Η αγορά της τεχνολογίας είναι, για τα δεδομένα του καταναλωτικού κοινού συνολικά, περίπλοκη βάσει αντικειμένου και στηριγμένη συχνά σε "λεπτομέρειες" - που όμως πρακτικά κάθε άλλο παρά τέτοιες είναι. Προσφέρεται έτσι, δυστυχώς, για τακτικές παραπλάνησής του κόσμου από τα τμήματα marketing των μεγάλων κατασκευαστών, με ουκ ολίγους διαφορετικούς τρόπους. Υπάρχει όμως μία εταιρεία σε μία συγκεκριμένη προϊοντική κατηγορία που έχει κάνει αυτό το "φάουλ" της δημιουργίας εντυπώσεων αρκετές πλέον φορές ώστε να διακρίνουμε όλοι... τάση και έφεση σχετική. Αυτή είναι η Samsung στις τηλεοράσεις. Αυτόν τον καιρό, δε, οι Κορεάτες επιδιώκουν να κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα για τρίτη φορά μέσα σε λίγα χρόνια με την νέα τους σειρά τέτοιων συσκευών - και είναι καιρός να γίνει γνωστό για ποιούς ακριβώς λόγους αυτό το "φάουλ" δεν μπορεί πλέον να γίνεται με τέτοια άνεση και ατιμωρησία.

Ο λόγος γίνεται για τις νέες σειρές τηλεοράσεων που προωθεί ο κορεατικός κολοσσός, τις Q9, Q8 και Q7 που ανακοινώθηκαν στην έκθεση CES τον Ιανουάριο. Η Samsung αποκαλεί αυτές τις τηλεοράσεις "QLED" και σε συνεντεύξεις Τύπου, σε δελτία Τύπου δικά της και συνεργατών της, σε συνεντεύξεις στελεχών της κλπ. τις σκιαγραφεί ως μία "νέα κατηγορία" τηλεοράσεων. Τακτικά αντιπαραβάλλει, μάλιστα, συγκεκριμένα στοιχεία τους με τα αντίστοιχα των τηλεοράσεων OLED. Ο σχετικός συνειρμός είναι τεχνηέντως εύκολος: μιλώντας για "τηλεοράσεις QLED" και "τηλεοράσεις OLED", φαίνεται σαν να συγκρίνονται δύο αντίπαλα είδη τεχνολογιών, ένα "καινούργιο" και ένα "γνωστό". Το ίδιο πιστεύουν, άλλωστε, και πολλοί ημιμαθείς συντάκτες τεχνολογίας, αν κρίνουμε από ουκ ολίγα άρθρα τύπου "Ποιές είναι καλύτερες τηλεοράσεις, οι OLED ή οι QLED;", για τα οποία η Samsung δεν έχει... καμία ένσταση φυσικά.

Ο τρόπος με τον οποίο διακρίνουμε σε ποιά "κατηγορία" ανήκει και "τί είδους" είναι οποιαδήποτε τηλεόραση κυκλοφορεί στο εμπόριο σήμερα είναι μόνο ένας: η αναφορά στην τεχνολογία της οθόνης της. Τεχνολογίες οθόνης - τρόποι με τους οποίους αυτές συνθέτουν εικόνα δηλαδή - υπάρχουν σήμερα μόνο τρεις: η plasma (εκτός αγοράς πλέον), η LCD και η OLED. Η τεχνολογία LCD είναι μακράν η δημοφιλέστερη και ευρύτερα χρησιμοποιούμενη από όλους τους κατασκευαστές, εύλογα λοιπόν έχει δεχθεί με τα χρόνια πάρα πολλές βελτιώσεις "στα σημεία", έτσι ώστε να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες από τις φυσιολογικές, εγγενείς αδυναμίες που έχει και αυτή, όπως και οι άλλες δύο τεχνολογίες. Άλλοι κατασκευαστές είναι υπεύθυνοι για κάποιες από αυτές τις βελτιώσεις, κάποιοι για κάποιες άλλες, όλοι αντιγράφουν ο ένας από τον άλλον, αλλά αναφερόμαστε πάντοτε στο ίδιο προϊόν: τηλεοράσεις LCD.

Η Samsung έχει κάνει το πρώτο "φάουλ" παραπλάνησης του κοινού από το 2009 κιόλας, όταν πονηρά ονόμασε τις δικές της τηλεοράσεις "LED TV" ενώ όλοι οι υπόλοιποι κατασκευαστές τις αποκαλούσαν... αυτό που ήταν, δηλαδή LCD TV. Ο κορεατικός κολοσσός έτσι, αυτόκλητα, επειδή ορισμένα μοντέλα τηλεοράσεων LCD του αξιοποιούσαν οπίσθιο φωτισμό "έφευρε" νέο είδος τηλεόρασης, ενώ φυσικά η οθόνη παρέμενε τεχνολογίας LCD και όχι κάποιας άλλης τεχνολογίας που χρησιμοποιεί LED ως ενεργά στοιχεία δημιουργίας της εικόνας. Το Αθηνόραμα Digital ανήκε στα ελάχιστα ελληνικά ΜΜΕ που είχε "σφυρίξει το φάουλ" τότε, "φάουλ" που το Βρετανικό Συμβούλιο Προτύπων Διαφήμισης είχε κρίνει ως αρκετά σοβαρό ώστε να προσάψει στην Samsung παραπλανητικές πρακτικές και να την υποχρεώσει να αφαιρέσει τον όρο "LED TV" από τις διαφημίσεις της. Το κακό, όμως, είχε ήδη γίνει: είχε δημιουργηθεί η εντύπωση πως αυτές οι τηλεοράσεις για κάποιο λόγο ήταν "εξελιγμένες" σε σχέση με τις "απλές" LCD TV (εννοείται πως οπίσθιο φωτισμό όπως της Samsung αξιοποιούσαν και άλλοι κατασκευαστές). Το 2010 εξηγήσαμε για ποιούς λόγους όλο αυτό, παρά την τιμωρία της Samsung, την βοήθησε να αυξήσει το μερίδιο αγοράς της, όμως οι υπόλοιποι κατασκευαστές δεν είχαν πια άλλη επιλογή από το να ονομάσουν και τις δικές τους τηλεοράσεις... LED TV, βοηθώντας στην σύγχυση του κοινού.

Το πώς η Samsung έχει βολικά... "ελιχθεί" ανάμεσα στις διαφορετικές έννοιες των τεχνολογιών προβολής, άλλωστε, έτσι ώστε να δημιουργεί "από το πουθενά" νέους όρους marketing είναι ενίοτε διασκεδαστικό. Από τις τηλεοράσεις LCD που πωλούσε όπως όλοι οι κατασκευαστές, μετέβη στις "τηλεοράσεις LED", μετά στις "τηλεοράσεις SUHD" και μετά στις "τηλεοράσεις QLED". Κάθε φορά... άλλαζε το θέμα: από τις LCD στις LED αναφερόταν στον οπίσθιο φωτισμό, από τις LED στις SUHD αναφερόταν στην ανάλυση, ενώ από τις SUHD στις QLED αναφερόταν σε ένα πρόσθετο στρώμα από τα στοιχεία που ονομάζουμε quantum dots. Κάθε φορά το είδος της οθόνης είναι LCD, αλλά κάθε φορά η Samsung πωλεί τις νεότερές της τηλεοράσεις ως "νέας τεχνολογίας", υποννοώντας πως του ανταγωνισμού είναι "πρότερης" και άρα κατώτερης.

Οι φίλοι και οι φίλες του Αθηνόραμα Digital, μάλιστα, που τυγχάνουν να έχουν καλή σχέση με την τεχνολογία και τις εξελίξεις της ίσως γνωρίζουν πως... οι τηλεοράσεις QLED με την κυριολεκτική τους έννοια δεν είναι κατά βάση "μύθος". Δεν υπάρχουν ακόμη όμως. Τα στοιχεία που ονομάζουμε quantum dots - τα οποία αξιοποίησε η Samsung για πρώτη φορά σε βασικό επίπεδο πέρσι και πρόπερσι, σε συγκριτικά βελτιωμένο φέτος - έχουν την δυνατότητα να μετεξελιχθούν τόσο πολύ, ώστε κάποια στιγμή όντως να χαρακτηρίζουν τεχνολογία απεικόνισης (το τελικό βήμα θα είναι η αφαίρεση της οθόνης LCD εντελώς... αλλά απέχουμε το λιγότερο 3-4 χρόνια από αυτό). Μία αληθινή τηλεόραση QLED, με άλλα λόγια, βρίσκεται κάπου στον ορίζοντα αλλά απέχει ακόμη πάρα πολύ από τα ράφια των καταστημάτων. Και όταν αυτό συμβεί, φυσικά, η Samsung είτε θα ισχυριστεί πως... παράγει τηλεοράσεις QLED "για περισσότερα από πέντε χρόνια", είτε θα... εφεύρει κανέναν νέο όρο, π.χ. RQLED (Real QLED).

Το τραγικά ειρωνικό σε όλα αυτά είναι το εξής: βάσει των όσων μεταφέρουν έμπιστοι, καταρτισμένοι δημοσιογράφοι που είχαν την ευκαιρία να δουν τις QLED της Samsung σε τεχνικές παρουσιάσεις, οι Q9, Q8 και Q7 δείχνουν να είναι όντως ανάμεσα στις top τηλεοράσεις του 2017 ήδη. Περιμένουμε και αναλυτικές αξιολογήσεις με εργαστηριακές μετρήσεις, βέβαια, όμως οι πρώτες εντυπώσεις όσων έχουν δει τα συγκεκριμένα μοντέλα QLED είναι πως αυτά προσφέρουν ευρύτερες γωνίες θέασης από αντίστοιχα του ανταγωνισμού και χρωματική γκάμα ολοφάνερα μεγαλύτερη από αυτήν που τυπικά περιμένει κανείς από τηλεοράσεις με οθόνη LCD. Είναι λυπηρό να διαπιστώνουμε για πολλοστή φορά πως είναι η πονηριά και η αλαζονεία της Samsung αυτή που την εμποδίζει να αρκεστεί "απλώς" στην προσφορά κορυφαίων τηλεοράσεων και την οδηγεί να... "ξαναπουλήσει για άλλη μια φορά ακόμη" σε όλους μας πλασματική "καινοτομία" - όταν αυτό που το τμήμα της marketing κάνει, ουσιαστικά, είναι να δημιουργεί σύγχυση και ψευδείς εντυπώσεις. Για κάποιους αυτό ίσως δεν έχει σημασία. Για μας, έχει.