Έχει φοβερή ενέργεια αυτό το μαγαζί που μόλις άνοιξε. Από τα ηχεία ακούγεται ωραίος ρυθμός -μου έμεινε το πολύ αλλιώτικο latin mix των Gorillaz-, τα κοκτέιλ - Μαργαρίτες και άλλα- είναι σούπερ, ο κόσμος -ψαγμένοι, εξωτικά πουλιά, ordinary- το γλεντάει, και το «Loco» καινοτομεί στο κουρασμένο και επαναλαμβανόμενο σκηνικό του mexi food. Η φάση σιγοψήνοταν κάνα δυο χρόνια ανάμεσα στον Αθηναγόρα Κωστάκο και τον Λέλο Γεωργόπουλο, και με την λήξη του lockdown πέρασε πια στο τελικό στάδιο του τραγανίσματος μαζί με τον Γιώργο Φιταγορίδη και τα παιδιά του «Kuko's», εκεί στην Καλαμιώτου, που παλιότερα έχουμε καθίσει σε άλλα concept. Η κουζίνα είναι ανοιχτή και μπροστά της έχει μια μπάρα όπου κάθεσαι και τρως∙ αυτή είναι το κέντρο βάρους του μαγαζιού και είναι πολύ διαδραστική αφού παίρνουν παραγγελίες και σε σερβίρουν οι bartender από τη μια πλευρά, και οι σεφ από την άλλη.
Επικεφαλής σεφ στην κουζίνα είναι ο στενός συνεργάτης του Αθηναγόρα από το «Noema» ο βραβευμένος Πάνος Τσίκας. «Είναι ένα μεξικάνικο στον τόπο μου και διατηρώντας το μεξικάνικο γευστικό χρώμα το μπολιάζουμε με ελληνικά στοιχεία» μου λέει ο Κωστάκος. Τρώω αυτό το έξυπνο bacalaitos με πεντατράγανες κροκέτες μπακαλιάρου πάνω σε φρέσκια τορτίγια από μωβ καλαμπόκι μαζί με τραγανό άισμπεργκ, κορίανδρο και ξινούτσικη «tara-mayo» (μαγιονέζα ταραμά) και απολαμβάνω τι εννοεί. Αλλά και στο cordero con tahine ο τρυφερός αρνίσιος λαιμός ταιριάζει χέρι – γάντι με την καπνιστή μελιτζάνα τη σάλτσα με ταχίνι, τα τουρσιά και τον κορίανδρο. Έχει ωραία ποτά για να βρέξεις τα ωμά και τα tacos σου∙ μου άρεσαν πολύ η Loco Margarita για την ισορροπία της με τσάι του βουνού και το Ultimas Palabras για την ξινούτσικη πικάντικη γεύση του.
Οι homemade γύροι του (al pastor δηλαδή) με τα κρέατα μαριναρισμένα σε πολλά μυρωδικά και μπαχαρικά είναι πολύ νόστιμοι∙ στον απρόσμενα μεστό του κοτόπουλου δεν μου είπε τίποτα ιδιαίτερο ο πουρές κουνουπιδιού που τον συνοδεύει, τον προτιμώ πιο λιτό∙ του χοιρινού με πουρέ mole, μαύρο σκόρδο και πιπεριές pardon ήταν ωραίος. Σίγουρα πάντως μην προσπεράσεις το strip loin asado με guacamole για τη ζουμερή του νοστιμιά.
Τα ωμά είναι το άλλο δυνατό χαρτί του «Loco» και σας προτείνω να μην φοβηθείτε και να προσθέσετε καρυκεύματα που θα τα κάνουν πιο πικάντικα διότι αναδεικνύονται καλύτερα. Η τσιπούρα με κόλιανδρο, καυτερή κίτρινη πιπεριά και πουρέ καλαμποκιού φυσάει, ο τόνος συνδυάζεται ωραία με μάνγκο και ντελικάτες φύτρες κορίανδρου, το ταρτάρ από dry aged βοδινό καρυκευμένο διάχυτα με πιπεριά rocoto τονώνει το ηθικό. Κι αν θέλετε να δοκιμάσετε το ωραίο τηγάνι οι empanadas γεμισμένες με κυμά είναι dry, τραγανές και πολύ ζουμερές. Χαζεύω το μικρό δωμάτιο στα πράσινα και πορτοκαλί που έχει γεωμετρία De Chirico (το Yria design σχεδίασε ένα φρέσκο pop ντεκόρ), τρώω το ξινο-πικάντικο σορμπέ με λάιμ, τεκίλα και διαολεμένη πιπεριά habanero, και σχεδιάζω από τώρα την επόμενή μου επίσκεψη.