Φωλιασμένο σε μια γωνίτσα του Νέου Κόσμου, αναπάντεχα ήσυχη αν σκεφτεί κανείς ότι απέχει δυο βήματα μονάχα από την Καλιρρόης, το νέο στέκι της Ιόλης Βρυχέα και του Πάνου Στογιάννη (από την αρχική ομάδα του «By the Glass» και την παρέα του «Bartesera») σε υποδέχεται με αύρα ήρεμη κι ανακουφιστική, χάρη όχι μόνο στο όμορφο εξωτερικό καθιστικό που απλώνει στη σκιά των ψηλών του δέντρων, αλλά και μια ενέργεια γλυκιά και φιλόξενη, που εκπέμπει η ανοιχτή κουζίνα του μικρού εσωτερικού, διάφανου χάρη στη μεγάλη τζαμαρία που το χωρίζει από το πεζοδρόμιο.
.jpg)
Σ’ αυτήν την κουζίνα, με ύφος όχι μιας σεφ που κουμαντάρει ένα καράβι σε αναταραχή, αλλά μιας οικοδέσποινας που υποδέχεται δικούς της ανθρώπους με την αντάρα της επιθυμίας να τους καλοκαρδίσει, η σεφ Σταυριανή Ζερβακάκου υπογράφει εδώ και μερικές εβδομάδες τη μεγάλη επιστροφή της στο εστιατορικό προσκήνιο. Κι είναι μεγάλη όχι μονάχα επειδή είχε λείψει για καιρό, αλλά γιατί μεγάλη είναι κι η πνοή της κουζίνας που παρουσιάζει.
Ελληνική, φίνα και αληθινή, με προσωπικότητα τόση ώστε να διαφεύγει της εύκολης κατηγοριοποίησης, είναι μια κουζίνα βασισμένη σε υλικά με ονοματεπώνυμο, που η Ζερβακάκου βρίσκει θαρρείς ένα-ένα από τις βόλτες της στις λαϊκές, αλλά και τις επαφές της με παραγωγούς που έχουν το μεράκι για βασικό τους λίπασμα. Και μ’ αυτά της τα ευρήματα, συνθέτει ένα μενού γεμάτο εντάσεις κι αντιστίξεις, φρεσκάδα και δροσιά, αλλά κι απίθανους συνδυασμούς που, με τις γεύσεις και τ’ αρώματά τους, είναι σα να αποκαλύπτουν μια αθέατηπλευρά της παράδοσης.
.jpg)
Πιάτα όπως το αγγουράκι Μαραθώνα με καρπούζι και σαρδέλα ημίπαστη, κρεμμύδι βατικιώτικο και τσακιστές ελιές, ή οι κεφτέδες από ψιλό πληγούρι, ζυμωμένο με πελτέ, συνοδεία δροσερού ξινόγαλου από πρόβειο γιαούρτι, έχουν μια μαγική ικανότητα να σε μεταφέρουν στην αυλή της γιαγιάς σου, έχουν όμως και μια σπουδαία φινέτσα και ακρίβεια στις ισορροπίες, που τα προικίζουν με εμφατική ελληνικότητα και ουσιαστικό comfort, αλλά και – το κυριότερο – με το χαρακτήρα μιας σεφ που μαγειρεύει τα υλικά της ακριβώς όπως μιλά γι’ αυτά: με αγάπη και απαλότητα. Συστατικά που χρειάζεται και η ίδια για να αντέξει στο project που έχει στήσει εδώ, στη νεοκοσμίτικη γωνίτσα της, με ένα μενού που αλλάζει καθημερινά, και στήνεται σχεδόν απ’ την αρχή, κάθε που αρχίζει η βάρδια.
«Με εκνευρίζουν τα bestseller πιάτα», λέει στο «α» όταν τη ρωτάμε για την «παραφροσύνη» αυτού του concept. «Με ρώτησε κι ένας φίλος σεφ αν συνεχίζω “αυτήν την ανωμαλία”, έτσι το χαρακτήρισε», παραδέχεται γελώντας, «όμως έτσι προσπαθούσα να κάνω σε όλα τα εστιατόρια που έχω δουλέψει – αν και σε μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι εδώ - , γιατί να, στεναχωριόμουν όταν όλοι ερχόντουσαν για το τάδε πολύ δημοφιλές πιάτο, και παραμελούσαν άλλα πράγματα που έφτιαχνα και έβλεπα εξίσου ως “παιδιά μου”». Και ναι, η αλήθεια είναι ότι κι εμείς, ήδη απ’ την πρώτη μας επίσκεψη έχουμε φαβορί, ανυπομονούμε όμως να γνωρίσουμε κι όλη την οικογένεια, σ’ ένα εστιατόριο με όλα τα φόντα να αναδειχθεί σε νέο σημείο αναφοράς των foodies της πόλης. Στα μπόνους το ζεστό, αλλά επαγγελματικό σέρβις και η προσεγμένη (δεν θα μπορούσε να μην είναι, άλλωστε) λίστα κρασιών.
