© Ελένη Ψυχούλη
Προορισμός για όλο το χρόνο, με ένα παιχνιδιάρικο βουνό, στα μέτρα του ανθρώπου, να δεσπόζει πάνω από γαλήνιες και φουρτουνιασμένες θάλασσες, το Πήλιο δεν είναι ποτέ μόνον ορεινό. Όσο ιδανικά "γράφει" ο χειμώνας πάνω στις μελαγχολικές οξιές του χιονοδρομικού άλλο τόσο δίνει μια απόκοσμη αίσθηση γαλήνης στις παραλίες, που όσο βαστά το κρύο, μπορεί να είναι μόνο δικές σου.
Το Πήλιο είναι θάλασσα, μια θάλασσα στη σκιά του Άθου, γαλήνια σαν λίμνη, φουρτουνιασμένη σαν Αιγαίο. Το Πήλιο είναι οι σκιερές πλατείες των ορεινών χωριών με τα αιωνόβια πλατάνια και την θέα-αεροφωτογραφία στο γαλάζιο και τις δαντελωτές ακτές, είναι τα πετρόκτιστα αρχοντικά των τόσων διαφορετικών αρχιτεκτονικών ρυθμών, η μυρωδιά από γλυκάνισο στους καφενέδες με τις ξυλόσομπες, η μυρωδιά του ζεστού ψωμιού όταν ξεφουρνίζει ο ξυλόφουρνος της πλατείας. Κυρίως, όμως, είναι ένα απέραντο δίκτυο μονοπατιών, που ενώνει χωριά και εξοχές, ένα βουνό που το ξεδιπλώνεις βήμα-βήμα φορώντας τα πιο άνετα παπούτσια σου, ένα υπερθέαμα χωρίς βαθμό δυσκολίας.
Σε μια εποχή που ο τουρισμός αποζητά την "εμπειρία", την επιστροφή στην αυθεντικότητα, την ανάγκη να ζήσεις σαν ντόπιος ένα μέρος που γνωρίζεις για πρώτη φορά, το Πήλιο είναι ο ιδανικός προορισμός. Μια αυθεντική εμπειρία από παλιά Ελλάδα, που βιώνει τον σύγχρονο κόσμο όπως αιώνες πριν, συντηρώντας τη γεύση και την πρώτη ύλη της σε χαμηλές τιμές, χωρίς να νοιάζεται για άστοχες δημιουργικότητες και νεωτερισμούς.
Το τουριστικό τρίγωνο
Πορταριά-Μακρυνίτσα. Ή αλλιώς, τα χωριά που ξέρουν ακόμη και κείνοι που αγνοούν την τεράστια έκταση των 30 και βάλε χωριών, ενός βουνού που χωρίζεται σε υπερβόρειο-βόρειο-κεντρικό και νότιο. Αν έρθεις μέρες γιορτινές θα πονοκεφαλιάσεις να παρκάρεις, θα στριμωχτείς στα καλντερίμια με τις ορδές των επισκεπτών, δεν θα βρεις τραπέζι στις ταβέρνες ούτε στα καφέ, το βουνό χάνει το χρώμα και το άρωμά του στο στριμωξίδι του συνωστισμού. Κι όμως, και τα δυό χωριά αξίζουν την επίσκεψη, για την ανυπέρβλητη ομορφιά της. Το καλύτερο είναι να παρκάρεις στην Πορταριά και να περπατήσεις τα 2,5 χιλιόμετρα ως τη Μακρυνίτσα. Πριν μπεις στο χωριό, σταματάς για έναν σωστό ελληνικό καφέ με μηλόπιτα πλάι στο τζάκι, στο "Αερικό" (6978556347) που ίπταται σαν παραμυθένιο ξωτικό πάνω από την πιο ανεμπόδιστη αφ'υψηλού θέα.
Στην είσοδο της Μακρυνίτσας, θα ψωνίσεις τα υπέροχα βότανα και το ριγανέλαιο του Κωστή Σαρακατσάνου, του Πηλιορίτη μάγου των βοτάνων, που τα καλλιεργεί βιολογικά στα 1200 μέτρα υψόμετρο. (6987156793). Κάνει και μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού.
Στην Πορταριά, η "Κρίτσα" (24280 99121), κατά κόσμον Ελένη Καραϊσκου, είναι η μάγισσα της τοπικής παράδοσης. Λαχανικά και αβγά έρχονται από τη φάρμα της, το πρωινό στον ξενώνα της είναι επικό με όλα τα χιτ της τοπικής κουζίνας. Στα καλύτερά της, τα ντόπια αβγά στο φούρνο πάνω σε άγρια χόρτα του βουνού, η κοκκινιστή προβατίνα με τα ντόπια ζυμαρικά, το μπουμπάρι, το χταποδάκι κρασάτο με φάβα, η κρεμμυδοκουλούρα, το κατσικάκι με πατάτες, το κουνέλι στη γάστρα, οι πίτες με το δικό της φύλλο, το υποδειγματικό σπετζοφάι με το αυθεντικό, ντόπιο λουκάνικο και ονειρεμένο γαλακτομούρεκο. Αν ψάχνεις τον ιδανικό συνδυασμό ατμόσφαιρα-νοστιμιά για μια παραμονή σου το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Τελευταίο εγχείρημα της οικογένειας Καραϊσκου (βλέπε Κρίτσα), η "Αγορά 1955" (2428099203), στην Πορταριά. Εδώ θα ψωνίσεις εκλεκτά τοπικά προϊόντα της Θεσσαλίας, θα έρθεις για πρωινό, για ελληνικό καφέ στο μπρίκι με λουκουμάδες με ανθόμελι ή γλυκό του κουταλιού αλλά και για ένα κρασί από την πολύ καλή λίστα τους, με ομορφομαγειρεμένο φαγητό που τιμά τα ντόπια υλικά: σπιτικές πίτες, μπουκίτσες με ξινοτύρι και λουκάνικο, κριθαρότο με άγρια μανιτάρια, χτένι με πουρέ. Το βραδάκι, ευκαιρία να δοκιμάσεις αποστάγματα αλλά και ένα καλό κοκτέιλ.
Στη Μακρινίτσα, η "Κατερίνα" (2428099174) ορίζεται κυρίως ως ψησταριά αν και φτιάχνει και τα μαγειρευτά της, έναν κόκορα κρασάτο, ας πούμε που πολλοί αγαπούν. Προσωπικά την βρίσκω άπαιχτη στη σχάρα, στο τροφαντό υπέροχο μπιφτέκι, στα παϊδάκια, το λουκάνικο, το χοιρινό στη σούβλα, το ζουμερό κοντοσούβλι με τις ωραίες σαλάτες και το φρυγανισμένο ψωμάκι.
Το "Κάρδαμο" (2428090131) της Μακρινίτσας είναι το εστιατόριο που λατρεύουν οι βολιώτες, γι'αυτό, ίσως δυσκολευτείς να βρεις μια γωνιά και για σένα, αφού δεν κάνουν κρατήσεις. Ελαφρώς απόκεντρα από τα πλήθη της πλατείας και με θέα-πιάτο τον Βόλο, μαγειρεύει μια ελαφρώς πειραγμένη κόμφορτ κουζίνα και θα σου αρέσει αν έχεις βαρεθεί το σκηνικό της παραδοσιακής ταβέρνας. Χυλοπίτες με μοσχαράκι, κολοκυθοκεφτέδες, κοκκινιστό αγριογούρουνο, ταλιατέλες με μανιτάρια, πειραγμένο σπετζοφάι.
Το ιδανικό ξενοδοχείο
Αν διαλέξετε για βάση σας τον Βόλο το πολυβραβευμένο "Domotel Xenia Volos" στον Βόλο τα συνδυάζει όλα… θάλασσα, βουνό και φυσικά "περατζάδα" στην παραλία.
Με το χαρακτηριστικά επιβλητικό του κτίριο μπροστά στη θάλασσα, δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Εξάλλου αποτελεί σημείο αναφοράς στην πόλη εδώ και 55 χρόνια, καθώς προσθέτει στη διαμονή μια ζεστή και προσωποποιημένη εμπειρία φιλοξενίας. Περισσότερα εδώ.
Μια μοναδική εμπειρία
- Αν θες να βιώσεις την εμπειρία μιας γεμάτης μέρας στο βουνό που θα απολαύσουν μικροί και μεγάλοι, η karaiskosfarm.gr με το μαγευτικό τοπίο και τις εγκαταστάσεις της είναι μια μοναδική περίπτωση στο Πήλιο: οι μικροί θα ανέβουν στα πόνι ή θα κάνουν τοξοβολία, για τους μεγάλους υπάρχουν τα μαθήματα μαγειρικής ή το from farm to table φαγητό στη "Μίνθη". Φεύγοντας, γεμίζεις το καλάθι σου με βότανα, μαρμελάδες, μέλι και αγνές λιχουδιές της φάρμας.
- Ο Νίκος Μαγγίτσης (6977456445) είναι ο άνθρωπός σου αν θες να περπατήσεις στο βουνό, να κάνεις αναρρίχηση ή να ανακαλύψεις άγνωστες πτυχές του με αυτοκίνητο. Παγκόσμιος ορειβάτης που έχει κατακτήσει τις 7 ψηλότερες κορυφές του πλανήτη είναι η έμπνευση πίσω από το "Μεγάλο Μονοπάτι του Πηλίου), μια διαδρομή που περιλαμβάνει 168 χλμ και 7100 μέτρα ανάβασης. Καθώς χωρίζεται σε πολλά τμήματα, μπορείς να σχεδιάσεις το κομμάτι που σου ταιριάζει καλύτερα. (topoguide.gr)
- Η επίσκεψη στο εγκαταλειμένο Σανατόριο των Χανίων, είναι μια μαγική πεζοπορία μέσα στις οξιές αλλά και ένα μοναδικό κομμάτι ιστορίας. 0 Γεώργιος Καραμάνης, ένας πρωτοπόρος και φωτισμένος φυματιολόγος, με σπουδές στην Ελβετία, αποφάσισε να χτίσει στην κορυφή του Πηλίου, ένα πρωτοποριακό Σανατόριο, το 1909. Σε μια εποχή που ο Βόλος δεν είχε ακόμη ηλεκτρικό, το Σανατόριο διέθετε κεντρική θέρμανση, ηλεκτρικό, τρεχούμενο νερό, τηλεφωνικό κέντρο, φαρμακείο, μικροβιολογικό, ακτινολογικό και βιοχημικό εργαστήριο, κλίβανο αποστείρωσης και αποτέφρωσης, όργανο υποβοήθησης της αναπνοής από τα πρώτα στη χώρα. Υψηλό επίπεδο υπηρεσιών, φαγητό 5 φορές την ημέρα, χώρους για γυμναστική, ηλιοθεραπεία και αεροθεραπεία, βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, αίθουσα δεξιώσεων και παραστάσεων. Από κει πέρασαν ο Σικελιανός,ο Σεφέρης, ο Παλαμάς, ο Δελμούζος, ο Βάρναλης και εκεί γνώρισε ο Σικελιανός τη σύζυγό του Άννα. Βομβαρδίστηκε από τους γερμανούς και έπαψε να λειτουργεί από το 1963.
- Λίγο πιο πάνω, στα Χάνια, θα βρεις ποιοτικά τοπικά προϊόντα και πολύ καλό μέλι, στη Βιολογική Φάρμα Κουμούτση.
Φαγητό apres ski
Δυστυχώς, το φαγητό στα πέριξ του χιονοδρομικού της κορυφής του βουνού, δεν σας το συστήνω. Ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσετε τη Δράκεια, σε απόσταση αναπνοής. Μαρτυρικό χωριό που έχασε όλο τον αντρικό πληθυσμό του στον πόλεμο και με ένα πρότυπο μουσειάκι που εξιστορεί το γεγονός, η Δράκεια είναι κυρίως γνωστή για τη νοστιμιά του "Μεταξογένη" (24280 96015) της: θα ξεκινήσεις με το δικό τους τσίπουρο, τις δικές τους ελιές, το αυθεντικό γαλοτύρι, τις χυλωμένες φασόλες στο φούρνο και τα εξαίρετα ντολμαδάκια. Ζυγούρι στη γάστρα (όχι, δεν μυρίζει, μόνο λιώνει ιδανικά), χοιρινό στο πήλινο με λιωμένο τυρί, μοσχαρίσια γλώσσα που βάζει κάτω και φιλέτο. Αν είναι να δοκιμάσεις το τοπικό μπουμπάρι, είσαι στο σωστό σημείο: έντερο γεμιστό με ρύζι, μπαχαρικά, συκωτάκια και φρέσκα μυρωδικά. Στο τέλος, το πρόβειο γιαούρτι συνοδεύει τα σπιτικά γλυκά του κουταλιού, ναι, ναι, έχει και (σπάνιο) καρυδάκι και σύκο και κεράσι.
Και ύστερα δίπλα, καφές με σπιτικό γλυκό στο πιο όμορφο μπαράκι του Πηλίου, που από μόνο του αξίζει τη διαδρομή ως εδώ. Η Άννα, έχει μεταμορφώσει σε παλιό πηλιορίτικο σπιτικό το "Μπαράκι στο Ρέμα". Απλά βγάζεις τα παπούτσια, ξαπλώνεις στον καναπέ κι αφήνεις το γουργουρητό της σόμπας να σε ταξιδέψει σε άλλους καιρούς.
Όλο το Πήλιο σε μια διαδρομή | Μηλιές, Βυζίτσα, Πινακάτες, Άγιος Γεώργιος
Ακόμη κι αν έχεις μια μέρα στη διάθεσή σου, υπάρχει μια διαδρομή που θα σου μεταφέρει, εκ των έσω, όλο το άρωμα του ορεινού Πηλίου, την αρχιτεκτονική, την ιστορία, τη φύση, τη γεύση, την ψυχή του. Λίγα χιλιόμετρα και ένας δρόμος, όπου τα ομορφότερα χωριά εναλλάσσονται το ένα-ακριβώς-μετά το άλλο. Μηλιές, Βυζίτσα, Πινακάτες, Άγιος Γεώργιος.
Στις Μηλιές το τρενάκι δεν λειτουργεί τον χειμώνα αλλά θα περπατήσεις πάνω στην πορεία του με αφετηρία τον υπέροχο σταθμό του Εβαρίστο ντε Κίρικο, θα σταματήσεις για καφέ στο "Άννα να ένα μήλο", θα δοκιμάσεις το νοστιμότερο τυρόψωμο και ελιόψωμο με κρεμμύδι στον φούρνο του Κόρμπα, θα επισκεφτείς την Βιβλιοθήκη και τη μοναδική εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών του 1741 και αν πεινάσεις υπάρχει το "Σαλκίμι" (2423086011) με τις ωραίες πηλιορίτικες κοκκινιστές κεφτέδες, την αρνίσια συκωταριά που τυλίγεται σε μπόλια, το ρολό μοσχαράκι που λιώνει, έντονα σκορδάτο πάνω στη μακαρονάδα και τις σπιτικές πίτες. Έχει και καλό τσίπουρο. Λίγο πιο πάνω, στο "Πανόραμα" (2423086128), πλάι στο τζάκι, θα γευτείς την πιο αυθεντική ντόπια κουζίνα, όπως τη μαγειρεύει μια οικογένεια που έχει και τα δικά της ζώα: πίτες αληθινές, γίδα βραστή, πρασοσέλινο, κοντοσούβλι, γιουβέτσι, παχουλές κοκκινιστές κεφτέδες και σπιτικά γλυκά.
Λίγο πιο έξω από το χωριό, στο "Λιοστάσι" (24230 86082)με τη μαγική αυλή και το τζάκι, η Αναστασία και ο Αποστόλης έχουν πετύχει μια ιστορία αποκέντρωσης. Τσίπουρο εγγυημένο από το οικογενειακό καζάνι στην Καρδίτσα, σωστό γαλοτύρι, κατσικάκι στη γάστρα με κόκκινο κρασί και δεντρολίβανο, αφράτοι, αρωματικοί κεφτέδες, πολύ καλό παϊδάκι, μοσχαράκι με λιαστή ντομάτα και μανιτάρια, κόκορας κρασάτος με χυλοπίτες, χοιρινό με πάπρικα και δεντρολίβανο, κουζίνα της παράδοσης με ένα μικρούλι κλικ δημιουργικότητας, ωραίες μουσικές και ζεστή ατμόσφαιρα.
Αμέσως μετά τις Μηλιές, στάση στη Βυζίτσα. Εδώ θα θαυμάσεις τα μεγαλύτερα, τα πιο εντυπωσιακά αρχοντικά του Πηλίου, απομεινάρια μιας παλιάς αίγλης που ανακαινίστηκε μετά από ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης του ΕΟΤ, τη δεκαετία του 1980. Τα περισσότερα λειτουργούν σαν ξενώνες κι αυτό σου δίνει την ευκαιρία να ζήσεις στο ονειρικό σκηνικό μιας άλλης εποχής της Ελλάδας. Ενδεικτικά, το "Αρχοντικό Μιχαήλ" είναι από τους πιο παραδοσιακούς, ζεστούς και φιλόξενους ξενώνες, ιδανικός για μια ολόκληρη παρέα που μπορεί να τον μοιραστεί. Υπόδειγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που μετράει ιστορία από το 1868, το "Αρχοντικό Μιχαήλ" ζει μια δεύτερη νιότη απ’ όταν ολοκληρώθηκε η ανακαίνισή του, το 2016.
Η τοπική λιχουδιά σήμα κατατεθέν
Tα μήλα Ζαγοράς, εκ των οποίων η κύρια ποικιλία είναι η starking delicious, δίνουν γεύση στις βόλτες μας στο Πήλιο και φέρνουν κάτι από το άρωμά του στο σπίτι μας. Από το 1916 μέχρι σήμερα ο ιστορικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς Πηλίου, συνεχίζει με επιτυχία την πορεία του παράγοντας ποικιλία προϊόντων, ενώ διόλου τυχαία έχει καταχωρηθεί στον εθνικό κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Περισσότερα εδώ.
Ένας ακόμη λόγος να αγαπήσεις τη Βυζίτσα, είναι τα κορίτσια του Συνεταιρισμού "Εσπερίδες" (24230 86838). Το παλιό σχολείο του χωριού έχει μεταμορφωθεί σε μια ανοιχτή κουζίνα που σκορπά ολημερίς τα γλυκά της αρώματα σε όλη τη γειτονιά. Πίτες και γλυκά του κουταλιού με φρούτα και λαχανικά μόνον από τους κήπους των κοριτσιών, ζυμαρικά και τραχανάς φτιαγμένα στο χέρι και υπέροχα γλυκά φτιαγμένα με αληθινό βούτυρο και αγνά υλικά. Μην χάσετε τα σαμπλέ, τον μπακλαβά, τα σκαλτσούνια και το κυδωνόπαστό τους. Ιδανικό σημείο να ψωνίσεις ατόφια τη γεύση της παράδοσης.
Επόμενος σταθμός, ένα από τα αγνότερα Πινακάτες του Πηλίου, αρχοντικά με την πατίνα του χρόνου, μια μαγική πλατεία με την πιο πρωτότυπη κρήνη, η αύρα μιας άλλης εποχής στα καλντερίμια, με τον κελαρυστό ήχο του ρυακιού να ακολουθεί κάθε σου βήμα. Οι Πινακάτες αξίζουν καλύτερα το πρωί, όταν ξεφουρνίζει το υπέροχο ψωμί του ο ξυλόφουρνος του Μάριου, παλιός και ανέγγιχτος από την οθωμανική εποχή. Μαζί με το ψωμί, να πάρετε και τσουρέκι, το σιμίτικο κουλούρι και ό,τι φουρνίζει η έμπνευση της ημέρας. Ακριβώς απέναντι, πάνω στην πλατεία, ένα μικρό μαγαζάκι με σπάνια, χειροποίητα σουβενίρ, όλα κεντημένα στο χέρι. Εδώ θα παραγγείλεις και την αυθεντική πηλιορίτικη φορεσιά, το γιλέκο της είναι πιο trendy στη μόδα της εποχής.
Πάνω στο δρόμο φεύγοντας, η "Δροσιά" (24230 86772) είναι το ιδανικό μαγεριό για να αλλάξεις τη γνώμη που είχες για τα αιγοπρόβεια κρέατα. Το νοστιμότερο γαλοτύρι που έχω βρει στο Πήλιο συνδυάζεται ιδανικά με τα άγρια χόρτα και την ολόφρεσκη χωριάτικη, πριν περάσεις στις σοβαρές υποθέσεις: κοιλίτσες γιαχνί, ζυγούρι στη λαδόκολλα, γίδα πρασοσέλινο, ζυγουράκι στο φούρνο με γλυκύτατες μελωμένες πατάτες, κολασμένο πρόβειο παϊδάκι, μοσχαράκι με κυδώνια, μπουμπάρι. Μόνο με ντόπια υλικά, ολόφρεσκο ντόπιο κρέας, μαλακό σαν λουκούμι, που δεν μυρίζει καθόλου, καθότι έχει σφαχτεί όπως πρέπει και στη σωστή στιγμή.
Τελευταίος σταθμός ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας. Το βουνό ανηφορίζει, τα αρχοντικά μέσα στα κατάφυτα καλντερίμια γίνονται ακόμη πιο επιβλητικά και η ποίημα-κάτω πλατεία θα σε χορτάσει πιο νόστιμα δεν γίνεται, σε ένα εστιατίριο-μνημείο της τοπικής αρχιτεκτονικής. Στην "Πλατεία" (2428079719) μαγειρεύεται οικογενειακά και σπιτικά όλο το πάνθεον της ντόπιας κουζίνας: άγρια τηγανητά σπαράγγια, κοκορέτσι και κοντοσούβλι, αβγά με άγρια χόρτα και όλα τα υπέροχα μαγειρευτά της κάθε εποχής. Ο "Στεφανής"(24280 93000) είναι το κλασικό κουτούκι με τη σόμπα να ζεσταίνει τις τσιπουροποσίες. Το καλοκαίρι δεν θα το ευχαριστηθείς, γίνεται χαμός. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμάσεις τα άγρια τηγανητά μανιτάρια του, τα βλαστάρια της φτέρης, το δικό τους γίδινο τυρί, τις πίτες, τα αβγά με τα χόρτα, το κοντοσούβλι, τα τσιτσίραβλα, τον ωραιότατο μπακαλιάρο, τον κολιό με τα χόρτα και τους θαλασσινούς του μεζέδες.
Επιστρέφοντας προς Βόλο, το γυναικείο μοναστήρι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, αξίζει μια στάση ακόμη κι αν δεν είσαι του θρησκευτικού τουρισμού και όχι μόνον για την υπέροχα ανακαινισμένη εκκλησία του. Οι μοναχές φτιάχνουν εξαιρετικά τυριά και γλυκά και το πρωί του Σαββάτου στήνουν τη δική τους αγορά με αγνά, αράντιστα φρούτα και λαχανικά από τα περιβόλια της Μονής.
Η "Παλιοβίγλα" (6945887317), ανηφορίζοντας στο βουνό πάνω από τον Άγιο Γεώργιο, είναι κάτι παραπάνω από μια καλή ταβέρνα, με σπιτικό φαγητό, καλό τσίπουρο, μαγειρευτά, τέλειους κεφτέδες και ψητά της ώρας. Η Κωνσταντίνα και ο Γιάννης, έχουν χτίσει εδώ το δικό τους σύμπαν, μια ονειρεμένη φάρμα, με άλογα και τον Λάζαρο, ένα κοράκι. Ένα ανοιχτό μουσείο ξυλόγλυπτης τέχνης, με χειροποίητο το κάθε τι, από την αυλόπορτα, τα τζάκια, το ζακούζι της αυλής μέχρι τα σκεύη.
Ξεφεύγοντας από την αγέλη
Με πάνω από 30 χωριά, οι επιλογές του χειμωνιάτικου βουνού, σε ομορφιά, αυθεντικότητα και καλό φαγητό, είναι πολύ περισσότερες από την πεπατημένη Πορταριά-Μακρυνίτσα, όπου θα βασανιστείς για μια θέση στον ήλιο και θα την πληρώσεις και ανάλογα.
Στις πιο κοντινές επιλογές στο Βόλο, στα γραφικότατα Άνω Λεχώνια, το ανακαινισμένο "καφενείο του Φουτζόπουλου" (2428093272) μοσχοβολά χωριάτικο καφενέ και σε χορταίνει με πολλές διαφορετικές ομελέτες, ψητά της ώρας, ωραίο γαλοτύρι και αληθινή τηγανητή πατάτα.
Ο Άγιος Βλάσσης είναι άλλο ένα γραφικό χωριό, σχετικά κοντά στο Βόλο, που το φτάνεις μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή, παράλληλη με ένα γραφικό ποταμάκι. Στην κάτω πλατεία, το "Μουτάκι" (6974194406), προσφέρεται για τσιπουροποσίες με θαλασσινούς και στεριανούς μεζέδες ενίοτε μετά ζωντανής μουσικής αλλά είναι και μια πεντανόστιμη ταβέρνα με τις κυρίες του σπιτιού να μαγειρεύουν φρικασέ, κόκορα κοκκινιστό με αληθινή πατάτα, αρνάκι λεμονάτο, ψητά της ώρας, κοκορέτσι και κοντοσούβλι.
Επίσης κοντά στο Βόλο, ο Άγιος Λαυρέντιος είναι ένα μαγικό χωριό που ενδέχεται να γνωρίζεις από το διεθνές ετήσιο Φεστιβάλ Μουσικής. Αξίζει τόσο για την καταπράσινη παραδοσιακή ομορφιά του, για την πλατεία του, για τα αλογάκια που νοικιάζεις προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία στους μικρούς της παρέας αλλά και για το φαγητό του. Στον "Λωτό" (24280 96243) η κυρία Φρόσω μαγειρεύει από τα 16 της, στο ίδιο πανέμορφο μαγαζί στο έμπα του χωριού, την κουζίνα του Πηλίου, παραδοσιακή και μαμαδίστικη. Ο γιός Απόστολος στο πλάι της και οι δυό μαζί να επιμένουν στις τεράστιες μερίδες-να πάτε παρέα για να μοιραστείτε νοστιμιές που αξίζουν: τσιγαριαστά χόρτα με αβγά στο πήλινο, κεφτέδα με κόκκινη, γλυκιά σάλτσα και σταφίδες, κατσικάκι-λουκούμι στη λαδόκολλα, γίδα στη γάστρα, καραμελλωμένο χοιρινό μπούτι με πορτοκάλι, αληθινή πατάτα, γνήσιο γαλοτύρι, χειροποίητες πίτες και γλυκά του κουταλιού φτιαγμένα από τα φρούτα του κήπου.
Πάνω στην πλατεία "Ο βασιλικός και δυόσμος" (6937050473) μαγειρεύει σε λίγο καλύτερο αμπαλάζ και ένα πολύ μικρό "τσικ" πειραγμένη, νοστιμότατη, όλη την παραδοσιακή γκάμα, πλάι στο τζάκι και με αφ'υψηλού θέα στον Παγασητικό. Πολύ καλή λίστα κρασιών και πρώτες ύλες όχι μόνο από το Πήλιο, όπως ταλαγάνι ψητό με μαρμελάδα σύκο, πίτες με σπιτικό φύλλο, μαγειρευτά και ωραία γλυκά, όπως το σοκολατένιο προφιτερόλ.
Στην "ταβέρνα της κυρα-Λένης" (6973450896), στην πλατεία, τζάκι και παράδοση και η ίδια στην κουζίνα. Στα μαγειρευτά της, η αλήθεια! Μοσχαράκι με κάστανα, μπουμπάρι, σπετζοφάι, κεφτεδάκια, γίδα ψητή, κοκορέτσι και ψητά της ώρας με μπόνους τη χοντροκομένη, αληθινή τηγανητή πατάτα.
Το Νεοχώρι, δίπλα στις Μηλιές, είναι άλλο ένα πανέμορφο, απείραχτο ορεινό χωριό, εύκολα προσβάσιμο από το δέλτα της Αργαλαστής. Κέντρο των πετράδων του Πηλίου, με έναν Άγιο Γεώργιο του 1769, σπάνιο και πρόσφατα ανακαινισμένο δείγμα των ξυλόστεγων ναών της Τουρκοκρατίας και μια μαγική πλατεία, το Νεοχώρι φημίζεται για το φαγητό του.
Αν είσαι του κρέατος, θα έρθεις στον "Γερμανό" (24230 55390) της πλατείας. Για τη βουβαλίσια μπριζόλα, το βουβαλίσιο λουκάνικο, το κοντοσούβλι, το φίνο γαλοτύρι, τη χοιρινή μπριζόλα από ντόπιο γουρουνάκι που θα σε κάνει να ξεχάσεις όλα όσα ήξερες ως σήμερα για μια χοιρινή. Φτιάχνει όμως και υπέροχα μαγειρευτά, όπως πεταλίδες με χόρτα, και εξαιρετική χορτόπιτα. Στο τέλος, όνειρο πρόβειο γιαούρτι με σπιτικά γλυκά κουταλιού.
Στο δρόμο ανεβαίνοντας για την πλατεία, ο "Παράδεισος" (24230 58012), με την τεράστια αυλή κάτω από τα πλατάνια είναι, όνομα και πράγμα! Ο Θανάσης και η Νικολέτα Γερογιάννη δούλεψαν 20 χρόνια στην εστίαση της Ύδρας πριν ανοίξουν τούτο εδώ το μαγαζί. Στέκι των γουρουνοκυνηγών της περιοχής, μπορεί να τύχεις σε τσιμπούσι που θα σε κεράσει ονειρεμένο γουρουνόπουλο αλλά κι αν όχι, έχει τις γάστρες και τα μαγειρευτά του Γιάννη, μαγικός κολιός παστός, μελιτζάνα τουρσί και πολίτικη σαλάτα, μύδια αχνιστά, κεφτέδα κοκκινιστή, ζυγούρι στη γάστρα αλλά και ολόφρεσκο ψαράκι.
Πάνω στην πλατεία, στο "Μήλο" (6983110032), μαγειρεύει η μαμά του σπιτιού που τυγχάνει δεινή μαστόρισσα, με τα λαχανικά που καλλιεργεί η οικογένεια. Αγριογούρουνο με κάστανα, κοιλίτσες, μπακαλιάρος με χόρτα, κοτόπουλο φρικασέ, πρόβειο κοντοσούβλι, κοκορέτσι, πατσάς, γίδα βραστή και όχι μόνον.
- Αν έχετε παιδιά που αγαπούν τα άλογα, σας ενδιαφέρει το horse retreat (skretaion.gr). Οι άνθρωποί του έχουν διασώσει μια σπάνια, μικρόσωμη ράτσα ελληνικού αλόγου και αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο από άλλη μια βόλτα στο βουνό, είναι να σου μάθουν την ψυχολογία τους, τη συνύπαρξη μαζί τους, τη φροντίδα, την αλληλεπίδραση, τον τρόπο που θα επικοινωνήσεις μαζί τους. Ένα μάθημα ζωής!
- Αν το αυτοκίνητό σας είναι 4χ4, ρωτείστε στο χωριό το δρόμο για την Παναγία Κλωσσού. Αν ο χωματόδρομος δεν έχει προβλήματα από τις βροχές, η διαδρομή καταλήγει σε έναν επίγειο παράδεισο, σε ένα απόλυτα απόκρυφο κομμάτι, σε ένα ονειρικό τοπίο. Ένα μυστικό που δεν γνωρίζουν ούτε οι ντόπιοι.
Να πάω ή να μην πάω;
Ακόμη κι όσοι δεν ξέρουν το Πήλιο, γνωρίζουν την Τσαγκαράδα. Αφετηρία για τις πιο επώνυμες και ειδυλιακές παραλίες του Αιγαίου, η "Μύκονος" του Πηλίου, ζει το καλοκαίρι τις πιο μεγάλες στιγμές της. Ωστόσο, μια χειμωνιάτικη βόλτα στις δημοφιλείς παραλίες, για τα μάτια σου μόνο αυτή την εποχή, θα σου χαρίσει το πιο απόκοσμο τοπίο, τα ωραιότερα insta-ενσταντανέ, μια απεραντοσύνη μόνο για σένα πλάι στον αχό των κυμάτων. Το πιο γοητευτικό μονοπάτι του βουνού, αυτό που ενώνει την Τσαγκαράδα με τη Νταμούχαρη περπατιέται πιο ευχάριστα αυτή την εποχή και αξίζει να επισκεφτείς τη μοναδική παραλία του αληθινού Μυλοπόταμου, δίπλα ακριβώς στην ομόνυμη γνωστή πλαζ, εκεί όπου το ποτάμι ενώνεται με το κύμα, ακολουθώντας την δεξιά κατηφόρα από το πάρκινγκ του Μυλοπόταμου. Μια άγνωστη, πανέμορφη πτυχή στη σκιά του τουριστικού Πηλίου και ένα ιδανικό σκηνικό για πικ-νικ στην αυλή του παλιού ξωκκλησιού, με θέα στο νερό.
Μικρές συμβουλές
- Πριν επισκεφθείτε οποιοδήποτε ταβέρνα, τηλεφωνείστε για να σιγουρευτείτε ότι είναι ανοιχτά και έχει τραπέζι. Τα ωράρια εδώ είναι περίεργα καθότι όλοι οι πηλιορίτες, ό,τι κι αν κάνουν, έχουν παράλληλα και τις αγροτικές τους εργασίες.
- Αν στο βουνό σας έλειψε το φρέσκο ψάρι ή ένα τσιπουράκι πλάι στο κύμα, μένουν ανοιχτά και το χειμώνα, ο "Στέφανος" στο Λεφόκαστρο (2423033551), ο "Σκουργιάς" (2423023271) στην Κάτω Γατζέα και ο "Τζίμης" (2428092433) στην Αγριά.
