Όταν η νοσταλγία μάς στρέφει στο φαγητό της μαμάς. Όταν οι κουρασμένες ψυχές ψάχνουν παρηγοριά. Τότε η αχνιστή κατσαρόλα, άντε και η γάστρα και ο φούρνος, λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά.
«Το Καλωσόρισμα του Αντώνη»
Ο πεντανόστιμος κόκορας με χυλοπίτες έρχεται μέσα σε πήλινη κατσαρόλα αχνίζοντας, οι ντολμάδες σερβίρονται με αβγολέμονο-βελούδο, η κατσικομακαρονάδα φυσάει πλουσιοπάροχη, το λεμονάτο αρνί σε καθηλώνει με τη νοστιμάδα του και το στιφάδο λέει πολλά.
«Οικονόμου»
Από τα πολύ αγαπημένα μας στέκια, με τον Κώστα να κρατάει ψηλά τη σημαία της ελληνικής κατσαρόλας. Στα πιο ξεχωριστά του το μοσχάρι με μελιτζάνες, οι λαχανοντολμάδες, το κουνέλι στιφάδο και ο κρασάτος κόκορας με χοντρό μακαρόνι. Ατμοσφαιρικό και διατηρητέο στη συνείδησή μας.
«Βλάσσης»
Σαν cafe litetaire και μ’ εκείνη την εξαιρετική αβγοκομμένη του κοτόσουπα να ρίχνει βάλσαμο στο στομάχι και στην ψυχή, ο «Βλάσσης» είναι θεσμός. Το ριγανάτο αρνί είναι σαν μαμάς αλλά με βραβείο, τα πικάντικα μανιτάρια του ερεθιστικός μεζές, το χουνκιάρ μπεγεντί μην το χάσετε.
«Βραστό»
Το κλασικό βραστό είναι φαγητό χουχουλιάρικο, με μοσχάρι τρυφερό, ζωμό με γευστικό βάθος συν πατάτα, καρότο και σέλινο. Το λεμονάτο μοσχάρι με πυκνή σάλτσα, το ξινούτσικο φρικασέ με αρνί, η σιγοψημένη μοσχαροκεφαλή και ο πατσάς με πόδι σούπα επίσης λένε.
«Στροφή»
Από τις πιο καρτποσταλικές βίστες της Ακρόπολης στέκεται επάξια στο πόστο της ελληνικής κουζίνας. Γευστικό σμυρναίικο χοιρινό «μαστέλο» στη γάστρα, με ρεβίθια, κοκκάρι και ανθότυρο, δυσεύρετοι κοκκινιστοί γίγαντες με χόρτα, κερκυραϊκό σοφρίτο με δεντρολίβανο και κόκορας κρασάτος με χυλοπιτάκια – μαγειρευτό πανόραμα.