Σαν ξύλινο περίπτερο χαμένο μέσα στο δάσος^ όαση πρασίνου μοντέρνα ιταλική κουζίνα.
Εκπέμπει δυνατό, γοητευτικό μαγνητισμό αυτό το μέρος. Μοιάζει με ξύλινο περίπτερο χαμένο κάπου στο βουνό. Είναι από αυτά τα εστιατόρια που δεν τα φαντάζεσαι στην Ελλάδα των νησιών και των γυμνών βράχων, αλλά κάπου στην Αμερική ή την Κεντρική Ευρώπη. Το «Piu Verde» είναι μια όαση που δεν πιστεύεις ότι βρίσκεται στην Αθήνα, έτσι πλασαρισμένο ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα του Άλσους Παπάγου. Είτε δροσίζεσαι στη φιλόξενη σάλα είτε κάθεσαι στη βεράντα, η ομορφιά του σε κάνει να σκορπάς σινεμασκόπ χαμόγελα. Είναι πολυσύχναστο, καθώς το μεγαλύτερο κομμάτι του αφιερώνεται στο cafe-bar. Ο Χρήστος Τζιέρας επιμελείται ένα κυρίως ιταλικό μενού, με αρκετά εδέσματα σχάρας παρουσιασμένα με πολύ μοντέρνο τρόπο: λαβράκι καρπάτσιο με μια πολύ φρουτώδη σάλτσα από πορτοκάλι και λάιμ, που του πάνε πολύ το καπνιστό αλάτι και το πιπέρι. Τα μανιτάρια, σοταρισμένα με σκόρδο και σβησμένα με κρασί, λεμόνι, θυμάρι, έρχονται τροφαντά και ζουμερά σε μαντεμένιο μπολ. Η πίτσα έχει ωραία λεπτή, τραγανή ζύμη και τη δοκίμασα σε δύο νόστιμες βερσιόν: με ψητά λαχανικά και με προσούτο-ρόκα. Τα χυμώδη χοιρινά φιλετάκια με πορτσίνι έρχονται με κριθαράκι πάνω σε πέτρα (θα το προτιμούσα πιο λιτό, χωρίς τόσα λαχανικά). το ίδιο και το γευστικότατο μπιφτέκι γαλοπούλας με ωραία σαλατούλα περιτριγυρισμένη από τραγανό τυρί – προσωπικά το ζήτησα με τηγανητές με τη φλούδα τους πατατούλες, παναρισμένες με καλαμποκάλευρο και πασπαλισμένες όμορφα με καπνιστή πάπρικα. Τέλος, το σεμιφρέντο με φιστίκια Αιγίνης εμφανίζεται εντυπωσιακό, αλλά ήταν υπερβολικά σφιχτό, ενώ το τιραμισού με σου –ωραιότατο, ανάλαφρο και ολόφρεσκο– φτιάχνεται εκείνη τη στιγμή.
Στρ. Αλ. Παπάγου & Πεντέλης, Άλσος Παπάγου, 2106546185. Τιμή: € 22-26.
