Σε μερικές ημέρες συμπληρώνουμε ένα χρόνο από το κομβικό σημείο της επικράτησής του Blu-ray απέναντι στο αντίπαλο φορμά του HD-DVD, το τοπίο είναι εδώ και πολύ καιρό αποσαφηνισμένο, όμως το φορμά της Sony συνεχίζει να δημιουργεί μεγάλους προβληματισμούς στην αγορά και τα μέσα ενημέρωσης - και μάλιστα όχι μόνο όσον αφορά στην εμπορική του πορεία και πόσο γρήγορα αυτή μπορεί να καταστεί ουσιαστική. Παρά το γεγονός ότι το Blu-ray έχει αντιμετωπίσει πολλές από τις "παιδικές του ασθένειες" και έχει αρχίσει να διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση του στο εμπόριο, δεν έχει πλησιάσει ούτε κατά διάνοια σε ικανοποιητικό επίπεδο διείσδυσης σε παγκόσμια κλίμακα. Και ο χρόνος, σύμφωνα με εκείνους που αμφισβητούν την ίδια τη βιωσιμότητα του φορμά, κυλά σαφώς εις βάρος του.

Κατά τη διάρκεια του 2008, τα Blu-ray player "πέρασαν" από το Profile 1.1 στο Profile 2.0 πέραν του δέοντος διστακτικά (αποτρέποντας πολλούς early adopters από την αγορά συσκευής), οι τιμές τους παρέμειναν σε σχετικά υψηλά επίπεδα (σίγουρα πάνω από το "ψυχολογικό όριο" των 200 ή και 300 ευρώ) και οι κινηματογραφικές παραγωγές εκείνες που σε Blu-ray είναι τόσο ποιοτικές, ώστε να παρακινούν από μόνες τους την αγορά player, μετριούνται ακόμη στα δάκτυλα. Οι ταινίες σε Blu-ray παραμένουν 10-15 ευρώ ακριβότερες από τις αντίστοιχες σε DVD (στις νέες κυκλοφορίες πάντοτε, γιατί στις παλαιότερες σε DVD η διαφορά είναι διπλάσια σχεδόν), ενώ το κοινό που θεωρεί ότι η εικόνα και ο ήχος των DVD είναι ικανοποιητικού επιπέδου, συνεχίζει να είναι ποσοστιαία μεγάλο. Και το 2009, με το κλίμα της οικονομικής κρίσης να επικρατεί σε όλες πρακτικά τις Δυτικές αγορές, δεν ευνοεί τις καταναλωτικές αποφάσεις που σχετίζονται με "επενδύσεις πολυτελείας" σε hardware και ψυχαγωγικό περιεχόμενο.

Οι... "Κασσάνδρες", ωστόσο, δεν στηρίζουν τις όποιες προβλέψεις τους για την περιθωριοποίηση του Blu-ray στα παραπάνω. Επικαλούνται έναν άλλο παράγοντα ως αποφασιστικής σημασίας για την επιβίωση ή όχι του Blu-ray ως φορμά: αυτόν της νόμιμης ενοικίασης και θέασης ταινιών high-definition μέσω Δικτυκών υπηρεσιών. Το iTunes και το Netflix είναι δύο μόνο από τα "video club στο Internet" που ήδη δίνουν σε εκατομμύρια ανθρώπους τη δυνατότητα θέασης ταινιών σε μορφή HD digital downloads, αναμένεται δε να εμφανιστούν περισσότερα. Οι τιμές τους, από 0.99-3.99 ευρώ, είναι συγκρίσιμες με αυτές των "κανονικών" video club και σίγουρα κατώτερες από τις αντίστοιχες ενός εισιτηρίου στο σινεμά ή της αγοράς ενός Blu-ray. Οι ίδιες "Κασσάνδρες" υπενθυμίζουν την αρέσκεια του κόσμου στις "εύκολες" μεθόδους κατανάλωσης περιεχομένου, καθώς και την επέκταση της υποδομής του... "πραγματικά γρήγορου Internet" (με οπτικές ίνες) σε όλες τις Δυτικές αγορές με γοργούς ρυθμούς. Και με αυτά ως δεδομένα, αμφιβάλλουν για την βιωσιμότητα σε βάθος χρόνου όχι μόνο του Blu-ray, αλλά οποιουδήποτε αποθηκευτικού μέσου σε μορφή δίσκου.

Φυσικά, η οπτικοακουστική ποιότητα των hi-def digital downloads είναι σημαντικά κατώτερη αυτής των Blu-ray, ενώ και η θέαση των ταινιών μέσω Δικτυακών υπηρεσιών απαιτεί γρήγορη σύνδεση με το Internet (τουλάχιστον στα 6 ή 8 "πραγματικά" Mbps), καθώς και αναμονή τουλάχιστον 20 ή 30 λεπτών (ώστε να γίνει το download του αρχικού τμήματος της ταινίας και να διαμεταφέρεται η υπόλοιπη όσο ο θεατής παρακολουθεί). Σημαντική είναι η παράμετρος της κατοχής και της συλλογής ταινιών, ο... ψυχολογικός δηλαδή παράγοντας που οδήγησε στις απίστευτες πωλήσεις των DVD την τελευταία πενταετία (στο εξωτερικό πάντα), σε αντιπαραβολή με την απλή ενοικίαση και μοναδική θέαση μιας ταινίας. Άκρως σημαντικό, δε, κρίνεται και το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για να υλοποιηθούν οι Δικτυακές υποδομές της τάξης των 25 ή 50 Mbps - γιατί αν χρειαστούν όσο χρειάστηκαν οι απλές DSL, μιλάμε για... τρία ή τέσσερα χρόνια σχεδόν, κατά τη διάρκεια των οποίων το Blu-ray θα μπορούσε κάλλιστα να επιβληθεί.

Οι "Κασσάνδρες" ωστόσο έχουν, ευτυχώς ή δυστυχώς, δίκιο στις παρατηρήσεις τους για αναπόφευκτη εξάπλωση του "πραγματικά γρήγορου Internet" μακροπρόθεσμα και τάση του mainstream κοινού να προτιμά τις γρήγορες, άμεσες μορφές παροχής περιεχομένου. Η σημασία και των δύο, πάντοτε αν μιλά κανείς για επικράτηση στην ευρύτερη αγορά του home entertainment, δεν θα πρέπει να υποτιμάται σε καμία περίπτωση. Το Blu-ray, λοιπόν, είναι όντως πολύ πιθανό να έχει πλέον εμπλακεί σε έναν "αγώνα δρόμου" με αντίπαλο το χρόνο. Θα καταφέρει να "χτίσει κοινό" ταχύτερα απ' όσο θα χρειαστούν οι προαναφερθείσες Δικτυακές υποδομές να εξαπλωθούν και να ωριμάσουν; Θα καταφέρει να αποκτήσει αρκετή... "φόρα" (momentum το αποκαλούν οι Αγγλοσάξονες), ώστε να δημιουργήσει την "κρίσιμη μάζα" καταναλωτών που θα το οδηγήσει αργότερα στην εμπορική επιτυχία, ή θα περιοριστεί στο μικρό σχετικά κοινό των "σκληροπυρηνικών" του home cinema, με το mainstream κοινό να προτιμά την "λύση-ημίμετρο" των digital downloads; Και, στο μεσοδιάστημα, θα καταφέρει να αποδείξει εύγλωττα την υπεροχή του απέναντι στο "ταπεινό" DVD, το οποίο συνεχίζει να είναι "good enough" για ένα πολύ μεγάλο τμήμα των θεατών, ακόμη και όταν προβάλλεται σε panel υψηλής ευκρίνειας;

Η στήλη, όπως και κάθε άλλο μέσο που καλύπτει την αγορά του home entertainment, θα ήθελε να δει το φορμά της Sony να σημειώνει την εμπορική επιτυχία που (πλέον) δικαιούται. Αν μη τί άλλο γιατί το Blu-ray είναι όντως ο καλύτερος τρόπος για να γευτεί κανείς σήμερα και τα επόμενα χρόνια την υψηλή ευκρίνεια. Την αληθινά κινηματογραφική εικόνα και τον συγκλονιστικό ήχο των multiplex, αυτά που είναι πραγματικό "βήμα μπροστά" σε σχέση με τα αντίστοιχα του DVD, μόνο το Blu-ray είναι σε θέση να τα προσφέρει. Όμως δεν μπορoύμε παρά να προβληματιζόμαστε με την τόσο αργή του πρόοδο. Και δεν μπορoύμε παρά να καταλογίζουμε στις κακές, απαράδεκτες συχνά επιλογές του Blu-ray consortium (επιλογές που στιγμάτισαν στα μάτια του κοινού το φορμά τα πρώτα δύο χρόνια της πορείας του) τις αντίστοιχες ευθύνες. Ας ελπίσουμε το 2009 να είναι όντως η χρονιά "ομαλοποίησης" των πραγμάτων, παρά την κρίση, ώστε να επικεντρωθούμε σε αυτό που έχει περισσότερη σημασία: το περιεχόμενο αυτό καθ' αυτό που προσφέρεται σε Blu-ray, δηλαδή τις ταινίες και το συνοδευτικό τους υλικό. Και να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τεχνικά προβλήματα, ασυμβατότητες, πρόχειρα transfer και ανούσιες "παροχές". Μακάρι!