Και για χρήση σε video games, ωστόσο, η LG C8 είναι μία από τις καλύτερες επιλογές που μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε. Αυτό δικαιολογείται κυρίως με τα "αντανακλαστικά" της - η καθυστέρηση προβολής ενός καρέ από το PS4 Pro, πάντοτε στο ειδικό σετ ρυθμίσεων του Game Mode, μετρήθηκε στα 29.9 ms σε games ανάλυσης 4Κ και τεχνολογίας χρώματος HDR και στα μόλις 21 ms σε games ανάλυσης 1080p από το Xbox One S - αλλά και με τις ευρείες γωνίες θέασης της οθόνης της (που διευκολύνει όταν παίζουν περισσότεροι από δύο gamers στο σαλόνι όλοι μαζί). Η ομοιογένεια της εικόνας, η οποία σε άλλες τηλεοράσεις OLED έχει αναφερθεί ως όχι άψογη λόγω κάθετων "λωρίδων" (banding), στην C8 είναι υποδειγματική ακόμη και σε υλικό δοκιμών που έχει σχεδιαστεί ώστε να αποκαλύπτει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Οι αντανακλάσεις από το γύρω περιβάλλον στην οθόνη της C8 είναι επίσης περιορισμένες σε ευχάριστο βαθμό: υπάρχουν, αλλά δεν ενοχλούν ποτέ.
Δυναμικά προωθεί η LG ως σημαντικό χαρακτηριστικό των τηλεοράσεων OLED της σειράς C8, E8 και W8 τον νέο τους επεξεργαστή εικόνας, τον Alpha 9. Είναι αλήθεια πως ο κορεατικός κολοσσός σε αυτόν τον τομέα υπολειπόταν τα προηγούμενα χρόνια και με αυτόν τον επεξεργαστή εν πολλοίς αποκτά ανταγωνιστική πια θέση εκεί. Είναι, ωστόσο, εξίσου αλήθεια πως την διαφορά στην ποιότητα εικόνας δεν θα την διακρίνει ο μέσος θεατής στον βαθμό που η LG υποστηρίζει ή, καλύτερα, όχι σε όλα τα σενάρια χρήσης. Όταν το υλικό προς προβολή είναι ήδη καλό έως πολύ καλό - π.χ. Blu-ray ή UHD Blu-ray, περιεχόμενο HD και 4K HDR από Netflix/Amazon Prime Video - το περιθώριο βελτίωσης δεν είναι πολύ μεγάλο και η επίδραση του Alpha 9 φαίνεται μόνο "στα σημεία". Όταν το υλικό είναι χαμηλότερης αρχικής ποιότητας - ελεύθερα τηλεοπτικά κανάλια, συνδρομητικά κανάλια, DVD, video από YouTube - η συνεισφορά του Alpha 9 γίνεται αντιληπτή με τρόπο περισσότερο ουσιαστικό.
Μόνος τομέας στις επιδόσεις της C8 για τον οποίο μπορεί να εκφραστεί παράπονο είναι αυτός του ήχου. H κατασκευή των σύγχρονων τηλεοράσεων υπόκειται... ακόμη στους φυσικούς νόμους, οπότε είναι αδύνατο να έχει κανείς "γεμάτο", "βαθύ", λεπτομερή ήχο σε κάθε στάθμη από μία τηλεόραση, όταν αυτή έχει σχεδιαστεί ώστε να είναι όσο το δυνατόν λεπτότερη. Η απόδοση των διαλόγων, η μουσική και τα ηχητικά εφέ λοιπόν στην C8 αποδίδονται απλώς "ΟΚ", ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσο λεπτό είναι το κάτω τμήμα της που φιλοξενεί τα ηχεία. Όμως δεν είναι εφικτά και... θαύματα με αυτά τα δεδομένα. Για να κινηθεί ο ήχος της C8 έστω και κατά διάνοια στο ίδιο πλαίσιο ποιότητας με την εικόνα της, είναι πρακτικά επιβεβλημένη η χρήση σετ ηχείων Dolby Atmos/DTS:X ή διάταξης 5.1/7.1 ή - έστω - soundbar. Λόγω σχήματος της βάσης της C8, δε, αυτή η soundbar θα πρέπει να τοποθετηθεί αρκετά πιο μπροστά από την οθόνη - κάτι που θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν.
Πέραν αυτού του στοιχείου, ωστόσο, στην κυριολεξία... "πρέπει να ψάξει" κανείς επί τούτου για να εντοπίσει μειονέκτημα στην LG C8. Είναι μία από τις περισσότερο προσεγμένες και ισορροπημένες, συνολικά από τις καλύτερες τηλεοράσεις του 2018 ανεξαρτήτως τεχνολογίας προβολής και η πλέον συμφέρουσα τεχνολογίας OLED στα ράφια αυτόν τον καιρό. Το κόστος της στις 65 ίντσες δεν είναι βεβαίως ευκαταφρόνητο (στις 55 κινείται σε περισσότερο "γήινα" επίπεδα), όμως στην πραγματικότητα είναι σχεδόν... "κλοπή" αν σκεφτεί κανείς πως με τα σχετικά χρήματα αγοράζει κανείς ακριβώς την ίδια ποιότητα εικόνας με αυτή των top, και μακράν ακριβότερων, μοντέλων OLED της LG. Μοναδική απειλή, ουσιαστικά, στην C8 συνιστά η... B8 του ίδιου κατασκευαστή, η οποία διατίθεται σε χαμηλότερη τιμή με την ίδια οθόνη OLED αλλά με απλούστερο σχεδιασμό και στερούμενη τον νέο επεξεργαστή εικόνας Alpha 9. Στα μάτια μας, ωστόσο, η C8 παραμένει καλύτερη επιλογή συνολικά. Και η καλύτερη, βάσει αξίας/κόστους, του είδους της για φέτος. Τα της LG, και πάλι, στην LG!
Βαθμολογία: 9 αστεράκια
