© Λεωνίδας Τούμπανος
Καλά τα έθνικ αλλά σαν το ελληνικό τρωγοπίνειν σε ένα κουτούκι, ένα κλασικό μεζεδοπωλείο ή ένα ταβερνάκι δεν έχει. Επιλέξαμε 8 πόστα που παίζουν σε ελληνικό γήπεδο με οδηγό το εγχώριο συνταγολόγιο και προσφέρονται για χαλαρές, προσιτές φθινοπωρινές εξόδους.
Ο Θεσσαλός: Σαν άλλοτε…
Το γουστόζικο καφενείο-μουσικό μεζεδοπωλείο στον Βοτανικό, που γράφει τη δική του ιστορία μετρώντας ήδη μια δεκαετία στην τρέχουσα τοποθεσία του, είναι από εκείνα τα στέκια που με το που περάσεις το κατώφλι του θα διακτινιστείς σε άλλη εποχή. Μεζέδες και κλασικά πιάτα ελληνικής κουζίνας με πινελιές του μερακλή μουσικάντη ιδιοκτήτη και ψυχή του μαγαζιού, κου Αλέξη Στρωματιά, φτάνουν στα τραπέζια με πενιές από τα ηχεία ή και ζωντανά. Κρασάκι, τσίπουρο, ούζο φουλάρουν τα ποτήρια σε ένα πόστο λαϊκό και οικονομικό δίπλα σε λουκάνικα Τρικάλων ψημένα στη σχάρα και σάλτσα καπνιστής πιπεριάς Φλωρίνης, μπριζολάκια χοιρινά μαριναρισμένα σε μπύρα και φασκόμηλο και φυσικά αυγό με αρμένικο σουτζούκι, μαρινάτο γαύρο και σκουμπρί στη σχάρα.
Ένα & Ένα: Για μυημένους μερακλήδες
Η ταβέρνα της οικογένειας Βορρέ στο Χαϊδάρι σερβίρει κουζίνα απλή και οικεία σε χώρο με σπιτική θέρμη, αυτή που αναζητάς όταν βρεθείς με την παρέα για λίγες ώρες τρωγοπίνοντας και κουβεντιάζοντας για τα νέα της μέρας, της εβδομάδας, του μήνα. Τι τρώμε εδώ; Προβατίνα, ζυγούρι, κοκορέτσι, το πιο δυσεύρετο φρυγαδέλι (μοσχαρίσιο συκώτι τυλιγμένο σε μπόλια), πεντανόστιμα γλυκάδια με νεφράκια και άλλα μερακλίδικα που απλώνουν στη σχάρα και ψήνουν μαέστρικα, για μυημένους μερακλήδες δηλαδή. Το δυνατό σημείο της κουζίνας είναι, βέβαια, οι εκλεκτές πρώτες ύλες ενώ σημειώστε επίσης το χειροποίητο χρυσαφένιο τυροπιτάρι και την παστουρμαδόπιτα που δίνει ρέστα.
Λαλάγγια: Γεύση από Μάνη
Ο Γυθειώτης Άγγελος Κολοκοτρώνης υμνεί την κουζίνα της πατρίδας του, χρησιμοποιώντας τις πρώτες ύλες της σε έναν χώρο με φιλόξενη ενέργεια, σερβίροντας αυθεντικές συνταγές μιας γνήσιας Μανιάτισσας γιαγιάς. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα λουκάνικα με πορτοκάλι και σύγκλινο Μάνης και τον καγιανά με σύγκλινο ενώ, από τα "φτιαγμένα στο τηγάνι" πιάτα, οι διάσημες τσουχτές Μάνης με καβουρδισμένη μυζήθρα και τηγανητό αβγό ταιριάζουν άψογα. Από τις σαλάτες ξεχωρίζουμε τη "Λακωνική γη" με μαρούλι, σύγκλινο, κεφαλοτύρι και σος βαλσαμικού με μέλι ενώ το πιάτο που δεν λείπει ποτέ από κανένα μανιάτικο τραπέζι, ως η επιτομή της μερακλίδικης απόλαυσης, είναι η λαχταριστή γουρνοπούλα Καλαμάτας. "Από τα τσουκάλια" τους αξίζει, κατόπιν ειδικής παραγγελίας, να πάρετε μια γεύση από τον μπαρδουνιώτικο κόκορα. Είναι μπουκιά και συχώριο!
Αυτό μας έλειπε: Μεζεκλίκια μετά μουσικής
Σαν ένα παλιάς κοπής κουτούκι, με φιλική ατμόσφαιρα και γουστόζικα τραπεζάκια στην περιποιημένη σάλα και στον πεζόδρομο, το "Αυτό μας έλειπε" είναι στέκι για χαλαρό φαγοπότι με οικείες μελωδίες που εκτοξεύουν το κέφι στα ύψη. Οι μουσικές περιπλανήσεις κλέβουν μεν την παράσταση, το πάνω χέρι έχει η ελληνική κουζίνα που κινείται με άνεση ανάμεσα σε κορυφαία κλασικά και σε μικρά ενδιαφέροντα twists. Κρατώντας την παράδοση με αυθορμητισμό, φτάνουν στο τραπέζι βαθιά νόστιμοι μεζέδες, όπως το μπριόζικο σαγανάκι του πότη με αλμυρά τυριά και παστουρμά, η μερακλίδικη τηγανιά μοσχαρίσιου συκωτιού ή η πίτα Καισαρείας. Τους συνοδεύουν αρκετές ετικέτες αποσταγμάτων μαζί με το χειροποίητο οινόμελο και ρακόμελο, που φτιάχνουν το ιδανικό σκηνικό για θερινές κρασο-ουζο-τσιπουροποσίες.
Ανεφάνη: Από ταινία εποχής...
Φωλιασμένο στο πιο καρτποσταλικό σοκάκι όχι μόνο της Πλάκας, αλλά και της Αθήνας ολόκληρης στην περίφημη οδό Μνησικλέους, που συγκεντρώνει ισάριθμους ντόπιους και επισκέπτες, σε σύντομο χρονικό διάστημα, το παρεΐστικο αυτό στέκι εξελίχθηκε σε αγαπητό προορισμό, χάρη και στα live, με ρεπερτόριο που καλύπτει όλο το φάσμα της μουσικής νοσταλγίας. Στη ρετρό σάλα πηγαινοέρχονται ασταμάτητα μαμαδίστικες νοστιμιές, όπως οι χυλοπίτες με κοτόπουλο, το αρνάκι στη γάστρα και ο κλασικός μουσακάς.
Καφενείο του Ρίζου: Η νοστιμιά της απλότητας
Στην πλατεία του Θησείου, η οποία -για την ιστορία- είναι αφιερωμένη στην σπουδαία ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί, το όμορφο αυτό πόστο αποπνέει άρωμα εποχής, με τα μαρμάρινα τραπεζάκια που περιτριγυρίζονται από καλλωπιστικά και αρωματικά φυτά σε γλάστρες και παρτέρια, εδώ αναβιώνει με σεβασμό η ιστορία ενός από τα πρώτα καφενεία της περιοχής, το οποίο πρωτολειτούργησε το 1933. Δοκιμάστε τα αφράτα παραδοσιακά κεφτεδάκια με μαγιονέζα μαύρου σκόρδου, το λεμονάτο χοιρινό τους και το λουκάνικο με πάστα πιπεριάς και κρατήστε λίγο χώρο για την ωραιότατη γαλατόπιτα που θα απολαύσετε στο τέλος με ένα φλιτζάνι καφέ.
Αμπιμπάγιο: Κάτω από την Ακρόπολη
Σε ένα νεοκλασικό κτίριο στον πεζόδρομο της Ηρακλειδών το "Αμπιμπάγιο” φέρνει την αίσθηση καφενείου της παλιάς Αθήνας κάτω από την ιερή "προστασία” της Ακρόπολης. Με την φρέσκια οπτική του σεφ Κωνσταντίνου Πολυβού τα πιάτα της φωτεινής και όμορφης γαστρο-ταβέρνας θα σας ταξιδέψουν στην ελληνική γη και θάλασσα με πινελιές που ανανεώνουν την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Ξεκινήστε με τη vegan κρητική οσπριάδα, συνεχίστε με λαβράκι φρικασέ ή κοντοσούβλι προβατίνας μαριναρισμένο για 24 ώρες με μυρωδικά, που σερβίρουν με πίτα καλαμποκιού και τζατζίκι μαύρου σκόρδου ενώ αξίζει να δοκιμάσετε και την ελληνική καρμπονάρα με σκιουφιχτά, κρητικό απάκι, θυμαρίσια γραβιέρα και παστό κρόκο αβγού, που θα βρείτε και σε πεντανόστιμη vegetarian εκδοχή.
Τα Ρωμανάκια: Το "Κρητικάκι” της Αγ. Παρασκευής
Αποδίδοντας τη γεύση της Μεγαλονήσου με γενναιοδωρία, τα "Ρωμανάκια” αναβιώνουν με μαστοριά εδέσματα για κρεατοφάγους, όπως το ριφάκι σιγομαγειρεμένο στην κατσαρόλα με χόρτα ή το πληθωρικό παραδοσιακό γαμοπίλαφο με ζυγούρι. Εδώ θα βρείτε όλα τα κλασικά του ανεξάντλητου εδεσματολογίου της κρητικής κουζίνας, με εξέχοντες τους πεντανόστιμους γιαχνιστούς χοχλιούς. Το highlight του μαγαζιού μπορείτε να το δείτε να ψήνεται… αντικριστά και θα φτάσει στο πιάτο σας με χοντροκομμένες τσικαλάτες πατάτες που κάνουν θραύση. Αξίζει να εστιάσετε και στη στάκα, για μυημένους, που σερβίρεται μόνη της ή με αβγά. Ρωτήστε τους "πώς ξύπνησε ο μάγειρας" ("ποια είναι τα πιάτα ημέρας”), μπορεί να εκπλαγείτε ευχάριστα.
