει όταν θέλει να θωρακίσει το κρέας; Το ψήσιμο σε θράκα αλλά και σε ζωντανή φωτιά γενικά είναι μυσταγωγία. Βάλε να ψήσεις ένα απλό μπιφτέκι επάνω σε θράκα και βάλε το ίδιο σε ένα τηγάνι. Αυτή τη μεθυστική μυρωδιά του καπνού που κολλάει επάνω στα δεκάδες μικροσωματίδια του λίπους, δε θα τη νιώσεις ποτέ.
> Τα στοιχεία που αποτελούν ένα πραγματικά καλό μπάρμπεκιου -πέρα από το φαγητό- είναι η καλή παρέα και διάθεση, καθώς και η πρόκληση κάθε φορά να παίξεις με καινούργια υλικά και συνταγές.
> Το Meat & Grill Stories είναι η αγάπη μου και η ενασχόλησή μου με τη γαστρονομία της φωτιάς. Μέσω των συνταγών και των know-how άρθρων, όπως και των βίντεο στα social media με τεχνικές και τρόπους ψησίματος, διαφορετικές κοπές και διαφορετικές ψησταριές και μηχανήματα, προσπαθούμε και πιστεύω έχουμε καταφέρει να ανεβάσουμε το γαστρονομικό επίπεδο της φωτιάς στη χώρα μας, όπως και το ενδιαφέρον του κοινού σε ό,τι έχει να κάνει με το BBQ.
> Tα masterclasses που οργανώνουμε ειδικεύονται σε ό,τι έχει να κάνει με το κρέας, τα κρεατο-παρασκευάσματα και φυσικά τον σωστό τρόπο που πρέπει να ψηθούν και να καταναλωθούν. Ξεκινήσαμε πριν τον κορονοϊό με έναν πολύ μικρό αριθμό συμμετεχόντων και έχουμε φτάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα (και με απουσία 2 χρόνων περίπου λόγω της κατάστασης) να έχουμε 45 με 55 συμμετοχές. Και όλο ανεβαίνουμε. Αυτό είναι μια μικρή επιβεβαίωση πως κάτι κάνουμε καλά και πιάνει τόπο.
> Πέραν όμως της αγάπης για τη γαστρονομία της φωτιάς, έχουμε και την αγάπη προς τη φιλοξενία και τη φροντίδα. Στα private dinning events και BBQ experience events οι καλεσμένοι, με μια τελείως διαφορετική προσέγγιση από τα συνηθισμένα "γεμάτα στρας και περιτύλιγμα" παρόμοια happenings και με πυρήνα το Meat & Grill Stories, έρχονται σε επαφή με τον αρχέγονο τρόπο μαγειρέματος και γεύονται το αυθεντικό. Aυτό που θα τους φέρει αναμνήσεις ή θα τους ταξιδέψει κάπου αλλού, ίσως γύρω στη φουφού της γιαγιάς.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
