Άμα τη επιστροφή από τις διακοπές, μια ενατένιση της Αθήνας από ψηλά είναι ό,τι πρέπει για να πέσουμε στα μαλακά. Καιρός, λοιπόν, να ανεβούμε επίπεδο στρώνοντας τραπέζι στις πιο γευστικές αθηναϊκές ταράτσες.
Εναι πολύ όμορφα να χαζεύεις από το εστιατόριο του Barrio τα φωτισμένα αεριοφυλάκια στο Γκάζι να διαγράφονται σαν βιομηχανικό γλυπτό, με την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό στο κάδρο. Την κουζίνα επιμελείται ο βραβευμένος σεφ της «Hytra» Τάσος Μαντής και το μπαρ ο Βασίλης Κυρίτσης του «Clumsies». Η κουζίνα έχει πολλά διαμαντάκια με πρώτη και καλύτερη τη νισουάζ, γοητευτικά comfort αφού έρχεται ζεστή, με σολομό (αντί για τόνο), πατατούλες, φασολάκια και μελάτο αβγό σε πράσινη κρούστα από «φρυγανιά» panko. Φανταστικός ο σολομός gravlax με κινόα, ντομάτα, σχοινόπρασο και λάιμ και ακόμη καλύτερα τα λινγκουίνι με μοσχαράκι ραγού και ξινομυζήθρα Κρήτης.
Δεν ψυλλιάζεσαι τι σε περιμένει καθώς παίρνεις το ασανσέρ για να ανεβείς στην ταράτσα του Couleur Locale στο Μοναστηράκι. Η θέα είναι φανταστική και τα κοκτέιλ ωραία –αξίζει να δοκιμάσεις, λόγου χάρη, το Βetty the Boo 2 (βότκα με πράσινο μήλο, καραμέλα και τζίντζερ) και το Caricia de Madre (τεκίλα με εσπεριδοειδή, sherry και κρέμα βανίλιας). Υπάρχουν επιλογές σε fingerfood, ενώ οι σαλάτες, οι πίτσες καθώς και οι αρκετές προτάσεις σε σάντουιτς που θα συναντήσεις στο μενού, απευθύνονται επιτυχημένα στο νεανικό κοινό του μαγαζιού. Μπορείς να ανέβεις και το πρωί, που προτείνει καφέ και brunch (10 π.μ.-6 μ.μ.) με καλή σχέση ποιότητας-τιμής: αβγά Benedict σε κρουασάν με μπέικον, αβγά ποσέ με σολομό, Philadelphia και αβοκάντο, ομελέτες, pancakes…
Από την ταράτσα του Kuzina, πάλι, έχεις το ναό του Ηφαίστου σχεδόν στα πόδια σου, ενώ στο καρέ μπαίνουν Αστεροσκοπείο και Παρθενώνας. Γι’ αυτό και είναι πολύ αγαπημένο μέρος των τουριστών. Ο Άρης Τσανακλίδης δημιουργεί μια κιμπάρικη, πεντανόστιμη και τεχνική ελληνική κουζίνα, πολύ οικεία αλλά ταυτοχρόνως γεμάτη πρωτότυπους συνδυασμούς και διανθισμένη με κάποιες κοσμοπολίτικες ασιατικές πινελιές. Hit το μυλοκόπι με λαχανικά και κακαβιά και το κοτόπουλο με πορτοκάλι, βερίκοκα, αμύγδαλα και ιτς πιλάφι. Εξαιρετικό signature πιάτο του Τσανακλίδη ο άψογα ψημένος σολομός με μια σάλτσα ponzu και γιαπωνέζικο ρύζι για σούσι.
Στα Κάτω Πετράλωνα ο εξωτισμός βάφει την ταράτσα του Andaman και της δίνει χειροποίητο, πολύ καλοκαιρινό Thai χρώμα. Tη γεύση τη νιώθεις με μια νόστιμη πάπια μαρινάτη και καπνισμένη, που σερβίρεται με γλυκιά hoisin sauce με λαχανικά, τηγανητές γαρίδες σαν λουκουμά με μαυροσούσαμο και σάλτσα λάιμ καθώς και γαρίδες σε σάλτσα τεσσάρων διαφορετικών ειδών μανιταριών, με λαχανικά, ξερό κρεμμύδι και φρέσκο τζίντζερ. Αν σας αρέσουν τα καυτερά, αξίζει να δοκιμάσετε το κόκκινο κάρι της κ. Τικ που μουδιάζει τη γλώσσα, με κοτόπουλο, πάπια, χοιρινό, γαρίδες ή μόνο με λαχανικά. Το μικρό «μπαλκόνι» έχει το δικό του μικρό μπαράκι, απέναντι από μια τοιχογραφία σε στιλ γκράφιτι της Καταρίνα Βασίλκοβα κι ένα τραπέζι-κροκόδειλος με πολύχρωμα πουφ.
Στην ταράτσα ενός όμορφου νεοκλασικού κτιρίου στην Άστιγγος, με πάνω από 150 χρόνια ιστορίας, τα προνομιούχα τραπέζια του Επτά 7 βλέπουν τον Παρθενώνα και τα Προπύλαια σαν καρτ ποστάλ. Τώρα το στιλ είναι πιο ανάλαφρο εν συγκρίσει με τη θεατράλε σάλα. Η κουζίνα έχει μεσογειακή αύρα, με σπεσιαλιτέ όπως το κριθαρότο με σκορπίνα, σάλτσα κόκκινου κρασιού, ξίδι βατόμουρου και ολόκληρα καραμελωμένα κρεμμύδια αλλά και η κρέμα γιαουρτιού με ρατατούιγ φρούτων και σάλτσα φράουλας.
Η σάλα του Monk στην Καρόρη έχει άρωμα παλιάς Αθήνας, αλλά το στιλάτο roof garden του αφήνει μποέμ αύρα. Τα 180 κρασιά της λίστας του σερβίρονται όλα και σε ποτήρι και αυτό από μόνο του κάνει το δημοφιλές wine bar πειρασμό. Τα συνοδεύεις με μπρουσκέτες και πολλές μπουκιές (nigiri με καπνιστή πέστροφα, λουκουμάδες με φέτα και σιρόπι καρπούζι κ.ά.) αλλά και με πιάτα όπως τραχανότο με νούμπουλο και μανιτάρια ή flank steak tagliata. Φτιάχνουν και ωραία wine cocktails, όπως το Le FIGaro με λευκό κρασί, λικέρ σύκο, λάιμ, μέλι, βότκα και τζίντζερ.
All time classic σημείο όχι μόνο για τους ξένους αλλά και για τους Aθηναίους το GB Roof Garden της «Μεγάλης Βρεταννίας» με τον αριστοκρατικό αέρα και τη φοβερή θέα σε Ακρόπολη και Βουλή. Ο βραβευμένος με Χρυσό Σκούφο σεφ Αστέριος Κουστούδης υπογράφει ένα μοντέρνο μενού γεμάτο κοσμοπολιτισμό και φινέτσα, από το οποίο δεν λείπουν τα κλασικά στοιχεία.
Χρυσό Σκούφο «φοράει» και η κουζίνα της Hytra, στο εντυπωσιακό rooftop της Στέγης, όπου ο σεφ Τάσος Μαντής αναπλάθει με δημιουργικό τρόπο γευστικές μνήμες της Ελλάδας, καταλήγοντας σε μια πρωτότυπη σοφιστικέ γαστρονομική πρόταση, υπάρχει όμως και η casual εκδοχή του «Hytra Apla» με ένα ωραίο street μενού, το οποίο μπορείς να συνδυάσεις με κοκτέιλ.
Στον ίδιο άξονα, επί της Συγγρού, με φόντο και πάλι την Ακρόπολη, το Première του «InterContinental» έχει τον Μιχάλη Νουρλόγλου σε πολύ καλή φάση: προσωπική, μοντέρνα και κοσμοπολίτικη, η κουζίνα του είναι πιο ώριμη από ποτέ, με πιάτα όπως η τερίνα φουαγκρά με φρουτώδη ζελέ καρπουζιού με μαυροσούσαμο ή το εξαιρετικό καπνιστό χέλι που κεντάει σκανδιναβικά, με παντζάρι και βατόμουρο, άνηθο τουρσί και μια σάλτσα χρένου κεντημένη με «μαρμελάδα» φρούτων του πάθους.
Πιο νότια, το δημοφιλές all day bar-resto «Rock Avenue» στον Άλιμο δημιούργησε μια χαλαρή Avenue Under the Stars ταράτσα με νησιώτικη αύρα. Light πιάτα με μεσογειακές και διεθνείς γεύσεις, signature cocktails κι επιλεγμένες ετικέτες κρασιού είναι τα highlights.
Η Στροφή είναι από τις πιο ιστορικές ταβέρνες της Αθήνας, στενά δεμένη με το Ηρώδειο και τον καλλιτεχνικό κόσμο, και με τόσο κοντινή θέα της Ακρόπολης που μαγεύει. Τελευταία όμως έχει ανεβεί και η κουζίνα της, με πιάτα όπως το νόστιμο αρνάκι με πατάτες φούρνου, η γλυκοφάγωτη κρεμμυδόπιτα σε χωριάτικο φύλλο με ξερή μυζήθρα και το σμυρναίικο χοιρινό «μαστέλο» στη γάστρα, με ρεβίθια, κοκκάρι και ανθότυρο.
Μένοντας στα πέριξ του Ηρωδείου, επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στο roof του ξενοδοχείου «AthensWas» η θέα προς την Ακρόπολη κόβει την ανάσα. Το ίδιο και η γαστρονομία που υπογράφει ο σεφ Θοδωρής Παπανικολάου στο Sense Fine Dining Restaurant, που μπήκε πολύ δυναμικά αυτό το καλοκαίρι στην αθηναϊκή γευστική σκηνή.
Προτού ακόμη ανοίξει καλά καλά το ξενοδοχείο «The Zillers», το ομώνυμο bar-restaurant είχε γίνει –και συνεχίζει να είναι– talk of the town. Το cool στιλ και η θέα του αποτέλεσαν μαγνήτη. Ο ιερός βράχος προβάλλει την Ακρόπολη σε πρώτο πλάνο μαζί με την ανακαινισμένη μητρόπολη. Οι ελληνικοί νεολογισμοί της Κωνσταντίνας Φάκλαρη (Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας) αποτελούν από μόνοι τους λόγο επίσκεψης.
Αν τώρα κατηφορίσετε προς Πειραιά, η μικρή τριγυρισμένη από τα βότανα ταράτσα του «1920 Βασίλαινας» είναι ιδανική για ένα ήσυχο σεπτεμβριάτικο καλοκαιρινό βράδυ με επίκεντρο κάποια κλασικά πιάτα του ιστορικού «Βασίλαινα» αλλά και άλλα πιάτα της ελληνικής κουζίνας με τόνους μοντερνισμού.
