Μία από τις πιο δυναμικές πιάτσες της Αθήνας, συνδυάζει δυνατή αγορά, μοδάτα vibes, ωραία all day caf-restaurants με καλές γευστικές επιδόσεις κι έλξη υπερτοπική αλλά και μερικά εστιατόρια με σπέσιαλ κουζίνα. Βόλτα, γεύση και χαρά...
Πόλοι έλξης υπάρχουν, δόξα τω θεώ, μπόλικοι στην Αθήνα και καθένας έχει τη δική του χάρη και χαρακτήρα. Το Νέο Ψυχικό όμως είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, καθώς βρίσκεται σε μια γειτονιά που περικυκλώνεται από κατοίκους με μεγάλη αγοραστική δύναμη και μέσα στα χρόνια έχει αναπτύξει μια δυνατή αγορά, η οποία τελευταία έχει πάρει πολύ τα πάνω της. Εκεί γεννήθηκαν μοντέρνα all day café-restaurants όπως το «Deals», που έγραψαν ιστορία, καθιερώνοντας δυναμικά το είδος στην περιοχή – ιδίως με επίκεντρο τη Δημητρίου Βασιλείου, που συγκεντρώνει, ξεκινώντας από τον Φάρο, τα πιο δυνατά vibes. Στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Νέου Ψυχικού συναντιούνται το Κολωνάκι –μόνο που εδώ, εκτός κέντρου, ο κόσμος μπορεί να κινείται πιο εύκολα– με την Κηφισιά – εδώ αρχίζουν κοινωνικά και γεωγραφικά τα «β.π.», αλλά στην πιο προσβάσιμη εκδοχή τους. Υπάρχει, λοιπόν, στο κοινό που συχνάζει στα μαγαζιά του μια αύρα που μπορεί να έχει το άρωμα καλοντυμένων κλασικών γυναικών του Ψυχικού, να σφύζει όλη μέρα από ζωή με παρέες νεότερων ή να αποτελεί προσφιλή στιλάτο τόπο επαγγελματικών ραντεβού.
Το πιο καινούργιο κεντρικό μαγαζί της πιάτσας είναι το «Papillon». Βασικός παράγοντας της επιτυχίας του το σκηνικό που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Μηνάς Κοσμίδης: σε ταξιδεύει στο γλυκό κόσμο των ευρωπαϊκών μπιστρό, που βλέπουν τα κλασικά στοιχεία με πολύ μοντέρνο (έως και αναπάντεχο) τρόπο. Μεταξύ ενός πολύ νόστιμου steak tartare, κολοκυθόσουπας με κάστανα και πράσινο μήλο, ραβιολιών με πεκορίνο, τρούφα και βούτυρο, σαλαχιού με κάππαρη και βούτυρο κι ενός σοκολατένιου fudge, γεύεσαι τη νόστιμη οικειότητα της μπιστρό κουζίνας. Λίγο πιο πάνω το «Gaspar», που έκανε «μπαμ» όταν άνοιξε πριν από 7 χρόνια, καταφέρνοντας να συνδυάσει ένα ντεκόρ design statement με κοσμικό μπρίο και να γίνει σημείο αναφοράς.
Ανάμεσα σε σταντ, μπάρα, μικρά τραπέζια και μεγάλες μαρμάρινες τράπεζες, οι φίρμες μπλέκονται με τα παιδιά της διπλανής πόρτας. Η κουζίνα είναι cool και κοσμοπολίτικη, βάζοντας δίπλα δίπλα νουντλ με κοτόπουλο, γιαπωνέζικα λαχανικά και πικάντικη σάλτσα sweet chili, κριθαρότο με άγρια μανιτάρια, καραμελωμένα κοκκάρια και ανεβατό τυρί Γρεβενών και σούσι. Τα γλυκά –δημιουργίες του Διονύση Αλέρτα– αποτελούν από μόνα τους λόγο για να έρθεις εδώ, ιδίως για το φανταστικό beurre salé. Σε αυτό το σημείο με την... all day παράδοση –εδώ ήταν κάποτε το «Deals»– το «Tier et Tout» με το φωτεινό, εξωστρεφές στιλάτο ντεκόρ που υπογράφει ο Τάσος Ζέππος είναι ένα δυναμικό μαγαζί με class. Φέτος το καλοκαίρι, μάλιστα, φιλοξενεί και το «Freud Oriental» του Κολωνακίου, οπότε σούσι, τεμπούρα, τατάκι και νουντλ βρίσκονται δίπλα στη μεσογειακή κουζίνα του σεφ Δημήτρη Σταμούδη, ο οποίος βάζει και αρκετά εκλεκτά κρέατα στο μενού.
Στο «Wolves of Κitchen» ο Άλσι Σινανάι πιστεύει κι εφαρμόζει τον low tech τρόπο μαγειρικής, πράγμα που σημαίνει κυρίως ψήσιμο και σιγοκάπνισμα στα κάρβουνα, που φτιάχνονται στο εστιατόριο από ξύλα οξιάς, στο «λάκκο» δίπλα στην τεράστια γιαπωνέζικη robata και την ψησταριά που οι σχάρες της ανεβοκατεβαίνουν με συρματόσχοινα. Παίρνει ολόκληρα ελληνικά μοσχάρια, τα τεμαχίζει σε ποικίλες ψαγμένες κοπές και τα αφήνει να σιτεύουν στο ειδικό ψυγείο dry ageing. Ωραίο μπέργκερ, ταλιάτα από σιτεμένο rib eye και τραγανό σιτεμένο κοτόπουλο σε στιλ Peking duck με καραμελωμένη πέτσα δίνουν ένα νόστιμο στίγμα της κρεατολαγνικής κουζίνας του.
Δίπλα, και βορείως της Δημητρίου Βασιλείου, βρίσκονται δύο από τα ξεχωριστά μαγαζιά της περιοχής. Το «Albion» έχει το προνόμιο να έχει μια καταπράσινη αυλή μπροστά στην αναπαλαιωμένη νεοκλασική κατοικία του 1830 που το στεγάζει. Μπαρ, εστιατόριο και πριβέ καθιστικά γεμίζουν από κοσμικούς και μη. Με μια κουζίνα που δείχνει ξεχωριστή αγάπη στην Ιταλία και τη Μεσόγειο και δυνατό μπαρ, όπου ξεχωρίζουν τα κοκτέιλ Amore 4 και Spooky Kiss, το «Albion» είναι από τα σημεία αναφοράς της περιοχής. Εκεί κοντά και το «Burger Joint», όπου ο Γιώργος και ο Γιάννης Παπακώστας έχουν επεκτείνει το πολύ επιτυχημένο concept τους, πάντα με τα μπέργκερ στο επίκεντρο, μαζί με πίτσα, σάντουιτς και wrap, μιλκσέικ και κοκτέιλ.
Μια δυνατή πιάτσα με εστιατόρια έχει δημιουργηθεί στην Αδριανείου. Το «Parlo», «αδερφάκι» της κοντινής θαλασσινής «Πιπεριάς», είναι πολύ ανοιχτόκαρδο, μοντέρνο και καλαίσθητο, έχοντας ταυτοχρόνως αύρα γειτονιάς. Δύναμή του οι 15 διαφορετικές πίτσες, από λιτή Margherita μέχρι ελληνική με λούζα, σκοτύρι Ίου, θρούμπι, ελιές, κρεμμύδι και ντοματίνια, ενώ παίζει πολύ ωραία και με pasta fresca και ριζότο.
Η «Πιπεριά», τώρα, είναι σαφώς ένα από τα διαχρονικά σημεία αναφοράς καλών θαλασσινών γεύσεων στην περιοχή, συνεχίζοντας αισίως την καριέρα της αδιάκοπα από το 2000. Με λιτό look μοντέρνας ταβέρνας βγάζει τραπέζια στη «βεράντα» και στο πλακόστρωτο, τοκίζοντας σε μια χαλαρή καλοκαιρινή ατμόσφαιρα. Και στην ωραία της κουζίνα, φυσικά, με μεζέδες που ξεφεύγουν από την πεπατημένη της ψαροφαγίας και μας ταξιδεύουν μέχρι την Άπω Ανατολή με πιάτα όπως τα φρέσκα μύδια με τζίντζερ, σάλτσα σόγιας και τσίλι, τα φιλέτα πέρκας σε κανταΐφι με γλυκόξινη σάλτσα ή ο σολομός με σάλτσα τεριγιάκι και μπασμάτι.
Το «Δουράμπεης Oyster» είναι όνομα βαρύ στη γεύση της Αθήνας και στη μοντέρνα, κομψή αίθουσά του γίνεται χαμός τα σαββατοκύριακα, με πολλές οικογένειες να διαλέγουν το μαγαζί για την εβδομαδιαία έξοδο της φαμίλιας. Μιλάμε για θάλασσα, με πολλά όστρακα και μια ψαριέρα γεμάτη καραβίδες, γαρίδες και ωραία ψάρια. Σας προτείνω σίγουρα γαριδολινγκουινάδα με σαφράν και σκορπίνα στη σχάρα για τη στακάτη, μυρωδάτη σάρκα της. Conceptual κολάζ, «μονοκοντυλιές» από χαρτί, γυμνά σκίτσα, ποπ εκτυπώσεις από το «Moulin Rouge» ή την Μπριζίτ Μπαρντό με τον πύργο του Άιφελ δημιουργούν μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα γκαλερί στην επάνω σάλα του «Polly Maggoo», ενώ όμορφα είναι και στη συμπαθέστατη βεράντα κάτω.
Η κουζίνα κλασική, λιτή και νόστιμη, είναι από αυτές που σε γεμίζουν comfort ασφάλεια: νοστιμότατες φακές σαλάτα, σούπα καβουριού με γεύση πυκνή και σκορδάτη σος rouille, χοιρινό μαγειρεμένο με μαύρη μπίρα. Εκεί κοντά βρίσκεται και το μικρούλι «Bluefield Burger», που αξίζει για το ωραίο και τίμιο μπέργκερ από φρέσκο κιμά και το Tennessee Slow Cooked Smoked Burger, το ψωμάκι του οποίου γεμίζεται με σπέσιαλ χοιρινό κρέας, το οποίο σιγομαγειρεύεται για 12 ολόκληρες ώρες μαζί με μπόλικα μπαχαρικά.
Οι κόρες της «Ρένας της Φτελιάς», πάλι, έχουν μεταμορφώσει το οικογενειακό τους εστιατόριο στην 25ης Μαρτίου σε «Barabicu», ήτοι ένα σύγχρονο, casual κρεατοφαγικό στέκι. Στο special grill τους βρίσκεις διπλό μπέργκερ από φρέσκο μοσχαρίσιο κιµά µε μαύρο μπριός και σάλτσα ουίσκι, πικάνια στη σχάρα µε σος chimichurri αλλά και tomahawk και μαριναρισµένη χοιρινή σπαλοµπριζόλα µε καραµελωµένα κρεµµύδια.
Δίπλα στην Αγία Σοφία, η «Scorpina», με αύρα γαλλικού μπιστρό στο ντεκόρ της και μια ευρύχωρη αυλή, έχει κάνει φέτος όνομα και δικαίως. Ο Γιάννης Λιάκου στήνει μια εντυπωσιακή θαλασσογραφία στη μαρμάρινη ψαριέρα, με ολόφρεσκες σκορπίνες, καπόνια, γαρίδες, τσιπούρες, μπαρμπούνια και όστρακα... Δύναμη τα ωμά και μαρινάτα ψαρικά όπως η πεσκανδρίτσα καρπάτσιο γεμιστή με γαρίδα, το μπαρμπούνι ταρτάρ με τζίντζερ και τσίλι καθώς και καραβίδα μαρινάτη στο αλάτι. φανταστικά το ψητό χταπόδι και το καπόνι γιουβέτσι με ιταλικό κριθαράκι orzo και γλυκό κρασί Λήμνου.
