Μερικές φορές, δεν φταίει το προϊόν. Δεν είναι θέμα ποιότητας κατασκευής, δεν είναι θέμα υλοποίησης. Κάποιες φορές, μάλιστα, δεν φταίει καν η κατασκευάστρια εταιρεία του προϊόντος. Φταίει το marketing και η μεθοδευμένα στρεβλωμένη εικόνα που ενίοτε καλλιεργεί σε ολόκληρη την αγορά για κάποια πράγματα, με αποτέλεσμα να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές κρίνουν προϊόντα και τεχνολογίες... ώστε τελικά να διαμορφώνονται τάσεις, οι οποίες - συμπληρώνοντας τον κύκλο - επηρεάζουν και πάλι τις κατασκευάστριες εταιρείες στις αποφάσεις τους. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του πώς ένα προϊόν μπορεί να αποδειχθεί "θύμα" του παραπάνω μηχανισμού είναι η ολοκαίνουργια Samsung LE32A558P3F (ναι, ας αφήσουμε την... παράνοια των κωδικών χαρακτηρισμών στην άκρη για λίγο), η οποία είναι καθ' όλα ποιοτική, εμφανίζεται άρτια εξοπλισμένη, κατορθώνει όμως να... "ρίξει στο γυαλό" σχεδόν όλες της τις αρετές λόγω ενός και μόνο περιορισμού της.

Όσον αφορά το σχεδιασμό και τα υλικά, το panel της Samsung δεν αφήνει περιθώρια για κριτική (ειδικά για συσκευή της "ζώνης" κάτω των 1000 ευρώ), με μοντέρνες, "καθαρές" γραμμές και ποιοτικά πολυμερή πλαστικά σε γυαλιστερό μαύρο χρώμα - η βάση θα μπορούσε να είναι μικρότερη, αλλά αυτό είναι θέμα προσωπικού γούστου προφανώς. Στον εξοπλισμό, δε, το συγκεκριμένο μοντέλο "θυμίζει" πολύ ακριβότερες υλοποιήσεις: η ανάλυσή του είναι η TrueHD των 1080 γραμμών, οι 3 θύρες HDMI του είναι έκδοσης 1.3 (κάτι που του δίνει την δυνατότητα να υποστηρίξει και διευρυμένη γκάμα χρώματος και τα "κινηματογραφικά" 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο), ενώ δεν λείπουν θύρες component και VGA για σύνδεση με παλαιότερες πηγές και Η/Υ. Ο ψηφιακός δέκτης είναι πλέον "εκ των ουκ άνευ" βέβαια, ιδιαίτερης αναφοράς ωστόσο αξίζει τόσο ο ρυθμός ανανέωσης των 6 ms, όσο και ο λόγος αντίθεσης του 15.000:1 (που ναι, είναι ο... βολικά υπολογισμένος των διαφημιστικών εντύπων, αλλά παραμένει υψηλός). Η θύρα USB, που δέχεται flash drives για προβολή φωτογραφιών, ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο το "οπλοστάσιο" της οθόνης 32 ιντσών της Samsung.

Το μεγάλο πρόβλημα του συγκεκριμένου panel γίνεται αντιληπτό όταν συνδέσει κανείς σε αυτό πηγές υψηλής ευκρίνειας, όπως ένα αυτόνομο Blu-ray player, ένα PlayStation3 ή ένα Xbox 360 για games. Για να το θέσουμε πολύ απλά, οι 32 ίντσες είναι πάρα πολύ λίγες για να φανεί η λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει το καλό υλικό ανάλυσης 1080p. Σε τόσο μικρή διαγώνιο, τα pixels (για να... χωρέσουν 1080 γραμμές) είναι τόσο μικρά, που όσο κοντά κι αν σταθεί κανείς μπροστά στο LE32A558P3F, είναι πάρα πολύ δύσκολο να διακρίνει πραγματικά τα πλεονεκτήματα που οι έξτρα γραμμές προσφέρουν σε σχέση με τις 720 ή τις 768. Από δύο ή τρία βήματα μακριά άλλωστε (ας μην ξεχνάμε, δεν είναι... monitor υπολογιστή!), η εικόνα του panel της Samsung δεν έχει καμία, μα καμία διαφορά με αυτήν που εισπράττει κανείς από μία καλή οθόνη ανάλυσης 720p. Ναι. Πρόκειται για εκείνη τη... μικρή λεπτομέρεια που δεν θα ακούσει ο καταναλωτής από τα χείλη κανενός στελέχους marketing με "ιερή αποστολή" να προωθήσει τα TrueHD προϊόντα με οποιοδήποτε τρόπο.

Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα αυτό του LE32A558P3F δεν είναι ακριβώς... δικό του, αφού panel TrueHD και άλλων εταιρειών (όπως π.χ. των Philips και Panasonic) στις 32 ίντσες από ακριβώς το ίδιο μειονέκτημα χαρακτηρίζονται. Ίσα-ίσα, που θα μπορούσε να παρατηρήσει εύκολα κανείς ότι τουλάχιστον η Samsung κοστίζει λιγότερο - έστω και απλοϊκότερο σύστημα ψηφιακού ελέγχου της εικόνας - από τον ανταγωνισμό, εκτιμώμενη στα 950 έως 980 ευρώ περίπου, τη στιγμή που αντίστοιχα άλλα μοντέλα ξεπερνούν τα 1100 ή και 1200 ευρώ. Το γεγονός παραμένει, ωστόσο, ότι εκ των πραγμάτων η οθόνη αυτή παραμένει κατάλληλη μόνο για μικρά δωμάτια και κοντινές αποστάσεις αφενός, δεν επιτρέπει στον κάτοχό της να απολαύσει την TrueHD ταυτότητά της αφετέρου. Μία οικονομικότερη HD-Ready στις ίδιες ίντσες ή... λίγη οικονομία παραπάνω για ένα μοντέλο TrueHD στις 42 ίντσες, συνιστούν σαφώς καλύτερες επιλογές.

Βαθμολογία: 6 αστεράκια